Loki, dün gece onu basan bu düşüncelerden sonra yatağına uzandı. Ellerini başının arkasında birleştirip, gözlerini kapadı. Uyumaya çalıştı, çalıştı, çalıştı. Kafasından bu saçma düşünceleri atmaya çalıştı ama atamadı. Oflayarak gözünü açıp, yanındaki komidinin üstünde duran kitabını aldı. Kaldığı yerden devam ederek okumaya başladı.
Birkaç saat sonra gözlerinin yorulduğuna kanaat getirerek, kitabında kaldığı yere ayraç koyarak kalktı. Saat bayağı geç olmalıydı. Terasına biraz hava almaya çıktığında, aşağıda uyuyakalan prensesi fark etti. Layla, kitap okurken uyuyakalmıştı ve yanında kalfası da yoktu. Loki etrafa göz attı ama kimsecikler yoktu, sonra odasından çıkarak arka bahçeye indi.
Bir prenses burada uyuyakalıyor ve hiçbir kalfası onu uyandırmadan burada yalnız bırakıyor. Loki yarın Layla'nın kalfalarına iyi azar çekecek gibiydi.
Layla'nın yanına vardığında küçük kız kardeşinin elinden göğsüne düşen kitabı yavaşça aldı. Okuduğu yere ayraç koydu ve kitabı sehbanın üzerine koydu. Küçük kız kardeşine baktığında onunla çok benzer olduğunu fark etti. Thor ile hiç benzer yanı yokken biricik kız kardeşinin görüntüsünden tut, karakterine kadar çok benziyordu.
Tamam Loki biraz fesattı. Sonuçta fesatlık tanrısıydı. Ama bazen küçük kardeşinin ondan daha sinsice plan kurabildiğini görmüştü. Gülümseyerek, kardeşini kucağına aldı ve onu odasına çıkarmaya başladı.
Layla'nın odasının önüne geldiğinde muhafızlara kapıyı açtırarak içeri girdi ve küçük prensesi yatağına yavaşça yatağına yatırdı. Layla'yı tam bırakacağı sırada küçük kız, abisinin elini tuttu. Loki, nefesini tutmuş olanları izliyordu. Kız kardeşini, bilinçsizce elini tutunca o da istemsiz diğer elini onun eline koydu. Bu sırada masum kız kardeşinin derin uykusunu izliyordu. Her şey bir yana onun bu masumluğunun hiç bitmemesini istiyordu.
Ne kadar zaman geçtiğini fark etmedi Loki. Sabahın ışıkları odayı aydınlatırken, o terasın kapısından dışarı baktı. Uzun süre orada kaldığını fark etti. Layla'nın kesik nefesini dinleyerek, onu izlemişti bütün gece.
Daha sonra kafasını kardeşine çevirdiğinde onun kıpırdandığını ve şimdi uyanacak olduğunu sezip, ayağa kalktı. Masadaki küçük not kağıdına bir şeyler yazıp, başucundaki komidine bıraktı. Odadan teleport ile kendi odasına geçti.
Layla, yüzüne gelen sabahın ilk ışıklarıyla gözlerini ovdu. Kafasını hafifçe yastıktan kaldırıp, etrafına bakındı. Asgard yeni yeni aydınlanıyor olmalıydı. Dün geceyi hatırlamaya çalıştı. En son arka bahçesinde uzanmış yıldızları izliyordu. Ne ara yatağına geldiğini hatırlamıyordu. Layla,bunları düşünürken yataktan doğruldu. Yanındaki komidine baktığında orada bir not bulmayı beklemiyordu. Notu eline aldı ve okumaya başladı.
"Biliyorum ki geceyi, gündüzden çok seversin. Ama kendine dikkat etmelisin,kardeşim. Hasta olabilirsin..."
Layla notu okuduğunda, kimin yazdığını anlamıştı. Notu masasına bıraktıktan sonra, banyoya doğru yol aldı.
Loki dışarıda Layla'nın kalfasını azarlarken, Layla içeride kalfasının gelip onun kıyafetlerini getirmesini bekliyordu. Kalfa bir süre sonra içeri girip onun kıyafetlerini hazırlarken Layla, bugünün nasıl geçeceğini düşünüyordu. Bugün Loki'nin 1500. Doğum günüydü. Heyecanlıydı, çünkü abisinin hediyesini bitirmek üzereydi ve emindi ki ona bu hediyenin aynısından başka kimse veremezdi.
Kahvaltıya indiğinde abisinin nasıl şaşıracağını düşünerek kıkırdıyordu. Masaya geldiğinde herkesin hazırlanmış masada onu bekliyor olduğunu gördü. Onlara "Günaydın, Asgard'ın en mükemmel ailesi." Diye selam verdi.
Frigga, güzel kızının neden bu sabah bu kadar enerjili olduğunu biliyordu. Çünkü annesine, Loki'nin doğum günü eğlencesi hazırlanırken, yardım etme teklifinde bulunmuştu. Annesi ise ona "Loki'yi bu hazırlıktan uzak tutup, oyalayabilirsen bize çok büyük bir yardım yaparsın" demişti. Layla, abisini nasıl oyalayacağını düşünürken, aklına gelen küçük hain planlar onu gülümsetiyordu. Büyük bir zevk ile annesinin isteğini kabul etmişti.
Layla masaya oturduğunda, Loki'ye bakıp göz kırptı. Loki ona güzel bir gülümseme bahşetti.Daha sonra bütün aile üyeleri kahvaltısını ettikten sonra kalkarken; Layla abisinin yanına giderek, onun koluna girdi.
"Sevgili abiciğim, bugün ne yapıyoruz?" diyerek meraklı bakışlarla abisine sorusunu yöneltti. Loki, bütün gece uyumadığı için şuan tek istediği odasına gidip uyumaktı. Bunu Layla'ya söylediğinde, küçük kız kardeşinin yüzünün düştüğünü gördü. Bu duruma canı sıkılmıştı onunla ilgilenmek de istiyordu.
Layla, abisinin uyuyacağını söylediğinde ilk başta biraz üzülmüştü ama sonra toparlandı. Sonuçta uyursa, ayak altında olmazdı ve onu yine bir şekilde oyalamış olurdu.
Loki, kardeşine tam uyumayıp, onunla ilgileneceğini söyleyeceği sırada Layla ondan önce davranıp "Tamam, abiciğim. Sen biraz dinlen, uyandığında benimlesin ama unutma." Diyerek gözlerini kısıp abisine bakmıştı.
Loki, kardeşinin bu anlayışlı ve tehtitkar havasına dayanamayıp onu kolunun altına aldı ve "Tabii, prensesimiz nasıl hoş gördülerse.." diyerek onunla odasına doğru yol aldı. Layla abisinin kolunun altından çıkıp kendi odasına geçti.
Layla, Loki için 1 hafta boyunca uğraştığı özel tasarım olan ve değişik fonksiyonlara sahip hançeri eline aldı. Koyu yeşil, üzerinde altın sarısı detayları olan yılan gövdesini andıran sapı; metalin başlangıcına doğru yılana dönüşüyordu.
Ayrıca Layla, tasarımı kendine ait olan bu yılan başlı hançere değişik özellikler de eklemişti. Birincisi hançerin dengesi çok iyiydi, ağırlık merkezini çok düzgün bir şekilde hesaplayıp, yapmıştı. İkinci olarak, hançerdeki metal kısım çok keskindi. O kadar keskindi ki düz bir kağıdı tuttuğunuzda hiçbir kuvvet uygulamadan, sadece bıçağını değdirerek bile kesebilirdiniz. Tabi Layla bunun çok tehlikeli olacağını düşündüğü için bazı önlemler de alması gerekmişti. Hançer sapının sağ tarafında gizli bir tuş yardımıyla, metal korumasından ayrılıyor ve keskin haline dönüyordu. Tekrar basarak hançerin üstü kauçuk bir maddeyle kaplanıyordu. Ayrıca annesinden öğrendiği birkaç büyü yardımıyla hançeri saklayabiliyor, isterse onu ayırabiliyordu ve en önemli özelliği ise bir mıknatıs sayesinde hançer elinden düştüğünde ya da uzaktayken -manyetik alan korunumu sebebiyle fazla uzakta olmadığında, yaklaşık bir-iki metre mesafede- tekrar eline gelebiliyordu. Tıpkı abisinin Mjöllnir'i gibiydi tabi ama daha basiti.
Layla elinde döndürdüğü hançere baktı ve buna sadece Loki'nin layık olabileceğini düşündü. Nasıl zamanında Odin, Thor'u Mjöllnir'e layık gördüyse; Layla için de sadece Loki bu hançere layıktı.
Layla henüz 8 yaşında olmasına rağmen etrafta ne olup bittiğinin fazlasıyla farkındaydı. Hatta diğerlerinden daha farkındaydı. Bu özelliğini çoğunlukla gizlese bile bazen insanları hayrete düşürebiliyordu. Babasının Thor'a daha Loki'e oranla daha iyi davrandığının farkındaydı. Bu sebeple Loki'yi Thor'dan daha çok seviyordu, onunla ilgileniyordu. Zaten Thor'da pek kardeşiyle ilgilenmezdi. Loki'ye her ne kadar fesatlık tanrısı dense de Layla bunu saçma buluyordu. Sonuçta bazı haylazlıklar yapmış olabilirdi evet ama kimsenin canını yakmamıştı sonunda. Günün sonunda yaptığı yanlışları düzeltmesini de biliyordu Loki, ona göre. Layla gerçekten olan biten her şeyin farkındaydı. Onlar hakkında yorum yapabiliyor, onları eleştiriyor bazen eksik kaldıkları kısımları yüzlerine bile vuruyordu. Hadi ama burada 8 yaşındaki bir kız çocuğundan bahsediyoruz. Ne kadar her şeyin farkında olabilir ki diyebilirsiniz. Ama Layla'da diğerlerinde olmayan bir şeyler vardı. Zaten Odin bu sebeple onu buraya getirmemiş miydi?
>>Günün ilerleyen saatlerinde Loki uykusunu almış ve ilgilenilmesi gereken bir kardeşi olduğunu anımsamıştı. Bu sırada Loki olup bitenden habersiz kardeşinin odasına giderken, Layla çoktan abisinin hediyesini paketleyip yatağının altına koymuş, terasta kitap okumaktadır. Loki, Layla'nın odasına girmiş ve küçük kız kardeşini terasta kitap okuduğunu görünce yanına gitmeye karar vermiştir.
Layla okuduğu sayfayı çevirirken, arkadaki kapının sesini duymuştu. Gözlerini kitaptan ayırmadan konuştu. "Uykunu alabildin mi bari, abiciğim?" diyerek ona bakmıştı. Loki ona sevimli bir gülümseme sunarak. " Evet, prensesim. Artık günümün kalanına sahipsiniz." Demiş ve onun yanına oturmuştu.
Layla parmağıyla 1 işareti yaparak, bitirmek üzere olduğu sayfayı okumuş ve oraya kitap ayracı koyduktan sonra kitabı kapatıp masanın üzerine koymuştu. Loki, kız kardeşinin okuduğu kitabın ismine baktığında ona bu kitabın ağır geleceğini düşünmüş ve merakla ona sormuştu.
"8 yaşındaki küçük bir kız kozmos felsefesi hakkında bir kitap okuyor, gerçekten anlayabildiğini düşünüyor musun?"
Layla, duyduğu soru karşısında alaycı bir ifade takınarak " Evreni anlamamaya çalışmak aslında zor. Baksana bir etrafına. Milyarlarca yıldızın göbeğindeyiz. Sen burada neler dönüp bittiğini anlamak istemez miydin? Hiç merak etmedin mi bunlar ne? Biz neyiz? Diye. Bence başlangıç için müthiş bir kitap. Tabi senden hızlı gidiyorsam orası başka abiciğim. Sen 8 yaşında ne tür kitaplar okuyordun?" dedi ve merakla abisinin cevabını bekledi.
Loki, küüçük kız kardeşinin bu kadar akıllı, bilinçli olmasının yanı sıra ondan etkilenmeden edemiyordu. Tanıdığı bir çok kadın - ki bu kadınlar yüzyıllardır yaşıyorlardı - onlarla hiçbir zaman bu tarz konuşmalar yapmamıştı. Yanında oturan hanımefendinin eşsiz biri olduğunu tekrar ve tekrar hatırlamıştı. Loki, meraklı bakışlar atan küçük kız kardeşine dönerek ona " Ben 8 yaşında senin kadar okumuyordum ama senden çok büyü biliyordum kardeşim." Diyerek göz kırptı. Tabi zamanında Loki'ye bir çok büyü öğreten annesi Frigga onun bazı haylazlıklarını gördüğünden Layla'ya küçük yaşta olduğundan dolayı birkaç basit büyü dışında hiç büyü öğretmemişti.
Layla bunun sebebini çok iyi bildiğini gösteren bir bakış atarak " Kimin yüzünden acabaa?" diyip abisine dik dik bakmıştı.
Loki sevimli kardeşinin tehtitkar bakışlarını gördüğünde, bu tatlılığa dayanamayıp onun yüzünü avuçları içine almış ve "Öğrenmemen daha çok işime geliyor, prensesim. Yoksa annem sana bütün büyüleri öğretirse ben sana ne öğreteceğim?" diyerek yanaklarını biraz hırpalamış ve gülerek ayağa kalkıp " Eee, bütün gün burada oturtmayacaksın herhalde." Diyerek kardeşine dönmüştür.
Layla, abisinin ayağa kalkmasıyla onu oyalaması gerektiğini hatırlamış ve birkaç gündür aklında dönüp duran planları uygulamaya başlama sevinciyle ayağa kalkıp abisininin elinden tutmuştu. Loki, kardeşine kafasını eğip, elini tutan küçük kız kardeşine kaşlarını kaldırarak bakarken; Layla ona sinsice gülerek şunları söylemişti.
"O zaman başlayalım. Hazır mısın?"
Yukarıda Loki'nin kardeşinin bu sözünden sonraki tepkisi yer almaktadır.
KEYİF ALIN :)