Chapter 2: Isnabero! Isnabera!
Para siyang dyaryo ng China. Kahit na anong gawin kong basa, hindi ko maintindihan.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Tuesday.
Pasukan na naman. Parang tinatamad ako pumasok :(
Ang aga kong dumating. Wala pa akong mga kaklase dito. Huhuhu. T___T
Naglalaro ako sa phone ko when suddenly, may tumabi sa akin sa bleacher.
"Hi Ate! Kaklase kita di ba?" sabi nung lalaki.
"Hi. Oo. Ano nga pangalan mo?" tinigil ko paglalaro ko. Aba! Chance na 'to para makilala sila kahit paisa-isa.
"Adam pangalan ko. Ikaw Ate?"
"Adam? Kapangalan mo yung isa nating kaklase? Hahaha. Ikaw na lang si Adam bait tapos siya yung Adam na hindi. Tsaka, wag mo kong tawaging Ate. Kahit na ahead ako sa inyo eh, magkaka-edad lang naman tayo. Hahaha. Ace pangalan ko."
"Ay ganun? Hahaha. Nice to meet you, Ace."
8 am. Inaantok pa naman ako. >___< Hirap kapag malayo yung school mo sa bahay niyo. Ayaw pa kasi akong pahanapin ng dorm eh. Gusto ng Tatay ko, uwian ako. Di naman ako mag-ra-rakk kapag nag-dorm na ko eh. :( HAHAHAHA.
Math ang first subject of the day. GREAT. *note the sarcasm* Maagang warm up. Patayan agad. Masaya po hano?
"Okay. I am Engr. Ray and I will be your professor for the first semester sa subject na 'to. Class, hindi ko tinatandaan ang names niyo dahil may reason ako kung bakit. So, ipasa niyo ang CoR niyo alphabetically and mag-aayos tayo ng sitting arrangement. By number kayo. So the owner of this first CoR is number 11, the second is number 12 and number 13 and so on and so forth."
Okay lang. Kampante naman ako sa sitting arrangement na yan. Alam kong katabi ko si Ema. Kasi, magkasunod apelyido namin.
Not bad, frontliner ako (as expected) 3rd element samantalang pang-fifth si Ema. Maybe, ito na yung right time para kausapin yung other classmates ko. Kami-kami na lang din magkakasama sa loob ng 4 semesters eh, bakit magkakahiyaan pa?
"Hi! Anong pangalan mo?" tanong ko dun sa nasa pagitan namin ni Ema.
Pabulong siyang sumagot, "Alwin.."
"Ha? Alvin?"
"Alwin.." mahina pa din pagkakasabi niya. At dahil reyna ako ng kakapalan ng mukha, hinila ko yung I.D. lace niya at binasa yung pangalan niya.
"Ahh. Alwin! Susme. Ang bingi ko. HAHAHA. Hi Alwin!"
Inagaw niya yung I.D. niya at nagtakip ng panyo sa mukha. Ang mahiyain naman nito. Hindi to pwede. Kailangang mabinyagan 'to. HAHAHAHAHA.
"Alwin, bakit ka sad?" sinumulan ko na pangungulit ko. Eto na. Sisimulan ko na kabanuan ko.
"Ha? Hindi naman eh." sagot niya pero mahina pa din.
"Ehh, dapat hindi ka sad. Sine-celebrate ka kaya ng mga tao." umaarya na naman ang kulit ko.
Naguguluhan niya akong tiningnan.. "Ha?"
"Kasi, ikaw si HAPPY ALWIN! Yung sa trick or treat? Happy Alwin! HAHAHAHAHAHA." with matching palakpak and abnormal movements pa 'yun, take note.
*crickets... crickets..*
Huhuhu. Hindi mabenta joke ko. :'( Ang lungkot po. Ang lungkot. </3 Hindi tumawa si Alwin. Malata talaga! Hahahaha. Di ako papayag na laging malata 'to. Dadaldalin ko 'to everyday. :D
Natapos ang 8 am- 11 am naming klase sa Mathematics na naubos lang sa pag-aayos ng upuan. Aba'y matitinde pala mga kaklase ko. Magkakasundo-sundo kami. Mga isip-bata! ♥♥♥
Gaya kahapon, magkakasabay kaming kumain ng lunch pero, magkakasama na yung grupo ng girls and boys. Sa ibang karinderya naman kami kumain.
Napakalayo. Pero, worth it naman. Masarap ang luto, in fairness. Kaso, pagbalik nga lang namin sa school, gutom na naman siguro kami dahil sa layo ng lakad namin. Natapos kaming kumain ng lunch and hindi kami nag-uusap ni Adam. Ehh ano nga ba dapat pakialam ko? -____- Hindi naman siya namamansin eh. Ehh di hindi din ako mamamansin. Sus! Basic! :3
Masaya ding kumain sa malayong karinderya. Nagkaroon kami ng moments ni Ema with our new classmates. Di na masyadong awkward ang atmosphere. In fairness, mukhang magkakasundo-sundo talaga kami.
Next subject na. Maaga pala dating namin. Kaya eto, tambay kami sa room. Nag-e-enjoy kami sa kwentuhan. Grabe talaga. Feeling ko, kaka-graduate ko lang din. Namiss ko tuloy bigla yung Alma Mater ko. :(
Walang dumating na professor kaya na-bored kami. Hinanap ko yung phone ko sa bag ko. Iba nakita ko. Nakakita ako ng cup. Nakalimutan ko kung bakit ako may ganito eh. Pero dahil nga mamamatay na kami sa boredom dito, I started flipping the cup. Tapping the cup. And singing with the beat of the cup. Uhuuuh! Cup song pre! Cup song! Hahahaha ♥
"I've got my ticket for the long way 'round..♫" and continues to sing.
Tiningnan lang ako nila Adam bait, Kevin, Ema and Gene. Wala akong magawa eh. Pinagpatuloy ko lang 'yung beat ng cup. Wala akong magawa eh. Matatapos na 'yung lyrics ng cups ni Anna Kendrick kaya nagpasok ako ng ibang song pero match sa beat nung cup.
"I've tried playing it cool... But when I'm looking at you, I can't ever be brave 'cause you make my heart race..."
Pinapanood lang ako nila Adam (bait) Geme, Ema at Kevin. Hanggang sa hindi na sila nakatiis, kada matatapos yung kanta mag-iisip sila ng bago tapos, ipapasok nila sa beat.
Habang nagta-tap ako ng cup, napatingin ako sa direction kung nasaan sila Adam. Well, it seems na okay naman siya dun sa group ng boys. Nagtatawanan sila. Care ko naman? HAHAHA. And I played the beat over and over again.
After ng concert namin. Tawanan kami. Pano nba naman kasi, kami-kami lang nagkakaintindihan. May sarili kaming mundo. Hahaha! And as expected, 'di mawawala sa scene na ganito ang pag-se-selfie. Or other words, nag-groupie kami.
"BESPRENS." Yan ang tawagan naming apat.
Kapag pupunta ng canteen, kakain ng lunch, pupunta sa next class, kailangang kumpleto kami bago umalis.
Tuesday class? CHECK! And uwian naaaa. ♥
Sa bahay, para akong dinosaur na natunaw sa yelo at gutom na gutom. Lagi naman. Ang routine ko.. Gising, kain, ligo, pasok, kain, tulog and repeat. So eto na nga. Umuwi ako. Nagbihis and matutulog na sana kaso, nakita kong gumagawa ng loomband bracelet yung kapatid ko. Nakiepal ako at nakigawa din. HAHAHAHA...
Text message received....
Text? GM na naman 'to. Hinayupak naman oh. Hahaha. Makapagpalit na kaya ng number? -____-
1-A Adam: [Sunget.]
Ano na naman problema nito? Hindi ko naman siya inaano wah? -___-
Reply..
Ako: [Huh? Inaano ba kita? Anong masungit? Bakit? Ano ginawa ko sayo?!]
Pagkasend na pagka-send ko, mas mabilis pa kay Ussain Bolt ang reply niya.
1-A Adam: [Hindi ka kasi namamansin.]
What the?! Ako pa nga ang di namamansin!? Siya nga hindi nangangausap kanina. Masayang-masaya siya sa friends niya tapos ako pa sasabihan ng ganun? Abaaaa. Hindi na tama ituuu.
Ako: [Ako pa nga daw? Ikaw nga di namamansin diyan.]
Ehh totoo naman kasi. Simula nang kinaumagahan, hindi niya ako kinakausap, ni tingnan manlang nga ako hindi niya magawa. -_____-
Text message received...
1-A Adam: [Ikaw kaya! Bukas pansinin mo ko ha?]
Okay. Natawa ako. I mean, nakakatawa naman kasi talaga di ba? It seems na nanghihingi siya ng attention from me, na isa lang namang total stranger. Oh..
Ako: [Hahaha! Oo ba. Basta mamansin ka din. lol]
1-A Adam: [Oo naman! Wag kang masunget ah?]
Ako: [Oo na po! Hahaha.]
1-A Adam: [Good. Ano ginagawa mo?]
Aba'y nang-interview pa! Hahaha. Matinde no? Bakit kaya hindi nag-communication arts to?
Ako: [Gumagawa ako ng loombands. Gusto mo? Hahaha!]
1-A Adam: [Pwede rin. Gagawa mo ko?]
Ako: [Sige ba. Anong kulay gusto mo?]
1-A Adam: [Ikaw na bahala.]
Ako: [Kulay pink ha? Sabi mo ako bahala eh! Hahaha! Uyy. Tulog na ko ha? Good night. Bukas na lang.]
1-A Adam: [Sige. Good night!:) ]
After that conversation, napangiti ako. Siguro naman normal lang 'to na after ng ganung pag-uusap di ba? Kasi, ewan ko. Parang kinikilig ako. Hindi ko maintindihan! -___-
Kailangan ko na magising ng maaga bukas. Kasi.. Kasi eh, excited na akong pumasok. Excited na akong makita siya.
O______o
Wait... What did I say??
Am I starting to like him na ba? :O
to be continued...
-----------------------
A/N: Sorry po. Ngayon ko lang na-post. Kasi, nabigyan ako ng trabaho and it made me really busy. Tapos, nasabayan pa ng pag-akyat ng Baguio City. :( Bawi ako. I hope na matapos ko ang chapter 3 before this day ends. ♥
Spread- Vote- Read ☺