Fobii są setki. Antrofobia, czyli strach przed ludźmi. Decidofobia, lęk odczuwany przy podejmowaniu decyzji. Ksantofobia, panika wiążąca się z kolorem żółtym; lęk wysokości. A to tylko niektóre z długiej listy!
Chociaż część z nich może wydawać się absurdalna lub być niezrozumiała dla otoczenia — co niestety zdarza się aż za często — wciąż sprawia problemy i utrudnia życie. Z osób zmagających się z taką chorobą na pewno nie należy się nabijać.
Ale czym właściwie jest fobia? Warto podkreślić, że te dwa pojęcia, jakimi są strach i lęk, które — chociaż podobne — wywoływane są przez inne czynniki. Strach objawia się w sytuacjach realnego zagrożenia, zaś lęk może występować także wtedy, gdy realnego zagrożenia nie ma i jest ono jedynie wymysłem, wyolbrzymieniem.
Należy odróżnić fobię od zwykłego strachu. To, że boisz się dobermana, który nagle wbiegł na ulicę, nie oznacza jeszcze dogofobii.
Fobia to zaburzenie nerwicowe, które objawia się jako lęk przed konkretną sytuacją, przedmiotem lub zjawiskiem. Objawy — psychiczne i fizyczne — oraz ich nasilenie mogą się wahać od łagodnych do bardzo mocnych.
Przyczyn ich powstawania jest naprawdę wiele; często powstają w wyniku wydarzeń z dzieciństwa, jednak mogą powstawać również w późniejszym wieku. W każdym razie mają swój początek w nieprzyjemnych sytuacjach, do których nie chce się wracać. Zdarza się, że lęk przenosi się z pierwotnego obiektu strachu na inny z nim związany. Część lęków zanika z czasem, inne już nie. Fobie leczy się poprzez przezwyciężanie ich — można to robić samemu, jak i z pomocą terapeuty.
A wy co sądzicie o fobiach oraz radzeniu sobie z nimi? Może znacie osoby mające je albo sami je macie? Piszcie w komentarzach!
Chcemy również polecić prace poruszające ten temat:
„O tym się nie mówi [NA FAKTACH]” RJBScarletRain
„Skrzypek” wazonik