hello kay jaejoongshocker ganda kase ng comment niya >_< gusto ko tuloy mag-update hohohohohohoho... Basta kinikilig ako sa comment niya >///<
***
Akala ko talaga puro nega sasabihin niyo... inimagine ko na ganito ung mga comment "Anu namang relate niyan sa story?", "Ang panget naman ng chapter na to!" yung mga ganyan na comment... pero kabaliktaran yung nakita ko... natawa pa nga ako ee
100 Votes ulet????? Please *puppy eyes*
Imaginary Characters sa side ^_^ ------------------------------->
***
Chapter 47
Ella's POV
Ang dami nang nangyari... umalis na sina Nicole at Michael papuntang US last week at ang maganda dun happy ending sila =)) Pero si Sis Natalie.. panu na kaya ang buhay niya ngayon.. :((
Wala kasi kaming work ngayon... pano may bagyo kaya naman sinuspend na nila yung trabaho namen.. kaya nakakulong naman ako sa bahay namen.. to be exact andito ako sa loob ng aking room, nakaupo sa study table kuno na nakaharap sa bintana... ang lakas ng ulan sa labas tpos ang dilim dilim pa ng langit... iniisip ko si Sis eeeeee... hindi pa naman mabubuhay yun mag-isa sa panahon na gaya nito... :((
Sana maging okay lang siya... muka pa namang kikidlat, naku baka mabulabog ang bahay nila kapag kumidlat... >_< Kase naman po pag ganitong bumabagyo o kaya naman malakas ang ulan tpos kikidlat pa, e hindi mapapakali si sis ng walang kasama o kayakap... Takot kase siya sa kulog at kidlat... may nangyari kasing something sa kanya nung bata pa siya kaya siya natrauma
Kung tawagan ko kaya siya??? Kinuha ko yung phone ko kaya lang walang signal, kamusta naman yun
Sana talaga okay lang siya...
Matutulog na nga lang ako... *yawn*
Natalie's POV
*Umuulan ng malakas sa labas may bagyo kase...*
*kruuugkruuuug* (Thunder Effects Kunware)
"WAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!! NANAY!!! HUHUHUHUHUHUHHUHUHUH AYOKO NA! WAHHHHHHHHH!!!! TT_TT"
Nakatago ako ngayon sa ilalim ng kumot ko... grabe ayoko na talaga!
*kruuugkruuug*
Wahhhhhhhh! Kumikidlat nanaman... nakatago ako sa ilalim ng kumot sa kama, napapikit na lang ako habang umiiyak, kung baket ba kasi kumikidlat eee.. wala pa naman dito sina Nanay na pwede kong takbuha para dito... natatakot kasi ako na baka maulit ulet ung nangyari sa akin nung bata pa ako...
7 years old kase ako nun, pumunta kami sa mama ni papa sa probinsya, namamasyal ako mag-isa sa gitna ng bukid, tpos huminto ako sa harap ng isang kalabaw, first time ko lang kasi makakita nun that time... kaya lumapit ako sa kanya, makulimlim nun yung langit kaya naisip ko na baka umulan... tpos biglang kumidlat at kumulog at tinamaan yung kalabaw na nasa harapan ko lang nun, kaya mula nung pangyayaring yun hanggang ngayon natatakot ako sa kulog at kidlat...
Kaya kapag mga ganitong pagkakataon, gusto ko ng kayakap... para safe ako, nakakatakot kase eeee... mostly kapag ganito ang kasama't kayakap ko sina Nanay at Tatay o di kaya si Ella Sis ko kaya lang wala akong kasama ngayon kaya natatakot ako sobrang natatakot ako... >_<
*kruugkruug*
"WAHHHHHHHHHHHHHHHH!!!! HUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHU! NANAY KO!!! WAHHHH!!"
Kanina pa ako sumisigaw dito, sana talaga matapos na tong ulan na to o kaya ung kulog at kidlat, ayoko na talaga huhuhuhuhuhuhuhu...
>_____________<
umiiyak na talaga ako, ngayon lang kasi ako nawalan ng kasama eeee... kung bakit ba naman bumagyo pa...
*kruugkruug*
"WAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!! HUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHU! MAMATAY NA AKO TT_TT !!!!!!"
AYOKO NA TALAGA!!!!
Rosa's POV (yung katulong nila... XD)
Napadaan ako sa kwarto ni Ma'am Natalie... kanina ko pa kasi naririnig na parang sumisigaw siya mula sa loob, anu kayang nangyayari sa kanya???
"WAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!! HUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHU! MAMATAY NA AKO TT_TT !!!!!!"
O_________________________o
Ano daw??? mamatay na?!
hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, pumunta na agad ako sa kwarto ni Sir Lyle...
nung makarating ako sa tapat ng pinto, inisip kong kumatok muna... baka busy or tulog din siya...
*toktoktok*
walang sumasagot, pinihit ko yung door knob at bukas iyon, pumasok na lang ako at nakita ko siyang seryosong nakatingin sa laptop niya...
"Sir???"
mukhang walang narinig lumapit pa ako...
"Sir???"
nakakunot na yung noo niya sa harap ng laptop... nakarating ako sa harap niya...
"SIR!!!?!"
O________________o
nagulat ako ng bigla niyang isara yung laptop niya ng biglaan...
"WHAT?!"
Tss, mukhang highblood pa siya...
(Hyunjiwon: At sa kanya na ang mga susunod na parts...)
Lyle's POV
=_=
Nakakainis talaga! Anu bang meron sa lalakeng to?! bakit magugustuhan niya ang lalaking to?! Psh mas gwapo pa ako diyan... mukha naman palang sinaunang tao tong Yang Myung na to, he's wearing a tradtional korean dress... psh... Old fashion, yan ba ang mga gusto niya??? So kelangan ko pang magpakaluma para mapansin niya??????
O____________________o
Nevermind, damn this feeling... kanina ko pa kase tinitignan yung picture nung lalaking yun dito sa laptop ko... sugurin ko kaya to??? =_=
Naiinis na ko, di ko na maintindihan tong sarili ko... I'm acting weird, simula ng makilala ko tong lalaking to... di ko talaga maintindihan... pati tong kung ano sa puso ko... it's beating fast, may sakit na kaya ako? Do I need to see my doctor?? Pero nagsimula tong pakiramdam kong to dahil sa sinabi nung secretary ko... totoo kaya yun???
binaling ko ulit yung tingin ko sa Yang Myung na to... at nagflashback yung sinabi saken nung Secretary ko..
(Hyunjiwon- Si Lyka po yung tinutukoy niya....)
*Flash Back*
Pagkapasok na pagkapasok ko sa opisina ko umupo agad ako sa upuan at napapikit....
'Who the hell is Yang Myung?'
I deeply sigh...
"Sir, heto na po yung schedule niyo para po bukas tpos may meeting po kayo---------------------------"
"SHUT UP WILL YOU?!"
Nasigawan ko tuloy siya ng wala sa oras... but the hell I care? Ginusto niyang maging secretary ko ee.
napapikit ulit ako... nasasaktan ako na ewan... sino ba talaga yun?!
"Sir may problema po ba kayo?"
tinignan ko siya at mukhang interesado siyang malaman kung anuman tong problema ko...
iniwas ko na lang ang tingin at pumikit ulit, gusto kong maging payapa ang pakiramdam ko... nagagalit kasi ako..
"Tungkol po ba to sa mga bisita kanina? Or yung tungkol sa issue ninyo ni Natsss na buntis siya? Wag po kayong mag-alala okay na po yun, naayos na po namin... o baka naman po si Natalie ang prinoproblema niyo???"
di ko siya pinapansin at nagsasalita pa rin siya...
"Matagal ko na pong kilala si Natalie, she's a very close friend of mine... nakilala ko po siya nung nagtatrabaho pa ako sa Divisoria noon... naalala ko nga po date pumunta siya dun may kasama po siyang lalake... kung hindi nga ako nagkakamali si Sir Renzel yun.............................."
O_________________O
Renzel?
Lalo ata akong nakaramdam ng galit ng marinig ang pangalan niya na kasama ang asawa ko...
F**k
napatingin na ako sa kanya...
"Marami ka bang nalalaman tungkol kay Natalie?"
diretso kong tanong sa kanya at nag-nod siya...
"Opo sir, sa katunayan alam ko po yung------------------------"
"So kilala mo si Yang Myung?"
tinignan naman niya ako.....
"Opo, si Prince Yang Myung po ay yung lalake sa Moon Embracing the Sun na maraming napaiyak na babae dahil sa ganda ng role niya at pag-arte dun... isama niyo na po yung Author naten na kapag nakikita si Yang Myung ay automatic na tatalon dahil sa kilig at bigla na lang iiyak dahil sa kanya... ^_^ para po makilala niyo siya, manuod po kayo ng Moon Embracing the Sun o di kaya isearch niyo picture niya sa google... bakit niyo po natanong sir?"
=_=
Artista siya? Damn! pinagseselosan ko ang isang artista?! the f***
"Ahh, nevermind.."
Masearch nga mamaya picture niya...
=_=
I'm not interested in searching photos of celebrities... pero sa interesado ako ngayon ee...
"Mukhang alam ko na yan Sir, nagseselos kayo kay Yang Myung no??? Si Natalie alam ko fan siya ng Moon Embracing the Sun... pareho kami nila Ella.. ahahahahahahhahahaha... Mahal niyo na si Natalie no??? halata na po kasi kayo sir..."
O__________O
Mahal? Mahal ko siya????
"Really? Panu mo naman nasabi yan?"
Impossible!
"Sir alam niyo po kasi nahahalata ko kayo, sa way kung paano niyo tignan si Natalie, sa kung paano niyo siya kausapin... alam ko po sir na mahal niyo na siya... alam ko naman po na arrange marriage lang halos yung naging kasal niyo... pero madaling mahalin si Natalie... mabait, masayahin... mabuting kaibigan at marami pang iba... alam niyo sir, kung ako sa inyo... aaminin ko na yang nararamdaman niyo.. mahirap nang maunahan.. sige po labas muna ako..."
yumuko siya sandali tpos lumabas na...
napaisip ako bigla...
Mahal ko na nga ba siya? Do I love her already? Nakalimutan na ba talaga kita Yneh???
kinuha ko yung cellphone ko at tinignan yung picture niya habang ngumingiti siya mag-isa... palihim ko kasi siyang kinuhaan kanina, kaya natawa ako...
bigla akong napangiti..
and then this question strike me again...
"Mahal na nga ba kita?"
*End of Flash Back*
Iniisip ko pa rin talaga eee... mahal ko na nga ba siya???
Yeah, I like her... but now do I love her already?
Naiinis ako kapag may mga lumalapit sa kanyang iba lalo na't alam kong may gusto yung mga yun sa kanya, ayoko siyang mawala sa tabi o paningin... pagmamahal na ba yun?
tinitignan ko pa ren tong picture ng sinaunang lalaking to... napakunot yung noo, do I need to dress like him or to act like him para magustuhan din niya ko??? Tsk, e artista naman to, Jung Il Woo yung name nung actor, psh... kuko ko lang ata yun
"SIR!!!?!"
O_________O
bigla kong sinara yung laptop... Kung bakit ba naman hindi marunong kumatok
"WHAT?!"
pagtingin ko si Manang Rosa... tss... binilin ko naman sa kanila na kumatok muna bago pumasok, mahirap bang intindihin yun?
"Sir?----------"
"Tss, di ba Manang binilin ko na kumatok muna kayo???"
"Ijo, kumatok po ako... pero hindi niyo po ata ako narinig busy po kasi kayo sa ginagawa niyo sa laptop niyo..."
=_=
I'm weird...
"Okay, then??? what do you want?"
"Si Natalie kase... sumisigaw sa kwarto niya.... umiiyak na po ata siya eee... nag-aalala ako sa kanya, kung puntahan niyo na po... baka kung napano na siya dun"
O____________o
bigla akong napatayo at halos patakbo ng lumabas ng kwarto ko, anu nanaman bang ginawa ng babaeng yun kung bakit nagkakaganun...
nung makarating ako sa kwarto niya kumatok agad ako....
"WAHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!! HUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHU..."
Bakit siya sumisigaw???
nilakasan ko yung pagkatok... pinipihit ko yung door knob pero nakalock yung pinto...
"HOY! BUKSAN MO NGA TONG PINTO! ANO BANG NANGYAYARI DIYAN?!"
"WAHHHHHHHHHHHHHHHHH!!! HUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHUUHUHU!"
"Sir heto po yung susi nung kwarto niya..."
hinablot ko na lang basta yung susi sa kamay niya at mabilis na binuksan yung pinto...
"Natalie!"
nakita ko siya dun sa kama niya na nakataklob ng kumot.... at umiiyak... nilapitan ko agad siya
"Problema mo?"
umupo ako sa kama at tinanggal yung pagkakataklob niya sa kumot...
nagulat na lang ako ng bigla niya akong yakapin ng mahigpit... at heto nanaman yung pagbilis ng tibok nitong puso ko....
"Na---natatakot kasi ako sa kidlat at kulog... may trauma kase... *sobs* ako nung bata pa ako *sobs*---------"
I hug her also...
"Shhhhhhh, tahan na... don't cry anymore andito lang ako...."
kumalas siya sa pagyakap at tumingin saken....
"Promise? di mo ba ako iiwan? natatakot kase ako eeee *sobs*"
pinunasan ko yung mga luha niya... Takot pala siya sa kidlat...
"Promise, wag ka ng umiyak okay? sasamahan kita..."
yumakap ulit siya saken
"Thank you..."
tumingin ako kay Manang tpos nag-nod siya at tsaka lumabas...
pinahiga ko na siya dun sa kama, tpos nakasandal ako sa board nung kama...
"Matulog ka na, dito lang ako..."
pinat ko yung yung ulo niya, hinawakan niya yung kamay ko...
"Tabi tayo, please? dito ka na rin matulog....."
nagulat ako sa sinabi niyang yun, para siyang bata... I'm just looking at her... di ko alam ang isasagot ko...
"Please?"
nag-nod na lang ako dahil mukhang wala naman na akong magagawa... so kumuha na lang ako ng isang unan at tsaka ako humiga sa tabi niya...
tinignan ko siya at mukhang nakatulog na, inangat ko yung ulo niya para maging unan niya yung braso ko at tsaka nilagay yung ulo niya sa chest ko kung saan maririnig niya kung gaano kalakas at kabilis tong tibok ng puso ko ngayong katabi ko siya... tpos niyakap ko siya ng mahigpit... at nagulat ako ng yakapin niya ako...
The feeling was great, ayoko ng mahiwalay siya sa akin... gusto ko lagi ko siyang katabi, nakikita... and now mukhang alam ko na yung sagot sa tanong na ilang linggong gumugulo sa isipan ko...
'I love her... I really love her'
I think mukhang hindi na kay Yneh umiikot ang mundo ko ngayon, kundi dito sa babaeng unang tumapak sa pride ko, sa unang babaeng kumalaban sa tulad ko... sa babaeng naging dahilan kung bakit nagiging masaya ang bawat araw...
"I love you..."
Di ko hahayaang mapunta ka pa sa iba... And I'm willing to do everything para mahalin mo ko... Kung handa silang sumugal para makuha ka... same with me, I will also sacrifice everything even my life... just to make you mine...
***
Hohohohohohohoho... anong sabe ng Readers??? hahahahahahhahahaha... Inspired by Yang Myung yan wag kayo... >_< Sorry talaga ha??? di ko maabot yung expectations niyo...
Sa mga nagustuhan tong Chapter na to? Salamat... ^_^
Seryoso na talaga yung mga susunod na Chapters... pero lalagyan ko pa ren ng katatawanan kung meron man XD