#Chapter12
Belle's POV
Pupuntos pa sana si Voltaire saakin pero hindi na natuloy ang gusto niya nang pumasok ang anak niya.
"Mama! I'm done!" pabagsak naman na humiga sa tabi ko si Voltaire at niyakap ako ng napakahigpit.
"Fck I hate it, hating my daughter right now, nabibitin na ako dahil sa pag pasok niya" bulong niya saakin, tumawa nalang ako at pinalo siya ng mahina.
"Bumangon ka na Voltaire, nagugutom na ako" reklamo ko sakanya pero pinatungan lamang siya ni Venice at siniksik ang sarili sa gitna namin ni Voltaire, umusog nalang ako, nakita ko pa ang pag ngiti ni Voltaire at niyakap niya kaming dalawa ng anak niya.
"Mag ayos ka na Venice paparating na yung school bus mo"
"Ayaw ko pong pumasok mama please"
"It's no, papasok ka"
"Papa" bumaling naman ito kay Voltaire, tumingin saakin si Voltaire pero iling lang ang tinugon ko sakanya.
"Mag momoment muna kami ng mama pwede ba yun?, uuwi ka dito ng may kapatid gusto mo?"
"gusto ko po yun!" biglang bumangon si Venice at agad umalis sa kwarto namin.
Lalapit na sana saakin si Voltaire pero sinamaan ko siya ng tingin.
"Bakit wife? may problema ba?"
"Ano ba pinagsasabi mo sa anak mo?" nakita ko naman ang pag ngiti niya saakin at niyakap ako, siniksik niya pa ang sarili niya saakin na parang bata.
"Atleast papasok si Venice tulad nalang ng gusto mo"
"Mag bihis ka na nga Voltaire, nagugutom na talaga ako"
"Ako nalang kainin mo" biro nito at tumawa pa ito ng mahina.
"Ah!" sigaw ko sa sakit nang kagatin niya ang dibdib ko, naka subsob kasi ang mukha niya sa dibdib ko.
"Ano ba Voltaire!"
"I miss you wife" tiningala niya naman ako at ngumiti pa ito.
"Promise me, na papakasalan mo ako ah?" habol niya.
"Alam mo, ako nalang babangon parang wala kang planong bumangon eh"
Bumangon naman akong balot ang katawan sa kumot, kumuha muna ako ng damit ko at nagbihis naman sa cr.
Pag labas ko nakita ko naman siyang nakasuot na ng boxer niya at tshirt.
"Pupuntahan ko muna si Venice" tumango nalang ako bilang sagot sa sinabi niya bago siya lumabas ng kwarto.
Dumiretso naman ako ng kusina at nag luto ng makakain namin ni Voltaire. Hindi ko pa nga alam bakit siya andito.
Narinig ko naman ang pag busina sa labas.
"Venice!" tawag ko sa anak ko pero wala akong narinig na sagot sa anak ko, pupuntahan ko na sana pero pumasok naman si Voltaire.
"Si Venice? andiyan na service niya" niyakap niya naman ako at sinandal ang ulo sa balikat ko.
"Nakaalis na wife, solo na kita"
"Teka nga yung niluluto ko" humiwalay naman ako sakanya at nag handa na para makakain na siya pero niyakap niya ulit ako.
"Ano ba Voltaire kanina ka pa yakap ng yakap ah?"
"Miss kita wife bakit bawal ba?"
"Ewan ko sayo kumain ka na nga"
Umupo naman ako at sinandokan siya ng kanin, umupo naman ito sa tabi ko at kinuha yung platong nasa kaharap kong upuan, nilipat niya sa tabi ko.
"Bakit ka diyan?"
"Gusto kitang katabi."
"Ang OA mo na ah!" tumawa naman ito at napailing nalang. Tinitigan ko naman ito, nag simula na siyang kumain, masaya naman itong kumakain sa hinanda ko, tumingin naman ito saakin.
"Bakit? gusto mo kong kainin? kung makatitig ka"
"Ang kapal pa din ng pag mumukha mo Voltaire tsk" inirapan ko naman ito at nag simula ng kumain.
"Uhm Belle"
"Bakit?"
"Sumama na kayo saakin sa Pilipinas please"
"Yes we will Volt pero wag muna ngayon, alam mo namang nag aaral dito si Venice diba? ayoko na siyang lumipat sa gitna ng pag aaral niya, palagi nalang nahihirapan yung bata sa pag aadjust siguro pagkatapos ng school year"
"I'm sorry" napakunot naman ang noo ko nang humingi siya ng tawad.
"Bakit?"
"Dahil kung hindi ako gago sana hindi ka nahihirapan noon pa at hindi mahihirapan si Venice"
"Buti naman alam mong gago ka" masaya kong saad sakanya.
"Ganon!? talagang sinuportahan mo pa ang sinabi ko?" kunot noo nitong tingin saakin.
"Bakit hindi ba yun totoo?"
"Totoo pero dapat maging sweet ka naman kung minsan asawa mo padin ako"
"Ewan ko sayo hahaha taposin mo na yan, pupunta pa ako sa shop ngayon"
"Dito nalang din ako hindi ako uuwi ng Pilipinas hanggang hindi ko kayo kasama"
"Voltaire may trabaho ka sa Pilipinas diba? at bakit ka nga ba andito sa France?"
"Pinuntahan ko si Dianna, yung kapatid kong pinag seselosan mo" ngumisi naman ito ng nakakaloko.
"Gago ka talaga! puro ka kalokohan"
"Totoo naman diba? pinag seselosan mo kapatid ko?"
"Bakit hindi?"
"Umamin ka din hahaha"
"Sino bang hindi mag seselos don?! na pinilit mo pa akong pakasalan para lang protektahan ang isang babaeng hindi ko kilala" inirapan ko naman ito pero niyakap niya lang ako at sinubsob niya ang mukha niya sa balikat ko.
"I told ya, kasabwat ko si papa para lang mapasaakin ka Belle, he knows how I love you so much. And being a bad brother I used the name of my sister para lang may rason ako. I'm sorry"
"Saan ka humihingi ng pasensya aber?"
"For lying para lang maikasal ka saakin"
"Hindi ka humihingi ng pasensya sa pagpipilit mong ikasal ako sayo? at sa pag gamit mo sa pangalan ng kapatid mo?"
"Nope! naging akin ka naman, hindi ako hihingi ng sorry don"
"Gago" bulong ko alam ko namang naririnig niya yun pero hindi siya nag react at mas hinigpitan niya ang pag yakap saakin na parang takot na takot siyang bitawan ako kasi pag binitawan niya ako, baka aalis na naman ako, ganon ang nararamdaman ko sa yakap niya saakin.
"Gustong gusto kong gampanan ang pagiging husband ko sayo simula palang nung ikinasal tayo Belle, pero binigyan kita ng panahon non dahil alam kong napilitan ka lang naman non saakin, walang oras na hindi kita naiisip kahit pa ang kaharap ko laman loob ng tao, gustong gusto kong bumawi sayo non pero laging lumalamang ang selos ko non dahil may nakakausap ka sa telepono o sa laptop mo na baby ang tawag mo at binibigyan mo siya ng ngiti na gustong gusto ako yung rason?"
"Alam mo bang si Venice lang yung kausap ko palagi?"
"Kung alam ko lang din na may anak tayo sana pala hindi nalang ako nanggago non" bumuntong hininga naman ito sa balikat ko.
"Kung hindi ko pinairal ang selos ko, hindi ko sana magagawa yung mga bagay na hindi dapat ginagawa ng mga lalaking may asawa na, hindi sana ako makakapagbitaw ng mga salitang hindi naman talaga totoo"
"Alam mo bang parang nakita noon sa jewelry shop? sa kakaisip ko sayo kung saang lupalop ka pumunta siguro namalikmata ako non"
"Bakit ka nga ba andon?"
"Tumitingin kasi si Dianna ng mga luho niya, sinamahan ko na siya at habang tinitignan ang mga singsing naisip kita"
"Andon ako Volt, pero nang makita kita hindi na kami pumasok ni Venice dahil ayoko ng mag landas pa tayo"
"Ganon ka nalang ba kagalit saakin?"
"My love for you can't buried my hates Voltaire, ganon kita kamahal at isa pa wala ka dito kung hindi kita mahal." ngiti kong sabi at bumangon naman ang ulo niya at tinitigan niya ako.
"I love you so much wife I really do" at hinalikan niya ako.