Saat 14:00 ve güneş bütün parlaklığıyla New York şehrinin en tepesinde. Bu saatlerde uyanmam pek normal değil, güneş battığında uyanır doğduğunda uyurum. Benim gibi biri için en doğru olan da bu.
Bu koca şehirde yalnız yaşıyorum, annem ben doğduğum sırada hayata gözlerini kapatmış. Babam da on yaşıma kadar bana dayanabildi. On yıl dayanması bile mucize bence. O seneler içinde bir kardeşim yoktu daha sonrasında olmuş mudur bilmiyorum. Açıkcası çokta merak etmedim.
Ordan burdan aldığım yardımlar sayesinde on bir sene daha yaşadım. Elbette çalışmayı denedim ama yüzümü görenler benim müşterileri korkutup kaçıracağımı düşündüler. Maalesef haklılardı..