silk's POV
"miss mo na ?" sa tanong ni anton hindi ko masagot ng oo , Hindi ko masagot ng hindi .
" pag natulala miss kaagad ?"
nahahawa ako sa magkapatid sa pagiging pilosopo Hindi na kasi ako mashadong nakakatambay sa kanila , kung napunta ako saglit lang dahil basketball court na ang tambayan namin ni tonton . kwento din ni tonton busy daw si jam sa boyfriend nya basta, tiwala naman ako Kay jenny Hindi nya papabayaan si jam yun lang naman inaalala ko .
"tiis-tiis lang silk , ilang panalo nalang finals na " nadidribble ako ng bola tilian ang mga babae sa tabi , katatransfer palang namin ni tonton naging famous agad kami dahil bukod sa gwapo magaling din sa basket ball kaya madali lang samin makapasok sa team . eh hindi ako mahilig sa babae , si jam lang sapat na .
"pero kung hindi mo matiis , pwede mo namang itext kaya lang anong sasabihin mo? na namiss mo na sya
at mahal mo sya at naaunahan ka lang?
haha , siguradong sisikmuraan ka dun--"
"tama itetext ko sya " hindi ko na inintindi pa nag sinasabi ni anton dali-dali kong kinuha ko ang cellphone ni tonton para kunin ang number ni jam
"WAG MO SABIHING ITETEXT MO NGA?!!! baka naman nabibigla ka lang ?! " hindi ko na kayang ganito , parang nilulublob ako sa tubig ,hindi ako makahinga
habang na iisip kong yung babaeng dahilan ng pag-asa kong mabuhay , yung babaeng pinangarap kong makasama ng panghabang buhay ay may mahal ng iba , ayokong dumating ang panahon na hangin nalang ako sakanya , at wala na syang ibang makita kundi si kuya , si kuyang Hindi naman talga sya mahal , nakikita lang ni kuya si Lisa sa katauhan ni jam .
pag sobrang minahal ni jam si kuya . lalo syang mahihirapang tanggapin ang lahat . natatakot akong masakatan sya , ayoko makitang maging miserable sya , iniisip ko palang parang pinipiga na ang puso ko . poprotektahan kita kahit anong mangyari jam poprotektahan kita .
jam's POV
kasalukuyang nag kaklase ang teacher namin lahat seryoso kasi medjo mahirap ang topic .
"baby I love you and I never let you go
but if I have to boy I think that you should know..
biglang tumunog ang cellphone ko nalimutan ko palang isilent , kagabi dahil naghintay kasi ako sa tex ni rite . napatingin ng masama ang mga classmates ko sakin .
"sorry"
from: 0936******
hi ! silk to :)
kahit gusto Kong mainis dahil istorbo sa klase, hindi ko magawa. hindi ko alam pero nagkusang ngumiti ang bibig ko .
to : silk
walang klase ?
from: silk
meron break lang
jan nag umpisa ang conversation namin , at maghapon ko sya katex . kahit pa sobrang busy sa proj . at exams . wala lang nakaaliw lang sya katex.
silk's POV
hinatid ko si tonton sa bahay nila .
nadatnan namin si jam nakatulog sa sala gumagawa ng project madalas talaga syang nakakatulog sa sofa ganyan sya pag sobrang pagod .
" paki dala nalang sa kwarto si ate , maghahanda lang ako ng kakainin natin "
"baka rapin ko ate mo " pagod na din si anton sa maghapong praktis .
"edi good magkakapamangkin nako , joke ! tiwala naman ako sayo , kahit ganyan ka , ganyan ka lang talaga "
"makaganyan ka naman , parang abnormal ako ah ! " sabi ko habang dala-dala ko si jam na parang bagong kasal .
nang nilapag ko sya nakita ko ng malapitan ang muka nya .
katulad lang naman ng pang karaniwan pero bakit nakakawala ng pagod ang muka mo ? bakit , anlakas ng reaction ko sayo ? bakit para magnet ka sakin ? bakit ba kita mahal ? bakit wala akong maisip na dahil kung bakit ganito ako sayo ? sabihin mo sakin, anong idadahilan ko sayo kapag nalaman mong mahal na kita hindi pa man kita nakikilala ?
pagkatapos naming kumain tiningnan ko yung project na nakatulugan ni jam , baka kailangan nya na to bukas , tatapusin ko nalang .
pag uwi ko ng bahay , naabutan ko si kuya gising pala mag aalasdos na .
uminom ako ng tubing bago nagsalita
"ano bang balak mo? "
"sinabi ko na sayo mahal ko si mona" Mona ang tawag nya Kay jam
"Kala mo lang mahal mo sya , pero ginagamit mo lang sya"
"ANONG ALAM MO SA NARARAMDAMAN KO? "
"Alam ko , higit pa sa alam mo ! bakit , makukuha ba ni jam ang atensyon mo kung hindi nya kamuka si Lisa? si jam sa simula palang gusto kana nya pero ginagamit mo sya!!!"
"ayos na nga eh , nakakamove on na ko sa ginawa nyo sakin ni lisa diba ? bakit ba Hindi ka nalang maging masaya para samin ni jam? " ano namang tingin nya Kay jam bayad utang?!!!
"bakit ba din hindi mo paniwalaang hindi naging kami ng ex mo?! pano pag bumalik si lisa pano si jam ??!!! pano si lisa umaasa pa rin sayo "
"hindi na sya babalik"
"babalik sya .. "
"BAKIT MO BA SINASABI YAN !!"
"dahil si jam ang kapatid ni lisa "
"hindi , kahit anong sabihin mo hindi ko hihiwalayan si Mona , mahal ko sya"
"kukunin ko sya kahit anong mangyari mahal ko din sya"
tumaas na ako ng kwarto at humiga sa king size bed tanaw ang glow in the dark na mga stars
naalala ko yung nangyari noon
*flash back*
isa ako sa magagaling na player , ng criss academy , hindi pa noon nag lalaro ng basket ball si kuya kasi kagagaling lang nya sa sakit na diabetes , kaya ako ang center of attraction noon as school . Hindi ako naging team captain ng school katulad ni kuya ngayon, dahil mashado pa akong bata ng mga panahon na yun naalala ko pa nga madalas akong nilalaban sa ibang bansa lalo na sa US , marami ding nag aalok ng scholarship , sakin sa iba't ibang bansa , pero It takes time bago ako nakapag decide siguradong maraming big opportunity kung sa ibang bansa ako mag aaral , mas gagaling , at marami pa akong matutunan dun kaya NAPILIT ako ni mommy na isang university sa US ako mag aaral .
akala ko basta nalang aayon sa gusto kong mangyari ang lahat pero nagkamali ako
tulad pala ni kuya namana ko din kay dad ang sakit ng pamilya namin , nagkadiabetes ako habang nasa amerika ako ,
yung unang malaman ko hindi ko ininda , nagpasawalang bahala lang ako , dahil mashado akong nag eenjoy sa basketball na kinahihiligan ko . mga kaclassmate at team ko nalang ang nakahalata , sa mga sugat kong matagal nang hindi gumagaling
ano nanggagawin ko ?
ayokong masira lahat-lahat ng to
KUNG NASAAN AKO KUNG ANO NA KO NGAYON , LAHAT YUN PINAGHIRAPAN KO
at sa natatandaan ko ,wala naman akong na-agrabyado , o nasaktang ibang tao kaya bakit kailangan mangyari sakin to ?
oo dumating sa puntong naiinis na ako sa sarili ko , sa ibang tao ,at sa buong mundo
nakita ko nalang ang sarili kong nanghihina sa gitna ng court wala akong ibang kasama kundi ang bola ng tumatalbog mula sa sahig , pero kasabay ng pagtigil ng pag talbog ng bola ang pag lagpak ko sa sahig , gumulong ang bola , kasabay ng pawis at luha ko .
bakit ba ang hirap-hirap abutin ng pangarap? isa lang naman ang pangarap ko , ang gusto ko maglaro ng basket ball abutin ang hangganan ko , hindi pa ito ang hangganan ako alam ko yun.
bakit masakit umasa sa hindi din naman mangyayari?
bakit kung kelan nakapag-effort na ko saka mawawala ang lahat?
bakit hindi pwedeng maging masaya nalang mula umpisa hanggang huli?
nakita kong bumukas ang kalahati ng pinto ng court . nag-gulat ako sa nakita ko si monalisa ang girlfriend ni kuya , Hindi ko alam kung bakit sya nandito at kung anong ginagawa nya dito , pero sya ang tumulong sakin madala sa ospital .
"anong ginagawa mo dito ?" kinabahan ako na baka biglang bumukas ang pinto at iluwa nun ang parents ko .
"wag ka mag alala , hindi ako pimunta sa US para sayo ,hindi ko kasama ang mommy mo
kelangan ko lang talaga ,magstay dito ng ilang araw
at hinabilin ka sakin ni tita-mommy" yung tita nya kasi yung family doctor namin kaya matic na sainyo kung bakit sya and gf ni kuya
"huh ?"
"alam ni tita na mangyayari to . tinest kanya hindi mo alam nung 1time na pumunta ka sa ospital namin para bisitahin ang kapatid mo "
"si doctora talaga !"
"wag mo sasabihin to kina mommy "
"bahala ka"
"salamat lisa "
"anong salamat , my bayad yun"
"ano negosyante kana rin !?"
"joke lang , wait bababa ako kukunin ko ang labresult mo , ano gusto mo kainin ? "
"kahit ano "
at yun doon namin nalaman na my possibility na mawalan ako ng paningin .
hindi dahil sa kahihiyan kung bakit hindi ako umuwi ng pilipinas , kundi dahil ayokong malaman nilang nagkasakit ako mag aalala si mommy oa pa naman yun .
ayokong mapatulad kay kuya halos bilang ang bawat kilos at ang pinaka ayokong maawa sila sakin .
ayokong sisihin nanaman ni dad ang sarili nya , sa pagkakasakit ng mga anak nya
ayokong patigilin nila ako sa pagbabasketball dahil sa kundisyon ko
"sa Korea tayo pupunta "
"ayoko ! dito ako nag aaral"
"pinaterminate ko na ang scholarship mo kahapun "
"ANO ? BALIW KANA BA ?!!!"
"humarap kana ba salamin ?! hindi kana pwedeng mag aral dun ! magpagaling kamuna ! "
"ano ba't--"
"oh ano ?! gusto sabihin ko sa mommy mo na my sakit ka?"
"wag.."
"the decision is final , pupunta tayo ng korea , my nirecommend si titamommyng doctor dun for you"
"ayoko , madaming gulay dun ! "
pagdating namin ng korea surprisingly , my bahay pala sila dito ,
nagulat ako dahil yung loob ng bahay puro picture .
"bat di mo kamuka ?! , bakit ma's maganda to ?!" biro ko sakanya , puro kasi muka nya yung mga nakasabit .
"talaga mas maganda sya?:)"
"oo ! maganda sya ! "
"kakambal ko yan eh"
nagulat ako sa sinabi nya ,nag jojoke lang ako sa sinabi ko kanina ,
ilang araw na ko nandito sa bahay na to , pag wala akong magawa tiningnan ko ang muka ng nasa picture , maganda sya ,
mabait din kaya sya ?
maalalahanin ?
makulit ?
matalino?
pwede kayang mahalin ko sya?
kumabog ang puso ko , sa naisip ko .
hindi , hindi nya kaya yun kaawa awa talaga ako
" hoy , sakatititig mo jan iisipin ko.. may gusto kana sa kapatid ko "
" Lisa , pwede ba yun ? magkagusto ka sa taong hindi mo pa naman ever nakikita ? "
" siguro ? hindi ko pa naman naranasan yun pero naniniwala naman kasi ako na sa love everything is possible "
"AT KUNG GUSTO MO SYANG MAKITA INUMIN MO TO ,at MAGPAPA INJECT KA NITO, kumain ka nito " biglang napalunok ako nang makita ko ang mga pinamili nya lalo na yung mga gamot at panturok . oo , basketball player ako , everyone is idolizing me pero tao pa rin my kinatatakutan . ayoko talaga sa mga gamot .
"pano mo sya mapupuntahan ? pano ka makadiskarte kung bulag kana ? , isalya kalang nya sa tabi dapa kana"
"tama ka , hindi ako pwedeng mabulag " naisip ko ang parents ko nakakamiss lalo na ngayong my sakit ako . umaasa silang okey ako . kaya dapat makauwi ako ng kumpleto . pag nakauwi ako gagawa ako ng paraan para makalapit kay jam
akala ko pagnakapag pagamot ako magiging okey na pwede na akong mauwi samin at doon nalang magpatuloy sa buhay ,
pero akala ko nanaman dahil , lumala ang sakit ko at unti-unting lumabo ang mata ko
hinigit ni Lisa ang isa sa mga picture ng kakambal nya na nakabitin mula sa kisame .
"tingnan mo , titigan , tandaan mo ang muka nya
wag na wag kang mawawalan ng pag asa ! kailangan mo syang mahanap at makilala , yun lang ang paraan para mabayaran mo ang sakripisyo , at pera ko "
"naniningil kana ba ? , kung my pera lang ako--"
"HINDI MABABAYARAN ANG PERA ANG LAHAT NG TO SILK ! HINDI ! at IKAW LANG PAG-ASA KO , ALAM MO NAMANG HINDI KO PWEDENG MAKASAMA O KAHIT MALAPITAN MANLANG ANG KAKAMBAL KO DIBA? "
this time umiiyak na kami parehas .
"tsaka... diba , ? sabi mo mahal mo sya ? "
"grabe ka ! hindi pa naman ako sure dun !"
nahihiya ako sa mga pinag-sasasabi nya .
para aming tanga iiyak tatawa .
kalalabas lang namin ng ospital dahil nag pa check up ako
"pag hindi naagapan yung sakit mo sa mata sabi ni Dr. cheon mabubulag ka " hindi na ako nagulat sa sinabi nya , alam ko namang pwedeng mangyari yun . pero nagulat ako sa sunod na sinabi nya .
"wag ka mag alala pag nangyari yun..
ibibigay ko ang mata ko sayo at umuwi kana sa pamilya mo"
"HAH ? , NABABALIW KANA BA ?!"
"sinabi ko naman sayo , lahat gagawin ko para sa plano natin , para sayo para makapag patuloy kana ng buhay , kasama ang kakambal ko bagay kayo... "
"at anong mangyayari sayo ? inaantay kana din ni kuya "
"mabait si rite , maiintindihan din naman yun "
ganun nga yung nangyari umalis ako dala-dala ang mga mata ni Lisa, hindi ko naman sya naiwang mag isa dahil umuwi mula pilinas si doctora nagalit si doctora sa ginawa namin pero , wala na syang nagawa .