Hi! It's been a while! Sorry for the super delayed updates since busy ang schedule ko and I got no time to write but here it is now. Enjoy!
xxx
Kabanata 16
I can't stop laughing.
Nakanguso at kunot ang noo ni Warrion habang nakatitig sa akin at inaantay akong kumalma sa pagtawa ko. I was touching my stomach, my eyes almost shined with my tears.
"Sinunod mo talaga, ano?" Ngisi ni Caspian na kanina pa rin natatawa sa harapan ko.
"Fuck you, Kuya." Mariing sabi ni Warrion, ang twalya na gamit ay nasa kanyang balikat pa rin.
Mas napahagalpak ako, mas sumimangot si Warrion at nakita kong natatawa na rin si Polaris sa may tabi ko pero pilit na nagseseryoso.
She was carrying Sirius, inosenteng nakatingin sa akin ang napakacute na bata at tinakpan ko ang bibig ko para tumigil sa pagtawa.
"O-Oh my god...I'm sorry!" I laughed.
"Look what you did!" Sikmat ni Warrion sa natatawang si Caspian.
"Teka, maupo nga tayo." Tawa ni Lars sa akin at marahang inabot ang braso ko. We slowly sat on the sofa inside the lobby.
Nag-iinit ang pisngi ko sa kakatawa at pilit lang na kumakalma. Nakita kong binatukan ni Warrion ang kapatid nya.
"Inuuto mo ako, damn, you said that was effective?" Nag-away ang dalawa sa harapan ko at napatikhim ako para ikalma ang tawa ko.
I bit my lip to stop myself. Nakita ko may tinawag si Lars at maya-maya'y may tubig na ako kaya napangisi ako.
"Salamat..." I murmured.
"It was effective on Reev!" Depensa rin ni Caspian at sumulyap sa girlfriend na katabi ko. "Right, Reev? Effective?"
Lars chuckled, shaking her head.
"Not really," She grinned at umawang ang labi ni Caspian.
"See? Inuuto mo ako!" Reklamo ni Warrion.
"I don't!" Ngiwi ni Cas at nagmartsa palapit sa mag-ina n'ya. "Talaga ba, Reev? Di effective?"
"Ewan ko sa'yo, Cas." Nailing si Lars.
Ngumuso si Cas at sumulyap sa kapatid na nakasimangot na at mukhang iritado bago lumapit roon.
"Baka hindi effective 'yung driver? Bakit di mo i-try 'yung naglalako ng isda?" Suhestyon pa nito at nasapo ko na ang noo ko at humagalpak si Lars sa tabi ko.
Natigil lang ako sa pagtawa roon sa kanila nang lumapit sa akin si Riu. Napanguso ako at namangha nang lumapit s'ya sa akin at ngumiti.
"Hi po, Tita Win." Ngiti n'ya.
"Hi, little boy!" Ngisi ko. Nang sumulyap ako kay Lars ay tinanguan n'ya ako at nginitian kaya marahang hinawakan ko si Riu at inilapit sa akin.
"Riu po!" Pakilala n'ya ulit kaya humagikhik ako. I slowly carried him and let him sit on my lap while he's smiling while playing with my hair.
"Tita, ganda-ganda mo po." Malambing n'yang sabi.
My cheeks flushed, tumawa naman si Lars sa tabi ko at nakita kong lumabi si Caspian roon af nangingisi na rin.
"R-Really? Well...thank you." Malambing ko sabi at hinaplos ang noo n'ya.
His green eyes shined while smiling at me.
"Tita, crush po kita." My eyes widen.
Mas napatawa si Caspian, nang sumulyap ako kay Warrion ay nahuli kong mahaba ang nguso n'ya roon habang nagmamasid sa amin.
He took a step forward, akmang lalapit pero sumimangot ang kapatid n'ya.
"Subukan mong patulan ang anak ko," Ngiwi ni Cas roon.
"I won't," Ngiwi ni Warrion. "Mas gugustuhin ko pang ikaw ang patulan."
I softly hugged the bubbly little boy, lumapit naman si Warrion sa pwesto namin at nagtaka ako nang bahagya s'yang dumukwang para ilahad ang kamay kay Riu.
"Come here, boy. Let Tito carry you."
"Ayaw." Nguso ni Riu at mas yumakap sa akin. "Gusto ko Tita Win!"
"Come on here, Riu." Ani Warrion na parang maamong tupa na nakikipag-usap sa bata. "Tito will give you chocolates--"
"I want Tita Win!" Ani Riu at mas yumakap.
"I know, hindi ko s'ya aagawin." Ani Warrion at sumulyap sa akin. "Sa ngayon...but come here, bigyan kita chocolates."
My brow raised, ngumuso ako at pinagmasdan si Warrion na inaakit ang bata sa chocolate.
"But I want Tita!" Sikmat nito.
"I want Tita too," Ani Warrion at natigil ako.
Tila may kulog na tumunog sa tenga ko at nakita ko kung paano matigilan sina Lars roon.
Caspian smirked, sa muli kong pagsulyap kay Warrion ay parang nagyayabang na ang kanyang tingin sa akin.
My heart raced.
"I'll give you chocolates, can I have Tita Win now?"
"No!" Sikmat ni Riu. "Tita Win is mine! Crush ko po s'ya, Tito! Bawal 'yung aagaw ng crush!"
"Then we both like her...Paano 'yun?"
"A-Anong sinasabi mo d'yan, Alcantara?!" I murmured sharply pero ngumuso lang si Warrion at bumaling sa bata.
"How about we make a deal?" Warrion offered.
Riu looks somehow interested, sumulyap s'ya kay Warrion na ngumisi roon.
"Tita is old enough for you--"
"A-Anong...Hoy! Bata pa ako!" I exclaimed pero hindi ako pinansin ni Warrion at bumaling kay Riu.
"I mean, Tita's a grown up while you're just a little boy. Hindi na kayo pwede ni Tita." Kausap nito sa bata.
"Why po? Is it bad?"
"No," Tawa ni Warrion bago sumulyap sa akin. "But Tita is a grown up and she's suitable for someone her age."
"Meaning?" Riu asked.
"Meaning...Tita Winter is for Tito Warrion only." He said maliciously.
My jaw dropped. Napasinghap ako nang napatili sa tabi ko si Lars at si Caspian ay tumatawa na roon at nilapitan ang asawa n'yang kinikilig at bahagyang niyakap at humalik sa noo.
Marahas akong napalunok, iniawang ang labi para sana magprotesta pero hindi nagpatinag ang huli.
"But we can give you someone your age too, para bagay kayo." Ani Warrion.
"Hoy, h'wag mong ibugaw ang anak ko!" Biglang reklamo ni Caspian na di pinansin ni Warrion.
"Paano po 'yun, Tito?" Ani Riu.
"Hmm, we can choose from your beautiful classmates." He offered.
Riu pouted, muling sumulyap sa akin at kay Warrion.
"Hmm, if you choose someone for me may girlfriend na po ako?"
Halos mabulunan ako ng laway roon. Napaubo ako at napasinghap si Lars.
"S-Saan mo nalaman 'yan, nak?!" She exclaimed.
Riu looked at her innocently and pouted before pointing his father.
"Papa po..." Aniya.
Caspian chuckled nervously, looking at Lars and his son.
"S-Son, I told you to stay quiet--"
"Alcantara!" Lars groaned and Caspian screamed a bit when she pulled his ear.
"Do we have a deal now, Riu?" Baling ulit ni Warrion.
"Depende po, dapat po kasing ganda po ni Tita Win."
"I don't think there's someone who can surpass Tita Win but..." He took a glance at me with his naughty eyes. "I'll try harder."
Inis na inis ako kay Warrion.
Kanina pa ako nakatayo sa may gilid ng port para antayin ang nag-aayos ng baggage para sa byahe patungong isla.
While Warrion is talking to Caspian, I was just standing there.
Naiinis ako sa kanya, I don't know what I should actually do with him after saying that.
Pinapaasa n'ya ba akong muli? If that's the case then...ewan ko na sa kanya.
Or maybe he's just saying that because of Riu? Because come to think of it, in the first place ayaw naman n'ya sa akin.
Probably, he's just bluffing, telling Riu those things for fun while playing with my feelings.
Masaya ba, huh? Major?
I sighed, nawala ang tuwa ko kanina sa pinanggagawa n'ya. Tulala lang ako sa port at natigilan lang nang may lumapit sa aking empleyado at inabot ang bagahe ko.
"Ma'am, dito po tayo." Aniya.
I nodded, wala sa sariling sumunod sa kanya, nakababa ang tingin sa mga paa.
We entered a yacht, inalalayan n'ya ako papasok roon at nang makitang inilalagay n'ya ang maleta ko sa isang gilid ay tahimik lang ako naupo.
Nasaan na ang ibang pasahero?
I waited for a while, nakanguso at inaayos ang shades. I saw Caspian with Warrion entering the yacht, sa likuran nila ay si Vioxx.
"Winter," Vioxx smirked the moment he saw me.
"Hi!" I said cheerfully.
Sa muli kong pagsulyap kay Warrion ay nakita kong malalim ang tingin n'ya sa akin. His green eyes were shining with the sunlight, his kissable lips pouting a bit as he hid his irritation.
"Kumusta? Nasaan si Wave? Tsaka 'yung mukhang prinsipe? Kulang kayo, huh?" I asked curiously.
"Wave's in Manila at his girlfriend's family and Lucian..." Ani Cas at nag-isip. "I am not really sure, he's maybe roaming or staying in the ocean again. Balita ko, hindi pa dumadaong ang barko sa pier nitong nakaraan pa."
My lips protruded and I nodded, nang makita kong tahimik na nakamasid lang sa akin si Warrion ay inirapan ko s'ya.
"E, ikaw Vioxx? May girlfriend ka na?" Walang-hiyang sabi ko kay Vioxx na tahimik na nangingisi roon.
Nawala ang ngiti n'ya, nakita kong napaubo si Caspian at napasinghap ako nang nasa tabi ko na si Warrion at inabot ang baywang ko.
"Tabi-tabi ka sa akin d'yan?" Sikmat ko at tinulak ang kamay n'ya pero pumirmi lang ito sa baywang ko.
His brows furrowed, his lips forming a thin line.
"He has a girlfriend," Biglang sabi ni Warrion sa akin.
Bumilog ang bibig ko, sa pagsulyap kong muli kay Vioxx ay nakasandal na ito sa may gilid at nakatingin lang.
"Really?" I asked. "Anong name?"
Ngumisi si Cas, nakita kong nagbaba ng tingin si Vioxx at binasa ang labi n'ya.
Ow...kay? Weird?
"Oh, sorry, am I being nosy?" Napatakip ako sa bibig ko.
"You'll meet her soon," Biglang sabat ni Vioxx kaya natigilan ako. "If she'll talk to me."
Hindi na ako nakaimik roon, napangisi naman ulit si Vioxx at sinubukang bumalik sa sigla ay nahalata kong problemado s'ya.
"You...like him?" I froze upon hearing Warrion's voice. Sa pag-angat ko ng tingin ay nakita ko ang sakit sa mga mata n'ya.
"H-Huh? Sinasabi mo?"
Hindi s'ya umimik at tumigil.
"P-Pero, ano naman sa'yo? Ano naman kung may crush na akong iba? Gwapo ka, oo pero may iba na rin ako! Akala mo, huh! Makakalimutan kita!"
His mouth parted and closed again, bumilis ang paghinga ko nang bahagya s'yang tumungo at hinawi ng buhok kong nililipad ng hangin.
"It's always easier for you to forget me." Mahinang sabi n'ya at pinaraan ang daliri sa panga ko. "While I am here, still stuck."
My heart skipped painfully. Natigilan ako, habang nakatitig sa kanya ay may kung anong pakiramdam ang kumudlit sa puso ko.
I suddenly saw a quick vision of a man with his back on me, wearing a uniform. A soldier.
Sa muli kong pagtitig sa mata ni Warrion ay nahuli ko ang pagod roon at ang hindi matawarang lungkot.
I reached for his face and he lowered his face on mine, closing his eyes and feeling my touch.
"What do you mean..." I whispered.
"I hope your heart never forget that feeling," He murmured, touching my hand. "I tried so hard to help and protect you. I will protect you...even if it means you have to set aside everything from the past."
My mouth parted, I was about to ask him about that when he sighed. Kissed my forehead a bit and left.
Hindi ko alam pero habang nakatingin sa kanyang likod na papalayo sa akin ay nasasaktan ako. I stared at his back and realized he's familiar...like the man wearing his military uniform on my visions and dreams.
"Pautang na kasi ako," Pangungulit ni Vioxx sa magkapatid na Alcantara roon.
Warrion just shook his head, nakita kong inaayos n'ya ang sa may makina ng yate roon at si Caspian na ngumuso lang at ngumiwi.
"Kay bumbay ka mangutang!"
"E, wala nga e." Reklamo ni Vioxx. "Ano ba kasing ginagawa nun sa barko at hindi dumadaong? And hindi rin ako pagbibigyan 'nun."
"Bakit?" Warrion asked.
"May balance pa akong one-fifty 'nung nakaraan," Napakamot ng kilay si Vioxx.
"Para saan ba?"
"Aalis ako, pamasahe lang." Ani Vioxx roon.
Tahimik lang akong nakikinig habang nagmamasid sa hampas ng alon at ang payapang kalangitan. They told me the yacht will start in a few.
Nasaan na kaya ang ibang pasahero at guest? They should be here right now!
"What? Wala ka bang pera d'yan?"
"I have no cash with me," Reklamo nito.
"Your car?"
"Iniwan ko, tinatamad akong magdrive."
"Edi, mag-withdraw ka! Ito...akala mo walang kompanya kung makautang!" Ani Caspian roon.
"My Mom will find me and...my wallet's not here."
"Nasaan?" Warrion asked curiously, napalingon naman ako sa kanilang tatlo roon.
"I gave it to her."
Mas na-curious ako roon, lalo na nang tumawa ng malakas si Cas at ngumisi si Warrion.
"You're really at that sugar daddy role, huh?" Warrion teased but Vioxx just snorted and rolled his eyes.
"Fuck you, I have to pay to talk to her! Ayaw n'ya kaya binigay ko buong wallet ko kaya wala s'yang kawala." Reklamo nito kaya napailing ako sa kalokohan ng tatlo roon.
I went to the small bathroom of the yacht after a little while, nag-ayos lang ako ng sarili at habang sinusuklay ko ang buhok ay natigilan ako nang maramdamang umandar na ang yate.
Kumalma ako.
It's probably because the other guests are here!
Nang maging kontento na sa aking itsura ay lumabas na ako pero laking gulat ko nang wala akong makitang isang guest ni isa sa loob ng yate.
Sa gitna ay naroon na ang prenteng si Warrion na nakatayo at minamanipula ang manibela.
"W-War..." I murmured and went closer, I saw him took a glance at me, lifting his sunglasses so he can see me clearly.
"Hmm?" He hummed, sumulyap ako sa hindi kalayuan at nakitang lumayo na kami sa Casa Amara.
"Nasaan ang ibang guest?" I asked curiously, ipinalibot ko ang tingin at nang makitang binasa n'ya ang labi n'ya at nag-iwas ng tingin ay unti-unting umawang ang labi ko sa natanto.
"Don't tell me...we're alone here?!" I exclaimed.
His green eyes shined a bit my stayed serious, smirking and licking his lip.
"Then, I won't tell you." Aniya.
"Warrion!" I shrieked and smacked his arm. "Tell me!"
"You just told me not to tell you so...no." He grinned.
"No...No!" Iling ko at sinamaan s'ya ng tingin.
"Oh, yes." Ngisi n'ya at napatili ako at tumalon-talon.
"This is kidnapping, Major!" Sigaw ko roon at tumakbo roon sa may barrier at dumungaw sa dagat at sa hindi kalayuang Casa.
"Help! He's kidnapping me!" I screamed at the top of my lungs. "Help! He abducted me! He..." Sumulyap ako kay Warrion na natatawa na pero nagpupumilit magseryoso.
"You asshole!" I screamed and stomped my feet. "Get me back to the shore! I will have a vacation but not like this! There is no way we're going somewhere!"
"We'll still go to the lost island, baby..." Tamad n'yang sabi.
My jaw parted dramatically. Nagwala ang puso ko pero hindi ako marupok! Bato ang puso ko! May paninindigan ang dignidad ko.
"Tatalon ako rito!" Sigaw ko at tinuro ang dagat.
"Go then," He shrugged. "I wanna see you do a breast stroke, anyway."
Nag-init ang pisngi ko, sinamaan ko s'ya ng tingin.
"Excuse me, Major, but my breast ain't for stroking!" Sigaw ko roon, nagdadabog.
"Is it, then?" He smirked. "I remembered stroking it some nights ago."
"Alcantara!" Sigaw ko, nag-iinit na ang ulo.
"Yes, baby?" Asar n'ya roon at napasigaw nalang ako sa frustation at napasulyap sa bag ko.
I smirked, nakita kong nagtaka roon si Warrion kaya nagmartsa ako patungo sa bag ko. I pulled my shoulder bag and took my phone out and showed it to him.
"Huh! Akala mo, ha!" Ngisi ko at winagayway sa kanya ang phone. "I will get help, Alcantara! They will rescue me! Papakulong kita sa pulis!"
Sumulyap lang s'ya sa akin at patuloy pa rin sa pag-andar ang yate. Sumulyap ako sa phone ko at kaagad na hinanap ang pangalan ni Macarena at mabilis na tinawagan.
Habang nag-aantay ng sagot n'ya ay ngumisi ako sa lalaking pang-asar sa buhay ko.
I marched towards him, habang nasa tenga ang phone ay nginisian ko s'ya.
"Game over, Major." Pang-aasar ko.
His lips lifted for a smirk, ang magulong buhok ay mas nagulo dahil sa hangin na nagmumula sa dagat at bahagya s'yang sumandal sa manibela, naglalaro ang tingin ng berdeng mga mata.
"The game just started, baby." He said.
My lips protruded when I saw his muscled arm protruding a bit on my view, napalabi ako, handa na sanang purihin ang kakisigang taglay pero naalala kong hindi pala ako marupok kaya ngumiwi ako.
"Hindi ka gwapo, matambok lang pwet mo! Tandaan mo 'yan!" Irap ko at nang sumagot si Macarena ay napasigaw ako.
"Macarena! Help!" I screamed at the top of my lungs.
I heard a loud thud. Napamura si Macarena sa kabilang linya ay nagpanic.
"Huh?! Nasaan ka?!"
"I was kidnapped! Help!" I exclaimed loudly pero ang kidnapper ko ay nakanguso lang sa akin.
"Saan?! Sino?! Ano, nasaan ka na?!" Histerya n'ya.
"Macarena! Tumawag kang pulis!"
"Saan ka nga?! How can I help you?!" She panicked.
"H-Hindi ko alam kung nasaan ako!" Ipinalibot ko ang tingin. "Nasa dagat! Kanina nasa Casa ako tapos--"
"Tell me what you see! I will go to the police!"
"Uhm..." Tumingin ako sa paligid. "Tubig." I murmured.
"Yung lang?"
"Mga bato," I said.
"Tapos?" Aniya.
Napatingin ako sa harapan ko at nakitang pinapanuod lang ako ni Warrion na parang nasa sine s'ya at nanunuod ng nakakatawa.
"Tsaka gwapo."
"Huh?"
I froze. Natulala ako nang humagalpak ng tawa si Warrion sa harapan ko at kumindat.
"I know, Win. I always wanna boast around whenever you're complimenting me like that."
"H-Hi...Hindi ko alam eksakto kung saan ako!" I said. Sinamaan ko si Warrion ng tingin at nagsalita.
"Hoy, Alcantara! Saan na banda 'to? May rescuers na ako!" I exclaimed.
"Oh...my God! Si Major ang kidnapper mo?!" Macarena screamed.
"Yes!" I gasped and marched near Warrion. "Saan na 'to?"
"Hmm," Lumipat s'ya ng tingin sa paligid at napatango.
"Alam mo?" I said. Warrion nodded, naghihisterya na si Macarena sa kabilang linya.
"Oh!" Inabot ko sa kanya ang phone ko. "Can you please tell Macarena where am I so, she can come and rescue me."
Inabot n'ya ang phone ko at walang pagdadalawang-isip na hinagis sa dagat na parang laruan kaya napasigaw ako.
"Alcantara!" Sigaw ko at hinila ang buhok n'ya. "Why did you threw my phone?!"
"Because you're escaping--"
"I am not!" Sigaw ko at napamura s'ya nang hatakin ko ang leeg n'ya.
"Baby--"
"H'wag mo akong baby-hin!" I strangled him and he coughed and pushed something in front of him kaya maayos ang takbo ng yate habang sinasakal ko s'ya.
"C-Come on, I gotta maneuver the yacht so we can sail safely--"
"Asshole!" Hinatak ko pa ang leeg n'ya kaya napaubo s'ya. Natigilan lang ako nang biglang maramdaman ang kanyang braso sa baywang ko at sa isang pagsakop lang ay tumama na ako sa dibdib n'ya.
My eyes widen. Napahawak ako sa dibdib n'ya habang nakasubsob roon at hindi nakapagsalita.
I heard his deep breaths and sighs, mas bumilis ang tibok ng puso ko nang bahagya s'yang gumalaw at naramdaman ko ang pagtama ng likod ko sa manibela.
Humugot ako ng hininga, naramdaman kong may pinindot s'ya sa may likuran ko at maya-maya'y kumalma na ang yate.
I felt his hand on my back, slowly caressing it up on my nape. I felt chills down my spine, nangining ang labi ko nang bahagyang iniangat ang tingin ko sa kanya.
Our eyes met, his green ones meeting mine. Kumalabog ang puso ko nang makitang halo ang emosyon na naroon, saya, takot at lungkot.
My heart quickened as I look at him, he smiled a bit sadly at me. Nang bahagya n'ya akong yakapin ay kumuyom ang kamay ko sa gilid sa hindi maintindihang nararamdaman.
"I can't believe I pushed you just to chase you around again," He murmured softly and stared at me. "Hindi ka na dapat sa'kin e, you abandoned me years ago yet...I still keep on coming back, like a fool."
Marahas akong napalunok.
"W-What are you saying, Warrion?" My voice trembled.
"K-Kahit katiting ba, walang natirang parte sa puso mo?" He whispered.
I was still confused and stared at him curiously.
"W-Warrion..."
"I'll win every war for you, baby...just so I can go back to you. I will pull you out of that darkness you are caged in."
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang nakasulyap sa kanya. My eyes started burning, nangilid na ang mga luha ko at nakita ko ang pait ng tingin n'ya sa akin.
"I-I am confused, can you tell me everything? N-Naguguluhan rin ako sa sarili ko."
He sighed, hinaplos n'ya ang pisngi ko at naramdaman kong pinapalis n'ya ang luha ko sa pisngi.
"Ssshhh, no, baby. Don't cry." Mahinahong sabi n'ya. Napapikit ako nang dampian n'ya ng halik ang noo ko at hinanap ang mata ko.
"When you're ready...I will tell you. Even if it's risky, you might leave again but...for you, I will tell you."
I nodded a bit, napapikit ako ng mariin at nang magmulat ay nahuli ko nanaman s'yang nakatitig sa akin.
He looks confused like a kid, pinunasan ko ang luha ko at pabirong tinampal ang pisngi n'ya.
"H'wag mo rin akong iiyakan, Warrion. Ako lang may karapatang mag-inarte sa'tin." I joked to lighten the mood.
His lip twitched, tumango s'ya at isinandal ang noo sa akin kaya nagkalapit ang mukha namin.
"Gagawin ko lahat," He whispered. "Just let me chase your heart again. Please."
"Lahat?" I murmured.
Tumango s'ya at hinanap ang mata ko.
"Talaga? Paano kung sabihin kong bumalik na tayo sa pampang--"
"Except that," He murmured.
I groaned and smacked his arm. Hinawi ko ang tuyong luha sa pisngi at tinulungan ako ni Warrion roon.
I smelled his manly, minty scent. His sharp, seducing eyes staring at me like I'm such a gem to be kept.
"I hate you," Ngiwi ko.
"I know..." He chuckled a bit and fixed my hair."I know, baby."
"D-Don't baby me!" Pinalo ko s'ya at bahagyang tinulak.
"Suntukin kita d'yan e!" I told him sharply and lifted my fist but he just shook his head and bit his lips before he caught my hand and pulled me closer to him.
"Walang suntukan...diligan lang." He lowered his gaze on my body. "Tuyot na ba talaga ang baby ko?"