Ne fillim po prezantoj shoket e ngushte te Markut. Dhe ata jane 3:
Benxhamin
Niku
Brajan
Kurse tre te tjeret te cilet po luanin me shishe ishin thjesht sa per sy e faqe se "Grupi Shorupi"thjesht tallej me to kur deshironin dicka ia kerkonin ketyre.Keshtu qe fillojme aty ku e lame.
-Epoo...e lehte eshte...-tha ai dhe me syzet e errta te xhamit shkoj drejt Eljeses e cila kishte ca kohe qe po priste Lilin. Benxhamini po ecte me nje te ecur qe te gjitha vajzat mund ta admironin ne vend sepse ne syte e vajzave ne ato momente Benxhamini dukej sikur po ecte me slow motion ndersa ne te vertet per Eljesen nuk ishte ashtu ajo mund ta shikonte tamam por ja qe nuk e kishte mendjen sepse ishte duke shkruar ne telefon me nje faqe ne Instagramin e saj per te blere nje fustan per ballon e dimrit kur prane saj vjen Benxhamini e perplas per muri dhe ajo trembet.
Tashme ai ndodhet shume prane saj saj aq prane saj saqe nga njeri cast ne tjeterin te tjeret mendonin se ato edhe mund te putheshin por Eljesa nuk do ta lejonte kurre kete gje.
-Largohu...me lesho kushdo qe te jesh me lere...-i thonte Eljesa me nje ton pak me te lart se me ate ton me te cilin fliste.
-Une jam Benxhamin...fiksoje kete emer...une do te jem ferri yt nga ky moment-po thonte duke qeshur djallezisht dhe e kapi shume fort ne kycin e dores.-Hajde me mua-tha dhe e shtyu duke e marre perdore.
-Leshom...leshom te thash...leshom une as qe te njoh...as qe dua ta di se kush je...leshommm...NDIHME LILIIIII...-Lili ishte akoma brenda lokalit duke pritur rradhen dhe gjithashtu po fliste me nje vajze por zeri i Eljeses nuk mund te degjohej normalisht sepse lokali kishte muzik me ze te larte. Ai ia mbylli gojen Eljeses duke i vene doren para si te ishte nje manjak dhe nderkohe e mori vec dhe e futi ne korridorin e shkolles ku nuk kishte njeri.E mori dhe e perplasi serisht ne mur me forc...kishte edhe dicka tjeter sepse normalisht ne qofte se ai do t'ja hiqte shamine do tja hiqte perball syve te cunave.
Tashme Benxhamini e kishte perplasur pas muri dhe nderkohe ia hoqi doren nga goja...syte e saj ishin me lot sepse kishte frike kishte shume frike...
-"Zott...me ndihmo te lutem me ndihmo...smund tja dal dot e vetme"-u luste ne ato momente dhe ai i preku fytyren me delikatese tamam si nje manjak.
-Je kaq e bukur...dhe une...-po e shikonte nguleshem tek buzet e saj te lyer lehtazi me nje shkelqyes dhe njeren dore e mbante mbrapa tek kurrizi i saj ne menyre qe ndoshta t'ja merrte mendjen dhe pastaj me gishterinj t'i shtynte shamine e tja hidhte pertok duke i nxierrut floket.
-Mos me prek...hiqi duart...me lesho per hir te zotit...as qe te njoh cfare kerkon nga une...ik me lere me lere...leshom...NDIHMEEEEE...-nderkohe Marku po futej ne korridor teper kurioz per te pare ngjajen dhe i pa ata te dy aq prane dhe ate teksa bertiste.
-MOS BERTIT...-i bertiti ai me nje ton me te larte kercenues dhe ne keto momente e trembi shume Eljesen,nderkohe Marku po i shikonte dhe as nuk po qeshte dhe as po bente gje...
Benxhamini e puthi lehte ne njeren faqe dhe ajo qante akoma dhe i thonte te ikte por ai qeshte si i cmendur akoma...me pas e puthi ne faqen tjeter...dhe nderkohe ngadal levizi doren ne kurrizin e saj dhe lehte po perpiqej ta terhiqte por kur ndjen se i vjen nje grusht dhe e ben ate te bije pertok...
Eljesa ishte akoma e mbeshtetur pas murit dhe nderkohe shamija ishte gati per t'i rene por Marku i cili e gjuajti Benxhaminin e mbajti shamin qe mos t'i binte nga koka.
-Kujdes...-tha dhe i buzeqeshi.
-Mark? Po pse nderhyne o burre une isha duke bere sfiden.
-Leje o burre mos e ngacmo me degjove se do hash tre grushta te tjere...Idiot,ne te tham t'i marresh shamin e jo ta prekje.
-Ai...desh...me...-ishte akoma e habitur Eljesa.
-Ej vajze je mire?-iu afrua Marku qe ajo te reagonte por ajo nuk reagoj ishte si e perhumbur ndoshta sepse nuk i kishte ndodhur ndonjehere po reagonte ne ate lloj fare feje ose edhe mund t'i kishte ndodhur...e kush mund ta dinte?
-Une...duhet te iki...thjesht...-beri hapin e pare dhe ra ne toke pa ndjenja.
-Cfare i ndodhi?-pyeti Benxhamini i friksuar.
-I rane te fiket...-tha Marku i cili po i gjuante lehte ne fytyre qe te cohej.
-Spo reagon me duket se vdiq...Eja ikim...lere ate aty...-tha Benxhamini paksa i friksuar.
-As qe me shkon ne mendje...une do ta coj ne infermjeri...me ose pa ty...-tha Marku i cili pa se Eljesa nuk po reagonte e mori ne krahe dhe po ecte drejt korridorit.
Cfare po ndodhte me Markun valle? Pse po reagonte keshtu?
Nderkohe fustani i saj i blunjte ishte kombinuar bukur me shamine ngjyre blu te erret. Buzet e saj ngjyre luleshtydheje i jepnin bukuri te madhe duke mos harruar se ishin lyer thjesht me nje shkelqyes te thjesht. Ne fytyren e saj te bukur nuk dallohej asnje pucer. Kishte qerpiket e lyer me rimel dhe nje vizim i vogel si Kleopatra e benin te dukej shume bukur. Kishte vetulla si shigjet dhe teper te bukura ngjyre kafe. Dhe kete bukuri te saj qe nuk e kishte vene re me pare po e sodiste ne keto momente.
Mark P.O.V
Epo duhej ta pranoja ishte mahnitese dhe nuk me lodhi teksa e mbaja ne krahet e mija. Po me ngjante sikur kisha nje femije te vogel pavarsisht se fustani i gjate dhe i thjesht gjere ne fund te kembeve e bente te binte ne sy teper. Duke mos harruar ne qafe mbante nje gjysme zemer dhe ne dore kishte nje ore me foton e nje vajze qe ndoshta i ngjante. Epo ku i dihet mos ka ndonje moter binjake e cila nuk e ka vendosur shamin. Ndoshta kjo vajze meqe eshte nxenesja me e mire e shkolles mund te me ndihmoj...
Flashback
-Zoti Leka?
-Une Profesor.-ngriti doren Marku per t'i treguar se ishte ne klase.
-Me ndiqni pak mua iu lutem...-foli ftohte profesori i cili hapi deren e drunjte te klases dhe ne klase la mesues te tjere.
-Menjehere profesor-ndoshta mund te dukej i keq por profesorin kujdestar e respektonte me shume se te tjeret sepse ai sillej shume mire me te dhe i pelqente afrimiteti.
Nderkohe dolen te dy jasht dere dhe u ulen ne oborrin e shkolles ku kishte nje gjelberim paksa te vogel per ndonese te mjaftueshem.
-Leka...e di vertet kam kaq kohe qe punoj me ju ne lidhjen me shpjegimin e temave apo ndihmat e vogla qe te jap por vertet me behet qejfi qe jeni mire ne lenden time te artit sepse mendoj se e meritoni te jeni mire me kete gje...
-Vertet profesor une kurre nuk do te lejoja qe te bija nga mesimet ne lenden tuaj sepse une e dashuroj artin me kuptoni besoj.
-Ju lutem Leka mos me nderprisni...
-Me falni profesor mund te vazhdoni...
-Dhe ku e lash...ah po u kujtova...po thoja qe nuk jam i kenaqur sepse ke renie ne lendet e tjera...Me kuptoni besoj...jeni dobet ne lenden e matematikes dhe te gjuhes edhe te anglishtes nuk jeni mire shume dhe po mendoja se ju duhet te shkoni te mesoni me nxenesen e vitit te dyte qe te te mesoj...
-Cfare??? Nje cerrre te me mesoj mua??? Ju profesorr nuk jeni mire...
-Jo bir e kam me te vertet ne qofte se ti nuk i permireson ato 4 qe ke marre gjate gjithe vitit atehere ke shume mundesi te nisesh edhe nje here vitin...mendoj se babai yt mund te zhgenjehere me kete gje.
-Normalisht qe po profesor si cdo prind...
-'Dhe une do ta rregulloj...atehere ju duhet te takoheni me Zonjushen Eljesa Islami...
-E kush eshte kjo...-tha Marku duke buzeqeshur.
-Mos buzeqesh kot eshte vajza me e mire dhe me e vecante e shkolles. Vajza e pare me shami qe vjen ne shkollen tone.
-Joooo....ska mundesiiii...po pse me te profesor Figus.
-Atehere ne qofte se nuk deshiron ngel do te jete me e lehte per ne...-tha ai dhe i la aty duke ikur.
End of Flashback
I rash deres dhe aty e hapi nje vajze e re...kishte nje emer te cuditeshem...se si e kishte dicka te tille si Guzhineta a tjeter gje nuk e di.
-Ohh mund te hyni zoteri-tha dhe sikur ne ato momente po me hante me sy.
-Ku ta lere?-e pyeta une.
-Ja vendoseni ketu ne kete krevat une do te shoh se cfare nuk shkon me te...-tha ajo dhe ai e vendosi lehteshem ne krevat. Dora e lireshme po i tundej lehte poshte dhe ai e mori dhe e rregulloj ate dhe vuri re disa te nxira te vogla qe nuk i kishte vene re me pare.
-E dashura juaj kjo?-e pyeti ajo vajza e infermjerise.
-Yy jo shyqyr...une me ate larg qofte...-shprehu vertet ate cfare ndjente sepse nuk e pelqente edhe aq shume Eljesen se si i dukej sidomos me shami per te dukej qesharake por nuk mund ta mohonte sigurisht bukurine qe kishte.
-Epoo...e ka prej stesit mund te zgjohet se shpejti thjesht ka nevoj per pak qetesi normalisht...-tha "Guzhineta".
-Epo faleminderit po e pres jasht derin sa te zgjohet...
-Po vij edhe une jasht te te bej shoqeri qe mos te rrish vetem...-tha infermjerja.
Infermjerja "Guzhineta"me emrin e vertet Ruzhenilda
Epo qesha lehte domethene kjo vajza me pelqeu mua...e kush mos te me pelqej mua nje here mua me vijne te gjitha nga mbrapa. Une u ula ne stolin jasht dhe ajo u ul ngjitur meje.
-Epo si quhesh?-e pyeta sa per tu tallur me te per pak sekonta.
-Ruzhenilda...Po ju?
-Ruzhenilda the?-po me vinte per te qeshur po fatkeqesisht duhet ta mbaja te qeshuren prej saj dhe duhet te beja interesantin.
-E di eshte emer i cuditeshem por eshte bashkim emrash.
-Bashkim emra eeee? Duket shume interesant-thash dhe iu afrova shume afer duke e pare ne sy.
-Po eshte Ru nga gjyshja Rukija,Zh nga vellai Zhak, Eni dhe motra Enis dhe ilda nga mami Brunilda...
-Wowww...sa bukur...shume e bukur...kaq emer i vecante...-tha duke e pare ne sy dhe duke e perkedhelur me gishta fytyren e saj e cila ishte e stukuar mire.
-Po ti?
-Une...Cfare?...Ah po...Quhem Mark... M-A-R-K Dhe shkronjat M nga Marsi,A nga Aferdita, R nga Rosaku dhe K nga Karrota...-po tallej po ajo nuk e kuptoj.
-Ahh emra te bukur familja jote...
-...epo ashtu them edhe une...-tha dhe si perfundim ishte gati ta puthte ne faqe por degjoj nga dera e infermjerise zhurma...dhe u ngrit direkt sepse nuk donte qe Anjshtanji qe ai kishte gjetur tani te demtohej e te behej rrac budallaresh...
Hapi deren me shpejtesi dhe vuri re Eljesen qe ishte zgjuar dhe po perpiqej te hiqte kabllat qe i ishin ngaterruar neper kembe...
-O Zoottt me jep durim...-tha sapo pa Markunn ne dere.
Autoria P.O.V {se kemi edhe ne te drejten tone tani}
Po hiqte fishat e ngaterrueshme qe i ishin bere nyje neper kembe duke u ngaterruar dhe gjithashtu duke e bere Eljesen te rrezohej ne toke.
Para ca sekontash ngjante si engjell duke fjetur ndersa tani u acarua nga fishat.
-Me lere te te ndihmoj-tha Marku dhe iu afrua e u ul ne gjunje per ta ndihmuar ta hiqte nga kemba.
-Epo...faleminderit por skam nevoj per ndihmen tende...ia dal vete.-tha dhe ia hoqi nga duart fishen qe Marku kishte preku me dore.
-Epo ti infermjere ketu...po punon dhe nuk mban vendin...une se di do te te hiqja nga puna sidomos me ate emer qe ke Rrushdie...hahahaahaha.
-Pa shiko marsiani i vogel guxon te flas...sje asgje vecse nje debil nje patente.
-Dhe ti normalisht nje vajze qe ka ngel ne dere e kerkon burre prandaj ke ardhur ne shkollen tone ti...se kishte qe shpar qe po me haje me sy...
-Allah...allah ia niset e nuk pushoni me..ju lutem zihuni jashte...nuk mund tju degjoj se sapo te lirohem nga keto litar do iki ne drejtori-ketee drejtorin e tha thjesht per ta provokuar Markun se sa do ta vriste mendjen te shoku i vet.
-Shume mire e ben po ke nevoj per ndihme per te hipur shkallet?-po i buzeqeshte embel sic i buzeqeshte vajzave per t'i hipnotizuar por kjo buzeqeshje nuk bente pune me Eljesen.
-Sta kam nevoj zoteri...-foli qart ajo dhe pasi u lirua u cua,u fut ne mes te tyre dhe doli nga dera.
Ishte ne korridor dhe po i kujtohej casti i korridorit kur nje i panjohur po perpiqej ndoshta edhe ta prekte...po e kujtonte se sa e tmerruar ishte...epo po ndjente dhimbje ne doren e saj. Ngriti doren per ta pare dhe vuri re se ne te qendronte nje e nxire. Nje shenje e zeze me pak jeshile dhe lejla...nje shenje e perseritur e nje tentative idiote...nje shenje e cila po i dhimbte me shpirtin e dot nuk mund ta prekte.
Kishte vene duart kryq dhe po ecte ngadal kur Marku arriti me vrap pas saj.
-Une...Unee...jam heroi yt-tha ai i cili hapi duart sikur te deshironte t'i thonte surprize.
-E di dhe vertet shume faleminderit...-i tha ajo me zerin e saj te embel dhe po i fliste bute-Zoti te ndihmofte ne rrugen tende te jetes dhe pac vetem te mire-po i jepte uraten me shpirt.
-Faleminderit faleminderit se me mallengjeu fare ky fjalimi yt por ti duhet te ma kthesh kete borxh-tha ai duke buzeqeshur.
-Dhe si?-u kthye ajo e habitur
-Duke me ndihmuar te permirsohem ne mesimet e mija,duke ditur se ti ishte dhe gjeni...
-Faleminderit por mos me thuaj gjeni...
-Pse?
-Se pari duhet te thuash Elhamdulilah zot per kete person qe me ke bere sepse prej tij ti sot je ne kete faze...sepse ai po kujdeset per qelizat e tua qe jane me miliona dhe te thuash gjithashtu Elhamdulilah se po jeton...dhe gjithashtu ne nuk jam une gjeni...Sepse Zoti i ma dha trute si mua dhe si ty per te na ndihmuar ne jeten tone qe te jemi me te pjekur dhe ai gjithashtu po e ben kete gje qe truri jon te funksionoj vazhdimisht dhe mire...ELHAMDULILAH ZOT...-tha per here te fundit...
-Ne rregull kuptova qe ta them ket fjalen se na boni Ai kshu sic jemi po ne jemi ato qe e zgjedhim fatin tone...
-Ehhaa...nejse...po iki.
-Jo prit si thua per borxhin.
-E ku?
-Do vij ne shtepine tende cdo dite ose do te vish ti ne shtepine time cdo dite...
-Cfare une?? Ne shtepine tende? Ska mundesi nuk mund te vij ne shtepine tende dhe as ti ne timen...se kuptoj se si nuk ndihesh krenar qe shpetove dike por kerkon borxhe?? Se di me duket e cuditeshme...
-Epo zonjush dua te te them se vertet un te shpetova nga ai cuni aty se kushedi ca do te te kishte bere pastaj un te cova ne infermjeri...-tha si te dukej i pafajshem dhe e mohoj shokun e tij ne ate moment.
-"Zot me ndihmo me kete njeri cfare te bej?...epo e kuptoj duhet te ndihmoj por ky eshte thjesht nje njeri i ulet...Epo ndihmoje edhe ket Zot qe tja dali me mire vet...edhe pse e di se nuk do me shqitet..."-po mendonte dhe me pas ne mendimet e saj u zhyt thelle dhe kutpj se gjithnje robi i mire duhet te bej mire edhe me njerezit me te cilet jan sjell keq me ty-Epo mire pranoj...mirupafshim...
-Prit prit mos ik kaq shpejt-tha Marku dhe e kapi ne kycin e vrare dhe e terhoqi pas vetes.
-Ahhh...sa me dhembiii...ohhh...-po i dhimbte vertet shume por ama vuri re thjesht per nje moment se ishte teper afer me Markun...-me lendove...te lutem shtyu me tutje...-tha dhe ajo u shty.
-Me fal nuk doja te te lendoja - u be cun me edukat ne keto momente dhe me pas ia mori doren dhe e pa perseri te nxirat qe i kishte lene Benxhamini.-"Ai eshte vertet idiot"-mendoj dhe i tha Eljeses.-Si mund te te ndihmoj me doren? Cfare t'i bej...?
-Ska asgje nuk ka rendesi do t'i vendos akull ne shtepi ose do te iki vete-i tha ajo me ne fytyre vertet serioze dhe po ia shpjegonte duke e pare ne sy...Ndersa Marku u perhumb ne syte e saj te bukura te jeshilta...ndersa ajo aspak nuk i hapte syt askujt.
-Ne rregull pra por mendova te te ndihmoja-tha ai si pa te keq.
-Ne qofte se je doktor atehere mundesh po shoh qe jeni nje person qe as emrin nuk ta di tamam...
-Une quhem Mark...-tha duke i thene dhe duke mos bere ndonje lloj xhesti per t'ju afruar sic bente me vajzat e tjera ai thjesht i zgjati doren.
-Une jam Eljesa...-tha ajo duke i buzeqeshur lehteshem me nje buzeqeshje e cila i preku zemren Markut...dhe ajo gjithashtu ia shtrengoj doren ne menyren "Gezohem qe u njohem".
-Islami apo jo?-po e bente te sigurt.
-Po Zoti Leka...-tha ajo duke buzeqeshur dhe kjo e buzeqeshur u fut thelle ne mendjen e Markut tashme...
-Nga ma dini mbiemrin?-beri habi ai duke ia kthyer me nje buzeqeshje...
-Epo histori e gjate...
Flashback
-Eljesa Islami?
-Ketu zysh Stela...-ngriti doren e saj Eljesa per t'i treguar se ishte ne klase.
-Mund te dilni jasht...po ju kerkon profesor Figus...-i foli zysha.
-Menjehere...-tha Eljesa e cila u ngrit nga banka qe ishte me Lilin dhe doli jasht deres dhe pa profesorin Figus i cili po e priste.-Profesor Figurs? Me kerkuat?
-Po eja me mua ne oborr....-tha ai i cili po ecte para ndersa Eljesa ecte qete qete me hapa te kontolluar pas tij. U ulen te dy ne stolin e cila binte hija e pemes...
-Si mund tju ndihmoj profesor?-e pyeti ajo me pyetjen te cilen e bente gjithmon cdokujt.
-Epo Eljesa duhet te me beni nje nder...
-Patjeter cfare eshte?
-Atehere ne klasen time qe kam kujdestari kam nje nxenesin tim i cili ka filluar te bije nga mesimet...domethene ne lendet e tjera dhe jo ne lende si Arti me kupton besoj...
-Po profesor...
-Dhe une deshiroj qe ju ta ndihmoni kete djalin per rritur nivelin e tij qe tashme e ka bere te ulet...
-Po kush eshte ky Profesor Figus se me bete kurioze...
-Quhet Mark Leka...eshte nga Durresi gjithashtu mendoj se mund ta njihni...
-Jo nuk e mbaj mend mire por mendoj se njerezit gjithmon duhet te bejne mire per njeri-tjetrin prandaj un do te perpiqem ta ndihmoj.
-Prandaj nga zemra jote e bardhe te gjithe duhet te shoqerohen me ty...Ne qofte se ai ju ngacmon atehere jeni e lire te me thoni mua dhe une do te diskutoj me te.
-Ne rregull profesor...-tha Eljesa e cila me shpirt i ndihmonte njerezit pa hezituar...ama ndonjehere sipas meje ajo duhet qe mos te pranonte gjithcka...sepse kurre nuk i dihet se kush mund te jete personi...
End of Flashback
-Atehere si thoni t'ja nisim qe sot?-tha ai.
-Jo sot smundem eshte e premte dhe me duhet te nxitoj per te shkuar ne xhami-tha ajo.
-Neser?
-As neser smundem kam plane me Lilin.
-Po te dielen?
-Ne rregull -tha ajo-jam e lire...Mirupafshim-i tha duke buzeqeshur dhe e falenderoj gjithashtu e iku para ndersa Marku shkoj drejt nje dere dhe i ra asaj fort per te takuar dike.
Eljesa doli jashte dhe me ne fund e gjeti Lilin...
-Elja? Ku humbe?-tha ajo me sanduicin ne dore.
-Oh cfare sme ndodhi...do t'i tregoj rruges per ne shtepi...-tha ajo.
U ulen ne nje cep dhe po hanin ndersa Benxhamini e shikonte akoma ate teksa hante dhe teksa qeshte...
-"Si nuk e preka nje here me dore...Shtrigen"-po mendonte ai i cili kishte kohe qe jepte nje simpati per Eljesen por kurre nuk i ishte afruar sepse kishte qene i zene duke u marr me mijera vajza te tjera.
-Benxhamin...a je mire more djale?-e therriti Niku dhe e solli ne toke me ne fund.-Erdhi Xheniferi.-tha ai i cili ishte duke e pare Xheniferin e cila po vinte me vrap.
Ajo ne fund vrapoj drejt Benxhaminit "Te dashurit te saj" dhe iu hodh ne qafe.
-Zemerrrrr...-i bertiti ajo dhe ai gjithashtu pavarsisht se ishte i hutuar i hodhi duart ne belin e saj te holle dhe e perqafoj.
-Si je Shpirt...-tha ai.
-Jam shume e lumtur zemer sepse balloja po afron per ca kohe...-tha ajo dhe e puthi Benxhaminin.
Nderkohe Niku kishte ca kohe qe i kishte vene syrin shoqes se Eljeses Lilit por nuk e nxirrte se po i pelqente ajo.
Zilja ra...pushimi mbaroj dhe te gjithe shkuan neper klasat e veta... Kete ore kishin art fatmiresisht me profesor Figusin dhe kishin per te pikturuar dicka e cila mund t'i lindte nga mendja nga momenti ne moment vetem se duhet te pershtasnin ngjyrat qe te shkonin me njera-tjetren.
Kjo ishte pikturuar nga Eljesa.Thjesht po i jepte doren e fundit.
-Mbarova profesor...-tha Eljesa me ze te larte dhe profesori shkoj t'i hidhte nje sy...
-Wow Islami me late pa fjale eshte shume e bukur...kjo do te vendoset ne korridor...bravo vajze vertet...-tha profesori i mahnitur nga puna qe ajo kishte bere.
-Faleminderit profesor po tani cfare duhet te bej ndonje pikture tjeter per te mesuar?
-Epo do besh detyren e shtepise? Apo detyre tjeter?
-Po bej detyre tjeter...-tha ajo.
-Ne rregull dua te vizatosh personin me te cilin ke me teper afrimitet...me laps...
-Ne rregull...-tha ajo dhe vendosi me mendjen e saj te vizatonte Lilin
Po fillonte ta bente me kujdes duke e pare nje foto ne telefonin e saj dhe teksa te gjithe mbaronin te paren Eljesa nisi te dyten.
-Elja? Cfare do te pikturosh?
-Dike do e shohesh ne fund...-tha dhe teksa te gjithe po fillonin te dyten pas 45 min Eljesa foli serisht.
-Mbarova Profesor.
Profesori iu afrua dhe nisi te veshtronte pikturen me foton.
-Domethene kjo qenka Lili?-sapo degjoj emrin e vete Lili ngriti koken drejt piktures.
-Po-tha Eljesa po e kishte kuptuar se e kishte bere keq.
-Lili? Pse kaq shume faqe paske ti?-po bente shaka profesori...
-Ehh e kane fajet sanduicet profesor-po tallej edhe ajo gjithashtu.
******
Oret e mesimit mbaruan dhe tashme zilja lajmeroj te gjithe per t'i thene se ishin te lire te iknin ne shtepi.
Ne oborr dukeshin nxenesit e te gjithe shkolles te cilet iknin dhe leviznin gjithashtu ne oborr qendronte edhe Marku me shoket e tij -> Benxhaminin,Nikun,Brajanin.
Eljeses dhe Lilit po i binte rruga prane grupit te tyre idiot dhe Eljesa me buzeqeshjen e saj te embel ndaloj perpara Markut dhe i tha:
-Shihemi...-epo Marku nuk mund te fliste tani sepse ishte me shoket dhe nuk deshironte te bente figur sikur ai kishte filluar te shoqerohej me te.
-Waaa Mark shtriga? Mos do behesh edhe ti shtrigan?-i tha Niku Markut.
-Jo Nik un nuk shoqerohem me shtriga me shami...sepse une i urrej ato...
Eljesa e cila ishte duke e pare Markun cuditeshem me pare i kerkonte ndihme ndersa tani...
-...-ajo u kthye nga nje krahe tjeter dhe syte iu mbushen me lot ku edhe Marku e vuri re kete gje.
-Mos na u afro me shtrig se na hedh ndonje mallkim-tha Brajani kete rradhe te dy si Niku dhe Brajani po qeshnin ndersa Benxhamini dhe Marku jo...
Kaq seria...Yhyyy kam shkruar 3882 fjale dmth vetem teksti uroj qe te keni nerva ta lexoni...duhet te filloj ndoshta ta shkurtoj icik se shkruaj shume...po ne qofte se keni ndonje ankese per shkrimin tim kaq shume gjate mund te ma shprehni dhe une do shkruaj me pak... Nejse...
Si ju duket pjesa sotme? Ju pelqeu ndopak?
Epo cfare mendoni se do te ndodhe? Si do te ndihet Eljesa pas asaj qe i ndodhi dhe te gjithe e quajten shtrige? Po cfare kujtimesh te keqija ka ne koke ajo? Cfare i ka ndodhur me pare? A do te vij Marku te dielen? A do ta ndihmoj ajo apo do t'i mbaj inatin e asaj cfare i ndodhi? Si do ta bindi ai ate? A do t'i behet Marku penges asaj per te arritur kohe e faljes???
Na Ndiqniiii... Shihemiiiiiii...