Zawgyi
အခန္းထဲကိုဆရာအသစ္ေရာက္လာသည္ႏွင့္
တၿပိဳင္နက္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားသဘာဝ
ဟိုဟိုဒီဒီတီးတိုးသံမ်ားျဖင့္ေဝဖန္ေနၾကလ်က္ ။
ပန္းေရာင္အေဖ်ာ့သားဆြယ္တာေလးႏွင့္
မ်က္မွန္အဝိုင္းေလးတပ္ထားေသာ ဆရာအသစ္
အား ထယ္ေယာင္းေလးအေသအခ်ာ
လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။
* သူဘာလို႔အဲ့ဆရာကိုျမင္ဖူးတယ္လို႔ ခံစား
မိေနရတာလဲ? *
အတန္းထဲကလူအေတာ္မ်ားမ်ား၏ေ႐ွာင္ဖယ္
ျခင္းကိုခံထားရတာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးတန္း
မွာသာထိုင္ေနရတာ ထယ္ေယာင္းေလးအတြက္
မထူးဆန္းေတာ့ ။ စာေတြကသူ႔ကိုပါပါး
ေသခ်ာျပန္ျပေပးလို႔အဆင္ေျပေပမဲ့ အခုလို
အသစ္ဝင္လာတဲ့ဆရာကိုေတာ့သူျမင္ဖူးခ်င္
တာေၾကာင့္ ေခါင္းေလးျပဴ တစ္ျပဴ တစ္ႏွင့္
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိသည္ ။
" ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအားလံုးပဲ
မဂၤလာပါ! ဆရာကမင္းတို႔အတန္းမွာ English
ဘာသာရပ္ကိုသင္ၾကားေပးရမဲ့ ဆရာပါ့ခ္ဘိုဂမ္ပါ
။ ဆရာတို႔အတူဒီစာသင္ႏွစ္ကိုေအာင္ျမင္စြာ
ျဖတ္သန္းၾကတာေပါ့ "
* Woahhh!! ဆရာကေခ်ာလိုက္တာ *
* ဆရာ့မွေကာင္မေလးမ႐ွိဘူးထင္တယ္ အဟိ! *
* ေနာက္ေန႔ေတာ့အတန္းခ်ိန္မွန္ေတာ့မွာပဲ
ဟဟားး *
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္တီးတိုးေျပာဆို
ေနၾကသူမ်ားအၾကား ထယ္ေယာင္းသူတို႔
၏ English ဆရာအသစ္ကိုမွတ္မိသြားခဲ့သည္ ။
မနက္ကေတာင္သူကိုယ္တိုင္ရံုးခန္းကိူ
လမ္းၫႊန္ေပးလိုက္ရတဲ့ တစ္ေယာက္ပဲ ။
ေခ်ာတာေတာ့ေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္ ။
ေကာင္မေလးေတြဆိုဆူညံေနေရာပဲေလ ။
႐ုတ္တရက္စိတ္ထဲဝင္လာသည္က သူ႔ပါပါး...
ပါပါးကလည္း အရမ္းေခ်ာတာ...
အလုပ္မွာေကာင္မေလးေတြအဲ့လိုဝိုင္းဆြဲ
ေနၾကရင္ဘယ္လိုလုပ္ပါ့မလဲ?
" ဟိုးးးေနာက္ဆံုးေထာင့္က ေက်ာင္းသားေလး "
* ဟင္ သူ႔ကို???? သြားပါၿပီ ၊ စာေမးမို႔လား?? *
" ဒီေ႐ွ႕ဆံုးမွာတစ္ခံုလြတ္ေနေသးတယ္ေလ ၊
လာခဲ့ ေနာက္ဆံုးမွာမျမင္မစမ္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ "
" Eyyy!!! ဆရာကလည္း သူ႔လိုေကာင္ကို
ေ႐ွ႕ဆံုးတန္းမထားသင့္ပါဘူး ။ ဟိုမေရာက္
ဒီမေရာက္ေကာင္ "
သူတို႔အတန္းေဖာ္တစ္ဦးမွသူ႔အားထိုးႏွက္
လာေသာစကားတခ်ိဳ႕ ။ သူကသာအတန္းေဖာ္
ဟုသတ္မွတ္ေပမဲ့ အတန္းထဲကလူေတြကေတာ့
သူ႔အားကပ္ေရာဂါစြဲေနသည့္လူအလား
ေ႐ွာင္ၾကဖယ္ၾကသည္ ။ ခဏခဏထိုးႏွက္ခံရ
ေသာစကားလံုးရင့္သီးသီးတို႔ၾကားတြင္လည္း
သူေနသားက်ေနခဲ့ၿပီေလ ။
* ဒီလိုအခ်ိန္ ထယ္ထယ့္ေဘးမွာ ပါပါး႐ွိေနရင္
သိပ္ေကာင္းမွာပဲေနာ္... *
" ေနပါဦး ။ ေက်ာင္းသားကဘာကိစၥသူ႔ကို
အဲ့လိုေခၚရတာလဲ? "
" ဆရာမသိဘူးလား ။ သူက Hybrid ေလ ၊
လူလဲမဟုတ္ ၊ အေကာင္လဲမဟုတ္နဲ႔ အီးဟီးး!!
ေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ၾကက္သီးေတြထတယ္ "
စားပြဲေပၚသို႔ဝုန္းခနဲထုခ်လိုက္ေသာစာအုပ္သံ
ေၾကာင့္တစ္ခန္းလံုးတိတ္ဆိတ္သြားလ်က္ ။
တင္းမာသြားေသာဆရာ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္
တစ္တန္းလံုးအနည္းငယ္ေတာ့လန္႔ေနၾကသည္ ။
အခုအခ်ိန္မွာေနရအခက္ဆံုးကေတာ့
ထယ္ေယာင္းေလးပင္ ။ သူ႔မွာဆရာကေခၚ
ထားသည္မို႔လက္ေလးပိုက္ရင္းမတ္တပ္ရပ္ေန
ရသည္ေလ ။
* ပါပါးရယ္... ထယ္ထယ္ေၾကာက္တယ္ *
" ေနာက္ဆံုးက ကေလးေလး ၊ လာခဲ့ ဒီေ႐ွ႕တန္း "
ေၾကာက္ေပမဲ့လည္းအမိန္႔ဆိုေတာ့
လက္ေလးပိုက္ၿပီးလႈပ္တုပ္လႈပ္တုပ္နွင့္
ေရွ့ဆံုးတန္းကိုေလ်ွာက္လာရသည္ ။
ဆရာကပါသူ႔ကိုဒီအတန္းထဲက
လူေတြလိုေျပာေတာ့မွာလား...
" ဒီေ႐ွ႕မွာထိုင္ေနာ္ ကေလး ။ ေနာက္ၿပီး...
ဟိုေက်ာင္းသား! "
" .... "
" သူဟာ့သူဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန သူဟာမင္းတို႔ရဲ႕
အတန္းေဖာ္ ၊ သူငယ္ခ်င္းေလ ။ ေနာက္တခါ
ဒီကေလးကိုအဲ့လိုမ်ိဳးေျပာသံေတြၾကားရင္
ဆရာကိုယ္တိုင္ေျပာတဲ့လူကို ရံုးခန္းအေရာက္
ပို႔မယ္ ၊ ၾကားလား အားလံုး! "
ဆရာကသူ႔ဘက္ကရပ္တည္ေပးခဲ့တယ္...
ဒီေက်ာင္းမွာသူ႔ကိုအခုလိုအေရးတယူ
ဆက္ဆံေပးသည္မွာ ဂ်ီမင္ၿပီးရင္ဆရာသာ
႐ွိေပသည္ ။ ပါပါးသာသိရရင္အရမ္းေပ်ာ္မွာ...
သူေသခ်ာေပါက္ဒီအေၾကာင္းကို ပါပါးအား
ေျပာျပဦးမွာပါ ။
" ကေလးေလး နာမည္က? "
" ထ... ထယ္ထယ္ ။ ဂြၽန္ထယ္ထယ္ "
" ေနာက္ေန႔လည္း ဒီေနရာမွာပဲထိုင္ေနာ္
ကေလးေလး ။ မင္းကိုတစ္ေယာက္ေယာက္
အႏိုင္က်င့္ရင္လည္း ဆရာ့ကိုလာေျပာ
ဟုတ္ၿပီလား? "
" ဟုတ္! "
သင္ခဲ့ဖူးသမ်ွအတန္းခ်ိန္ေတြထဲတြင္
ထယ္ေယာင္းေလးအတြက္ေတာ့ ဒီကေန႔
သင္လိုက္ရေသာ English ခ်ိန္ကေပ်ာ္စရာ
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေနာက္ဆိုသူ႔ကိုကာကြယ္ေပးဖို႔ ဂ်ီမင္အျပင္
ဆရာဘိုဂမ္ပါ ေရာက္လာခဲ့ၿပီေလ ။
〰 P U R P L E 〰
ေက်ာင္းျပန္ႀကိဳလာတဲ့လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး
မွာလည္း သူဝယ္လာေပးတဲ့ Cheetos မုန္႔ထုပ္
ကိုသူ႔ဟာသူစားလိုက္ ၊ ကားေမာင္းေနတဲ့
သူ႔ကိုႏႈတ္ခမ္းနားေလးေတ့ၿပီးခြ႔ံေကြၽးလိုက္ ။
စကၠဴ ဘူးထဲကၾကက္ေၾကာ္တံုးကိုလည္း
အနည္းငယ္ပူေနေသးတာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္း
ေလးေတြကိုစုလံုးၿပီး ေလႏွင့္မႈတ္ကာ
ဖဲ့လိုက္ကိုက္လိုက္လုပ္ေနေသးသည္ ။
ကိုလာဗူးကိုလည္းပိုက္ၿပီးေသာက္ေနေသးတာ
ေၾကာင့္ သူ႔မွာကားကိုအ႐ွိန္ျပင္းျပင္းမတင္ရဲ ။
ေတာ္ၾကာကားကမၿငိမ္ရင္ သီးေနမွျဖင့္...
ဒီေလာက္စားေနေသာက္ေနတာလည္း
ထိုကေလးပါးစပ္မပိတ္ေသးပါ ။
သူဒီေန႔ေက်ာင္းဝန္းထဲကိုပတ္ၾကည့္ခဲ့တဲ့
အေၾကာင္း ၊ ေန႔လည္စာကိုသူထည့္ေပးလိုက္
တဲ့ထမင္းဗူးအျပင္ဘာေတြဝယ္စားလာေသး
ေၾကာင္း ၊ ဘယ္လိုဆရာေတြနဲ႔သင္ခဲ့တယ္ဆို
တဲ့အေၾကာင္း... စံုပလံုကိုစိေနေရာပဲ ။
" ထယ္... မေမာဘူးလား "
" ဟင္... ေမာပါဘူး ။ ပါပါးေမာလို႔လား ၊
အဲ့တာဆို ထယ္ထယ့္Colaနည္းနည္းတိုက္
မယ္ေနာ္ "
" မဟုတ္ပါဘူး ထယ္ရယ္ ၊ ကားေပၚေရာက္
ကတည္းက ထယ္စကားေတြခ်ည္းေျပာေန
ေတာ့ ေမာေနၿပီမ်ားလားလို႔ "
" ဟီးးး ေမာပါဘူး ။ ထယ္ထယ္က ပါပါးကို
ေျပာျပခ်င္လြန္းလို႔အကုန္လံုးေသခ်ာမွတ္ထား
တာ ။ ဒါေတာင္ဆရာအသစ္အေၾကာင္းက်န္
ေသးတယ္ ။ အိမ္ေရာက္မွပါပါးကိုေျပာျပမယ္ "
" ဟုတ္ပါၿပီကြာ "
" ေအာ္... ဒါနဲ႔ေလ ပါပါး ထယ္ထယ္ငါးေမြး
ခ်င္တယ္ ၊ ဝယ္ေပးပါေနာ္ "
" အိမ္မွာ ယြန္းတန္လည္း႐ွိေသးတယ္ေလ
ထယ္ရဲ႕ ၊ ငါးကေမြးဦးမို႔လား? "
" အြန္း ေမြးဦးမွာ ၊ ဝယ္ေပးေနာ္ ~ "
ေပကလပ္ေပကလပ္႐ုပ္ေလးနဲ႔ၾကည့္ၿပီး
ေျပာေတာ့လည္း ေနာက္ဆံုးသူပဲအ႐ႈံးေပး
ရေတာ့တာေပါ့ ။ တကယ္ေတာ့သူဒီကေလးကို
ဘာေကာင္မွထပ္မေမြးေစခ်င္ေတာ့ပါ ။
ေလာေလာဆယ္ေတာင္ ယြန္းတန္တစ္ေကာင္
နဲ႔ေတြ႔ရင္သူ႔ကို႐ွိတယ္မထင္ေတာ့ေသာ
ထိုကေလးအား ငါးသာဝယ္ေပးလိုက္ရရင္
ေတာ့ျဖင့္....
* ေရထဲခုန္ဆင္းၿပီးမ်ားေတာ့ ငါးနဲ႔သြားမေဆာ့
ေလာက္ပါဘူးေနာ္? *
" ကေလးကအခုလိုခ်င္တာလား? "
" ပါပါးအားတဲ့အခါဝယ္ေပးေလ ၊ ထယ္ထယ္
ေစာင့္ေနမယ္ "
" အဲ့တာဆိုကိုယ္ပိတ္ရက္က်လိုက္ဝယ္ေပး
မယ္ေနာ္ ၊ ဒီေန႔ေတာ့အိမ္ပဲတန္းျပန္ရေအာင္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ပါပါး! Mwah! "
႐ုတ္တရက္အိခနဲျဖစ္သြားေသာ
သူ႔ပါးျပင္ေပၚကအထိအေတြ႔ေလး...
ခဏေလးေပမဲ့ သူထယ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို
တကယ္သေဘာက်သည္ ။ နမ္းလိုက္တဲ့
အခါတိုင္းႏူးအိၿပီးေပ်ာ္ဝင္သြားသလိုမ်ိဳးေလး...
" ပါပါး ခ်ီ ၊ ထယ္ထယ့္ကိုခ်ီ "
အိမ္ေရာက္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ေက်ာပိုးအိတ္ေလး
ကိုပစ္ခ်ၿပီး သူနဲ႔တူတူကာတြန္းၾကည့္ဖို႔အတြက္
အေပၚထပ္ကိုခ်ီခိုင္းျခင္းပင္ ။ သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး
ကမ္းေပးေနတဲ့လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္
ကာနဖူးေလးအားအနမ္းတစ္ပြင့္ေႁခြလ်က္ ~
" ကိုယ္ညစာခ်က္ရဦးမယ္ေလ ကေလးေလးရဲ႕ ။
ေလာေလာဆယ္ ကေလးၾကည့္ခ်င္တဲ့
ကာတြန္းၾကည့္ထားႏွင့္ေနာ္ "
ခ်က္ခ်င္းကိုညႇိဳးက်သြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို
သူေတြ႔လိုက္ပါသည္ ။ မထူးေတာ့...
ညစာကိုတစ္ခုခုသာမွာလိုက္ေတာ့မည္ ။
ဒီဟာေလးကိုသူဒီတိုင္းမွပစ္မထားရက္ပဲေလ ။
" ဟုတ္ပါၿပီကြာ ကိုယ္လာခဲ့မယ္ ။ ညစာကို
ဒီတိုင္းအျပင္ကပဲမွာလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ၊
ထယ္ဘာစားခ်င္လဲ? "
" ဟင့္အင္း ပါပါးလုပ္ေပးတဲ့ၾကက္ဥလိပ္ပဲ
စားခ်င္တာ "
" ထယ္ပဲ ကိုယ့္န့ဲကာတြန္းတူတူၾကည့္ခ်င္
တယ္ဆို? "
" ၾကည့္ေတာ့ဘူး ။ ပါပါး ၾကက္ဥလိပ္လုပ္တာပဲ
ၾကည့္ေတာ့မယ္ ။ ပါပါးက ပိုၾကည့္လို႔ေကာင္း
ေနမွာ ၊ ဟုတ္တယ္မလား ဟီးး "
စကားတတ္လြန္းတဲ့အခြၽဲေလး၏ပါးေဖာင္း
ေဖာင္းေလးႏွစ္ဖက္ကို အသည္းယားစြာ
ဆြဲညႇစ္ရင္းဆူထြက္လာတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
ႁပြတ္ခနဲျမည္ေအာင္နမ္းလိုက္ေတာ့
အသဲပံုႏႈတ္ခမ္းေလးေတြတြန္႔ေကြးသြားသည္
အထိရယ္ျပေလသည္ ။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလး
ကိုလက္ဆြဲၿပီးသာ မီးဖိုခန္းထဲေခၚလာလိုက္
ေတာ့တယ္... မဟုတ္ရင္ဒီေန႔ၾကက္ဥလိပ္
လုပ္ျဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ ။
〰 P U R P L E 〰
မီးဖိုေခ်ာင္မွာသူၾကက္ဥလိပ္လုပ္ေနတဲ့
တစ္ေလ်ွာက္လံုးလည္းထိုအေသးေလး
အၿငိမ္မေနပါ ။ သူ႔ယြန္းတန္ေလးကိုပိုက္ၿပီး
အခန္းထဲေျပးဝင္သြားလိုက္ ၊ ခဏေနသူ႔ခါးကို
လာဖက္ၿပီးေခါင္းေလးႏွင့္ပြတ္လိုက္ ၊
တစ္အိမ္လံုးပတ္ရတာေမာသြားရင္သူ႔ပါးကို
လာလာၿပီးနမ္းလိုက္ႏွင့္ ။
* ၾကက္ဥလိပ္မလိပ္ေတာ့မသိ ၊
သူကေတာ့ထိုကေလးေၾကာင့္ တိုးသထက္
တိုးလာတဲ့အသည္းယားမႈေတြက တလိပ္ၿပီး
တလိပ္ပဲ *
" ပါးးး ရေသးဘူးလား ~ "
" ခဏေလးပဲ ၊ ဒါေလးၿပီးရင္ၿပီးၿပီ "
သူကၾကက္ဥလိပ္ဖက္ကိုအာရံုေရာက္ေနတုန္း
ထိုကေလးကသူ႔ပါးႏွစ္ဖက္စလံုးကိုကိုင္ကာ
ႏႈတ္ခမ္းအိအိေလးေတြနဲ႔မထိတထိနမ္းလာ
သည္ ။ သူလည္းအစကေၾကာင္သြားေပမဲ့
အလိုက္သင့္ေလးျပန္နမ္းရင္းခါးေလးကို
ထိန္းကိုင္ကာ ဖြဖြဖက္ထားမိ၏ ။
တခ်က္တခ်က္ေမာ့ေမာ့နမ္းေနရေသာထိုကေလး
ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကိုတင္ပါးကေန
ေပြ႔ၿပီး Kitchen Counter ေပၚတင္ကာ
အနမ္းတို႔ကိုတဖန္ျပန္ဆက္လ်က္ ။
ခဏအၾကာမွာ သူထယ္ေလးေမာေနမွာ
စိုးတာေၾကာင့္လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့
ပါးေလးေတြရဲကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးဟစိဟစိႏွင့္
သူ႔ကိုၾကည့္ေနခဲ့သည္ ။
" ထယ္... ေနာက္အပတ္ ဟုတ္တယ္မလား? "
" အင့္... အင္းး "
" ကိုယ့္နားမွာပဲေနရမယ္ေနာ္ ၊ တျခားလူနား
မကပ္မိေစနဲ႔ ။ ထယ္တခုခုျဖစ္သြားရင္
ကိုယ္ရင္က်ိဳးရလိမ့္မယ္ "
ေခါင္းေလးျငႇိမ့္ျပကာသူ႔ပခံုးေပၚမွီၿပီး
ရင္ခြင္ထဲတိုးေဝွ့ေနေသာ ေျမေခြးေပါက္ေလး..
ဟုတ္ပါသည္...
ေနာက္အပတ္ဟာ သူ႔သည္းငယ္ေလး
ဆယ့္႐ွစ္ျပည့္ေခ်ၿပီ ။
TBC.
Thank you for reading.
ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္ေနာ္
မွတ္မိေသးလား:3
မမွတ္မိလည္းမွတ္မိေအာင္ေ႐ွ႕အပိုင္းျပန္ဖတ္ 😂
Unicode
အခန်းထဲကိုဆရာအသစ်ရောက်လာသည်နှင့်
တပြိုင်နက် ကျောင်းသူကျောင်းသားသဘာဝ
ဟိုဟိုဒီဒီတီးတိုးသံများဖြင့်ဝေဖန်နေကြလျက် ။
ပန်းရောင်အဖျော့သားဆွယ်တာလေးနှင့်
မျက်မှန်အဝိုင်းလေးတပ်ထားသော ဆရာအသစ်
အား ထယ်ယောင်းလေးအသေအချာ
လိုက်ကြည့်နေမိသည် ။
* သူဘာလို့အဲ့ဆရာကိုမြင်ဖူးတယ်လို့ ခံစား
မိနေရတာလဲ? *
အတန်းထဲကလူအတော်များများ၏ရှောင်ဖယ်
ခြင်းကိုခံထားရတာကြောင့် နောက်ဆုံးတန်း
မှာသာထိုင်နေရတာ ထယ်ယောင်းလေးအတွက်
မထူးဆန်းတော့ ။ စာတွေကသူ့ကိုပါပါး
သေချာပြန်ပြပေးလို့အဆင်ပြေပေမဲ့ အခုလို
အသစ်ဝင်လာတဲ့ဆရာကိုတော့သူမြင်ဖူးချင်
တာကြောင့် ခေါင်းလေးပြူ တစ်ပြူ တစ်နှင့်
ချောင်းကြည့်နေမိသည် ။
" ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေအားလုံးပဲ
မင်္ဂလာပါ! ဆရာကမင်းတို့အတန်းမှာ English
ဘာသာရပ်ကိုသင်ကြားပေးရမဲ့ ဆရာပါ့ခ်ဘိုဂမ်ပါ
။ ဆရာတို့အတူဒီစာသင်နှစ်ကိုအောင်မြင်စွာ
ဖြတ်သန်းကြတာပေါ့ "
* Woahhh!! ဆရာကချောလိုက်တာ *
* ဆရာ့မှကောင်မလေးမရှိဘူးထင်တယ် အဟိ! *
* နောက်နေ့တော့အတန်းချိန်မှန်တော့မှာပဲ
ဟဟားး *
တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နှင့်တီးတိုးပြောဆို
နေကြသူများအကြား ထယ်ယောင်းသူတို့
၏ English ဆရာအသစ်ကိုမှတ်မိသွားခဲ့သည် ။
မနက်ကတောင်သူကိုယ်တိုင်ရုံးခန်းကိူ
လမ်းညွှန်ပေးလိုက်ရတဲ့ တစ်ယောက်ပဲ ။
ချောတာတော့တော်တော်ချောသည် ။
ကောင်မလေးတွေဆိုဆူညံနေရောပဲလေ ။
ရုတ်တရက်စိတ်ထဲဝင်လာသည်က သူ့ပါပါး...
ပါပါးကလည်း အရမ်းချောတာ...
အလုပ်မှာကောင်မလေးတွေအဲ့လိုဝိုင်းဆွဲ
နေကြရင်ဘယ်လိုလုပ်ပါ့မလဲ?
" ဟိုးးးနောက်ဆုံးထောင့်က ကျောင်းသားလေး "
* ဟင် သူ့ကို???? သွားပါပြီ ၊ စာမေးမို့လား?? *
" ဒီရှေ့ဆုံးမှာတစ်ခုံလွတ်နေသေးတယ်လေ ၊
လာခဲ့ နောက်ဆုံးမှာမမြင်မစမ်းဖြစ်နေလိမ့်မယ် "
" Eyyy!!! ဆရာကလည်း သူ့လိုကောင်ကို
ရှေ့ဆုံးတန်းမထားသင့်ပါဘူး ။ ဟိုမရောက်
ဒီမရောက်ကောင် "
သူတို့အတန်းဖော်တစ်ဦးမှသူ့အားထိုးနှက်
လာသောစကားတချို့ ။ သူကသာအတန်းဖော်
ဟုသတ်မှတ်ပေမဲ့ အတန်းထဲကလူတွေကတော့
သူ့အားကပ်ရောဂါစွဲနေသည့်လူအလား
ရှောင်ကြဖယ်ကြသည် ။ ခဏခဏထိုးနှက်ခံရ
သောစကားလုံးရင့်သီးသီးတို့ကြားတွင်လည်း
သူနေသားကျနေခဲ့ပြီလေ ။
* ဒီလိုအချိန် ထယ်ထယ့်ဘေးမှာ ပါပါးရှိနေရင်
သိပ်ကောင်းမှာပဲနော်... *
" နေပါဦး ။ ကျောင်းသားကဘာကိစ္စသူ့ကို
အဲ့လိုခေါ်ရတာလဲ? "
" ဆရာမသိဘူးလား ။ သူက Hybrid လေ ၊
လူလဲမဟုတ် ၊ အကောင်လဲမဟုတ်နဲ့ အီးဟီးး!!
တွေးရင်းနဲ့တောင်ကြက်သီးတွေထတယ် "
စားပွဲပေါ်သို့ဝုန်းခနဲထုချလိုက်သောစာအုပ်သံ
ကြောင့်တစ်ခန်းလုံးတိတ်ဆိတ်သွားလျက် ။
တင်းမာသွားသောဆရာ့မျက်နှာကြောင့်
တစ်တန်းလုံးအနည်းငယ်တော့လန့်နေကြသည် ။
အခုအချိန်မှာနေရအခက်ဆုံးကတော့
ထယ်ယောင်းလေးပင် ။ သူ့မှာဆရာကခေါ်
ထားသည်မို့လက်လေးပိုက်ရင်းမတ်တပ်ရပ်နေ
ရသည်လေ ။
* ပါပါးရယ်... ထယ်ထယ်ကြောက်တယ် *
" နောက်ဆုံးက ကလေးလေး ၊ လာခဲ့ ဒီရှေ့တန်း "
ကြောက်ပေမဲ့လည်းအမိန့်ဆိုတော့
လက်လေးပိုက်ပြီးလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နှင့်
ရှေ့ဆုံးတန်းကိုလျှောက်လာရသည် ။
ဆရာကပါသူ့ကိုဒီအတန်းထဲက
လူတွေလိုပြောတော့မှာလား...
" ဒီရှေ့မှာထိုင်နော် ကလေး ။ နောက်ပြီး...
ဟိုကျောင်းသား! "
" .... "
" သူဟာ့သူဘာပဲဖြစ်နေဖြစ်နေ သူဟာမင်းတို့ရဲ့
အတန်းဖော် ၊ သူငယ်ချင်းလေ ။ နောက်တခါ
ဒီကလေးကိုအဲ့လိုမျိုးပြောသံတွေကြားရင်
ဆရာကိုယ်တိုင်ပြောတဲ့လူကို ရုံးခန်းအရောက်
ပို့မယ် ၊ ကြားလား အားလုံး! "
ဆရာကသူ့ဘက်ကရပ်တည်ပေးခဲ့တယ်...
ဒီကျောင်းမှာသူ့ကိုအခုလိုအရေးတယူ
ဆက်ဆံပေးသည်မှာ ဂျီမင်ပြီးရင်ဆရာသာ
ရှိပေသည် ။ ပါပါးသာသိရရင်အရမ်းပျော်မှာ...
သူသေချာပေါက်ဒီအကြောင်းကို ပါပါးအား
ပြောပြဦးမှာပါ ။
" ကလေးလေး နာမည်က? "
" ထ... ထယ်ထယ် ။ ဂျွန်ထယ်ထယ် "
" နောက်နေ့လည်း ဒီနေရာမှာပဲထိုင်နော်
ကလေးလေး ။ မင်းကိုတစ်ယောက်ယောက်
အနိုင်ကျင့်ရင်လည်း ဆရာ့ကိုလာပြော
ဟုတ်ပြီလား? "
" ဟုတ်! "
သင်ခဲ့ဖူးသမျှအတန်းချိန်တွေထဲတွင်
ထယ်ယောင်းလေးအတွက်တော့ ဒီကနေ့
သင်လိုက်ရသော English ချိန်ကပျော်စရာ
အကောင်းဆုံးဖြစ်နေခဲ့သည် ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်
နောက်ဆိုသူ့ကိုကာကွယ်ပေးဖို့ ဂျီမင်အပြင်
ဆရာဘိုဂမ်ပါ ရောက်လာခဲ့ပြီလေ ။
〰 P U R P L E 〰
ကျောင်းပြန်ကြိုလာတဲ့လမ်းတစ်လျှောက်လုံး
မှာလည်း သူဝယ်လာပေးတဲ့ Cheetos မုန့်ထုပ်
ကိုသူ့ဟာသူစားလိုက် ၊ ကားမောင်းနေတဲ့
သူ့ကိုနှုတ်ခမ်းနားလေးတေ့ပြီးခွံ့ကျွေးလိုက် ။
စက္ကူ ဘူးထဲကကြက်ကြော်တုံးကိုလည်း
အနည်းငယ်ပူနေသေးတာကြောင့် နှုတ်ခမ်း
လေးတွေကိုစုလုံးပြီး လေနှင့်မှုတ်ကာ
ဖဲ့လိုက်ကိုက်လိုက်လုပ်နေသေးသည် ။
ကိုလာဗူးကိုလည်းပိုက်ပြီးသောက်နေသေးတာ
ကြောင့် သူ့မှာကားကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းမတင်ရဲ ။
တော်ကြာကားကမငြိမ်ရင် သီးနေမှဖြင့်...
ဒီလောက်စားနေသောက်နေတာလည်း
ထိုကလေးပါးစပ်မပိတ်သေးပါ ။
သူဒီနေ့ကျောင်းဝန်းထဲကိုပတ်ကြည့်ခဲ့တဲ့
အကြောင်း ၊ နေ့လည်စာကိုသူထည့်ပေးလိုက်
တဲ့ထမင်းဗူးအပြင်ဘာတွေဝယ်စားလာသေး
ကြောင်း ၊ ဘယ်လိုဆရာတွေနဲ့သင်ခဲ့တယ်ဆို
တဲ့အကြောင်း... စုံပလုံကိုစိနေရောပဲ ။
" ထယ်... မမောဘူးလား "
" ဟင်... မောပါဘူး ။ ပါပါးမောလို့လား ၊
အဲ့တာဆို ထယ်ထယ့်Colaနည်းနည်းတိုက်
မယ်နော် "
" မဟုတ်ပါဘူး ထယ်ရယ် ၊ ကားပေါ်ရောက်
ကတည်းက ထယ်စကားတွေချည်းပြောနေ
တော့ မောနေပြီများလားလို့ "
" ဟီးးး မောပါဘူး ။ ထယ်ထယ်က ပါပါးကို
ပြောပြချင်လွန်းလို့အကုန်လုံးသေချာမှတ်ထား
တာ ။ ဒါတောင်ဆရာအသစ်အကြောင်းကျန်
သေးတယ် ။ အိမ်ရောက်မှပါပါးကိုပြောပြမယ် "
" ဟုတ်ပါပြီကွာ "
" အော်... ဒါနဲ့လေ ပါပါး ထယ်ထယ်ငါးမွေး
ချင်တယ် ၊ ဝယ်ပေးပါနော် "
" အိမ်မှာ ယွန်းတန်လည်းရှိသေးတယ်လေ
ထယ်ရဲ့ ၊ ငါးကမွေးဦးမို့လား? "
" အွန်း မွေးဦးမှာ ၊ ဝယ်ပေးနော် ~ "
ပေကလပ်ပေကလပ်ရုပ်လေးနဲ့ကြည့်ပြီး
ပြောတော့လည်း နောက်ဆုံးသူပဲအရှုံးပေး
ရတော့တာပေါ့ ။ တကယ်တော့သူဒီကလေးကို
ဘာကောင်မှထပ်မမွေးစေချင်တော့ပါ ။
လောလောဆယ်တောင် ယွန်းတန်တစ်ကောင်
နဲ့တွေ့ရင်သူ့ကိုရှိတယ်မထင်တော့သော
ထိုကလေးအား ငါးသာဝယ်ပေးလိုက်ရရင်
တော့ဖြင့်....
* ရေထဲခုန်ဆင်းပြီးများတော့ ငါးနဲ့သွားမဆော့
လောက်ပါဘူးနော်? *
" ကလေးကအခုလိုချင်တာလား? "
" ပါပါးအားတဲ့အခါဝယ်ပေးလေ ၊ ထယ်ထယ်
စောင့်နေမယ် "
" အဲ့တာဆိုကိုယ်ပိတ်ရက်ကျလိုက်ဝယ်ပေး
မယ်နော် ၊ ဒီနေ့တော့အိမ်ပဲတန်းပြန်ရအောင် "
" ဟုတ်ကဲ့ ပါပါး! Mwah! "
ရုတ်တရက်အိခနဲဖြစ်သွားသော
သူ့ပါးပြင်ပေါ်ကအထိအတွေ့လေး...
ခဏလေးပေမဲ့ သူထယ့်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို
တကယ်သဘောကျသည် ။ နမ်းလိုက်တဲ့
အခါတိုင်းနူးအိပြီးပျော်ဝင်သွားသလိုမျိုးလေး...
" ပါပါး ချီ ၊ ထယ်ထယ့်ကိုချီ "
အိမ်ရောက်တာနဲ့တပြိုင်နက်ကျောပိုးအိတ်လေး
ကိုပစ်ချပြီး သူနဲ့တူတူကာတွန်းကြည့်ဖို့အတွက်
အပေါ်ထပ်ကိုချီခိုင်းခြင်းပင် ။ သူ့ကိုမော့ကြည့်ပြီး
ကမ်းပေးနေတဲ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်
ကာနဖူးလေးအားအနမ်းတစ်ပွင့်ခြွေလျက် ~
" ကိုယ်ညစာချက်ရဦးမယ်လေ ကလေးလေးရဲ့ ။
လောလောဆယ် ကလေးကြည့်ချင်တဲ့
ကာတွန်းကြည့်ထားနှင့်နော် "
ချက်ချင်းကိုညှိုးကျသွားတဲ့မျက်နှာလေးကို
သူတွေ့လိုက်ပါသည် ။ မထူးတော့...
ညစာကိုတစ်ခုခုသာမှာလိုက်တော့မည် ။
ဒီဟာလေးကိုသူဒီတိုင်းမှပစ်မထားရက်ပဲလေ ။
" ဟုတ်ပါပြီကွာ ကိုယ်လာခဲ့မယ် ။ ညစာကို
ဒီတိုင်းအပြင်ကပဲမှာလိုက်တော့မယ်နော် ၊
ထယ်ဘာစားချင်လဲ? "
" ဟင့်အင်း ပါပါးလုပ်ပေးတဲ့ကြက်ဥလိပ်ပဲ
စားချင်တာ "
" ထယ်ပဲ ကိုယ့်နဲ့ကာတွန်းတူတူကြည့်ချင်
တယ်ဆို? "
" ကြည့်တော့ဘူး ။ ပါပါး ကြက်ဥလိပ်လုပ်တာပဲ
ကြည့်တော့မယ် ။ ပါပါးက ပိုကြည့်လို့ကောင်း
နေမှာ ၊ ဟုတ်တယ်မလား ဟီးး "
စကားတတ်လွန်းတဲ့အချွဲလေး၏ပါးဖောင်း
ဖောင်းလေးနှစ်ဖက်ကို အသည်းယားစွာ
ဆွဲညှစ်ရင်းဆူထွက်လာတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို
ပြွတ်ခနဲမြည်အောင်နမ်းလိုက်တော့
အသဲပုံနှုတ်ခမ်းလေးတွေတွန့်ကွေးသွားသည်
အထိရယ်ပြလေသည် ။ ကိုယ်တော်ချောလေး
ကိုလက်ဆွဲပြီးသာ မီးဖိုခန်းထဲခေါ်လာလိုက်
တော့တယ်... မဟုတ်ရင်ဒီနေ့ကြက်ဥလိပ်
လုပ်ဖြစ်မှာမဟုတ်တော့ဘူးလေ ။
〰 P U R P L E 〰
မီးဖိုချောင်မှာသူကြက်ဥလိပ်လုပ်နေတဲ့
တစ်လျှောက်လုံးလည်းထိုအသေးလေး
အငြိမ်မနေပါ ။ သူ့ယွန်းတန်လေးကိုပိုက်ပြီး
အခန်းထဲပြေးဝင်သွားလိုက် ၊ ခဏနေသူ့ခါးကို
လာဖက်ပြီးခေါင်းလေးနှင့်ပွတ်လိုက် ၊
တစ်အိမ်လုံးပတ်ရတာမောသွားရင်သူ့ပါးကို
လာလာပြီးနမ်းလိုက်နှင့် ။
* ကြက်ဥလိပ်မလိပ်တော့မသိ ၊
သူကတော့ထိုကလေးကြောင့် တိုးသထက်
တိုးလာတဲ့အသည်းယားမှုတွေက တလိပ်ပြီး
တလိပ်ပဲ *
" ပါးးး ရသေးဘူးလား ~ "
" ခဏလေးပဲ ၊ ဒါလေးပြီးရင်ပြီးပြီ "
သူကကြက်ဥလိပ်ဖက်ကိုအာရုံရောက်နေတုန်း
ထိုကလေးကသူ့ပါးနှစ်ဖက်စလုံးကိုကိုင်ကာ
နှုတ်ခမ်းအိအိလေးတွေနဲ့မထိတထိနမ်းလာ
သည် ။ သူလည်းအစကကြောင်သွားပေမဲ့
အလိုက်သင့်လေးပြန်နမ်းရင်းခါးလေးကို
ထိန်းကိုင်ကာ ဖွဖွဖက်ထားမိ၏ ။
တချက်တချက်မော့မော့နမ်းနေရသောထိုကလေး
ကြောင့် သူ့ကိုယ်လုံးလေးကိုတင်ပါးကနေ
ပွေ့ပြီး Kitchen Counter ပေါ်တင်ကာ
အနမ်းတို့ကိုတဖန်ပြန်ဆက်လျက် ။
ခဏအကြာမှာ သူထယ်လေးမောနေမှာ
စိုးတာကြောင့်လွှတ်ပေးလိုက်တော့
ပါးလေးတွေရဲကာ နှုတ်ခမ်းလေးဟစိဟစိနှင့်
သူ့ကိုကြည့်နေခဲ့သည် ။
" ထယ်... နောက်အပတ် ဟုတ်တယ်မလား? "
" အင့်... အင်းး "
" ကိုယ့်နားမှာပဲနေရမယ်နော် ၊ တခြားလူနား
မကပ်မိစေနဲ့ ။ ထယ်တခုခုဖြစ်သွားရင်
ကိုယ်ရင်ကျိုးရလိမ့်မယ် "
ခေါင်းလေးငြှိမ့်ပြကာသူ့ပခုံးပေါ်မှီပြီး
ရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့နေသော မြေခွေးပေါက်လေး..
ဟုတ်ပါသည်...
နောက်အပတ်ဟာ သူ့သည်းငယ်လေး
ဆယ့်ရှစ်ပြည့်ချေပြီ ။
TBC.
Thank you for reading.
တော်တော်ကြာသွားတယ်နော်
မှတ်မိသေးလား:3
မမှတ်မိလည်းမှတ်မိအောင်ရှေ့အပိုင်းပြန်ဖတ် 😂