(Zawgyi)
မေန႔ညက ေဒါသေၾကာင့္ ထိုကေလးအား လက္လြန္သြားသည္. ထိုကေလးကေတာ့ အခန္းတံခါးကို lockခ်ထားကာ ညစာစားရန္သြားေခၚေသာ္လည္း ထြက္မလာ.
ေခ်ာ့ရေအာင္လည္း Min Yoongiဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ အေလးအနက္ထားၿပီး ေခ်ာ့ေမာ့တတ္တဲ့သူမဟုတ္
ဟူး.... အခုလည္း ဒီကေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ မနက္ကတည္းက အခန္းထဲကမထြက္လာ အသံတိတ္ေနသည္. ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ ပိုလို႔ပင္ဆိုးသြားသည္ အခန္းေအာင္းေနကာ လံုးဝကိုထြက္မလာေတာ့.
ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္နဲ႔တစ္အိမ္တည္းေနေနတာမို႔ ယခုလက္ရိွ အုပ္ထိန္းသူက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပင္ျဖစ္ေနေတာ့ ဒီကေလးကို ဒီတိုင္းပစ္ထားလို႔ေတာ့မရ
ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္ အခန္းျဖစ္ေသာ ထိုကေလးအခန္းေ႐ွ႕သြားကာ
"Jimin ya Park Jimin"
"Ya Jimin မင္းအခန္းဘဲေအာင္းမေနနဲ႔ ya Jimin ငါေျပာတာၾကာလား"
အခန္းထဲမွ respond ျပန္မလာေသာ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ Yoongiစိတ္ပင္မ႐ွည္ေတာ့
အခန္းေသာ့ အပိုသြားယူကာ အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေကာင္ေလး
မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ေသြးအနည္းငယ္စို႔ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေနရာေလး
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနပါေသာ ေကာင္ေလးအားမႏိႈးရက္ဘဲ ပခံုးထက္ထိ ေစာင္ျခံဳေပးလိုက္ကာ အခန္းထဲမွထြက္လာလိုက္သည္
Yoongiအခန္းထဲမွထြက္လာၿပီး ႐ုတ္တရက္ျပံဳးလိုက္မိကာ
အဟက္ မသိရင္ သူ့ကိုယ္သူ တကယ့္လူမိုက္ႀကီးလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ တကယ့္တကယ္တမ္းေတာ့ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ေကာင္ဆိုးေလးမသိရင္ခက္မယ္ ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့
ဟင္း ဒီကေလးဆိုးကို မေန႔က စိတ္လြတ္ၿပီး လက္လြန္သြားတာ စိတ္ျပန္ေလ်ွ့ာရမည္ေလ
Yoongiတစ္ေယာက္ တစ္ေအာင့္ေနေတာ့ ေဆးေသတၱာယူကာ Jimin အခန္းထဲျပန္ဝင္လာလိုက္သည္.အခန္းထဲဝင္ေတာ့ ေကာင္ေလးအားမေတြ႔ မဟုတ္မွလြဲေရာ ဒီကေလးအိမ္က ထြက္ေျပးသြားတာလား
"ခင္မ်ား ဘာလာလုပ္တာလည္း?"
႐ုတ္တရက္ေက်ာေနာက္မွထြက္လာေသာအသံေၾကာင့္လူကေပ်ာ္ရမလိုလို
ထိုေကာင္ေလးအသံၾကားေတာ့ ျပံဳးၿဖီးၿဖီးျဖစ္သြားေသာ မ်က္ႏွာကို ခပ္တင္းတင္းျပန္ထားကာ သူ႔ဘက္လွည့္လိုက္ၿပီး ေဆးေသတၱာကို သူ႔ေ႐ွ႕တိုးေပးလိုက္ကာ
"အဟမ္း မင္းေဆးထည့္ဖို႔ ေဆးေသတၱာလာေပးတာ"
ေဆးေသတၱာကို မယူဘဲ ေက်ာက္႐ုပ္လို ရပ္ေနေသာ Jiminေၾကာင့္ Yoongiေနရခက္ခက္
"Hey ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလည္း ယူမွာလား မယူဘူးလား?"
႐ုပ္တည္တည္နဲ႔ေမးကာ အခန္းထဲမွ ထြက္ရန္ျပင္ေနေသာ Yoongi လက္ထဲမွ ေဆးေသတၱာကို Jimin ျမန္ျမန္ယူလိုက္ၿပီး
"ယူမယ္ ယူမယ္ ရၿပီးမလား ခင္မ်ားေပးၿပီးရင္ သြားလို႔ရၿပီး"
"မင္းကို ငါဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလည္း ငါ့ကိုHyungလို႔ေခၚ ခင္မ်ားလို႔မေခၚနဲ႔လို႔ ဟမ္!"
" လူယုတ္မာ ဟင့္"
"ဘာရယ္"
Yoongiအေျပာကိုပင္မေစာင့္ဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားေသာ Jiminေၾကာင့္ Yoongiလည္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားရသည္.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မနက္ကတည္းက သူမ်ားလာေခ်ာ့မလားဆိုတဲ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အေတြးနဲ႔ တမင္ အခန္းထဲမွာေနေနတာ
တေအာင့္ေနေတာ့ အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့အဖိုးရီး လူကို ေစာင္ပါျခံဳေပးသြားေသးတယ္
တေအာင့္ေနတဲ့ အခန္းထဲျပန္ဝင္လာတဲ့သူ
လက္ထဲမွာေဆးေသတၱာနဲ႔ အစကေတာ့ ေဆးေသတၱာႀကီးနဲ႔ ဘာမ်ားလုပ္မလည္းလို႔
ေအာ္ေနာက္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္ေဆးထည့္ဖို႔တဲ့
ေဆးေသတၱာယူၿပီး သူ႔ကို"ခင္မ်ား"လို႔ေခၚမိတာ လူကိုလာေဟာက္တယ္ အဲ့အဖိုးရီးကေလ ဘယ္ေတာ့မွ ႏူးႏူးညံညံမရိွဘူး ဆူဖို႔ေအာ္ဖို႔ဘဲသိတယ္ Jiminေလးတို႔ ဝမ္းနည္းလိုက္တာ
Park Jiminတို႔က မလိမၼာေပမယ့္ ဂ႐ုစိုက္ရင္ အရမ္းသေဘာက်ပါတယ္ေနာ္ အဲ့တာဟိုအဖိုးရီးက မသိဘူး
လူကဝမ္းနည္းလာလို႔ သူ႔ကို "လူယုတ္မာ"လို႔ေျပာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္သည္
ဟင္း ေတြးေနတာနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ေတာင္ေမ့ေနတယ္
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီေန႔အခန္းထဲက မထြက္ဘဲ game ထိုင္ေဆာ့ေနတာ
ထို႔ေနာက္ အခန္းျပင္မွ
"Jimin အိမ္ေအာက္ဆင္းခဲ့ မင္းAppaလာတယ္"
Humm! Appaလာတာလား Yo ဒါအခြင့္ေကာင္းဘဲ Appaနဲ႔တိုင္ေျပာမယ္ ၿပီးရင္ ဒီမွာမေနခ်င္ေတာ့ဘူးေျပာမယ္
Hee hee Park Jiminတို႔က ညဏ္ေကာင္းသားဘဲ
"Jiminၾကားလား ငါေျပာတာ"
"Arr..nae...nae လာၿပီး"
အိမ္ေအာက္ဆင္းေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနတဲ့Appa
Appaေဘးနားဝင္ထိုင္ကာ
"Appa ကြၽန္ေတာ္ လြမ္းေနတာ"
"မင္း ငါ့ကိုလာခြၽဲမေနနဲ႔ "
"Appaကလည္း ကြၽန္ေတာ္က လြမ္းလို႔ပါ ၿပီးေတာ့ေလ Appaကိုေျပာစရာရိွတယ္"
"ဘာလည္းေျပာ?"
Appaကိုတိုင္ေျပာမလို႔လုပ္တုနး္ အေ႐ွ႕ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလို မ်က္ႏွာတည္နဲ႔ ေနေနတဲ့ ဟိုအဖိုးရီး
ဟြန္႔အကုန္တိုင္ေျပာပစ္မယ္
"Hyung ေလ မေန႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို-"
"ငါသိၿပီးၿပီး"
"ဟင္ Appa ဘယ္လိုသိ မဟုတ္မွလြဲေရာ"
"ေအး မေန႔က Yoongi ဖုနး္လွမ္းဆက္လို႔
နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ မင္းYoongiကို ႐ို႐ိုေသေသ ဆက္ဆံ Jimin မင္းက သူ႔ထက္ငယ္တယ္ ၿပီးေတာ့ မင္းအခ်ိဳးေတြျပင္ ၾကားလားPark jimin"
"Appa မဟုတ္ဘူး ကြၽန္ေတာ္က-"
"တိတ္စမ္း Jimin သား Yoongi Uncleတို႔ကိုအားမနာနဲ႔ သု႔ကို ဆံုးမစရာရိွတာဆံုးမ"
"Nae "
Jimin's Appa ျပန္သြားေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ႏွာမာနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့ ထိုကေလး
"လူယုတ္မာ မေက်နပ္ဘူး ဟင့္"
"Hey. ဒီမွာ မင္းငါ့ကို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေလ"
"ဂါး လူယုတ္မာ မီေဝါ့ မီေဝါ့"
Sofaေပၚတြင္ထိုင္ကာ ေျခေထာင့္က လည္းၾကမ္းျပင္ကိုေဆာင့္လို႔ေဆာင့္ လက္ကလည္း sofaကို ထုလိုက္႐ိုက္လိုက္နဲ႔
Min Yoongiတစ္ေယာက္ Jiminကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်ရျပန္ပါသည္
လက္ကားယား ေျခကားယားနဲ႔ ငိုေနေသာ ထိုေကာင္ေလးနားသြားကာ ဟိုထုဒီထုလုပ္ေနေသာ သူ႔လက္ေတြကို ကိုယ့္လက္နဲ႔ ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဘာ...ဘာလုပ္မလို႔လည္း?"
ဝိုင္းစက္စက္မ်က္လံုးေလးေတြနဲ႔ ေမာ့ၾကၫ့္လာေသာ ေကာင္ေလး
"တိတ္စမ္း အခုတိတ္ မငိုနဲ႔ ငါေျပာတာၾကားလား?"
"ဂါး မီေဝါ့ မီေဝါ့ ဟင့္ ျဗဲ"
တိတ္ပါလို႔ေျပာကာမွ ပိုငိုလာတဲ့ ေကာင္ေလး
ဟူး ခက္တယ္ ခက္တယ္
ကိုယ္က အစကေခ်ာ့ေျပာမယ္လုပ္ေသာ္လည္း စိတ္ကူးထားတဲ့အတိုင္းျဖစ္မလာဘဲ ပါးစပ္ကထြက္သြားသည္စကားေတြကား ေအာ္သလိုျဖစ္သြားသည္
ငိုလည္းငိုခ်င္စရာဘဲေလ သူေျပာတဲ့ပံုက လူကို ကိုက္စားေတာ့မယ့္အတိုင္း
ၾကံစမ္း Yoongi ၾကံစမ္း
ဘာမွလုပ္မတတ္ေတာ့တဲ့ အဆံုး သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ခ်ီၿပီး အခန္းထဲသို႔ဦးတည္လာလိုက္သည္
အခန္းထဲပင္မေရာက္ေသး အခ်ီခံထားရေသာ သေကာင့္သားက အသံမ်ိဳးစံုထြက္ေနၿပီး
"လႊတ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ ျဗဲ လႊတ္ေပး လူယုတ္မာ အူဝါး လႊတ္ေပး "
"က်စ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း"
"ျဗဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ေပး"
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ခ်ီထားေသာ အေကာင္ေပါက္မွာ အတင္း႐ုန္းေနသည္မို႔ ကုတင္ေပၚသို႔ ဇက္ခနဲ ပစ္ခ်မိလိုက္သည္
"အ.ဟင့္"
ပစ္ခ်တာၾကမ္းသြားလားေတာ့မသိ အသံပိစိေလးကထြက္လာေသးသည္
သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကည့္ရတာ ဒီကေလး ေဆးမထည့္ရေသးဘူးနဲ႔တူတယ္ က်စ္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ဟာေလး
ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး သူ႔နားသြားေတာ့
"ျဗဲ အူဝါး မလာနဲ႔ မုန္းတယ္ ခင္မ်ားႀကီးကို လူကိုထိုးလည္းထိုးတယ္ လာလည္းမေခ်ာ့ဘူး အူဝါး လူယုတ္မာ"
အာျပဲေအာင္ငိုေနသည္မို႔ Min Yoongiတို႔ေခါင္းႀကီးရေလၿပီး
ဟင္ တစ္ဆိတ္ ဒီကေလးဘာေျပာလိုက္တာလည္း "လာမေခ်ာ့ဘူး"တဲ့လား လက္စသတ္ေတာ့ ဒင္းေလးက အေခ်ာ့ခံခ်င္ေနတာကိုး
"ဟား ဟား မင္းကဘာေလးလည္းကြာ ကေလးက်ေနတာဘဲ"
"ဘာရီတာလည္း Appaကိုလည္း ျမဴစြယ္ထားၿပီးေတာ့ အူဝါး"
ငိုလည္းငို လူကိုလည္း ေခါင္းအံုးနဲ႔ပစ္ေပါက္ေနေတာ့သည္
"Jimin မင္း သိပ္ဆိုးေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား"
ေခါင္းအံုးေတြကိုဖယ္ၿပီး သူ႔နားတိုးသြားကာ လက္နစ္ဖက္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္သည္
ခ်ဳပ္ထားေသာ လက္ေတြကို႐ုန္းေသာ္လည္း ရုန္းမရေတာ့လို႔ထင္ရဲ႕ ၿငိမ္က်သြားသည္
"မင္းက အေခ်ာ့ခံခ်င္တယ္ေပါ့?"
"မ..မဟုတ္ပါဘူး"
"အဟက္ အ႐ူးေလး မင္းက ကေလးလား "
"ခင္မ်ားေနာ္"
"လာျပန္ၿပီးလား အဲ့ခင္မ်ား"
"မသိဘူးဗ်ာ"
ေခါင္းေလးငံု႔ကာ ေျပာေနေသာ သူ႔မ်က္ႏွာအားဆြဲေမာ့ေစလိုက္သည္. ငိုထားလို႔လားမသိ မ်က္ႏွာက ေပပြေနေရာ
မ်က္ႏွာေလးအား ေမာ့ေစေတာ့ သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္လာတဲ့ေကာင္ေလး
"ဒဏ္ရာက နာေနေသးလား"
"........"
"Jimin ေမးေနတယ္ေလ"
"အင္း နာတယ္"
"Miyanae မေန႔ညက Hyung စိတ္နည္းနညး္လြတ္သြားလို႔ ေဆးမထည့္ရေသးဘူးမလား "
"ဘယ္လိုသိတာလည္း"
"ဟားဟား ဒီလိုဘဲသိတာေပါ့"
သူ႔ကိုရယ္ရေကာင္းမလားဆိုၿပီး မ်က္ႏွာႀကီး ဆူပုပ္လာကာ
"ကြၽန္ေတာ့္ကို မရယ္ပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူး"
ဒီကေလး တယ္လညး္စြာပါလားေနာ္
"ဟုတ္ပါၿပီးဗ်ာ ဟုတ္ပါၿပီး အခု ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန Hyungေဆးထည့္ေပးမယ္"
"ဟင့္အင္း စပ္တယ္ နာမွာေၾကာက္တယ္"
"Jimin ရာ နာလည္းခနေပါ့ သည္းခံလိုက္ၾကားလား Wuri Jiminက လိမၼာပါတယ္"
"ဟင့္အင္း မထည့္ဘူး"
အတင္းပင္ျငင္းေနေသာ ဒီကေလးကို အလိုလိုက္လို႔မျဖစ္ေတာ့
"ေခါင္းမမာစမ္းနဲ႔ Jimin အနာသက္သာေအာင္ေဆးထည့္ရမယ္ ၾကားလား!"
ဒီကေလးကို ေခ်ာ့တစ္ခါေျခာက္တစ္လွည့္လုပ္ေနရတာ Min Yoongiတို႔လည္း ႐ူးပါေတာ့မယ္
အသံမာမာေလးေျပာလိုက္မွ ကိုယ္ေလးတြန္႔သြားကာ ေၾကာက္သြားဟန္ေပၚသည္
"အင္း"
"ဟက္ဟက္ လိမၼာတယ္ ဒီနားတိုးခဲ့ ေဆးထည့္ေပးမယ္"
ေဘးေနရာေလးကို ပုတ္ျပလိုက္ေတာ့ အနားမွာလာထိုင္တဲ့သူ
ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ေနရာေလးကို ဂြမ္းစေလးနဲ႔တို႔ေတာ့ အသံပိစိေလးေတြက ထြက္လာျပန္သည္
"Ah Hyung အာေဖာ႕ေရာ"
"ခနဘဲ Jimin အနာခံလိုက္"
"အင္း"
ေဆးထည့္ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲကထြက္မည္အလုပ္
"ခန ေမးစရာရိွတယ္"
"အင္းေမး?"
"Jiyoonနဲ႔ ဘယ္လိုသိတာလည္း?"
"Ar..jiyoonလား သူ႔အေဖက Hyungတို႔စီးပြားေရးေလာကကဘဲ ၿပီးေတာ့ သူ႔အေဖနဲ႔Hyungနဲ႔ရင္းႏွီးတယ္ေလ သူနဲ႔လည္းCompanyမွာတစ္ခါတစ္ေလေတြ႔ဖူးေတာ့ Hyungနဲ့သိေနတာ"
"အဲ့တာမ်ား တကူးတကထီးမိုးေပးရေသးတယ္ ဟြန္႔"
ဟင္း ဒီကေလး ဒါကိုစိတ္ထဲခုေနတာလား
သူ႔ေဘးနားျပန္ထိုင္ကာ
"Jimin ဒီမွာHyungေျပာမယ္ နားေထာင္"
"အင္း"
"အဲ့ေန႔က ကားထဲကေန Jiminကိုလိုက္႐ွာၾကည့္ေသးတယ္ မိုးေတြလည္းအရမ္းရြာေနေတာ့ Jiminကိုေသခ်ာမၾကည့္မိဘူး ေဘးနားကိုၾကည့္ေတာ့Jiyoonကိုေတြ႔လို႔ သူကလည္း Hyungကိုၾကည့္ေနေတာ့ အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားတာ ထြက္ၿပီး မကူညီရင္မေကာင္းဘူးေလ အဲ့တာေၾကာင့္ jiyoonကိုကူညီေပးလိုက္တာ"
ထိုအခါ ေဘးနားက ေကာင္ေလးက မ်က္လံုးအဝိုင္းသားနဲ႔ၾကည့္လာကာ
"ေအာ္ အဟမ္းအင္းပါ အဲ့ေလာက္ထိ ႐ွင္းျပဖို႔မလိုပါဘူး"
"အင္းအင္း ေသခ်ာေအာင္ေျပာျပတာ"
"Hyung ဟိုဟာေလ "
"ဘယ္ဟာလည္း"
"မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းမသြားလို႔ရလား?"
"ဘာလို႔လည္း?"
"မ်က္ႏွာမွာလည္း ဒဏ္ရာႀကီးနဲ႔ေလ ဒီဒဏ္ရာႀကီးနဲ႔ေတာ့ ေက်ာင္းမသြားခ်င္ပါဘူး"
"အင္း အင္းသေဘာ"
Jiminမွာ မ်က္လံုးမ်ားပိတ္သြားသည္အထိရယ္ကာ
"Hee Gomawow Hyung"
"မလိုပါဘူး"
"ခန Appaကိုျပန္တိုင္မလို႔လား?"
"အင္းေျပာရမွာေပါ့"
"*sob* ဒဏ္ရာႀကီးနဲ႔မသြားခ်င္လို႔ပါဆို ဒါေလးေတာင္မလိုက္ေလ်ာေပးႏိုင္ဘူးလား လူႀကီးျဖစ္ၿပီး သေဘာထားကိုမႀကီးဘူး*sob*Hyungအက်င့္မေကာင္း
ဘူး*
စလာၿပီး စလာျပီး ဒီကေလးေသာင္းက်န္းျပန္ၿပီး စလို႔စမွန္းမသိ တကယ့္မလြယ္ေၾကာေလး
"မဟုတ္ဘူးေလကြာ Jiminကလည္း Hyungကစတာ"
ထိုအခါမွေသာင္းက်န္းတာရပ္ကာ မိမိအားေမာ့ၾကည့္လာၿပီး
"တကယ္ေနာ္ "
"အင္း အင္း ႏွစ္ကယ္"
"Hee Hyung က သေဘာေကာင္းတယ္ ေရခဲမုန္႔ဝယ္ေကြၽး"
"Umm ဘာရယ္!"
"ေရခဲမုန္႔ဝယ္ေကြၽးလို႔ေနာ္ Hyung ေနာ္လို႔"
"အင္း အင္း"
Min Yoongiတို႔ဘဝကလည္း အိမ္ေထာင္မျပဳရေသးဘဲ ကေလးထိန္းေနရပါလား
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
TBC>>>>>>
(Unicode)
မနေ့ညက ဒေါသကြောင့် ထိုကလေးအား လက်လွန်သွားသည်. ထိုကလေးကတော့ အခန်းတံခါးကို lockချထားကာ ညစာစားရန်သွားခေါ်သော်လည်း ထွက်မလာ.
ချော့ရအောင်လည်း Min Yoongiဆိုတဲ့ ကျွန်တော်ကလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှ အလေးအနက်ထားပြီး ချော့မော့တတ်တဲ့သူမဟုတ်
ဟူး.... အခုလည်း ဒီကလေးတစ်ယောက်ကတော့ မနက်ကတည်းက အခန်းထဲကမထွက်လာ အသံတိတ်နေသည်. ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့ ပိုလို့ပင်ဆိုးသွားသည် အခန်းအောင်းနေကာ လုံးဝကိုထွက်မလာတော့.
ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်နဲ့တစ်အိမ်တည်းနေနေတာမို့ ယခုလက်ရှိ အုပ်ထိန်းသူက ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပင်ဖြစ်နေတော့ ဒီကလေးကို ဒီတိုင်းပစ်ထားလို့တော့မရ
ဘေးချင်းကပ်ရပ် အခန်းဖြစ်သော ထိုကလေးအခန်းရှေ့သွားကာ
"Jimin ya Park Jimin"
"Ya Jimin မင်းအခန်းဘဲအောင်းမနေနဲ့ ya Jimin ငါပြောတာကြာလား"
အခန်းထဲမှ respond ပြန်မလာသော ကောင်လေးကြောင့် Yoongiစိတ်ပင်မရှည်တော့
အခန်းသော့ အပိုသွားယူကာ အခန်းထဲဝင်သွားတော့ အိပ်ပျော်နေသော ကောင်လေး
မျက်နှာကို သေချာကြည့်မိတော့ သွေးအနည်းငယ်စို့နေသော နှုတ်ခမ်းထောင့်ကနေရာလေး
နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေပါသော ကောင်လေးအားမနှိုးရက်ဘဲ ပခုံးထက်ထိ စောင်ခြုံပေးလိုက်ကာ အခန်းထဲမှထွက်လာလိုက်သည်
Yoongiအခန်းထဲမှထွက်လာပြီး ရုတ်တရက်ပြုံးလိုက်မိကာ
အဟက် မသိရင် သူ့ကိုယ်သူ တကယ့်လူမိုက်ကြီးလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ တကယ့်တကယ်တမ်းတော့ အရွယ်မရောက်သေးတဲ့ ကောင်ဆိုးလေးမသိရင်ခက်မယ် ဒီကလေးနဲ့တော့
ဟင်း ဒီကလေးဆိုးကို မနေ့က စိတ်လွတ်ပြီး လက်လွန်သွားတာ စိတ်ပြန်လျှေ့ာရမည်လေ
Yoongiတစ်ယောက် တစ်အောင့်နေတော့ ဆေးသေတ္တာယူကာ Jimin အခန်းထဲပြန်ဝင်လာလိုက်သည်.အခန်းထဲဝင်တော့ ကောင်လေးအားမတွေ့ မဟုတ်မှလွဲရော ဒီကလေးအိမ်က ထွက်ပြေးသွားတာလား
"ခင်များ ဘာလာလုပ်တာလည်း?"
ရုတ်တရက်ကျောနောက်မှထွက်လာသောအသံကြောင့်လူကပျော်ရမလိုလို
ထိုကောင်လေးအသံကြားတော့ ပြုံးဖြီးဖြီးဖြစ်သွားသော မျက်နှာကို ခပ်တင်းတင်းပြန်ထားကာ သူ့ဘက်လှည့်လိုက်ပြီး ဆေးသေတ္တာကို သူ့ရှေ့တိုးပေးလိုက်ကာ
"အဟမ်း မင်းဆေးထည့်ဖို့ ဆေးသေတ္တာလာပေးတာ"
ဆေးသေတ္တာကို မယူဘဲ ကျောက်ရုပ်လို ရပ်နေသော Jiminကြောင့် Yoongiနေရခက်ခက်
"Hey ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလည်း ယူမှာလား မယူဘူးလား?"
ရုပ်တည်တည်နဲ့မေးကာ အခန်းထဲမှ ထွက်ရန်ပြင်နေသော Yoongi လက်ထဲမှ ဆေးသေတ္တာကို Jimin မြန်မြန်ယူလိုက်ပြီး
"ယူမယ် ယူမယ် ရပြီးမလား ခင်များပေးပြီးရင် သွားလို့ရပြီး"
"မင်းကို ငါဘယ်နှစ်ခါပြောရမလည်း ငါ့ကိုHyungလို့ခေါ် ခင်များလို့မခေါ်နဲ့လို့ ဟမ်!"
" လူယုတ်မာ ဟင့်"
"ဘာရယ်"
Yoongiအပြောကိုပင်မစောင့်ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသော Jiminကြောင့် Yoongiလည်းကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားရသည်.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မနက်ကတည်းက သူများလာချော့မလားဆိုတဲ့ ကြောင်တောင်တောင်အတွေးနဲ့ တမင် အခန်းထဲမှာနေနေတာ
တအောင့်နေတော့ အခန်းထဲ ဝင်လာတဲ့အဖိုးရီး လူကို စောင်ပါခြုံပေးသွားသေးတယ်
တအောင့်နေတဲ့ အခန်းထဲပြန်ဝင်လာတဲ့သူ
လက်ထဲမှာဆေးသေတ္တာနဲ့ အစကတော့ ဆေးသေတ္တာကြီးနဲ့ ဘာများလုပ်မလည်းလို့
အော်နောက်တော့မှ ကျွန်တော်ဆေးထည့်ဖို့တဲ့
ဆေးသေတ္တာယူပြီး သူ့ကို"ခင်များ"လို့ခေါ်မိတာ လူကိုလာဟောက်တယ် အဲ့အဖိုးရီးကလေ ဘယ်တော့မှ နူးနူးညံညံမရှိဘူး ဆူဖို့အော်ဖို့ဘဲသိတယ် Jiminလေးတို့ ဝမ်းနည်းလိုက်တာ
Park Jiminတို့က မလိမ္မာပေမယ့် ဂရုစိုက်ရင် အရမ်းသဘောကျပါတယ်နော် အဲ့တာဟိုအဖိုးရီးက မသိဘူး
လူကဝမ်းနည်းလာလို့ သူ့ကို "လူယုတ်မာ"လို့ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်သည်
ဟင်း တွေးနေတာနဲ့ မျက်နှာသစ်ဖို့တောင်မေ့နေတယ်
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီနေ့အခန်းထဲက မထွက်ဘဲ game ထိုင်ဆော့နေတာ
ထို့နောက် အခန်းပြင်မှ
"Jimin အိမ်အောက်ဆင်းခဲ့ မင်းAppaလာတယ်"
Humm! Appaလာတာလား Yo ဒါအခွင့်ကောင်းဘဲ Appaနဲ့တိုင်ပြောမယ် ပြီးရင် ဒီမှာမနေချင်တော့ဘူးပြောမယ်
Hee hee Park Jiminတို့က ညဏ်ကောင်းသားဘဲ
"Jiminကြားလား ငါပြောတာ"
"Arr..nae...nae လာပြီး"
အိမ်အောက်ဆင်းတော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့Appa
Appaဘေးနားဝင်ထိုင်ကာ
"Appa ကျွန်တော် လွမ်းနေတာ"
"မင်း ငါ့ကိုလာချွဲမနေနဲ့ "
"Appaကလည်း ကျွန်တော်က လွမ်းလို့ပါ ပြီးတော့လေ Appaကိုပြောစရာရှိတယ်"
"ဘာလည်းပြော?"
Appaကိုတိုင်ပြောမလို့လုပ်တုနး် အရှေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဘာမှမဖြစ်သလို မျက်နှာတည်နဲ့ နေနေတဲ့ ဟိုအဖိုးရီး
ဟွန့်အကုန်တိုင်ပြောပစ်မယ်
"Hyung လေ မနေ့က ကျွန်တော့်ကို-"
"ငါသိပြီးပြီး"
"ဟင် Appa ဘယ်လိုသိ မဟုတ်မှလွဲရော"
"အေး မနေ့က Yoongi ဖုနး်လှမ်းဆက်လို့
နည်းတောင်နည်းသေးတယ် မင်းYoongiကို ရိုရိုသေသေ ဆက်ဆံ Jimin မင်းက သူ့ထက်ငယ်တယ် ပြီးတော့ မင်းအချိုးတွေပြင် ကြားလားPark jimin"
"Appa မဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်က-"
"တိတ်စမ်း Jimin သား Yoongi Uncleတို့ကိုအားမနာနဲ့ သု့ကို ဆုံးမစရာရှိတာဆုံးမ"
"Nae "
Jimin's Appa ပြန်သွားတော့
ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာမာနဲ့ကြည့်နေတဲ့ ထိုကလေး
"လူယုတ်မာ မကျေနပ်ဘူး ဟင့်"
"Hey. ဒီမှာ မင်းငါ့ကို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံလေ"
"ဂါး လူယုတ်မာ မီဝေါ့ မီဝေါ့"
Sofaပေါ်တွင်ထိုင်ကာ ခြေထောင့်က လည်းကြမ်းပြင်ကိုဆောင့်လို့ဆောင့် လက်ကလည်း sofaကို ထုလိုက်ရိုက်လိုက်နဲ့
Min Yoongiတစ်ယောက် Jiminကိုကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချရပြန်ပါသည်
လက်ကားယား ခြေကားယားနဲ့ ငိုနေသော ထိုကောင်လေးနားသွားကာ ဟိုထုဒီထုလုပ်နေသော သူ့လက်တွေကို ကိုယ့်လက်နဲ့ ချုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်လိုက်တော့
"ဘာ...ဘာလုပ်မလို့လည်း?"
ဝိုင်းစက်စက်မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ မော့ကြည့်လာသော ကောင်လေး
"တိတ်စမ်း အခုတိတ် မငိုနဲ့ ငါပြောတာကြားလား?"
"ဂါး မီဝေါ့ မီဝေါ့ ဟင့် ဗြဲ"
တိတ်ပါလို့ပြောကာမှ ပိုငိုလာတဲ့ ကောင်လေး
ဟူး ခက်တယ် ခက်တယ်
ကိုယ်က အစကချော့ပြောမယ်လုပ်သော်လည်း စိတ်ကူးထားတဲ့အတိုင်းဖြစ်မလာဘဲ ပါးစပ်ကထွက်သွားသည်စကားတွေကား အော်သလိုဖြစ်သွားသည်
ငိုလည်းငိုချင်စရာဘဲလေ သူပြောတဲ့ပုံက လူကို ကိုက်စားတော့မယ့်အတိုင်း
ကြံစမ်း Yoongi ကြံစမ်း
ဘာမှလုပ်မတတ်တော့တဲ့ အဆုံး သူ့ကိုယ်လေးကို ပွေ့ချီပြီး အခန်းထဲသို့ဦးတည်လာလိုက်သည်
အခန်းထဲပင်မရောက်သေး အချီခံထားရသော သကောင့်သားက အသံမျိုးစုံထွက်နေပြီး
"လွှတ် ကျွန်တော့်ကိုလွှတ် ဗြဲ လွှတ်ပေး လူယုတ်မာ အူဝါး လွှတ်ပေး "
"ကျစ် ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း"
"ဗြဲ ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်ပေး"
အခန်းထဲရောက်တော့ ချီထားသော အကောင်ပေါက်မှာ အတင်းရုန်းနေသည်မို့ ကုတင်ပေါ်သို့ ဇက်ခနဲ ပစ်ချမိလိုက်သည်
"အ.ဟင့်"
ပစ်ချတာကြမ်းသွားလားတော့မသိ အသံပိစိလေးကထွက်လာသေးသည်
သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ကြည့်ရတာ ဒီကလေး ဆေးမထည့်ရသေးဘူးနဲ့တူတယ် ကျစ် တော်တော်ဆိုးတဲ့ဟာလေး
ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး သူ့နားသွားတော့
"ဗြဲ အူဝါး မလာနဲ့ မုန်းတယ် ခင်များကြီးကို လူကိုထိုးလည်းထိုးတယ် လာလည်းမချော့ဘူး အူဝါး လူယုတ်မာ"
အာပြဲအောင်ငိုနေသည်မို့ Min Yoongiတို့ခေါင်းကြီးရလေပြီး
ဟင် တစ်ဆိတ် ဒီကလေးဘာပြောလိုက်တာလည်း "လာမချော့ဘူး"တဲ့လား လက်စသတ်တော့ ဒင်းလေးက အချော့ခံချင်နေတာကိုး
"ဟား ဟား မင်းကဘာလေးလည်းကွာ ကလေးကျနေတာဘဲ"
"ဘာရီတာလည်း Appaကိုလည်း မြူစွယ်ထားပြီးတော့ အူဝါး"
ငိုလည်းငို လူကိုလည်း ခေါင်းအုံးနဲ့ပစ်ပေါက်နေတော့သည်
"Jimin မင်း သိပ်ဆိုးနေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"
ခေါင်းအုံးတွေကိုဖယ်ပြီး သူ့နားတိုးသွားကာ လက်နစ်ဖက်ကိုချုပ်ကိုင်လိုက်သည်
ချုပ်ထားသော လက်တွေကိုရုန်းသော်လည်း ရုန်းမရတော့လို့ထင်ရဲ့ ငြိမ်ကျသွားသည်
"မင်းက အချော့ခံချင်တယ်ပေါ့?"
"မ..မဟုတ်ပါဘူး"
"အဟက် အရူးလေး မင်းက ကလေးလား "
"ခင်များနော်"
"လာပြန်ပြီးလား အဲ့ခင်များ"
"မသိဘူးဗျာ"
ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ပြောနေသော သူ့မျက်နှာအားဆွဲမော့စေလိုက်သည်. ငိုထားလို့လားမသိ မျက်နှာက ပေပွနေရော
မျက်နှာလေးအား မော့စေတော့ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်လာတဲ့ကောင်လေး
"ဒဏ်ရာက နာနေသေးလား"
"........"
"Jimin မေးနေတယ်လေ"
"အင်း နာတယ်"
"Miyanae မနေ့ညက Hyung စိတ်နည်းနညး်လွတ်သွားလို့ ဆေးမထည့်ရသေးဘူးမလား "
"ဘယ်လိုသိတာလည်း"
"ဟားဟား ဒီလိုဘဲသိတာပေါ့"
သူ့ကိုရယ်ရကောင်းမလားဆိုပြီး မျက်နှာကြီး ဆူပုပ်လာကာ
"ကျွန်တော့်ကို မရယ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်မကြိုက်ဘူး"
ဒီကလေး တယ်လညး်စွာပါလားနော်
"ဟုတ်ပါပြီးဗျာ ဟုတ်ပါပြီး အခု ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ Hyungဆေးထည့်ပေးမယ်"
"ဟင့်အင်း စပ်တယ် နာမှာကြောက်တယ်"
"Jimin ရာ နာလည်းခနပေါ့ သည်းခံလိုက်ကြားလား Wuri Jiminက လိမ္မာပါတယ်"
"ဟင့်အင်း မထည့်ဘူး"
အတင်းပင်ငြင်းနေသော ဒီကလေးကို အလိုလိုက်လို့မဖြစ်တော့
"ခေါင်းမမာစမ်းနဲ့ Jimin အနာသက်သာအောင်ဆေးထည့်ရမယ် ကြားလား!"
ဒီကလေးကို ချော့တစ်ခါခြောက်တစ်လှည့်လုပ်နေရတာ Min Yoongiတို့လည်း ရူးပါတော့မယ်
အသံမာမာလေးပြောလိုက်မှ ကိုယ်လေးတွန့်သွားကာ ကြောက်သွားဟန်ပေါ်သည်
"အင်း"
"ဟက်ဟက် လိမ္မာတယ် ဒီနားတိုးခဲ့ ဆေးထည့်ပေးမယ်"
ဘေးနေရာလေးကို ပုတ်ပြလိုက်တော့ အနားမှာလာထိုင်တဲ့သူ
နှုတ်ခမ်းထောင့်က နေရာလေးကို ဂွမ်းစလေးနဲ့တို့တော့ အသံပိစိလေးတွေက ထွက်လာပြန်သည်
"Ah Hyung အာဖော့ရော"
"ခနဘဲ Jimin အနာခံလိုက်"
"အင်း"
ဆေးထည့်ပြီးတော့ အခန်းထဲကထွက်မည်အလုပ်
"ခန မေးစရာရှိတယ်"
"အင်းမေး?"
"Jiyoonနဲ့ ဘယ်လိုသိတာလည်း?"
"Ar..jiyoonလား သူ့အဖေက Hyungတို့စီးပွားရေးလောကကဘဲ ပြီးတော့ သူ့အဖေနဲ့Hyungနဲ့ရင်းနှီးတယ်လေ သူနဲ့လည်းCompanyမှာတစ်ခါတစ်လေတွေ့ဖူးတော့ Hyungနဲ့သိနေတာ"
"အဲ့တာများ တကူးတကထီးမိုးပေးရသေးတယ် ဟွန့်"
ဟင်း ဒီကလေး ဒါကိုစိတ်ထဲခုနေတာလား
သူ့ဘေးနားပြန်ထိုင်ကာ
"Jimin ဒီမှာHyungပြောမယ် နားထောင်"
"အင်း"
"အဲ့နေ့က ကားထဲကနေ Jiminကိုလိုက်ရှာကြည့်သေးတယ် မိုးတွေလည်းအရမ်းရွာနေတော့ Jiminကိုသေချာမကြည့်မိဘူး ဘေးနားကိုကြည့်တော့Jiyoonကိုတွေ့လို့ သူကလည်း Hyungကိုကြည့်နေတော့ အကြည့်ချင်းဆုံသွားတာ ထွက်ပြီး မကူညီရင်မကောင်းဘူးလေ အဲ့တာကြောင့် jiyoonကိုကူညီပေးလိုက်တာ"
ထိုအခါ ဘေးနားက ကောင်လေးက မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ကြည့်လာကာ
"အော် အဟမ်းအင်းပါ အဲ့လောက်ထိ ရှင်းပြဖို့မလိုပါဘူး"
"အင်းအင်း သေချာအောင်ပြောပြတာ"
"Hyung ဟိုဟာလေ "
"ဘယ်ဟာလည်း"
"မနက်ဖြန် ကျောင်းမသွားလို့ရလား?"
"ဘာလို့လည်း?"
"မျက်နှာမှာလည်း ဒဏ်ရာကြီးနဲ့လေ ဒီဒဏ်ရာကြီးနဲ့တော့ ကျောင်းမသွားချင်ပါဘူး"
"အင်း အင်းသဘော"
Jiminမှာ မျက်လုံးများပိတ်သွားသည်အထိရယ်ကာ
"Hee Gomawow Hyung"
"မလိုပါဘူး"
"ခန Appaကိုပြန်တိုင်မလို့လား?"
"အင်းပြောရမှာပေါ့"
"*sob* ဒဏ်ရာကြီးနဲ့မသွားချင်လို့ပါဆို ဒါလေးတောင်မလိုက်လျောပေးနိုင်ဘူးလား လူကြီးဖြစ်ပြီး သဘောထားကိုမကြီးဘူး*sob*Hyungအကျင့်မကောင်း
ဘူး*
စလာပြီး စလာပြီး ဒီကလေးသောင်းကျန်းပြန်ပြီး စလို့စမှန်းမသိ တကယ့်မလွယ်ကြောလေး
"မဟုတ်ဘူးလေကွာ Jiminကလည်း Hyungကစတာ"
ထိုအခါမှသောင်းကျန်းတာရပ်ကာ မိမိအားမော့ကြည့်လာပြီး
"တကယ်နော် "
"အင်း အင်း နှစ်ကယ်"
"Hee Hyung က သဘောကောင်းတယ် ရေခဲမုန့်ဝယ်ကျွေး"
"Umm ဘာရယ်!"
"ရေခဲမုန့်ဝယ်ကျွေးလို့နော် Hyung နော်လို့"
"အင်း အင်း"
Min Yoongiတို့ဘဝကလည်း အိမ်ထောင်မပြုရသေးဘဲ ကလေးထိန်းနေရပါလား
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
TBC>>>>>>