EIGHTEEN
Time flies so fast when you are having the time of your life.
At mas lalo akong natatkot dahil ang bilis ng takbo ng oras para sa aming dalawa ni Chance. Natatakot ako dahil lalong umiiksi ang panahon naming dalawa. Natatakot ako dahil alam ko, nararamdaman ko na, I will leave him soon.
Umikot ako paharap sa kanya para titigan siya habang natutulog. Tinaas ko ang kamay ko para hawakan siya at haplusin sa pisngi. I played with his hair bago ko hinalikan ang tungki ng ilong niya. Biglang may humawak sa batok ko at nilapit niya ako sa kanya. Napahagikhik ako.
"Ikaw ha? Tsansing ka." Pang-aasar niya. Umikot lang ang mata ko sa sinabi niya.
"Gustong gusto mo naman."
Ngumisi lang siya bago ako hinila at hinalikan ulit. Mabilis ang naging pagkilos ni Chance, nasa ibabaw ko na siya and he was pinning my arms on top of my head habang patuloy pa rin sa paghalik sa akin. Hindi kami tumigil hanggat hindi kami nawawalan ng hininga. Ng humiwalay siya sa akin ay idinikit niya ang noo niya sa noo ko at napangiti.
Hinalikan ko ang noo niya at napatingala siya sa akin. Ngumit ako pabalik sa kanya. Gusto kong ibigay kay Chance ang lahat ng mayroon ako. Gusto kong kunin niya lahat ng pwede at kaya kong ibigay sa kanya.
"Chance.."
"Hmmn.."
Huminga ako ng malalim bago ko itinago ang mukha ko sa may leeg niya. Nanatili lang si Chance na naghihintay sa sasabihin ko. It's now or never Daphne.
"Make love to me..please." bulong ko. he stiffened at hindi siya agad nakapagsalita. Maya maya ay gumalaw siya ng kaunti para makita niya ako.
"You're blushing." Tukso niya. Inirapan ko lang siya dahil nakakahiya ang sinabi ko. Ngumisi siya lalo bago ako pinilit na tumingin sa kanya.
"Wag kang mahiya Daphne. It is my duty as your husband to make love to my wife." Malambing niyang sabi. Nilayo ko ang tingin ko sa kanya pero hinawakan lang niya ang mukha ko at hinalikan ulit ako.
"I've been wanting to do this eversince you came back Daphne.." he whispered while trailing kisses down my neck. Napasinghap ako ng itinaas na niya ang shirt ko at hinawakan ako.
"The day when you will be mine..completely.."
Yes. I am yours. Gusto ko sanang sabihin iyon sa kanya but the pleasure he is giving me was too strong I was not able to speak. Nagkasya na lamang ako sa pagyakap sa kanya ng mahigpit.
"Body and soul.." he said. Tiningnan niya ako bago ako muling hinalikan.
At ibinigay ko ang lahat kay Chance. Everything that I own and everything that I have. My mind, my body, my soul and my heart. Ibinigay ko ng buong buo kay Chance.
At wala akong pinagsisisihan. Masaya ako na makitang napapasaya ko siya sa simpleng regalo ko sa kanya.
"Daphne.." he groaned. Tiningnan ko siya and his face was contorted with pleasure. I bit my lips to stop myself from crying because of pain. Tinaas niya ang ulo niya and touched my face.
"Ayos ka lang? Do you want me to stop?" he asked me. Umiling ako.
"No. Just keep going Christian." Sagot ko. Nagpatuloy siya sa pag-angkin sa akin. Pumikit na lamang ako and tried ignoring the pain I am feeling. Hanggang sa nawala na ang sakit. The pain was gone and all I can feel was the pleasure of being one with Chance.
----------------------------------------------------------
"Goodafternoon." He grinned noong magising na ako. Dahan dahan akong tumayo at inalalayan niya ako.
Bumaba ako sa kama at biglaan akong napatayo pero bumuway ako ng maramdaman ko ang hapdi sa gitna ng mga hita ko. Mabuti na lamang at agad akong nahawakan ni Chance.
"Daphne!"
"Bwisit ka!" I hissed. Ang sakit naman kasi eh. Naiiyak ako ng maramdaman ko ulit ang kirot.
"Kasalanan mo yan. Virgin ka pa kasi." Pang-aasar niya. Ngumuso lang ako at itinaas ko ang dalawang braso ko para itayo niya ako, but instead, he swept me off my feet at dinala niya ako sa kusina.
"Chance.."
"Yes?"
Napangiti ako. Tiningala ko siya at lalo akong nanlambitin sa leeg niya.
"Chance.."
Tumawa siya at yumuko sa akin.
"Ano nga?"
"Chance.."
"Isa pa Daphne. I'll rape you again kapag hindi ka tumigil." He warned. Natawa ako ng malakas.
"Rape? Gusto ko yan." I teased. Napanganga siya sa sinabi ko bago napailing na lang. Ibinaba niya ako sa isang upuan at pinaghainan.
"Akala ko ba irarape mo ako?" I pouted. Kumuha si Chance ng isang kutsara ng ulam at isinubo agad iyon sa akin.
"Ang dami mong alam. Wag mo akong hamunin Daphne." Seryoso na niyang sabi. Nanahimik na ako. Mahirap na, baka nga gawin niya ulit, masakit pa eh.
Kumain kami habang inaasar niya ako about my first time. Ako naman ay pulang pula na at halos hindi na makakain ng matino dahil sa mga kalokohan niya. I smiled when I saw how happy Chance is. Ng matapos kaming kumain ay inakay niya ako sa terrace at magkatabi naming pinanuod ang sunset.
"Daph.."
"Yes?"
Huminga ito ng malalim bago ako tiningnan. Hinila niya ako palapit sa kanya at nilagay niya ako sa harap niya para ipatong niya ang baba niya sa balikat ko.
"Why do you love the sun so much? Lagi mo kasing pinapanood ang sunrise at sunset." Tanong niya. Huminga ako ng malalim bago napangiti ulit. Tinitigan ko ang araw bago ako sumagot.
"My Mom told me then, kapag daw nawawalan na ako ng pag-asa, tumingin lang ako sa araw. The sunrise siginifes hope, hope na sana sa araw na ito maging maayos na ang lahat. Hope na mawawala rin ang problema at lahat ng sakit na pinagdaanan natin kahapon. The sunrise will erase every bit of the pain. Sunrise siginifies hope." Mahaba kong paliwanag. Naramdaman ko ang pagtango niya.
"What about the sunset? If sunrise is hope, sunset is hopelessness, ganoon ba?" takang tanong niya. Humarap ako sa kanya bago pinitik ang noo niya.
"The sunset signifies another thing Samaniego. Sunset will always remind you that there is always a second chance to try to make things better tomorrow. Sunset will give you the idea of not giving up. To keep on trying. Sunset is a huge neon sign saying,'May bukas pa'." Sabi ko sa kanya. Kuminang ang mata niya ng marinig ang sagot ko.
"Sunrise signifies hope. Sunset signifies chance. I like that. The sun signifies you and me." malambing niyang sabi. Napasinghap ako sa sinabi niya at nanlaki ang mga mata ko.
The sun that I have loved eversince I was young signifies the two of us. Noon hindi ako naniniwala sa tadhana but now, I can see it clearly. It was as if I was hit by a freight train. Tadhana. Tadhana ang nagdala sa akin noon sa Siargao. Tadhana ang pagkikita naming dalawa. Tadhana ang mga pangalan namin.
We were destined to be together.
Niyakap ko siya ng mahigpit as I feel my heart beating erratically. Nakakabaliw palang malaman na kami talaga para sa isa't isa. It was as if God has made a plan. Pinagtagpo niya kaming dalawa para magkasama.
"I love you Chance." Bulong ko sa kanya. He hugged me tighter.
"I love you Daphne." Madamdamin niyang bulong. Suminghot ako para mapigilan ko ang mga lihang kanina ko pa pinipigilang tumulo.
Time flies so fast when you are having the time of your life. Lalo na kapag ang kasama mo ay ang taong itinadhana sayo.
The two of us. A different version of the sunrise and the sunset. Hope and Chance.
----------------------------------------------
*pen<3Tao