Chapter 27
The Comfort
I open my eyes and eventually close it again as I felt a little pain from my head. Napahawak rin ako sa ulo ko at agad na napahiga dahil sa panghihina ng sinubukan kong bumangon. Hanggang sa napansin ko na nakahiga ako ngayon sa isang malambot na kama.
I remember passing out and as I look outside through the window, the sun is shining enough to warm my skin. Para bang kasisikat pa lamang ng araw at ng ilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng kwarto ay hindi nga ako nagkamali dahil alas syete pa lamang ng umaga ng makita ko ang isang orasan.
“Goodmorning,” mabilis akong napabalikwas at itinuon ang atensiyon sa lalaking nakasandal sa may hamba ng pintuan habang mataman akong tinitignan.
Pakiramdam ko tuloy ay para niya akong hinuhubaran sa paraan ng kaniyang pagtingin. Nahigit ko rin ang aking hininga ng naglakad ito ngunit bahagyang nakahinga ng tumigil ito sa paanan ng kama na ngayon ay inuupuan ko na.
“Who are you?” I asked in a whisper tone but I think that is enough for him to hear.
“Just call me Eres,” he said with a deep voice.
Napakamanly pakinggan ng kaniyang boses na talagang mas nagpapakisig sa kaniya. It’s giving me shivers.
“How do you feel?” he added.
“Fine, just a little headache,” a said as I caress my temple.
“I see,” he then come near me but enough not to invade my personal space, “is it fine for you to talk with me even just for a minute?” he asked and I nod as answer.
“How did you get involve with those vampires especially with the son of their king?”
Saglit akong nabigla sa tanong nito na hindi ko inaasahan. Para akong nangapa ng sagot para sa kaniyang tanong dahil hindi ko alam kung paano ko ba ipapaliwanag lahat ng pangyayari.
“Is it really wrong to be acquainted with them?” I asked not even sure, myself.
“But you aren’t just an acquaintance, you got intimate especially with him,” he said emphasizing the last word which made me mute.
Saglit na katahimikan ang naghari sa pagitan naming dalawa hanggang sa nagdaan ang ilang segundo at ako na ang pumutol. Saglit akong nagpakawala ng isang malalim na hininga, at ng tignan ko siyang muli ay agad na nagtama ang aming paningin.
“It was all by an accident, everything that has happened especially meeting those vampires were all accident…” I started summarizing, bringing back the memories as I enter the vampire’s territory.
Nag-umpisa sa pag-alis ko ng bahay namin dahil sa aking stepmother, sumunod sa pagliligtas sa akin ni Medina noon at hanggang sa natagpuan ako ni Wizus. Ikinagalak ko na rin na sa buong oras ng pagkekwento ko sa kaniya ay hinayaan lamang niya akong magsalita. Tahimik lamang siyang nakikinig at ang kaniyang buong atensiyon ay nasa akin na para bang nakikinig ito ng napakaimportanteng bagay.
Kapag may ilang pangyayari akong nababanggit, nakikita ko kung paano magseryoso ang kaniyang mukha lalo na kapag nagsasalubong ang kaniyang dalawang kilay na para bang may tanong na bumangon sa kaniyang utak dahil sa mga sinasabi ko. Pero pagkaraan rin lamang ng ilang minute ay agad ring maaalis ang kaniyang kunot noo, at bahagya ring napapangiti kapag meron akong naalalang masasayang pangyayari.
“…until I found out about his mistress and the resurrection, every moment I spend with Wizus made me doubt him even his intentions towards me but I still cannot change the fact that he made me love him,” I said with a bitter smile.
Pero ang pait ng ngiti na ipinakita ko ay agad na napawi ng makaramdam na naman ako ng sakit sa katawan at agad naman itong naalarma. “Eres,” I mentioned his name then I groaned as the pain got worse. Nanginginig ang aking katawan na para bang bilyon-bilyong karayam ang itinutusok sa bawat ugat ko.
“Gezeth,” he called my name as he immediately come to me.
Mas nagulat pa ako ng agad niya akong hinigit palapit sa kaniya, at yinakap ako ng mahigpit habang hinahaplos ang aking buhok. Ramdam ko ang ilang butil mula sa aking mata dahil sa sakit. Pero agad rin itong natigil ng makaramdam ako ng parang mainit na pakiramdam dahil sa kaniyang yakap na para bang kino-comfort ako nito. Nanlaki ang mata ko ng pagkayap na pagkayakap niya sa akin ay sakto ring pagkawala ng sakit.
“Shh, you’ll be fine gezeth,” he continued whispering to my ears as he keeps on caressing my hair.
“Thank you Eres,” I answered when the pain subsided.
***
Lumipas ang umaga na para bang napakagaan ng pakiramdam ko. Para bang lahat ng enerhiya na nawala sa katawan ko nitong mga buwan ay bumalik sa akin at dumoble pa nga. Masaya rin ako na maski sina Medina pala ay dinala ni Eres dito.
“Gezeth,” nilingon ko ang pinanggalingan ng boses at nakita ko si Eres na lumalapit sa akin.
“Yes?”
“I just want to inform you that I have an errand to do for this afternoon,” sabi nito sa akin na kumuha ng aking interes.
“I’m sorry pero pwede ko bang malaman kong ano ito?” sabi ko habang tinitignan ang kaniiyang kabuuan ng may pagtataka.
Nakasuot lamang ito ng putting shirt habang nakasuot ng itim na stretchable pants na talagang humula sa kaniyang buong binti, at isama na ang kaniyang itim na boots. Parang hindi yata ito isang kasuotan para sa isang importanteng lakad na siyang nakapagpataka sa akin at mukhang nakuha naman nito kung bakit ako nagtanong ng ganoong bagay.
“I need to go to our training ground, it’s part of me,” he simply answered.
Hindi pa ako nakakapagtanong kay Eres ng mga bagay bagay tungkol sa kaniyang sarili. Hindi ko rin naman nagawang kausapin ni isa sa mga lalaking kasama niya dito o maski ang aking tatlong protector ngayong umaga dahil matapos na kumalma ang pakiramdam ko kanina ay agad rin akong nakatulog. Naabutan ko lamang sina medina na paalis ng bahay ni Eres, lugar kung saan ako nagising kanina, pero hindi ko na sila naabutan dahil mukhang nagmamadali sila.
“Can I go too?” I suddenly asked as an idea popped out in my head.
He frowned as he didn’t see my request coming. Tinagilid pa nito ang kaniyang ulo habang nakakunot noo na para bang tahimik nitong itinatanong kung bakit ko gustong sumama.
“Can I also train?” I questioned but immediately taken aback as a smirk slowly formed in his lips.
“So you already want to fight huh?” he asked smirking.
Being a human especially a girl, makes me totally weak. Mabilis akong mapagod at mas lalaong hindi ako malakas pagdating sa pisikal kaya nga hindi rin ako gaanong makalaban lalo nap ag mayroong kaaway. I am trained before to use a gun and a little bit of martial arts but they were not enough.
Iniisip ko pa lang na mayroon pang mas malakas sa akin lalo na ang kagaya ni Eres ay hindi ko na maiwasang makaramdam ng kaba. Baka sa panahon ng labanan ay kamatayan agad ang bubungad sa akin dahil sa pagiging mahina ko. Kaya nga habang may panahon pa ako, makabubuting sanayin ko na ang sarili ko.
Mabilis akong nag-ayos ng wala ng nagawa si Eres kundi ang pumayag sa kagustuhan ko. Mabilis lamang akong nag-ayos dahil baka biglang magbago ang isipan nito at bigla akong iwan. Mabilis rin akong lumabas ng kwarto pero agad ring napahinto ng sumalubong sa aking ang matipunong pangangatawan ni Eres habang mataman akong tinitignan.
Magsasalita na sana ako ng mahagip ng aking tingin sina Medina na nakatayo sa kaniyang likuran kaya tinapunan ko lamang si Eres ng isang tingin at tipid na ngiti saka naglakad deretso sa kanila Medina.
“I am looking for the three of you,” informing them as I look at each of them.
But I was taken aback when they simply bowed, seems like asking for apology like they made a big mistake. “May kinailangan lang kaming asikasuhin ngayong araw,” si Medina ang naunang nagsalita.
“Lord Eres told us that you want to train,” dagdag ni Brandon na ikinagulat ko.
Lord? Si Eres? Dahil sa kaniyang sinabi ay bahagya kong nilingon si Eres na mataman rin lamang pa lang nakatingin sa akin. Medyo nailing naman ako pero pinili ko na lamang na manahimik. Should I have a one on one talk with Eres later about his self? O baka naman ay dahil lang sa aura ni Eres kaya natawag ni Brandon na siya ay ‘lord’?
Kung papansinin kasi, mula sa pananalita ni Eres hanggang sa kaniyang paggalaw ay parang sumisigaw ng awtoridad. Para bang ipinapahayag nun sa lahat na siya ay mas nakakataas sa lahat. Iyon ang mga napansin ko kaninang umaga habang nakikita ko siya dito sa loob ng napakalaking mansion.
But he never made me feel that way. He casually talked to me and ask things to me, so I am also being casual towards him. But I think, it is inconsiderate of me not to know his status inside this mansion.
“I think we should go Gezeth,” Eres called, “Do you also want to come?” talking to my protectors.
“Can we?” Ysabelle asked that made me frown. Since when they become concered about their actions when it comes to protecting me?
“You’re her protectors,” he said as if stating the obvious.
Hindi na rin naman na nakasagot ang tatlo lalo na ng alalayan ako ni Eres pababa. I just let him for I felt no danger about it.
Sa buong biyahe rin ay tahimik ako sa loob ng sasakyan niya. Siya ang nagmamaneho nito habang sa isang SUV naman ay ang tatlo kong protectors pero meron pang isang sasakyan na nasa aming harapan na sa tingin ko ay laman nito ang ilang mga tauhan ni Eres. All the people inside the mansion were honestly giving him a big respect – no they were patronizing him as if he is the owner of everything in this world.
The silence inside is killing me. Itinutuon ko na lamang ang atensiyon sa labas pero hindi ko pa rin maiwasang lingunin si Eres at sa tuwing ginagawa ko iyon ay nililingon niya rin ako dahilan para magtama ang aming paningin.
“Eres,” I called him the third time I look at his way, he only hummed asking me what I want, “Can I turn the stereo?”
“You can do anything you want,” he answered with a grin. Showing his amusement with my question.
Maski ako ay napatawa na rin lamang ng mahina dahil sa kaniya at mabuti na lamang ay dahil doon ay nawala ang awkwardness na kanina ko pa nararamdaman. I turned on his stereo and a music immediately played. The music of a certain boyband named one direction played. It is their song titled, ‘history’.
Gulat na nilingon ko siya dahil sa updated na kantang naririto. Binalingan niya rin ako na para bang nagtatanong kung anong nakakagulat kaya naman hindi ko na naiwasang tumawa ng malakas. I fint it cute for him, though.
“What’s funny?”
“I thought you have a taste for an old school kind of music?”
Pero mas napanganga ako ng umirap ito sa akin na para bang offended ito sa sinabi ko kaya naman napatili ako. “Oh my god! Eres!” I exclaimed.
“Want me to turn off that?” he asked with a seriousness in his face but that’s not what I feel.
Kaya naman mas lumapad ang ngisi sa aking labi. “You won’t do that,” I answered at muling humalakhak.
“Tell me, do you also have a music of taylor Swift or nicki minaj?” I asked payfully.
“It all depends with how did they produce their music,” he answered.
Hindi ko naman nagets kung anong ibig sabihin nito at alam kong alam niya iyon, because confusion was written all over my face but instead of answering, he only shaked his head then chuckled. “Just browse, Gezeth.”
“I love one direction,” I commented not changing the music.
“I like their music too,” he agreed.
“You’re cute”
“Stop teasing me”
“How about spice girls?
“No”
“Sexbomb?”
Muli akong napatawa ng malakas ng makita ko ang iritasyon sa kaniyang mukha. “Eres, how can you be so cute despite of being so manly?”
“I’m handsome,” he corrected, not wanting to be called cute.
“Yeah,” I agreed with a grin as I look at him in his eyes and he did the same, “and sexy,” I also added.
“You’re kidding me,” he stated doubtedly because of my grin, “but I will take that as a complement.”
Halos kalahating oras rin ang itinagal ang biyahe at wala akong ibang ginawa kundi ang kulitin si Eres. Tinatawanan ko ang bawat reaksiyon niya at tuloy tuloy ang panga-asar ko sa kaniya. He would pout or show an irritated expression on his face, but I only find it cute as I look at him.
Tuloy tuloy rin ang pagtugtog ng kaniyang stereo. Mas napahanga naman ako ng makarinig pa ako ng kanta ng beetles, westlife at iba pa. All the musics in his stereo were accompanied by intruments, at talagang naapreciate ko ang mga instruments dahil sa mga music na nasa kaniyang playlist.
Pero habang tumatagal ay biglang may kwestiyon na bumabangon sa aking utak na hindi ko maintindihan. I wonder why I felt so comfortable with Eres as I spend time with him. Hindi ko yata kayang magtanong sa kaniya sa biglaan niyang pagsulpot sa aking buhay.
****
MHIKASHI