Chapter 20
Alyx’s POV
“Caye? Nakausap mo ba sila?”
“Oo. Bakla, ano ba kasing gusto mong malaman? At kailangan mong makausap ang apat na NMI ha? Pati honey ko??” (-____-)
“Grabe? Para yun lang, umayos ka nga. May itatanong lang talaga ako. Wala si Mikko kaya kailangan kong sulitin ang panahon.”
“Bakla. Pagtataksilan mo ba si Mikko gamit ang tatlong nilalang na yun? Kawawa naman yung tao, may sakit na nga ganyan ka pa, sa halip na alagan mo siya. Tsk. Tsk.”
“Ipakain kaya kita kay lolong. Napaka-dumi ng isip mo.” (~~,)
“Hey honey??” sabay kiss ni Charles kay Caye sa lips. (o___o) hindi naman ito ang first time na makita ko silang magtukaan pero shock pa din ako. Hehe.
“Anong meron?” frank
“May itatanong lang ako, pasensya na sa abala ha.”
“Sus. Parang others ka naman Mrs. Torres. Haha!!” Archie
“Ano ba yun?” enzo
“Si Mikko kasi---”
“May malubhang sakit??” Charles
“HONEY!!!” caye
“Joke! Haha.” Charles
Grabe ang dalawang ito. Sarap ibitin patiwarik. Hayyy!!! >.<
“Hahaha. Kasi yung about sa nade-destruct daw siya sa performance niya kapag may special na tao na nanunuod sakanya. Yun ang sabi niyang dahilan kaya hindi niya daw ako ini-invite sa mga gig niyo. Pero hindi ako naniniwala, pakiramdam ko kasi may mas malalim pang dahilan??”
Nagkatinginan ang apat na lalaki. Mas lalong tumindi curiosity ko, meron talagang ibang dahilan base sa reaksyon nila meron talaga. >.<
“Totoo na nade-destruct siya dahil may naalala siya.” Archie
“ANO??”
“Mommy niya.” Enzo
“(o___o)”
“After graduation namin nung highschool nainvite kami to perform sa isang bar. First performance outside school, at ininvite niya mom niya.” Charles
“Anong nangyare?”
“His mother was shot. Sa harap namin. Sa harap niya. Habang tumutugtog kami. Na naging cause ng death niya.”
***
Tuwing may special na taong nanunuod sakanya nade-destruct siya kasi natatakot siyang may mangyareng masama sa taong yun, kagaya ng nangyare sa mommy niya. Naaalala niya kung pagkamatay ng mommy niya.
Nagmadali na akong umuwi. Tulog pa siya nung iniwan ko. Iniwan ko kahit may sakit, kasi naman nakahanap ako ng timing para makausap mga kaibigan niya ng hindi niya malalaman. Bakit kaya hindi niya sinabi saken?? Hmmm, okey lang.
“Oy, bakit bumangon ka na?” nakita ko siyang nagbubukas ng ref.
“Iinom lang. san ka galing?”
“Dyan lang. kasama ko si Caye! Halika nga.” Inalalayan ko siya at dinala sa sala tapos pinaupo sa couch.
“Anong ginawa mo sa labas?”
“Ahh bumili ako ng gamot mo. Dyan ka lang, ako na kuha ng tubig tapos inumin mo na ‘tong gamot.” >.< Sinunglaing much? pero bumili naman talaga ako ng gamot.
Pag-balik ko nakahiga na siya at nakabaluktot.
“Baby? Inom na gamot.”
“Anong sinabi mo? Hmmm?”
“H-ha??” (o___o) bakit? Masama bang tawagin siyang ‘Baby’ eh ayun ang tawag niya sa akin. Sabagay, mi-minsan ko lang kasi sabihin ang salitang yun hindi katulad niya na sanay na sanay na.
“Ulitin mo. Para magaling na ako.”
“May sakit ka na’t lahat ganyan ka pa din. Adik ka talaga! Inom na kasi. Baby? Please.”
Parang biglang nag-aliwalas yung mukha niya. Nakangiti siyang iniinom ang gamot. Lakas talaga ng tama nito saken. Hahaha! Joke! ^^
“Ang init mo pa.” napahawak ako sa noo niya. “Halika, dun ka na lang sa kwarto mo para makahiga ka ng maayos.”
“Sweet. Sweet ng baby ko.” Haha. ito ang may sakit na madaldal at makulit. Haha! ^^ atleast, hindi siya mahirap alagaan.
***
“Matulog ka na sabi.”
“Di pa nga ako inaantok. Bakit ba? Yakap pa. I’m cold.”
Sa halip na mainis eh natatawa ako. Kapag ganito naman ang inaalagaan mong may sakit. Ang lambing eh! >.<
Niyakap ko siya ng mas mahigpit. Actually, kanina ko pa siya yakap kasi nilalamig daw siya. Medyo bumababa na din lagnat niya. Pinapatulog ko na nga para makapag-pahinga siya para mas tuloy-tuloy na paggaling niya pero ayaw naman. >.<
“Baby?”
“Haha. Oh??”
“Kailangan talaga pinagtatawanan ang pagsasabi ko ng baby. Tsk, bahala ka. Hindi na kita tatawaging baby kahit kelan. Ganyanan ha baby?” ^^ adik lang?? haha
“Haha. I love you!”
“(o__o)” speechless. Minsan talaga kapag bigla-bigla na lang niyang sinasabi yung mga salitang yun eh natitigilan ako. Pero infairness, masarap pakinggan.
“Oy. Pinagtawanan kita nung sinabi kong iloveyou. Ulitin mo yung kanina, palitan mo ng iloveyou yung baby. Hahaha.”
Loko to ahh. Kaya pala! >.<
“Ayy ewan ko sayo. May sakit ka pa ba? Wala na naman ata, pinagloloko mo na ako eh.”
“Hindi pa talaga?”
“Ha?” (o.o)
“Hindi mo pa ako mahal?”
“(O____O)” awww. Awkward. Hindi ko alam isasagot ko! >.<
“Haha. wag mo ng sagutin baka lalo akong magkasakit.”
“Mikko?”
“Okey lang baby. Basta, I love you. and I love you. I love you ulit. Many many times more.”
Kulit lang. hmmm, nakaka-guilty na nakakainis. Alam ko kahit na paulit-ulit niyang sabihing okey lang eh may epekto yun sakanya. >.<
Nag-iisip pa ako ng pwedeng isagot ng biglang nagring ang cellphone niya.
“Tsk. Pakipatay nga yun.”
“Sungit mo. Sagutin mo kaya baka importante.”
“Ikaw na lang.”
“Bakit ako?”
“Kasi mahal kita.” (o////o)
Inabot ko yung phone niya.
“Si Nikole.” (~~,) nawalan ako ng ganang sagutin. Tsk!
“Akin na.” tapos inagaw niya bigla. >.< I smell something fishy.
“Hello? . . . .Hindi ako pwede. May sakit ako, bakit ba?. . . . HA??. . . . Ahh, wait andito si Alyx.”
Pabulong niyang binanggit yung mga huling salita pero rinig na rinig ko. Tumayo siya at lumayo sakin. Awww, ganun? Ayaw iparinig ang usapan? Kayo na ang may sikreto. Kayo na nga ang close. Kainis!!!!!! Arggggghhhh…. >.<
Padabog akong lumabas ng kwarto niya. Tinulak ko siya para makadaan ako, nakahara kasi sa may pinto. >.<
***
“Baby?”
11th. 11 times na niya yung inuulit. Pauli-ulit siyang baby ng baby sa likod ng pinto. >.<
“Baby? Uyyy!!!” 12th.
Mabuksan na nga. Malas na yung susunod na number eh. >.<
“Oh? ANO??” taray mode.
“Kain na tayo? Di ka pa ba nagugutom? Lunch na oh.” Kaya pala nagugutom na ako.
Kawawa naman asawa ko, may sakit na nga nalipasan pa ng gutom. >.< kasi naman siya may kasalanan.
“Okey ka na ba??” hinawakan ko siya sa may noo. Kahit na tampo ako, hindi ko matiis. >.< Wala na siyang lagnat. Nakapambabae na eh! (~~,)
“Okey na. Inalagaan mo ako eh.”
Nung matapos kong ihanda yung pagkain sa table, naupo ako sa tapat niya.
“Bakit dyan ka??” tatanong ka pa? galit ako sayo. Che!! Usually kasi sa tabi niya ako umuupo.
“Gusto ko lang.”
“Galit ka??” OO. Di ba obvious. Manhid. >.<
Lumipat siya at umupo sa tabi ko.
“May problema kasi si Nikole!” Problema? Oh?
“Oh? Ano naman ngayon sakin? Eh di i-solve NIYO problema niya.” Arte?? Wahhh, kung andito si Ricardo nasapak na ako nun. >.<
“Minsan hindi ko mapigilang isipin na mahal mo din ako lalo na pag ganyang nagseselos ka.”
“(-____-)” ano daw?
“Baby. Sorry na!! I love you.”
“Oo na. kumain ka na para magkalakas ka.” As if naman matitiis kita. Ayiee!! (~~,) Nasabihan lang ng I love you bumigay agad. Tsk. Bakit ba komportableng-komportable siyang sabihin yun?
Sana ako din. >.<
“Mikko? Kwentuhan mo naman ako about sa mommy mo.”
“Ha?? WHY?” (o…o)
“Curious lang. pero okey lang kung ayaw mo.” ^^
“The most genuine person I knew. My mother, siya yung taong hindi mo pagsisisihang nakilala mo. Trusted friend. Loving and caring mother. She’s just perfect.”
Nakangiiti siyang inaalala ang mother niya.
“She never fails me. Lahat ng gusto ko. Lahat ng interest ko sinusuportahan niya ako. Basta alam niyang makakapag-pasaya saken ibibigay niya. For sure kung nabubuhay pa yun, magugustuhan ka niya.”
“Ha? Bakit naman??” (o////o)
“Kasi you’re my happiness.”
(O//////O)
“Tara? Ipapakilala kita sakanya.”
***
Dinala niya ako sa cemetery kung saan nakalibing ang mommy niya.
“Mom. Sorry, ngayon ko lang nadala asawa ko.” Nakikinig lang ako kay Mikko habang kinakausap ang puntod ng mommy niya. Hmmp, ewan ko kung bakit pero kabado ako feeling ko kasi andito lang talaga siya sa harap ko at kinikilatis ako.>.<
“Baby. Batiin mo naman si mommy!”
“Hello po!” may pag wave pa ako. >.<
“Hahaha! Mom, kabado ang asawa ko. Haha!”
“Che. Pagtawanan mo pa ako. Eh sa nahihiya ako ih!!” ang weird. Haha! nahihiya ako kahit wala namang tao. ^^
“Hahaha. Mom, diba pasado naman siya sayo? Kahit na isip-bata, tampuhin, sensitive at selosa tong babae to mahal ko po siya. Masaya kayo para sa akin diba? At hindi ako nagkamali ng pagpili dahil I know you were the one who give her to me.”
Mikko talaga! (o////o)
Biglang umihip ang napakalakas na hangin. Parang may yumakap sakin. >.<
“Thanks mom. I love you too!”
AN://
Sa totoo lang hindi ko na alam pinagsu-sulat ko..!! HAHAHAHA..
Ukie lang.. Enjoy. Enjoy!! ^o^
Comment. Vote. Like. Be a fan.
SHARE!!!!! xoxo