Marriage with Benefits - COMPLETED

61: Grave

Alyx's POV

'---Ubos na ubos na ko. Hanggang ngayon,I'm still trying to pick up those pieces na dinurog mo. Tapos ano? Papasukin na naman kita dito? Dito sa puso ko? Tapos?Uubusin mo na naman ako? Utang na loob naman,maawa ka naman saken.'

'No. No. Hindi na kita sasaktan. Hinding-hindi na. Hinding-hindi na!!' he eyed me pleadingly. Kung hindi siguro kami nakaupo sa kotse nya ngayon,siguro nakaluhod na naman to.

Sinalubong ko ang mga mata nya.

Masisisi mo ba ako na ganito ako mag-isip? Masisisi mo ba ako na sa tuwing iisipin kong humakbang palapit sayo at buksan ulit tong puso ko? Pinang-hihinaan ako. Kasi ginawa mo kong duwag. Mahina. Takot.

'Ganyan din ang sinabi mo saken dati.' Ganyan din yung pangako mo na hindi mo nagawang tuparin.

'And I am making it right this time.'

'Wala na akong maiibigay sayo Mikko. Walang-wala na.'

Wala na ba talaga Alyx? Wala na? O hindi nawala? Sige lang,lokohin mo pa sarili mo.

'I'll win you're heart again. Kahit gaano katagal,hindi ako titigil hanggang dumating yung araw na kaya mo na ulit akong pagkatiwalaan. I LOVE YOU,and Im willing to spent the rest of my life proving to you how much I do.'

I LOVE YOU?! Damn. Big word. Big effin' lie.

'Mahal mo ko? Talaga ba? Minahal mo ba talaga ako?' he bit his lip na parang pinipigilan nyang magsalita. He looks at me na parang hindi sya makapaniwala sa mga sinabi ko? Why? Hindi nya ako masisisi if I questioned everything.

'I can't believe you asked that.'

Shit! Napaitlag ako sa gulat ng malakas ng hinampas nya l ang manibela. He looks away.

He's insulted. Ghad! Hindi pa rin sya nagbabago. Sya pa rin yung Mikko na nagagalit kapag pinagdududahan ko yung pagmamahal nya. Sya pa rin yung Mikko ko na-- ay shit!! Ano ba?

'Sorry!' I whisper not taking my eyes off  of him.

'I know you hate me. And I deserve this kind of treatment. Pero please Alyx,wag mong papaniwalain ang sarili mo na hindi kita minahal. Alam mong--'

'Oo na. Sorry na. Sorry. Alam ko.' I roll my eyes without him knowing. Same old arguments. Haay!!

'At alam kong alam mo din na hindi ako titigil na mahalin ka,dahil hindi ko kaya.'

I look away dahil ang hirap sabayan ang lalim at eagerness sa mga mata nya. Parang feeling ko may gagawin sya kung ano para patunayan ang mga sinasabi nya?

'Ahmm,hindi pa ba tayo aalis dito?' pag-iiba ko sa usapan.

He quickly switch on his ignition and turns on the road.

'Ok na ba tayo? Iuwi mo na ako.'

'May ipapakita lang ako sayo.'

'Ok.'

He smiles. Stop fighting with yourself Alyx,you missed that smile. Aminin mo na.

'Hmm,bukas nga pala check-up ni nanay.'

'Ha?' I checked on my phone to see her sched.

'Ay shit!' bukas nga. Hindi na ko magtataka kung bakit nya alam, I know he's been there for nanay nung wala ako. 'Thank you,baka pasamahan ko na lang sya sa. May meeting kami with the producers.'

'I-cancell mo na. Ako na bahala. Samahan mo na lang si nanay.'

Ito na naman sya. Nag-dedesisyon na naman sya for me.

'Suggestion lang.' agad nyang bawi as if nababasa nya ang naiisip ko. 'Madalas kasi binabalewala ni nanay yung mga findings ng doktor. Baka lang kasi may sasabihin yung doktor na mahalaga.'

'What do you mean?' Alam ko hindi ganung ka-healthy si nanay. But I don't know anything serious. She always says she's ok. But is she really?

'Nagsu-suggest lang ako na samahan mo si Nanay. Knowing you,alam kong matagal mo ng gustong gawin yan. Pwede mo naman i-cancel muna yung meeting mo. Kung kailangan mo ng tulong ko,I can help you.'

'Ok lang. Tawagan ko na lang mamaya. Hindi naman siguro sya makakatanggi because I had the boss's permission.'

'You're the boss's wife.'

Ex-wife! Gusto ko sanang ipa-unawa sakanya pero hindi na ako nakapagsalita ng pumasok sya sa gate ng cemetery kung saan naka libing ang mommy nya.

'Anong ginagawa natin dito?'

Hindi sya nagsalita. Tinulungan nya lang akong maka-baba sa sasakyan then he leads on the way.

'Mikko,what are we doing here?' ulit ko sa tanong ko.

Hindi pa rin sya nagsalita. I stop. Gusto ko na ng bumalik sa sasakyan nya at hintayin na lang sya dun. I don't think I can face her grave. Wala na akong mukhang ihaharap sakanya knowing she was buried there because of my family.

He takes my hand,and squeezed it gently.

'I know what you're thinking. And believe me baby,she doesn't mind. I know my mom,and wherever she is now alam kong nakangiti sya because you're here. Please? May ipapakita lang ako sayo.'

I answered with tighting my grip on his palm.

I was looking on different direction habang naglalakad kami.

He stops. He's still holding my hand. And I am still looking away.

'Baby? Look here.' he goes down on his knees,letting go of my hand.

And I follow his gaze.

'O My God Mikko!!'

'I needed this Alyx. Kailangan ko ng lugar kung san pwede ko syang kausapin. Kung saan pwede akong humingi ng tawad sakanya.'

Below his mom's name is:

'BABY TORRES.'

I goes down on my knees too.

'Alam ko wala sya dyan. Pero in spirit,he is. And I'm glad he's with my mom. At least kahit pano nababawasan yung guilt ko,kasi I know he's in right arms.'

I touch the stone.

'Anak? Kamusta ka? Ayos ka lang ba? Masaya ka ba kasama Lola mo? Happy ba kayo dyan? Sorry anak. Sorry. Sorry talaga.' then I burst out to tears.