Babysitting the CEO's Son [Bx...

By SmokeStone

233K 7.4K 548

Nathan Ramos, a simple student with a simple dream. Ngunit tila magbabago ang takbo ng kaniyang buhay when he... More

Author's Note
PROLOGUE
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 19
Chapter 20

Chapter 18

8.7K 310 25
By SmokeStone

Chapter 18 - David's Confession

[Nathan]

NAG-AAYOS na'ko nang biglang nag-ring ang phone ni Flame.

Tinignan nya lang ito at kita kong pinatay nya ang tawag.

"Sino 'yan?" Tanong ko.

"Nothing." Blangkong ekspresyon nyang sabi.

"Ba't 'di mo sagutin. Baka importante yan." Sabi ko.

Muling nag-ring ang cellphone nya.

"Fine. I'm just gonna answer this." Sabi nya at lumabas.

Agad akong nag-ayos at kita ko ang text ni David.

"See you."

-

[Flame]

I WAS so pissed dahil kanina pa call ng call itong bwisit na 'to.

I was busy na nagpapapogi nang biglang mag-ring ang phone ko.

Chris is calling...

Accept | Decline

"Fine. I'm just gonna answer this." I said at lumabas ng bahay.

"Hello?"

"Wassup Flame!" He happily said.

"What do you need?"

"So what's between of you two?" He asked.

"I'm still doing my best. Don't bother us." I said.

"Wag mo lang hayaan na lumagpas ka sa deadline na binigay ko sa'yo Flame... Time is ticking." He said teasely.

"Fuck." I murmured.

"Goodluck! Tik tok Tik tok..." He said and cutting the line.

I just sighed bago pumasok sa loob.

I am so sorry Nathan, but I need to do this.

-

[Nathan]

MABILIS namang natapos ang 'date' namin kuno ni David kasama ang asungot na si Flame.

Mukha nga silang bata dahil pati ang papanoorin naming sine ay hindi sila magkasundo.

Agad kaming naka-uwi ng bahay at pinilit pako ni Flame na sumakay sa kotse nya kesa sa sumakay sa kotse ni David.

He's a jealous type guy kahit na wala namang kami.

Huminga ako ng malalim.

"What's bothering you?" Tanong nya.

Umupo ako sa sofa. "Tell me Mr. Montecillo. Bakit mo ginagawa ng lahat ng ito?"

"Doing what?"

"Eto. Why you still keep pushing na boyfriend kita even though wala nman talaga akong gusto sa'yo." Diretsa kong sabi kahit hindi totoo ang sinabi ko sa huli.

Okay fine. I'm starting to like him though.

Napakunot ang noo nya. "What do you mean? You still don't like me even though I did alot of things to you? I even f*cking stepped my ego for you."Sabi nya pero hindi kona narinig ang sinabi nya sa huli.

"Pero mali ito. Ano nalang sasabihin ng ibang ta--" Napahinto ako ng biglang lumapat ang daliri nya sa labi ko.

"So what? I don't f*cking care what the hell they think of us. They can't stop me from loving you."

Here we go again, Nathan. Falling to his white lies.

I took a deep breath. "Ewan ko sa'yo Mr. Montecillo. Matutulog na'ko." Sabi ko at umalis sa harap nya.

-

NOTHING is special in this day. Except na nagpaalam muna si Flame na hindi daw sya makakapasok for more than a week dahil isinama sya ni Mr. Montecillo para sa isang business meeting which is related to him. Mukhang maaga pala g ay minumulat na sya sa business.

Bigla akong tinapik ni Patrick. "Hey. Mukhang malalim ata ang iniisip mo?" Sabi nya at tumabi sa akin.

"Hindi naman." Sabi ko.

"Nga pala. Tapos naba ang ipina-request ko?" Tanong nya.

Bigla kong naalal ang ipinapagawa nya.

"Oo nga pala. Eto oh" Sabi ko at ibigay s kanya ang isang scrapbook na project namin last week.

Mukhang late nanaman magpapasa itong kumag na ito.

Binigyan nya ako ng isang libo.

"Keep the change. Thanks Nathan!" Sabi nya at umalis sa tabi ko.

Mga mayayaman nga talaga.

Minsan kasi sumaside-line ako sa paggawa ng project ng mga kaklase ko para naman may ipon ako.

Hindi ko na kayang tumira kasama ang lalaking 'yun.

Naglalakad akong mag-isa papuntang library nang mahagip ng mata ko si David habang naka-smile at may hawak na isang rosas.

"Hi Nathan!" Masiglang sabi nya.

"Hello." Nakangiting sabi ko

"Pupunta kaba ng library? Samahan na kita." Sweet na sabi nya.

Napangiti ako.

"Sige." Sabi ko.

"Also please accept this." Sabi nya at ibinigay sa akin ang rosas na hawak nya.

"Para saan 'to?" Tanong ko.

He smiled. "Basta. Tara let's go"

"ANO ba naman 'yan. Ang hirap pala nito." Sabi nya habang tinitignan ang formula ng book na kinuha ko.

It is Arithmetic Sequence. Mukhang madali lang pero para sa kanya ay mahirap na.

"This is a bit easy. Dito mo masusukat kung ano ang distance ng dalawang---" Napahinto ako at nagulat ng nakita kong napakalapit ng mukha ni Davif sa'kin.

I can't admit na nagwagwapuhan ako sa kanya. Pero sa malapitan ay mas gumwapo pa sya.

"I really like those eyes." Sabi nya.

"Thank you?"

Bigla kong naramdaman ang kamay nya.

Napakislot ako. "A-Anong ginagawa mo D-David."

"I've been hiding this for long. I can't admit that I'm falling for those eyes. Tell me, Nathan. Do I have chance for you?" Nangungusap ang mata nya nang tanungin ako.

Nagulat ako.

"I know I still can't accept this feeling. That... that I'm falling for my s-same g-gender... But I can't help but to accept it. And I knew love has no gender. I don't care about what others say. I just know, I'm starting to like you." Sabi nya.

Nanlalaki lang ang mata ko habang nakatingin sa seryoso nyang mukha.

Seriously? A campus hearttrob named David was also falling inlove to me??

"And I need an answer for my question." Sabi nya.

"A-Ano 'y-yon?" Kinakabahan kong tanong.

"Nathan, c-can I c-court you?"

Continue Reading

You'll Also Like

325M 6.7M 94
[BAD BOY 1] Gusto ko lang naman ng simpleng buhay; tahimik at malayo sa gulo. Kaso isang araw... nagbago ang lahat. Inspired by Boys Over Flowers.
16.7M 721K 41
Isabelle Dizon was perfect. A straight A business course student, a sensible lady, a responsible daughter any parent would wished for. But she felt s...
90.3K 5.9K 16
Rocket Grimalde is the not-so-known playboy of Eastern Hills International School. Sa kabila ng reputasyon nito bilang dakilang palikero, the school...
45.8K 1.4K 24
Have you ever met someone for the first time and wondered if they'd become an important part of your life or they'd just passed by like a fleeting br...