"MINE ALONE"
Haru's PoV:
Hindi ako nakagalaw sa kinauupuan ko dahil sa paglapat ng labi ni Dylan sakin. So soft... I never tasted something like this soft before.
Mariin akong napapikit ng pinutol ni Dylan ang simpleng halik na yun. I'm craving for more.
"Dylan..."
"Haru." Napapikit ulit ako ng maramdamang hinaplos ni Dylan ang pisngi ko. "Be my boyfriend."
Napamulat ako bigla at namilog ang mga mata ko sa narinig. Shit! I'm so happy I might cry---oh! I already did.
Narinig kong biglang tumawa si Dylan habang pinupunasan ang pisngi ko. "Why are you crying?"
"This is all your fault." I said in a whisper.
"Bakit? Anong ginawa ko?" Natatawang tanong niya.
I slowly raised my hands to caressed Dylan's cheeks. "Is that your sweet yes?"
She nodded with a smile. "Yes."
"Really?" She nodded in response.
Hindi ko ng napigilang paulanan ang mukha niya ng halik. I'm so happy today. I stopped for a moment and stares intently at her.
"You're mine."
With that I crashed my lips on hers one more time. And to my surprise she kissed me back. It's just a simple yet passionate sweet kiss.
"Haru, I like you... with all my heart."
Napatitig ako kay Dylan dahil sa sinabi niya. Napangiti na lang ako kapagkwan at pinisil ang ilong niya.
"I love you with all my heart though." I said with a grin.
"Sira!" Sagot ni Dylan at tumayo na. "Tara na! May klase pa tayo."
I don't want to go yet but Dylan's right we still have classes. Kaya wala na kaming nagawa at niligpit na ang picnic blanket at hinayaan na lang yun dun. I already texted Ayato to get it and bring it home.
Magkahawak kamay kaming naglakad palabas ng garden. Ihahatid ko muna si Dylan bago ako papasok samin.
"Hindi mo to kailangang gawin." Sabi ni Dylan habang naglalakad na kami papunta sa room niya.
"No. I'm your boyfriend. It's my duty to bring you safely in your room." I said proudly.
Tumigil siya sa paglalakad sa tapat ng classroom nila at napailing sakin. "You're very weird."
"Why?"
"Wala. Sige na alis ka na baka ma-late ka pa at sisihin mo ko." She said.
I chuckled hard. "Study hard, Dylan.
"I am." Nakasimangot na sabi niya kaya hindi ko napigilang matawa at halikan ang ilong niya.
"Of course you are." Ginulo ko na ang buhok niya. "Let's go home together."
"Okay." Nakangiting sagot niya.
Sinenyasan ko na siyang pumasok na so she wave at me and get inside their classroom.
Nang pumasok na si Dylan dun na ako napatalon at napasuntok sa hangin. Hell yeah! She's mine now...
All mine.
***
Dylan's PoV:
Nang makapasok ako sa classroom namin lahat ng atensiyon ay nasa akin. Well, I expected this to happen. Halikan ba naman ako ng 'senior Haru' nila sa ilong kanina.
Napabuntong hininga ako ng makaupo ako sa mesa ko. Agad namang lumapit ang tatlo sakin.
"Bespren, anong ibig sabihin nun?" Nakangising tanong ni Mira.
"Tigilan mo ako, Mira." Dapat pagalit ang tono nayun pero kasi hindi ko mapigilang mapangiti.
"Oh! Don't tell me kayo na ni senior!?" Pasigaw namang tanong ni Kiddo kaya tinakpan ko agad ang bunganga niya.
"Kid, wag kang maingay." I said to silence him.
Tumango naman siya. "So kayo na nga?"
Ngumisi muna ako bago tumango sa kanilang tatlo.
"Aayyyiiiee!!" Tili agad ni Mira sabay yakap sakin. "Gosh, bespren, salamat naman at hindi ka tatandang NBSB."
"Siraulo ka talaga, Mira." Sabi ko na lang.
Narinig ko namang napabuntong hininga si Jamm. "Basta, Dylan, sabihin mo lang samin kung pinapaiyak ka niyang si senior dahil bubugbugin agad namin nina Kiddo at Ao."
Napailing naman ako sa sinabi ni Jamm pero agad din naman akong napangiti. It's good to have friends. May resbak.
"Infairness, bespren, ngayon ko lang nahalata ang pandak mo pala nhu?"
Namilog naman ang mata ko sa sinabi ni Mira. "Ano?! Hindi kaya."
"Ano ka ba, Mira. Hindi naman pandak si Dylan, sadyang matangkad lang talaga si senior Haru." Pagtatanggol ni Kid sakin.
Mira just shrugged. "Kung sabagay... besides senior Haru is an adult."
"Luh! Eh sixteen pa lang naman si Dylan." Hindi makapaniwalang sabi ni Jamm.
"Sugar daddy?" Nakangiwing sabi ni Kiddo na agad namang binatok ni Mira.
"Gago! Bata pa naman si senior Haru." Sabi ni Mira.
Napatango na lang si Jamm. "Gwapo din naman si senior kaya hindi halatang adult na."
"Asus! Mas gwapo ako." Sabay pose ni Kiddo.
"Ulul! Mas gwapo ako." Pagmamayabang naman ni Jamm.
"Mga gago! Ang papanget niyo kaya." Sabi naman ni Mira na sinimangutan ng dalawa.
Lihim na lang akong napangiti sa tatlo at hinintay na lumipas ang oras. Nakakahiya mang aminin pero kasi... excited akong makasamang umuwi si Haru. Kaya hindi ko mapigilang bantayan ang oras.
Nang matapos ang huling klase namin ay nagmamadali akong tumayo at inayos ang mga gamit ko.
"Oho!~ nag-mamadali ata tayo ah." Sabi ni Mira na nag-aayos na din ng gamit niya.
"Hayaan mo na, Mira. May date ata eh." Nakangising sabi ni Jamm at pinakita sakin ang thumbs up niya.
"Ewan ko sa inyo." Umiiling na sabi ko.
I immediately run after I finished putting all my things inside my bag. I was about to run on the left when someone grabbed my hand that caused me to bump on someone's chest.
"Hey, what's the rush?"
Agad na nag-init ang pisngi ko ng makita kung sino ang humila sakin. It's one and only... Haru the great.
Shit! Ano na ang sasabihin ko sa kanya? Na excited akong umuwi kasi makakasama ko siya? Nakakahiya naman kung sasabihin ko sa kanya yun.
Pero agad na kumunot ang noo ko ng makitang tumatawa siya. Ano na naman kaya ang tinatawatawa ng isang to. Pinagtitripan ata ako nito eh.
"Ba't ka tumatawa diyan? Anong nakakatawa?" Tanong ko sa kanya.
Umiling naman siya at nagpakawala ng buntong hininga. "You're just so cute."
"Why do you always say that?" Tanong ko sabay tinirikan siya ng mata.
"Why? I just can't help saying it." He said with a chuckle.
Napatikhim naman ako. "Eh bakit ka nadito?"
"I told you that we're going home together." He said in a matter of a fact tone.
"Eh, oo nga. Pero mamaya pa ang uwian niyo ah. Alas kwatro pa lang dapat alas singko labas niyo." I pointed out.
Napakamot naman siya sa ulo niya. "I'm so excited to go home with you that's why I ditched our last period."
"Ang bobo!" Hindi makapaniwalang sabi ko. "Bumalik ka dun. Reason mo na lang nag banyo ka."
"What?!"
Pinatalikod ko na siya at tinulak ang likod niya. Ibang klase din ang isang to. Wala naman may nag-sabi sa kanyang mag-skip siya. Patuloy pa din ako sa pagtulak sa kanya. But heck! This guy just won't budge!
"Haru naman! Sige na, hihintayin na lang kita." Sabi ko habang tinutulak siya.
"No... I want to go home with you now." He turn around and hold my hands. He look at me with a pout.
"Pumasok ka na kasi sa last subject niyo. Maghihintay naman ako." Pilit ko sa kanya.
"Don't wanna." He said like a kid. "Besides, I already learned it all. So let's just go home."
Kinuha ko ang mga kamay ko sa hawak niya sabay pinagkrus ang mga braso ko sa tapat ng dibdib ko. And I look at him with my eyebrow arching.
"Papasok ka o hindi kita papansinin?"
"Babalik na ako." Tumalikod na agad siya at nagsimulang maglakad.
Takot naman pala siya kung ayaw ko siyang pansinin. Haha! Feeling ko ako ang boss. Grabe na ang pagsasaya ng saloobin ko ng maramdaman kong may biglang yumakap sa binti ko.
"W-what the!?"
"I'm attending our last subject but in one condition... you have to come with me."
"H-Haru!? Ano bang pinagsasabi mo!? At saan mo ako dadalhin?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
Sinusubukan kong baklasin ang hawak niya sa binti ko pero bigla na lang niya ako nilambitin sa braso niya na parang sako.
"Don't move too much or you will fall." Rinig kong sabi niya.
"Gago ka ba!? Bitawan mo ako! Put me down, Haru!" Pinagbabayo ko na ang likod niya pero hindi pa din siya natinag.
I heared Haru chuckled. "I will put you down. But first, don't move too much or your skirt will fly away. You don't want that to happen, do you?"
"Siraulo! Ayoko kong sumama sayo. Nakakahiya yun!" Sigaw ko at pilit pa din kumawala.
"Tsk! What a dummy! I said don't move, Dylan. I just saw your undies. Damn it!"
Bigla na namang nag-init ang pisngi ko sa sinabi niya. "Sinungaling! Anong kulay!?
"You really wanna know?" Nanghahamong tanong niya.
"Oo!" Sigaw ko.
"It's pink." Simpleng sagot niya. "Now, behave or it will show again."
"Ibaba mo kasi---"
Kusang tumigil ang katawan ko na pumiglas ng maramdaman ko ang braso ni Haru sa ilalim ng pang-upo ko. Sakto lang para pigilang lumipad ang palda ko.
"I told you don't move." He said in a baritone voice.
Kaya tumigil na ako. Napatakip na lang ako sa mukha ko dahil sa hiya. Ang dami kayang nakatingin samin. Lalo na ng makarating kami sa grade twelve building.
Paanong hindi nila ako titignan? Magkaiba kaya ang design ng uniform ng mga highschooler kesa sa kanilang mga senior high. At tsaka ilambitin ba naman ako sa balikat niya? Of course it will get anyone's attention.
Nakita ko na lang na pumasok si Haru sa isang classroom. I bet it's their room? Nakita ko din na napatingin ang teacher kay Haru. Siraulo talaga. Gusto kong magwala, grabeh! Pero nakakahiya yun kaya tinikum ko na lang ang bibig ko hanggang sa paupuin ako ni Haru sa... mesa.
Masama ang tingin ko sa kanya at siya pangisi-ngisi lang. Bakit niya kasi ako dinala dito sa classroom nila? Ang sasama pa ng tingin sakin ng mga kaklase niyang babae.
Muntik pa akong mapasigaw ng may nagsalita sa likod ko. Nakatalikod kasi ako sa white board at nakaharap naman ako kay Haru habang nakaupo ako sa mesa niya at siya naman sa upuan niya. Kaya nabigla ako sa nagsalita.
"Hello there!" Sabi ng lalaki. "You must be Dylan. I'm Hendrix Saldivar, Haru's friend."
"H-hi... nice to meet you." I awkwardly replied.
"My pleasure, love." Hendrix said with a wink.
"Tigilan mo nga yan, Drix. At anong love? Hindi ka niya love kaya hindi mo siya love. Wag ka ngang lumande kay Dylan. Akin siya!" Haru said with an annoyed face while he was hugging my waist tightly.
"Tsk! I'm just being friendly, Haru. Wag ka ngang praning diyan." Hendrix said with a smirk.
"Hindi ako praning. Sadyang hindi ko lang talaga gusto na may tumatawag sa kanya ng 'love'. You can't call her that because she's my love not yours. So pissed off." Sabi ni Haru na kunti na lang sasabog na ang ugat niya sa noo.
"You're so possesive, Haru." Sagot naman ni Hendrix.
Palipat-lipat naman ang tingin ko sa dalawang lalaki na to na parang mga lintek na bata kung mag bangayan. Feeling ko tuloy nasa hot seat ako.
"Well I have the right to be possesive. Dylan's my girlfriend! And she's mine and mine alone!!!"
Kulang na lang magpapadyak na si Haru. Ang pikon talaga nito. Pero ako hindi ko naman mapigilang kiligin dito sa pinagsasabi ni Haru. Augh! When I met Haru I became soft.
Napatingin naman kaming tatlo sa harap ng bigla na lang tumikhim ang teacher nila.
"Gentleman..." mahinahong banta ng kalbong teacher.
"Oh!" Biglang sabi ni Haru. "Sorry, teach, we'll gonna make it low so you can proceed now."
"Thank you." Simpleng sagot ng teacher at nagsimula na ulit mag-discuss.
Hinampas ko naman ang braso ni Haru dahil sa paraan ng pagkasabi niya. "Ouch! What?"
"Makapagsalita ka naman akala mo ikaw ang principal." Pabulong na sabi ko.
But he just chuckled. "Dylan, I may not be the principal but I can fire him in just one word. Besides, I'm holding the principal's leash."
"You're weird." Sabi ko na lang.
Nagulat naman siya sa sinabi ko. "I thought you'll say I'm scary."
"Well yeah. You're a bit scary because you have power to control everyone. But... nah! You're much more weird to me." Paliwanag ko na nginitian niya.
Napakunot naman ang noo ko ng pisilin niya ang magkabila kong pisngi habang nakatitig saken na may ngiti sa mga labi niya. "Dylan, did I already told you that I love you?"
"S-sinabi mo na yan kanina." Nauutal na sabi ko.
"Then let me say it again... I love you."
I'm in the verge of crying but I stop myself. Sabihin pa nitong touch na touch ako sa sinabi niya. Pero gusto ko siyang sagutin.
I showed him a smile first. "I like you too, Haru, with all my heart.
He just chuckled at me. Buong klase nila hindi siya nakikinig. Sa halip ay nilalaro lang niya ang dulo ng buhok ko. May mga pagkakataon din na pinipigilan kong matawa dahil sa mga pinagsasabi niya.
I found out today that... Haru is indeed very childish. Ang dali lang niya mapikon. Malalaman mong pikon na pikon na siya dahil bigla-bigla na lang siyang mananagalog. At kapag nagtatampo naman siya he will pout. Grabeh din mang asar at kung siya aasarin napipikon agad.
I can't believe I will feel this kind of happiness being with Haru. I think, risking my heart for Haru is worth it.
Wiling-wili ako sa pakikipag-usap kay Haru. Hindi namin namalayan na uwian na. Agad din naman kaming umalis pero tumigil muna kami sa park para kumain daw.
Ngayon nakaupo na ako sa maliit na merry-go-round dito habang si Haru naman ang nagpapaikot.
"Bakit ka pa nag-aral kung hindi ka naman pala nakikinig?" Tanong ko sa kanya.
"I told you that I just followed my first love there right?" Sagot naman niya.
"First love?" Bigla na lang akong nainis dahil dun kaya pinatigil ko siya sa pagpapaikot niya sakin at nakataas ang kilay na tinitigan siya. "Sino ba tong first love na to nang masakal ko kaagad?"
Bigla na naman siyang tumawa. "Are you jealous, Dylan?"
"Bakit, hindi ba pwede?" I asked with a pout.
"Silly, silly Dylan." He said then cupped my cheeks with his hands. "It's okay to get jealous. But you know, you don't have to. I'm all yours anyway. And besides... don't you think it's weird to be jealous to yourself?"
"Ano? I can't understand you. You're being weird again." Sabi ko na nakahawak na sa kamay niyang nakahawak pa din sa pisngi ko.
And then he flashed that swooning smile to me as he planted a soft kiss to my lips. Napapikit na lang ako at ninamnam ang napakatamis na halik niyang yun.
He broke off the kiss and lovingly stared at me. He even brushed the strands of hair away from my face and put another kiss on my nose.
"My first love... her name is Dylan Kertia."
🌹💜🌹