Nagaalangan siyang naupo na roon..At first,relaxed lang siya nung paaangat pa lang ito subalit nung nasa taas na sila ay bigla siyang napasigaw habang nakapikit ang mga mata..Naramdaman naman niya ang mahigpit na pag hawak ni Andrew sa mga nanlalamig niya kamay
“Nanlalamig ka ata?huwag kang matakot dahil habang nandito ako walang masamang mangyayari sayo.” Pag assured nito sa kanya
She just nod but she didn’t bothered to open her eyes.Sa pangatlong ikot nang ferries wheel ay bigla na lamang itong tumigil kaya she assumed na tapos na ang kalbaryo niya
“Open your eyes mosh…”sabi ni Andrew
Unti-unti niyang binuksan ang mga mata niya at halos malula siya nung napagtanto niyang nasa pinakamataas na bahagi sila nang ferries wheel..akmang iipikit niya muli ang mga mata niya nung hawakan ni Andrew ang mukha niya at hinarap sa mukha nang lalaki
“Mosh…anu ka ba.Panu mo maeenjoy tong ride kung yung takot mo lang yung iniintindi mo.” Ani ni Andrew
“Look up the sky.” Dagdag nito
Napagtanto naman niya mas mabuti pa nga sigurong sa kalangitan siya tumingin kaysa sa baba.Mas lalo lang kasi siya nalulula pag sa baba siya nakatingin kaya sinunod niya ang sinabi nito
“Tingnan mo…di ba mas magandang pag masdan ang mga bituin kapag nandito tayo sa taas.” Wika ulit ni Andrew
Tumango siya bilang pagsang-ayon…madilim na kasi nun kaya nagsisilitawan na ang mga bituin sa langit
“Ridding on a ferries wheel isn’t that bad if you will just look into the brighter side.right?” tanung nito sa kanya
“Oo nga e.pwede ko naman palang ma enjoy to.” Pag sang-ayon niya
“Sarap panuorin nang mga bituin tuwing gabi pero naiisip mo ba kung bakit wala sila sa umaga?” tanung nito sa kanya
“Diyan lang..hindi naman kasi sila kabote na nawawala at bigla sumusulpot kaya lang mas maliwanag yung sinag nang araw kaya hindi sila nakikita.” Sagot naman niya
“Exactly..hindi porke hindi na sila natin nakikita e wala na sila…Andyan pa rin naman sila naghihintay lang nang tamang pagkakataon para kuminang..Someday,I will be one of that stars.You may not be able to see me pero hindi ibig sabihin nun iniwan na kita.I’m just watching over you, waiting for time when I will be able to shine your darkest night.” Mahabang sabi nung lalaki
Di nila napansin na nasa lapag na pala.Pagkatapos nilang sakyan halos lahat nang ride na nandon e hinatid na siya nito
Tulala si Aleja habang pinapanuod si Janel at Zedrick…Nasa cafeteria kasi sila non at mukhang tuwang tuwa ang dalawa sa mga kinenkwento nang mga to.
“Hahaha…grabi talaga itsura mo non.Para kang PG…hahaha.” Wika ni Zedrick kay Janel
“Aba!nahiya naman ako sayo..E bakit ba?e sa paborito ko yung mangga e.” sagot naman ni Janel
“Kaya pala…kaya pala pati ilong mo nakikain..hahahaha.” pang aasar pa nito
“Nakakayamot ka!Alam mo ba yon!Tinatawanan mo ko dahil lang don e ikaw nga kung maka hilik e para kang lasenggo na tatay!” inis na wika nung babae.
“At least,di naman ako nahulog sa kabayo..hahahaha.” resbak ni Zedrick
“Tse!...tumigil ka!pag di ka pa tumigil makakatikim ka na sakin!.” Pagbabanta ni Janel
“Aleja oh…napipikon na naman ang kaibigan niyo.” Pagsusumbong ni Zedrick
“Tigilan niyo na nga yan baka mamaya yan pa yung pag awayan niyong dalawa e.” saway niya sa dalawa
“Nga pala,kamusta yong first date niyo ni Andrew?” baling ni Janel sa kanya
“Ayon.Okay lang naman.Masaya..” maikling sabi niya
Nakita naman niya na nag iba ang expression nang mukha ni Zedrick sa sinabi niyakaya minabuti na lamang niyang ibahin ang usapan
4:05 pm..Sept. 29.
First monthsary nila ni Andrew nun…Nagtaka pa siya kung bakit hindi man lang siya nito binati at lumiban pa ito sa klase kinahapunan.Pa uwi na sana siya nung maka tanggap siya nang tawag galling rito
“Hello?” sagot niya
“Mosh…pumunta ka dito sa park malapit sa school.” Bungad nung nasa kabilang linya
“Okay…” sagot naman niya bago binaba ang tawag.
Nagtaka pa siya nung may dumaan na cart nang ice cream sa harap niya.Panu ba naman kasi ang nakasulat sa cart ay
“He loves you… à”
Sinundan niya nang tingin ang tinuturo nang arrow at nakita niya si Andrew na nakangiti habang may hawak na bouquet nang roses…Tapos may bigla namang lumabas na tatlong lalaki sa likod nito at may hawak na banner na may nakataling mga lobo.Unti-unting binuklat nung mga lalaki ang banner at tsaka pinalipad sa ere
“Happy 1st monthsary MOSH”
Iyon ang mga katagang naka sulat don..Lumapit naman sa kanya si Andrew tsaka inabot sa kanya ang bouquet.
“Happy monthsary.” Wika nito habang nakangiti nang ubod nang tamis
“Happy monthsary din.Akala ko nakalimutan mo.” Maluha luhang sabi naman niya
“Makalimutan ko na lahat huwag lang ang mga bagay na may kinalaman sayo.”sabi naman nito
Pagkatapos non ay giniya na siya nang lalaki sa picnic na hinanda nito…Hindi man ganun ka bongga ang pag ce-celebrate nila nang kanilang 1st monthsary atleast magkasama naman sila tsaka ito pa mismo ang nag effort.
Oktubre na at enrollment na nila para sa second sem.Sinundo siya nito para sabay na raw silang mag enroll para masiguradong magiging magkaklase sila sa susunod na semester.
“Andrew?” wika nung isang hindi niya kilalang babae.Nasa school na kasi sila non
“Mhady!?” tugon naman ni Andrew
Agad na tumakbo ang babae papalapit kay Andrew sabay yakap ditto.Nagulat pa siya nang nakita niyang gumanti din nang yakap si Andrew sa babae
“Kailan ka pa dumating?di ka man lang tumawag sana nasundo kita sa airpotrt.” Sabi ni Andrew
“Kahapon lang ako dumating.God!I miss you…” wika nung Mhady
“Same..Kamusta ka na nga pala?” tanung ni Andrew
“I’m doing good..nga pala,dito na ulit ako mag aaral..”sabi nung babae sabay ngiti
“That’s good news!..magiging schoolmate na ulit tayo…We can see each other frequently.” Sabi naman ni Andrew habang ginugulo yung buhok nang babae
“Arrgh!..how many times do I have to tell you not to ruin my hair.Sino nga pala yang kasama mo?” baling nito sa kanya
“Akala ko naman na invisible na ko at dito pa naglandian ang dalawang to sa harap ko.” Wika ni Aleja sa sarili
“Ay oo nga pala meet my girlfriend..Aleja..uhm.Aleja..This is Mhady Mendez.A family friend.Kami yung laging magkasama since elementary tsaka highschool kaso dun siya nag college sa Chicago akala ko nga di na siya babalik e.Yun pala hanggang first sem lang siya don”pagpapakilala ni Andrew sa kanila
“Asa ka naman!Dito kaya ako belong no!Hi nga pala…” sabi naman ni Mhady while waering her sweetest smile
“So ganun sila ka close?” napalunok si Aleja sa ideyang pumasok sa isip niya
“Mhady..sumabay ka na lang samin ni Aleja..” pagyaya ni Andrew
“No thanks.Inaantay kasi ako nang driver ko e.Some other time na lang.” Pagtanggi nito
”Panu I have to go.bye” wika ulit ni Mhady sabay halik sa pisngi ni Andrew
“Mukhang close na close kayo ni Mhady ah?” tanung niya kay Andrew pagkatapos nilang makapag enroll
“Oo naman.Ako lang nga nakakapagtahan diyan dati tuwing umiiyak siya e.Iyakin kasi.” Sagot naman nito
“Ganun ba?gano kayo ka close?” tanung niya ulit
“Sobrang close kami niyan..Alam nga niya lahat nang sikreto ko e.”
“Ah talaga?” walang ka buhay buhay na sabi niya
“Oo..bakit?nagseselos ba ang mosh ko?” malambing na tanung ni Andrew
“Hindi no..Bakit naman?Is there any reason for me to get jealous?” nananantyang tanung niya
“Wala…We’re just good friends.”agarang sagot naman nung lalaki
“Iyon naman pala e.” sagot niya
Ang totoo niyang ay nagseselos talaga siya sa closeness nang dalawa.May tiwala naman siya kay Andrew pero di niya talaga maalis sa sarili niya ang magselos.Kahit sinong babae naman siguro kapag nalaman nila na may ibang ka close na babae ang boyfriend nila talagang magseselos di ba?Tsaka yon nga,girlfriend siya kaya may karapatan siyang mag selos.
November 4 ay start na nung klase para sa second semester.Tulad nga nang napag usapan e susunduin siya ni Andrew.Halos ma inip siya kakantay dito.Di kalaunan ay dumating na rin ito
“Tayo na.”yaya nito sa kanya tsaka siya hinawakan sa kamay at sabay na silang lumabas nang bahay.
Nung naka labas na sila nang gate ay natanaw na niya ang kotse nung binata pero nagulat siya nang nakita niyang andon si Mhady sa loob
“Hi Aleja..Wazzup?” nakangiting bati nito sa kanya
“Oh nothing much..” tugon naman niya
“Aleja pwede bang sa passenger seat ka muna maupo ngayon?paborito kasing seat ni Mhady yong nasa harap e.” pamaalam ni Andrew
Nag init ang tainga ni Aleja sa narinig.Ibig sabihin kasi nun kapag sa harap uupo si Mhady ibig sabihin ito ang makakatabi ni Andrew at hindi siya.Ayaw din naman niyang ipahalata rito na nagseselos siya baka kasi isipin pa nito na wala siyang tiwala rito
She faked a smile and say “Okay…it’s no big deal.”
Habang nasa daan ay masayang nag uusap yong dalawa.Panay kasi kwento si Mhady sa mga nangyari sa kanya nung nasa Chicago pa siya at eto naming si Andrew ay parang enjoy na enjoy sa pakikinig rito halos hindi na nga siya napapansin nang mga ito.Nung nasa school na sila ay pinagbukas siya si Andrew tsaka inakbayan habang naglalakad sila papunta sa bago nilang classroom
“Ang tahimik mo ata mosh..okay ka lang?” tanung nito sa kanya
“Oo nga.Are you not feeling well?” singit ni Mhady
“So ngayon napapansin niyo na ang pananahimik ko samantalang kanina busing busy kayo sa pakikipag landian sa isa’t isa.” Paghihimutok ni Aleja sa sarili
“Huwag niyo kong intindihin.Okay lang ako.Bilisan na natin baka ma late pa tayo.” sabi niya pagkatapos ay pinilit niyang ngumiti
At sa kamalas malasan ay naging kaklase pa nila si Mhady kaya kahit sa classroom ay wala siyang kawala rito.Nung nasa classroom na sila agad niyang nakita si Janel at Zedrick na naka upo sa pangatlong row.Nagsawa na ata ang mga to na pumwesto sa likod kaya dito na sila naupo.Mabuti na rin at na reserba na siya nang upuan nang mga to
“Aleja.dito ka na.” nakangiting tawag sa kanya ni Zedrick
Tiningnan niya si Andrew na para bang humihingi nang permiso
Ngumiti naman ito at sinabing “Okay lang.Diyan ka na tumabi sa kanila kaysa naman sa iba pa.Tsaka kailangan ko kasing tabihan si Mhady.Alam mo namang wala pa siyang kakilala dito.”
Agad siyang naupo sa nireserbang upuan nang dalawa. “Bakit kasama ni Andrew si Mhady?” bungad sa kanya ni Janel
“Kilala mo siya?” nagtatakang tanung niya
“Oo naman.classmates nga kasi kami ni Andrew nung highschool di ba?Sila lang naman yung laging magkasama dati na isyu pa nga na may relasyon sila e.” sagot naman ni Janel
“Anu na naman yan Janel?Si Mhady na naman?bakit ba ang init-init nang dugo mo dun ha?” tanung ni Zedrick
“Duh!e napaka plastic ka ya niyan!” tugon ni Janel
“Mabait kaya tsaka sweet si Mhady.” Pagtatanggol naman ni Zedrick
“Natural mabait siya sayo.Lalaki ka e!Malandi kasi.” Panggagalaiti pa rin ni Janel
“Naku kung ako sayo Aleja.e distansya mo na boyfriend mo diyan.Hindi kasi yan mapagkakatiwalaan.Mind you.” Baling ni Janel sa kanya
Natigil ang pag uusap nila nung dumating na ang prof nila.Nagpakilala lang ito saglit tsaka isa isa na silang tinawag para magpakilala sa gitna.Habang nagpapakilala yung mga kaklase niya di niya mapigilan na huwag mapalingon sa sulok kung saan nakaupo sina Mhady at Andrew.Nakita niya na parang masaya ang pinag uusapan nang mga to kasi panay ang tawanan nila.Mukhang enjoy na enjoy nga si Andrew e at nakalimutan na naman na may girlfriend siya.
“Huwag mo na kasing tingnan kung alam mo masasaktan ka rin lang naman.” wika nung katabi niya