200318
'Neyin var?'
'Bilmem ne gibi duruyor?'
'Sinirli, üzgün..'
'Ölmek istiyorum bu yeterli mi? Hem yalnız kalacağım biraz, gidebilir misin?'
'Burası ikimize de yeter.'
'Gitmelisin hem sen ne yapıyorsun burada?'
'Ben uzun zamandır her gece, bu ağacın altında, bu yıldıza bakarak düşüncelere dalarım.'
Jungkook gözyaşlarını sildi ve çocuğun yüzüne baktı.
'O yıldız mı?'
'Evet.'
'Her gece orada mı olur?'
'Evet, çoban yıldızı...çoban yıldızının hikayesini biliyor musun?'
Jungkook, başını hayır anlamında iki yana salladı ve meraklı gözlerle yıldızı izlemeye başladı.
'Zamanın birinde, çok yakışıklı bir çoban varmış. Bu çoban koyunlarını otlatmak için dağa çıkmış. Zamanın nasıl geçtiğini fark etmemiş ve akşam olmuş. Çoban şarkılar söylemeye kaval çalmaya devam etmiş. Yıldızlardan biri çobanı görmüş ve aşık olmuş. Günlerce çobanı izlemekle yetinmiş. En sonunda dayanamayıp, yeryüzüne inmiş. Çobanın karşısına çıkmış ve kendini tanıtmış. Günlerce aynı ağacın altında buluşup sohbet etmişler. Yıldız, çobana onu sevdiğini söylemiş. Çoban da onu sevdiğini söylemiş ama evli olduğundan yıldızın haberi yokmuş. Karısı olanları öğrenince, büyü yaptırmaya karar vermiş. Çoban her gece dağa çıkmaya devam etmiş ama yıldız inemez olmuş artık. Çoban yeniden şarkılar söylemeye başlamış, yıldızı izlemiş ama yıldız geri gelmemiş. O gün bu gündür bize en uzak olan yıldızın adı çoban yıldızı olmuş.'
'Cidden bir daha birlikte olamamışlar mı?'
'Bana sorarsan onların ruhları birlikteydi ve kalpleri daima aynı anda attı.'
'Çobanın karısı için de kötü olmuş.'
'İnsanların ruhları evlenir, bedenleri değil.'
'Yani çoban aslında yıldızla mı evliydi?'
Taehyung, kıkırdadı.
'Öyle diyebiliriz.'
'İlginçmiş...bu arada sende ilginçsin.'
'Sevinmeli miyim?'
'Eğer hergün benimle konuşmak senin için iyiyse sevin.'
'Hergün gelecek misin?'
'Hergün geleceğim.'
'Senin çoban yıldızın var mı?'
Derin bir nefes aldı Taehyung. 'Var.'
'Üzüldüm.'
'Senin var mı?'
'(Henüz)Bir çoban yıldızım yok.'