Beautiful Goodbye

By ShadowlessPersona

126K 5.2K 333

Not all goodbyes are sad. Not all goodbyes are bad. This is Huffle Emery Martinez Delaverde's story. More

Disclaimer
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Epilogue
Author's Note

Chapter 50

2.5K 105 2
By ShadowlessPersona

The Last Chapter

"ELIZANDRE D. HARRISON"

Napatayo silang magasawa nang tawagin ang pangalan ng unico hijo, ang bilis lang ng panahon. Dati malikot na bata lang ito at hilig maglaro pero ngayon, he just completed his junior high school.

"with high honors" sabay silang naglakad magasawa papunta sa stage at sinabitan ng medalya ang anak. "Congratulations, Mr. & Mrs. Harrison"

"Thank you" she smiled, "Oh, ikaw na ang magsabit?"

He smirked, "Sabay tayo" tumingin sila sa anak na ang laki ng ngiti, "Ang galing talaga ng anak ko"

"Thank you, Papa! Syempre kanino pa ba ako magmamana?"

"Syempre! Sa Mama mo!"

"Nako, binola niyo na naman ako" aniya at nagpapicture na. Ilang sandali pa ay natapos na ang programa, kinuha ni Theo ang sasakyan nila habang si Eliz ay nasa mga kaklase pa't nagpapapicture.

She's waiting there when her phone rang. Si Kuya Raven, "Hello, Kuya"

"How was the completion ceremony?" tanong nito, "Pauwi na ba kayo?"

"It was fun" sambit niya, "Oo papunta na kami. We were just waiting for Theo, kinuha niya yung sasakyan"

"Alright, ingat kayo. See you later then"

Nang ibaba niya ang tawag ay si Theo naman ang tumawag, "Baby, I'm here" he said, "Nasaan na kayo?"

"Tawagin ko lang ang anak mo" hinanap niya si Eliz pero bigla itong nawala, saan kaya iyon nagpunta?

"Ma, let's go?"

"Oh, he's here" sambit niya sa asawa at binaba na ang tawag. May mga nagsipagbati pa rito bago sila nakasakay sa sasakyan.

"Sorry, Pa. Madami lang bumati kaya kami natagalan"

"It's okay, son" anito, "I'm very proud of you" He said and helped her with the seatbelt.

"Mukhang mangangandidato nga itong anak mo sa dami ng kinamayan" She kid aside, "Gusto mo ba maging politiko?"

Lumukot ang mukha nito, "Don't wanna be involved with politics, Ma"

"Do you have any plans then? Ano kukunin mo sa Senior High?"

"I was thinking of taking TVL" he said, "But, also I'm interested in taking HUMSS. Bahala na po siguro sa pasukan, Ma"

Hinawakan ni Theo ang kamay niya, "Oo nga naman, kakatapos pa lang ng anak natin. Let him enjoy his summer, bago niya ulit isipin iyan"

"Okay" she smiled, "Congratulations, anak!"

"Thank, Ma"

Nakarating sila sa bahay at naabutan ang mga bisita na nandoon. They invited some of their neighbors as well.

"Theo!" Agad na lumapit si Betty sa asawa. Si Betty ang kapitbahay nilang dating asawa ng hapon na hiwalay na ngayon dahil binubugbog ito.

Naging malapit ito sa kanila nang minsang sinagip ni Theo si Betty sa asawa dahil muntik na itong mahulog sa terrace ng bahay dahil sa asawa.

After that, sobra na itong na-attach sa kanila - well, kay Theo. Maganda naman si Betty pero nakakairita lang minsan kapag nagsasalita na dahil wala rin preno ang bibig.

"Oh, Betty" agad niyang agap bago pa ito makalapit sa asawa, "Kumain ka na ba?"

"Oo, mayroon lang sana akong ipapatingin kay Theo sa bahay. Magpaparenovate sana ako"

"Ulit? Kakaparenovate mo lang nung isang taon" aniya.

Napakamot ito sa leeg, "Alam mo naman..." ngumiti ito, "Anyway, may kakilala nga pala ako may binebenta siyang food supplement para madaling mabuntis. Gusto mo?"

"Betty" putol ni Theo, "May naghahanap sa'yo! Doon, oh" turo nito kung saan.

"Talaga ba? Sige, sandali lang!"

Nang makaalis ito ay hinila naman siya ni Theo papasok sa bahay, paakyat sa silid nila.

"Hayaan muna si Betty, alam mo naman iyon" ani Theo sa kanya, "Hey..."

"Para naman kasing timang, hindi ba? Nakapagtapos na nang Grade 10 na si Eliz pero aalukin pa ako ng food supplement na nakakabuntis? As if naman totoo iyon"

"Are you still affected by it?" masuyo nitong tanong sa kanya.

Umiling siya. Matagal na niyang natanggap na hindi na masusundan si Eliz. They tried IVF and it failed. Iyon naman ang hiniling nila sa Diyos, na kung maging successful ay okay pero kung hindi, tatanggapin na nila na si Eliz na lang talaga.

And she began to accept it. Nahuli lamang si Betty.

"I accepted it but she should be sensitive enough to discuss it. Lalo na may mga bisita tayo, paano kung may makarinig?"

"Alright, kakausapin ko na lang..."

She raised her left brow, "Isa pa iyan, bawas-bawasan mo ang pakikipagclose diyan kay Betty. She's becoming so close with you to the point na may pagyapos yapos pa"

Natigilan siya nang makita itong nagpipigil ng tawa. Nakakainis!

"Bababa na nga ako!"

"Hey..." hila nito sa kanya pagkuwa'y niyakap, "Sorry, you're just so cute..."

Cute? "Cute pala ha! Sa guest room ka matutulog mamaya!" hampas niya rito na mas kinatawa pa ng huli, "Theo!"

"You're jealous..." he lightly pinched her nose, "Pakiss nga..."

Iniwas niya ang mukha pero sinimulan siya nitong harutin. They end up giggling together, nakakainis! Ang rupok rupok niyang talaga.

"Ma, Lola is looking for you!" ani Eliz sa kanila sa likod ng pinto, "Let's go!"

"Okay, okay!"

"Mamaya na kayo maglambingan ni Papa! Tara na po!"

Nagkatinginan sila muli ni Theo, "Huwag na magselos, Baby ko?"

"Baby ka diyan"

"Kiss mo na ako..." He pouted his lips. Damn, how could she resist his cuteness? Kung ganito ito hanggang sa tumanda sila ay wala siyang problema.

She closed her eyes and kissed his lips. Nang maghiwalay ang mga labi nila ay mapagmahal siya nitong nginitian.

"I love you, Mrs. Harrison"

She smiled, "I love you too, Mr. Harrison"

Magkahawak kamay silang bumaba at sinaluhan ang mga bisita. Hindi talaga natatapos ang pagsubok, mas pinapatatag lang tayo nito.

Natutunan niyang tanggapin ang bagay na hindi ibinigay ng Diyos ay laging may dahilan. Siguro hindi pa ngayon pero unti-unti ay makikita rin nila ang dahilan.

Still, praised be to God.

----
Author's Note: Thank you very much for reading this story. Thank you for giving me the opportunity to be heard through this story. This will be the last chapter, Epilogue will come next.

Continue Reading

You'll Also Like

4.2K 176 27
Did she deserve this kind of love after what happened? Did he wished to be attached with this woman forever? Coffee Series
5.5K 318 25
A man who happens to remember every detail of the lifes around him, sakit na pipiliin nyang alisin sa buhay nya para hindi na maging miserable, pero...
4K 249 38
Gabriella Dela Cruz is a very famous model and brand ambassadress who will unexpectedly work for a project with her "almost boyfriend" Ethan Meechael...
65.3K 1.2K 53
Roa, a designer and boutique owner, wanted to move on from the man whom she courted and rejected her when she was in college. But years later, Nixon...