Shea's POV
Ngayon ang araw ng chess tournament diyan sa AN Mall. Naka T-shirt ako ngayon na tinernohan ng pants at sneakers.
8:00 AM pa lang naman, mamayang 10:00 pa ang start. Pumunta muna ko kay Eman na kagroup ko para iabot yung nasimulan ko na project sa ArPan.
Pabalik na sana ako nang may bumusina na Black Corvette sa likuran ko.
Hayst! Kaluwang-luwang ng daan eh.
Narindi naman ang tenga ko nang paulit-ulit niyang paandarin ang busina niya.
"Hoy Chubs! Sasakay ka ba o hindi?!" Oh si tukmol pala.
Ito talaga hindi ko maintindihan. Minsan biglang maglalambing. Tapos pamaya-maya akala mo namang tigre kung magalit. Kabod na nga lang yan hindi nagsasalita saka nag-walk out kagabi noong hinihingi ko yung pen. Tapos ngayon naman ito. Sobrang ingay na naman!
Naglakad na ako papunta sa kotse niya. Biglang tumunog yung phone ko. May nagtext ata. Kukunin ko na sana.
"Hoy Chubs ano?!!" Sumisigaw na namang yung galit na tigre sa loob.
Hindi ko tuloy nakuha yung phone. Ito naman kasi masyadong apurado.
"Ito na nga tukmol oh! Sasakay na!" Pagalit na sigaw ko sabay padabog na sinarado ang sasakyan niya.
"Sisirain mo ba kotse ko?!" galit na naman siyang tumingin sakin.
Ano to? Mag-aaway na naman kami?
Kung hindi ko lang talaga kailangan ng masasakyan, iniwanan ko na 'to dito eh.
Inirapan ko naman siya.
"Pashades shades pa, feeling gwapo." mahina lang ang pagkakasabi ko no'n pero alam ko na dinig niya.
"Do you want to get out?!" rinding rindi na ko sa boses niya.
Hindi ko na lang sinagot. Parang gusto ko tuloy ng tahimik na mundo. Yung walang JETHROY.
Binuksan ko yung phone ko para tingnan kung sino yung nagtext. Pagkabukas ko, nagulat ako dahil ang dami ng missed call sa akin ni Joy. Yung nasa katabing room namin ni Lauren. Nakita ko namang may text siya kaya binuksan ko.
From: Joy
Shea. Sorry man kung naabala kita. Si Lauren kasi nasa hospital. Nakita ko na lang kasi kanina na nakahandusay doon sa labas ng room niyo.
FUCKKKKKKK!
"Dalin mo ko sa Hospital! May kailangan tayong puntahan!"
Nagpapanic na ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Gulong gulo ang utak ko sa mga nangyayari.
"Paano yung sa tournament mo?" Napatingin ako kay Jeth na naguguluhan na rin sa kinikilos.
"Pwede ba wala na kong pakialam do'n Jeth! Hindi 'yon ang mas importante. Yung kapatid mo nasa hospital ngayon."
Nakita ko ang gulat sa kanya nang banggitin ko na nasa hospital si Lauren.
Wala siyang tigil sa kakamura. Kahit na nagdadrive siya ay paulit-ulit niya lang sinasabi 'yon.
Hindi nagtagal ay nakarating na kami sa Dewford Hospital. Dali-dali kong bumaba sa kotse ni Jeth. Nanggigilid na ang luha ko.
Hindi na ko mapakali. "Miss nasa ICU po si Ms. Bernardo."
Bahagyang kumirot ang kalooban ko dahil sa narinig ko. Dali-dali akong sumilip sa ICU at nakita ko si Lauren na nakahiga sa hospital bed.
FUCKK!
Bumuhos ang luha ko ng makita ang kondisyon niya. Bukod sa dextrose at oxygen, kung ano-anong tubo at aparato ang nakakabit sa katawan niya. Napasabunot tuloy ako sa sarili ko.
Tumunog muli ang cellphone ko at nag-aalab ang mga mata ko sa nakita ko.
From: Sven
Una pa lang yan Shinea. Tumatakbo ang oras.
Kasalanan ko 'to. Kasalanan ko 'to! Kung hindi ko siya iniwanan. Hindi sana ito nangyari. Fuckkk! Napasalampak ako sa sahig habang patuloy lang sa paghagulgol.
Ilang oras na rin akong nakatayo dito sa harap ng ICU. Nagbabakasakali na baka magising si Lauren.
Narinig ko naman ang mabibigat na yabag palapit sa akin. Marahas na hinablot nito ang kamay ko at dinala ako sa labas ng hospital. Madilim na. Hindi ko namalayan na halos kalahating araw na pala akong nakatanga dito. Ibinagsak niya ang kamay ko. Nakatalikod lang siya sakin habang dinig ko ang kanyang paghikbi.
Jethroy's POV
Ibinagsak ko ang kamay niya. Hindi ko talaga mapigilan ang emosyon ko. Nakatalikod ako sa kanya habang patuloy na lumalandas ang luha sa mga mata ko.
Nakita ko siyang nakayuko. "K-kasalanan mo to! Kung hindi dahil sa'yo hindi ito mangyayari! Wala sana dito ang kapatid ko!" Mas lalo lang nag-uumapaw ang galit ko sa kanya. "Ano?? Ha?! Bakit di ka makasagot?!"
"Kasalanan ko."
Napasabunot na ko sa ulo ko. "Dinamay mo pa sa mga pinaggagagawa niyo si Lauren! Di ba sakin naman kayo may kailangan?! Bakit hindi ako?! Bakit kailangan pa si Lauren?! Ha?!" inis akong napahawak sa balikat niya. "Fuckk!! Answer me!!"
"O-oo Jeth kasalan ko! Kasalanan ko lahat ng 'to. Kasalanan ko!" Bigla siyang napasalampak sa sahig. Dinig na dinig ko ang kanyang paghikbi.
"5 m-months ago. Sumali ako sa G Mafia. Tulad mo, nawalan din ako ng mahal sa buhay. Walang awa nilang pinatay ang nanay ko. Kaya para makapaghiganti ay nagpanggap akong kaanib nila." Napaayos siya ng upo at saka inakap ang tuhod. "Kasalanan bang humingi ng hustis-sya?" Basag na ang boses niya. "Jeth, kasalanan ba?"
Tila ba nararamdaman ko ang sarili ko sa mga sinabi niya. Biglang napawi ang galit na nararamdaman ko sa kanya.
Bigla akong napaupo sa tabi niya. Isinandal ko ang ulo niya sa balikat ko at hinimas ang buhok niya. "Tahan na. Hindi gusto ni Lauren na makitang nagkakaganyan ka."
Inaaliw ko na lang ang sarili ko sa liwanag ng mga bituwin.
Napalingon ako sa gawi niya. Nakita kong naidlip na pala siya. "Kasalananan ko." She murmured.
I can put myself in her shoes right in this situation. Alam ko ang feeling ng mawalan. Minsan mas mabuti din palang isantabi mo muna yung galit mo para sa mga taong nasasaktan din. Pinagmasdan ko ng marahan ang mukha niya.
Kanina pa tinatambol ang dibdib ko habang tinititigan siya. Hindi ko maintindihan.
"Bakit nga ba kita nagawang bullyhin?"
Maya maya pa ay binuhat ko na siya at isinakay sa kotse ko. Tinahak ko ang daan patungo sa bahay namin. Sa gate ay pinagbuksan naman ako ng guard at agad ding pumasok.
Binuhat ko naman siya at ipinasok ko kaagad sa loob ng bahay naminl. Nakita ko naman sa table si mommy habang nagpeprepare ng dinner.
"OH MY GOD! Jethy Boy!" mabilis siyang lumapit sa amin. "Hala!! Ang cute! Girlfriend mo?"
"Mom!" saway ko sa kanya. "Hindi ko siya girlfriend, okay?"
"Eh bakit hindi? Sayang naman kung ganon."
Hayst. "Ipapasok ko muna siya sa guest room. Mamaya na tayo mom mag-usap." Nabibigatan na rin kasi ako.
After ko siyang maibaba sa kama ay lumabas na rin kaagad ako.
Si Mommy naman tingin nang tingin pagkalapit ko sa kanya. "Infairness ah. Ang cute niya ah. Ang ganda pa."
Maganda? Kailan ba naging maganda si chubs? Malabo na ata mata Mommy. Wala tuloy akong tigil sa kakatawa.
Shea's POV
Umaga na nang magising ako. Ginala-gala ko ang mata ko. Parang may mali ata sa kwarto ko.
Teka? Kwarto ko nga ba 'to?
Shit! Agad tuloy akong napabangon nang mapagtanto na hindi ito ang kwarto namin ni Lauren. Napa-face palm na lang ako nang biglang sumagi sa isip ko ang mga nangyari kagabi.
Posible bang nakila Jeth ako?
Fuck.
Pagkabukas ko pa lang ng pinto ay nakita ko kaagad ang isang magandang babae. Mukhang may pineprepare siya.
Noong nakita niya ko nakita ko naman na bigla siyang ngumiti. "Jethy Boy! Look! Gising na si cutie!" Nakita ko naman si tukmol ng diyaryo sa sofa. Mukhang wala siyang pake sa sinasabi ng mommy niya.
Lumapit naman ang ginang sa akin. "Hija, ano pangalan mo?"
"Shinea. Pero Shea na lang po." Sambit ko sabay ngiti ko sa kanya.
"Hala ang cute ng name!!" sobrang energetic ng mom niya. Now, alam ko na kung saan nagmana si Lauren. "Baby She na lang hihi!"
"Mom!!" nakita ko naman si Jeth na sinusuway yung mom. "Look, she's not comfortable." Take note. With accent pa.
"Ganon ba? Sorry Baby She ah." napayuko namab ang Mommy niya.
Umiling na lang ako. "Hindi po! Okay lang po sakin." Sinabayan ko naman ng ngiti.
I saw Jeth rolled his eyes. Hay nako.
Para namang kumislap ang mata ng Mommy niya. "Yieeee! Ang cute ni Baby She!" saka sinabayan niya pa ng pisil sa pisngi ko sabay yakap.
Niyaya na ako ng Mommy ni Jeth sa hapag. "Ahmmm. What should I call you po?"
"Mom na lang hija hihi!" Ang cute ng ngiti ng mommy niya.
Maya maya pa at may kinuha yung mommy ni Jeth sa may oven. Nakita ko naman na bitbit niya yung platito na may lamang cookies. "For baby She! Hihi"
Nahihiya tuloy ako sa mommy ni Jeth. Sobrang hospitable niya. Ang bait pa.
"Mom! Where's mine?!" pagwewelga ni Jeth.
"Wala hehe. Mag-bake ka na lang." sagot ng mommy niya.
Nakita ko naman si Jeth na padabog na binagsak ang kutsara sa plato. "I'm done."
Problema non?
Nakita ko siyang pumasok sa room niya. Sinundan ko.
"What are you doing here?!" tigre mode again.
"Ayan na. Selos ka pa." Inabot ko na lang sa kanya yung cookies na gawa ng mommy niya.
"Hindi ako nagseselos! Pwede ba?!" sabay talikod niya naman sakin.
Umupo naman ako sa kama niya. Hayst Ang lambot oh. Inihiga ko ang buo kong katawan doon.
Napahawak ako sa tagliran ko ng bigla kong ihulog ni tukmol sa kama.
"Damot!" I rolled my eyes. Inilapit ko ang mukha ko at tumitig sa kanya. "Sobrang bait naman sakin ng Mommy mo." Napangiti ako. Nakita ko ang inis sa kanyang mukha. "Pa'no kaya pag sinabi kong nililigawan mo ko?"
Tila umusok ang kanyang ilong sa sinabi ko. Tawa tuloy ako ng tawa. "Don't you dare tell her!"
"Okay." tipid kong sagot.
Luminga linga pa ko sa kwarto niya. Kulay gray ang kabuuan no'n. Napokus ang tingin ko sa mga collection niya ng laruan.
"Pokemon?" natawa tuloy ako. "Mahilig ka sa pokemon?"
"Huwag mong gagalawin yan!" sungit.
Napokus naman ang atensyon niya sa cellphone nang biglang may tumawag.
"Yes. Papunta na po kami diyan." sagot niya do'n.
"Who's that pokemon?"
Nainis naman siya sa tanong ko. Nagtatanong lang ako oy. "Fine. Di ko na lang sasabihin sa'yo."
Dali-dali naman siyang lumabas kaya sinundan ko. Hinawakan ko siya sa braso niya nang maabutan ko. "Ano nga ba kasi 'yon?"
Napatigil muna siya sandali saka inis na tumingin sakin.
"Fine. Nagising na daw si Lauren."
__________________☆
-CYRONGRAY