Mirari Eliana's POV
Nasa bahay na kami namin ni Nickolas dahil naka uwi na kami galing sa vacation galore namin. At nasa harap ako ngayon ng salamin ready ng umalis papasok sa school.
"OMG! I'm so blooming! This is what love do to you!" I said while giggling. "Baliw ka talaga!"
"Buti naman tanggap mo na at naaamin mo na din finally sa sarili mo na baliw ka talaga!
Tse! Pwede ba, matagal ko ng alam na inborn ito! Denial lang talaga ko. Hihihi!"
I raised my right hand na parang nanunumpa sa harap ng salamin.
And finally after that night, "I can finally admit that I, MIRARI ELIANA COJUANGCO PROUD TO BE ANDERSEN HAS VIOLATED ATTORNEY NICKOLAS SEAN ANDERSEN's LAW NUMBER FOUR.
I'AM PROUD TO BE GUILTY FOR VIOLATING THAT LAW AND MY ACT AND FEELINGS AND MY UNDYING LOVE FOR HIM IS A STRONG EVIDENCE AGAINST ME.
OMG! Pinagkakanulo ko na ang sarili ko na magkasala at ako pa mismo ang nagbibigay ng evidence!" Nagdadramang sabi ko with matching hawak pa sa dibdib ko gamit ang isang naka baba kong kamay. Loyal yung right ko, nanunumpa pa din. HAHAHA!
Wait pero di pa tapos sa pag iisip ang mga isip ko!
Umupo ako sa bench sa balcony. At nangalumbaba sa sandalan nito.
Makapag emote parang hindi ka malelate sa foundation day ah?! Sermon ng isip ko.
"Should I feel sorry for not following our rule? No! Dapat hindi kasi nothing is wrong when it comes to love!" Determinado kong sabi at bumaba na para maihatid na ko ni Ckola sa school.
Pagbaba ko as usual naka suit na naman siya akala ko pa naman makikita ko siyang naka trunks katulad nung bakasyon.
OMG! Ano ba yan! Vinaviolate niyo ang isip ko! Isa kang malaking virus Ckola! GRRR!
♥♥♥☀♥♥♥☀
Lulan kami ngayon ng sasakyan.
And I thought everything will be normal between me and Ckola but I guess I'm wrong kasi kung ako ang tatanungin niyo naging mailang kami sa isa't-isa after that night.
Pero siyempre loko lang! Roleplay lang yun kaya hindi niya dinamdam unlike me na nasasaktan. Ang lovelife ko nga naman kasama siya, uusad pa kaya? HAHAHA!
Every single second that passed mas nagiging maigi ang pagiging mag friends namin ni Ckola pwera na lang ngayon na ihahatid niya ko sa school.
Okay na sana, Greek God na siya sa paningin ko kung hindi lang niya ko inaasar. Sobrang heavy sleeper ko daw talaga dahil hindi ko manlang daw nagawang lumipat sa kwarto namin at sa hammock ako naka tulog.
"Next time Porky Pig let me know when you need me, you always know that I'am willing to be your Tarzan kahit mabigat ka pa."
Saglit niya kong tiningnan dahil nag dadrive siya. Oo alam ko, kakulay ko ngayon ang strawberry! Argh.
Okay na sana, nandun na kikiligin na ko---
Kutsero! Kinikilig ka naman talaga!
"Correction, wag kang feeling Tarzan, si Monkey Pig ka!" Sabay belat ko sa kanya na ikinatawa niya lang.
"Unfair! Super unfair talaga! Dapat both tayong nagbebenifit sa deal natin. Bakit parang ikaw lang?" Maktol ko sa kanya. Maigi naman at traffic kaya magkaharap kami ngayon.
"Why?" Takang tanong sakin ng handsomeneeeeeess na nilalang na ito!
"I know I promised to myself na kaylangan lagi kang masaya kasama ako--- OMG!" Sabay takip sa bibig ko.
Don't tell me nasabi ko sa kanya ang secret na dapat na sakin lang?! OMG!
Nasabi ko nga dahil nagawa pa niya kong ngisian! Meanie!
I was about to speak pero inunahan niya ko habang nagsimula ng mag drive ulit dahil green light na.
"You should be happy then that you're making me happy." At ngumiti na naman siya.
Nasa alapaap na ata ako!
Sira naka upo ka lang sa kotse kasama ang pinaka nakaka inlove na ngiti ng nag iisang Ckola.
Napa isip naman ako sa sinabi niya. Ugh! And again, tama na naman siya! Masaya naman ako its just that, okay fine ako pa din kaya yung nag eeffort! Haller! Hahaha!
"I'am, kaya lang---"
"Okay para tumigil ka na, pwede ba ko sumama sa foundation niyo ngayon?"
Pinutol niya ko, tingnan mo itong unggoy na to! Dati nagagalit kasi ako yung nampuputol pag nagsasalita siya tapos siya ngayon ang nagawa sakin! Masama talaga na masyado siyang nadidikit sakin, nahahawa siya sakin masyado!
Pero wait, ano daw sinabi niya?
"Oo naman! Welcome na welcome ka sa school namin!" Sagot ko agad na super happy yung tipong abot sahig na yung laki ng bibig ko dahil sa sobrang laki ng ngiti ko. Open wide smile. Cover girl smile! HAHAHA!
Naiiling naman siya sa inakto ko.
♥♥♥☀♥♥♥☀
Dapat pala hindi ko na lang siya sinama sa school ngayon. Dahil sa sikat at malaki ang university namin kapag Foundation, talaga naman inaabangan at kahit mga outsiders pwede maka pasok.
Nagdidilim na ang mga paningin ko sa mga babaeng naka tingin kay Ckola, the moment na bumaba kami sa kotse niya mula sa parking lot.
"Umalis ka na lang kaya?" Baling ko sa kanya.
Selfish ako eh!
"Hindi ko talaga maintindihan ugali mo. Now I know how your firemds feel kapag nagiging bipolar ka." Naiiling niyang saad.
Nginitian ko siya ng matamis. "Baba ka konti." With matching hand gestures pa. Sumunod naman siya sakin.
Naka ngiti pa din ako ng ubod tamis at humawak pa ko sa balikat niya para makita lahat ng babae na akin siya! Akin lang ang asawa ko!
"Aaah!" Angil niya sakin. Kinagat ko lang naman po kasi ang tenga niya.
"Hindi ako bipolar. Kasalanan mo to, pinapaalis na nga kita ayaw mo pa parang wala kang aasikasuhin kaso ngayon!"
Tinalikuran ko siya pero agad din akong humarap hindi ko matake na iwan siya habang pinagpye pyestahan siya ng lahat ng babaeng humihinga.
"Aalis ka o hahalikan kita?" Pananakot ko pero syempre all smiles ako sa kanya. Dahil alam ko naman na hindi niya kakagatin ang plano ko.
Pero no! Mali pala ko!
Lumapit siya sakin. Can't you feel that boom boroom boom! Boom boom boom! Current song ng nagwawala kong puso dahil sa closeness namin.
"Gawin mo nga." Hamon niya.
Pumikit ako at ngumuso pero dumilat ako at dinilaan siya. "Hanggang salita ka lang pala." Natatawa niyang sabi sakin sabay gulo sa buhok ko.
"AYIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!" Nagulat naman ako. Pag tingin ko, napapalibutan na pala kami ng mga tao at talaga ginawa kaming isang teleserye. Bongga talaga ang mga tao ngayon!
"Tara na nga!" Sabay hila ni Ckola sa kamay ko.
Ako naman nagpahila with a pretty smile on my face.
"Kaylangan may ganong eksena?!" Sita ng isang baklita sa likod namin.
Hindi ko na kaylangan humarap para malaman kung sino yun pero si Sab hinarap ako sa kanya at tiningnan ako ng seryoso.
"Maglalaro na tayo sa booth o hahalikan mo muna siya?!" Sabay tawa nilang tatlo.
At dahil nangangati ang kamay ko pinagkukurot ko sila sa pisngi nila at lumingkis ulit ako sa braso ni Ckola na naka tingin sakin na amuse na amuse sa ginawa ko.
"Ouchy! You just touch my smooth skin!" Masamang tingin na pukol sakin ni Paula.
"It's so masakit, you know?!" Hawak sa pisnging daing ni Sab.
"Ikaw Ivan wala kang sasabihin?" Inunahan ko na.
"Meron, gaganti ako. Intay ka lang." At nginitian niya ko ng wicked.
"Okay!" And I smiled sugarly at him. "But for now maglaro muna tayo ang dami daming booths oh!" Sabay turo ko sa cotton candy stand.
Pumunta naman kami lahat dun at lahat kami meron maliban lang kay Ckola.
"Aba Eli! Ikaw nagyaya dito tapos hindi ka magbabayad?" Sermon ni Paula sakin ng sumasahod na si manong sa pambayad namin.
I smiled cheekily at him. "Ikaw muna magbayad. Wala na kong baon." Sinabayan ko ng kinakabahang tawa, dahil for sure sesermunan ako niyan dahil wala na ko allowance agad.
"Ako na." Presinta ni Ckola at siya ang nagbayad.
Nag simula na kaming maglakad.
"At bakit wala ka ng allowance ha?! This is the first time Eli na maubusan ka ng pera!"
See? Tama ako.
Kasalanan to ng unggoy na pinabayadan sakin yung grocery. Naman!
"Ako kasi nag bayad ng grocery namin kasi sabi ng mabait kong asawa, ang takaw---"
"Matakaw talaga!" Tumatangong sabi ni Sab.
"Bipolar at baliw pa." Sang ayon ni Paula.
umakbay si Ivan kay Sab. "At ubod tanong at kulit pa."
Sinamaan ko ng tingin yung tatlo at nagpatuloy sa pagsasalita.
"---takaw ko daw." Sabay sama ng tingin kay Ckola na nagulat dahil ngayon alam na niya na wala na kong pera dahil sa kanya. Umiwas din ako agad ng tingin dahil alam kong kasing pink ng cotton candy na kinakain ko ngayon ang mukha ko dahil sa mismong harap nila nasabi ko na asawa ko ang nag iisang Coca Ckola.
"What?!" Sabay na sigaw ni Paula at Sab.
"Duet na lang kayo pano na lang si Ivan niyan?" Natatawa kong sabi pero nawala din agad si Paula kasi!
"Kasalanan mo naman pala! Bawasan mo kasi katakawan mo." Pairap niyang sabi sakin at kukurutin ko sana siya sa pisngi ng hapitin ako bigla sa bewang ni Ckola dahil may muntik ng makabangga sakin mga batang naghahabulan.
Keep calm and kilig later, Mirari. Kaylangan mo pang kumain ng cotton candy.
"Thankies." Sabi ko sa kanya at medyo lumayo ng konti, masyado kaming close baka mamaya makita niyo ko naka handusay na sa daanan dahil natunaw na ko sa hawak niya.
"Ayaw mo?" Alok ko pero tiningnan niya lang ako na parang tinubuan ng tatlong ulo.
Alam ko na!
"Wait don't tell me, you don't know what this is?!" Sinamaan ko siya ng tingin ng tumango siya.
What do I expect from him? Isang attorney na ang kilala lang ay ang libro, news paper, law firm, coffee sa umaga at ang pagsusuot ng suit lang ang alam niya.
Hindi na dapat ako nagulat na hindi niya alam kung ano ang cotton candy.
"You want to try?" Susubuan ko sana siya ng pigilan niya ang kamay ko.
"Matagal mo na bang kinakain yan?" Tumango naman ako sa seryosong tanong niya.
"Then no. Baka . . . mahawa ako sa kakulitan mo." Naiiling niyang sabi.
"What?" Hindi ko kasi narinig yung huli niyang sinabi.
"No, I don't like sweets."
"Okay. Sayang naman I'm a big fan of sweets!"
"Mukha nga."
Nagningning ang mata ko ng makakita ako ng ubod laking monkey stuff toy.
"Kita kits tayo later, guys! Ciao!" Paalam ko sa tatlo at hinatak bigla si Ckola sa booth na yun.
Nagbigay ako ng twenty sa isang student na nakatoka sa booth.
Yung lalaruin para makakuha ka ng prize ay yung para sa malalakas na tao at dahil assuming na malakas ako, maglalaro ako.
Its the strength-o-meter game kung hindi niyo pa din ako magets kasi kahit ako nahihirapan ako idescribe maaari niyong tingnan sa gilid. ( A/N: Look at the game machine at Media Section, guys! xoxo )
"Whooo!" Bugang hangin ko habang bumubwelo ng lakas.
"Go Sweetheart!" Sigaw ng isang grupo na nginitian ko.
"BAM!"
Sorry naman, hindi man lang umakyat kahit isang guhit yung hampas ko. Assuming nga lang ako diba? Sorry na. Dyosa lang ako marunong din akong tumanggap na hindi talaga ko macho. Sigh.
"Okay lang yan Sweetheart!"
"Gusto mo ba kami na lang kumuha para sayo?" Naka ngiting umuling ako sa kanila.
Napakamot ako sa ulo ko. "Sayang naman yung monkey." Malungkot na sabi ko sabay hila paalis kay Ckola.
"Hindi mo manlang ba kukunin yung monkey para sakin ha Monkey Pig?" Malungkot kong saad kay Ckola.
"I don't play that kind of game Porky Pig." Nadisappoint naman ako sa sinabi niya at kumunot ang noo ko ng pitikin niya ko sa noo. Sinamaan ko siya ng tingin.
Ang cute kaya nung monkey. Ayaw mo nun? May madadagdag sa pamilya mo?
Pumunta kami sa bench kung saan nakikita ko yung tatlo na naka upo.
"Oh bakit parang luging lugi ka?" Tanong agad ni Ivan pagkaupo na pagkaupo namin.
Sinong di malulugi kung hindi ko nakuha yung monkey at hindi man lang pala marunong maglaro itong katabi ko! GRRR!
OMG! Mirari, reminder lang, hindi ka lion, model ka!
"Kasi!" Parang batang nagmamaktol na simula ko pero inikom ko din yung bibig ko wala naman na ko magagawa.
"Sakay tayong ferris wheel!" Yaya ko sa kanila at hinila sila patayo.
Mabuti naman at hindi sila pakipot kasi kung hindi . . .
Naka pila na kami pero may nasasaganap ang radar ko . . . grupo ng babae.
And what do you know? Tama ako dahil isang kumpol ng mga babae ang lumapit samin specifically kay Ckola na kanina pa naka akbay sakin kaya alam niyo na kung bakit quite lang ako. HAHAHA!
"Pwede po papicture?" Nagtitilian sabi nila.
Napipilitan naman tumango si Ckola.
"Papicture po kami." Sabay abot ng phone nung babae kay Paula na tinaasan lang siya ng kilay.
"Maganda ako. Magandang maganda ako at hindi ako photographer." Sabay irap. Pinipigilan ko naman na hindi matawa.
"Looks like walang kukuha. Next time na lang girls." Pagtataboy ni Sab dito.
At halos ngumawa na sa lungkot ang mga babae.
"Next time bawal ang magpapicture lalo na kapag girls." Aba, marunong din akong magselos ano, lalo na sa taong mahal ko.
"Ehem." Sabay sabay na sabi ng tatlo na tatlo which I just smile at them sarcastically.
"Are you jealous?" Pengi ngang blush on! Para hindi na obvious na namumula ako lagi!
"Law number three. No personal questions." Ngiti ko sa kanya.
Ng malapit na kami maka sakay ay nag ring naman ang phone niya. "I got to take this, kayo na lang sumakay." Kahit ayaw ko tumango ako at kaming apat na lang nila Sab ang sumakay.
"No, hindi pwede! Kaylangan kasama ka." Pigil ko sa kamay niya.
Ignore the wild beat of your heart Mirari! OhMyGRRR! Samaan mo siya ng tingin!
'Cause I swear kapag hindi siya sumama tatalon ako pagdating sa tuktok ng ferris wheel.
So ganun na lang? Magpapakamatay ka na lang? Paano na lang ang buong bansa kung mawawala ka? EHEM! EHEM!
Konting hiya. Please. Please lang.
Nasakit ang ulo ko dahil sa dami ng boses sa isip ko kaya pinilig ko ang ulo ko at hinarap si Ckola.
"Joke lang. Sige na." Sabay ngiti ko sa kanya. At hindi manlang nagpapigil ang unggoy, umalis nga!
Naka tanaw lang ako sa kanya hanggang sa mawala na siya sa paningin ko at pumunta sa harap ko si Paula kaya nawala ang ngiti ko.
"Joke lang. Sige na." Gaya niya sakin kaya kinagat ko siya sa tenga niya. "Ouch!"
Sabay sabay na napasapo silang tatlo sa mga noo nila. "Wala na talagang pag asa mag bago."
Nalugmok naman ako sa sinabi nila but . . . "that's fine with me! Atleast I will always be the Mirari Eliana Cojuangco Andersen, you all love." And I smiled oh so sweetly and beautifully at them.
"Hmmmmm. Oo nga." Naka ngiting tango ni Ivan.
"Pero one of a kind ka talaga! Hindi ka man lang nasaktan!" Sabay yakap sakin ni Sab ng patagilid yung sa balikat lang.
"Hmp! Back to the original topic nga tayo! Maka oo ka! Labas naman sa ilong mo. Hep! Wag kang sumingit, we know you too well kaya wag ka ng humanap ng lusot!"
Ang haba haba na ng nguso ko kaya sinipit na naman ni Paula. "Itsh tro! I meant wot I shaid!" Salita ko habang naka sipit pa din yung dalawang daliri ni Paula sa bibig ko.
Supposedly, It's true! I meant what I said, yan talaga ang sabi ko.
Tinawanan nila kong tatlo at tinanggal ko na ang kamay ni Paula. Aba enjoy!
"Ayoko na sumakay." Malungkot kong baling sa kanila. "Kayo? Gusto niyo pa ba?"
"Hindi na din!" At inakbayan ako ni Paula at nag tungo kami sa isang bench.
Kami ni Paula naka upo sa bench habang yung dalawa naman naka upo sa harap namin sa bermuda grass.
Naka dantay ang ulo ko kay Paula. "I have something to tell you."
"Nag sasalita ka na nga eh!" Basag sakin ng ever so nice na baklitang mahal na mahal ko.
"I'm serious." Mabigat kong sabi na napansin siguro nila dahil nakuha ko bigla ang atensyon nila.
Kitang kita ko ang concern sa mukha ni Sab. "Tungkol ba sa inyo ni Nickolas?"
"Yes."
"What could be the problem between the two of you? Akala ko ba friends na kayo . . . even though alam namin na may forever for life na pagmamahal ka kay Nickolas. Wala naman kaming nakikitang problema sa inyo."
Nag simula ko ng kagatin ang labi ko.
"That's the problem! Should I be guilty for loving him? Because in the first place I was sure, in fact I was one hundred and one percent sure that I wouldn't fall inlove with him kaya nga I didn't hesitated when I've signed those stupid contract he made! OhMyGee! Now that I looked back at that day sobra pa kong maka tawa kasi nga alam ko sa sarili ko na hindi ako maiinlove sa kanya but as time passes by . . . " Ang kaninang naka kunot kong noo ay napalitan ng isang maaliwalas na ngiti dahil naaalala ko lahat ng araw na magkasama kami ng asawa ko.
"It never crossed my mind that I would fall inlove with him. But loving him is so easy . . . very easy. Like dreaming of a happy ending . . . that kind of easy."
My smile was vanished as Paula pointed a finger at my direction. "Dapat lang maguilty ka ano! Dahil palihim mo siyang iniirog." Nabatukan siya ni Sab.
"Umayos ka nga!"
"Oo na, Sababoy, tse!" Niyakap ako ni Paula at hindi inintindi sa Sab. "Don't be guilty, ksai una sa lahat sabihin na natin na you were arrogant back there when you signed the contract and told him such things pero hindi mo naman kasalanan na ang pinili ng puso mo ay siya." Somehow gumaan ang pakiramdam ko.
Magsasalita pa lang sana ako ng tumabi sa kabila ko si Sab at niyakap ako kaya napag gigitnaan nila ako ni Paula.
"Paula's right, you shouldn't be. Love know no boundaries it comes in unexpected ways. Hindi mo kasalanan na siya ang taong mamahalin mo dahil sa una pa lang hindi natin alam ang mangyayari in the future."
Tumayo naman si Ivan sa likod namin at pinatong niya ang dalawang kamay niya sa magkabilang balikat ko.
"But honestly we're so happy that finally you found the right one for you. The one who makes you smile and the one you truly love and the one will you spend the rest of your life with."
I blinked several times para naman umusog yung mga luha ko. "I'm so glad na kayong tatlo ang naging kaibigan ko. Hinding hindi ko kayo ipagpapalit sa kahit ano pa."
And just like that gumaan ang pakiramdam ko.
Oo nga naman, I shouldn't feel any guilt dahil mahal ko siya. aba nag mamahal na nga lang ako kaylangan maguilty pa ako? Big NO NO NO!
"So may balak ka pa lang ipagpalit kami ha?! Ha?! Ha?!" Sabi ni Paula habang naka amba ng pektus sign sakin.
Tumawa kaming tatlo nila Ivan. What great friends I have. Inggit kayo no? HAHAHA!
"Hep! Wait a minute! I have an important question!" Maarteng sabi ni Paula.
Face palm. "Paula's undying banats." Naiiling kong sabi.
Kung kabilang ka samin. Kaylangan mo ng tanggapin na lahat kami ay corni pero mas corni talaga si Paula sa lahat! HAHAHA!
"The who ang Thor na laging nasa simbahan?"
"OhMyGee! Takbo!"
At tinakbuhan namin si Paula.
"PAUL! Please lang, ibaon mo sa hukay yang mga banat mo!" Natatawang sigaw ni Ivan at nagsitakbuhan kami habang hagalpak sa tawa.
♥♥♥☀♥♥♥☀
"Take care!" Paalam namin sa isa't-isa at after namin magbeso beso sumakay na kami sa kanya kanya namin sasakyan.
After ko mag seat belt hinarap ko si Nickolas. "Did you enjoy?" Tanong ko sa kanya.
"Very." Pagkatapos kasi namin magtakbuhan, nakita namin si Ckola na papabalik na kaya naman nag simula kaming itry lahat ng laro.
I don't even know kung alam niyang nasa kanya lahat ng atensyon ng mga babae.
Pagkadating namin sa bahay medyo gabi na. "You take a shower first." Sabi niya kaya nauna na ko at siya naman lumabas.
After taking a bath nagpunta ako sa walk in closet para mag bihis and wide smile stretched along my face sa nakita ko kama namin.
"OhMyGee!" I said super happy and I immediately ran towards our bed.
Yinapos ko na ang ubod higpit yung monkey stuff toy na halos kalahati ng laki ko.
"You're so fluffy! Argh!" Agnes lang? Hahaha!
I told you! He has his own way with everything, the Ckola style way. Hahaha!
At dahil nowhere to be found siya kahit saan sa loob ng bahay namin, iisa lang ang nasa isip ko. Nasa library siya niya ngayon.
That's why I made a beeline heading his library.
"Ckola?" Sabi ko habang ulo ko lang yung naka pasok sa may pinto.
Saglit niya akong tingnan.
"Come in." And there. Nakita ko na pinipigilan niyang ngumiti.
I skipped happily habang yakap ko yung monkey.
"Thank you."
OhMyGee! Hindi lang ikaw ang super shock Ckola! Ako din! Super super super shock sa nagawa ko!
Mas pula pa sa dugo ang mukha ko ngayon! Argh! Bakit ba kasi pag dating sa kanya ang bilis bilis kong mamula!
I just kissed him in his cheeks! Sobrang saya ko lang kasi akala ko nakuha na siya ng kung sinong nanalo dun sa strength-o-meter but no! Yapos yapos ko siya ngayon kaya super saya ko bonus pa na siya ang nakakuha!
"Ah. . . ahm. Thank you kiss." Sabay ngiti ko at umupo sa upuan sa harap ng oak table niya.
Siya naman ngumiti na lang. That heart stopping smile.
"You're welcome."
Tiningnan ko naman ang tambak na mga papeles na nasa pagitan namin.
"Madami ka pa gagawin?" Obvious ba, Mirari?
"No, it only needs my signature." Tumango tango naman ako.
"Your oak table looks a little old." Well yes, parang antique na kasi pero alam ko naman na matibay na matibay ito dahil gawa sa oak wood.
"It is, I've even inherited this from Abuelo but I'm planning on buying a new one to replace this." Sabay katok niya sa lamesa.
I smiled playfully. Nagulat siya sa ginawa kong pagtatabi ng mga papeles sa isang tabi pero hindi naman niya ko pinipigilan. Maigi naman.
And his eyes widened ng umakyat ako sa taas ng lamesa, napatayo tuloy siya sa swivel chair niya.
"Get down, Riri! Baka malaglag ka!" Now I'm happy to see his worried face pero hindi pa din ako bababa.
"Loosen up, Ckola." Naka ngiti kong sabi sa kanya at inilahad ko ang kamay ko para abutin niya.
"Join me here." Yaya ko sa kanya.
"Mabigat ako baka hindi tayo kayanin."
"Meaning gusto mo natatakot ka lang. Trust me, you won't fall." . . . Ako lang. Ako lang naman ang nafall satin dalawa sa umpisa pa lang. Gusto ko sana idagdag.
Mukhang napapayag ko din siya dahil inabot niya ang kamay ko. "WE won't fall." He emphasized the word 'we'.
"Are you saying na I'm still a Porky Pig to you?"
Umangat ang sulok ng labi niya. "Seriously? Kahit ngayon lang stop thinking that I'm a Porky Pig!"
"I didn't said anything!" Depensa niya but nonetheless umakyat na siya.
Pagka akyat niya napahawak ako agad sa magkabilang balikat niya dhail sa liit ng space na meron kami at siya naman sa bewang ko.
Electric sparks fly through my whole system as he gently tightened his hold on me.Siya lang tanging si Nickolas Sean Andersen aka Monkey Pig ang nakakapagparamdam ng ganitong reaksyon at kaapektado ang katawan ko sa hawak pa lang niya.
Face red as blood, loud thumping of heart, electric sparks fly, elephant wondering inside my stomach, safety and warthm and protectiveness. That's the factors I always felt kapag hawak niya ko.
"What now?" Naka ngiti niyang tanong.
Those eyes, everytime I would look at him its as if I'm in a big maze that I can't seem to escape. Ever.
Malapad akong ngumiti sa kanya. "We dance."
Umiling iling siya. "You're one of a kind."
"That indeed I am."
"Yes, yes you are."
And with we started to sway sa taas ng oak table na ito. Limited lang ang galaw namin kaya bawal akong mag tumbling sa tuwa mas okay na ito na malapit ako sa warthm ni Ckola.
I laid my head on his chest. Normal beating heart. Bakit hindi katulad ng pintig ng puso ko na halos lumabas na sa rib cage?
We continued swaying haggang sa mag salita siya.
"I think I'm going to keep this oak desk for a life time."
What he said made me smile.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Author's Note ♥
Hi OhMyGee-ers! HAHAHA! Nag iisip ako ng tawag sa readers ng MTA. Na cute-an ako sa OhMyGee-ers, okay lang ba sa inyo? And at the same time you can call me Sunset. Have a great day ahead OhMyGee-ers! xoxo
GUYS! FEEL FREE TO FOLLOW ME ON MY IG IT'S AT @mchskblnch