Nigdy w swoim dosyć krótkim życiu nie stresowałam się tak jak teraz. Ręce pociły mi się,
a nogi trzęsły. Nie mogłam usiedzieć na jednym miejscu nie więcej niż pięć minut. Nosiło mnie po całym domu.
Naprawdę nie przesadzam
Przed chwilą siedziałam u siebie w pokoju, a teraz znajduję się na kanapie
Ja nawet nie wiem kiedy to się dzieje!
***
Jeszcze tylko pięć minut i Noah będzie w domu, a ja nawet nie wiem co mam mu powiedzieć - „Hej Noah od jakiegoś czasu dostaję listy z groźbami. Jak ci minął dzień?" - no chyba kurwa nie...
***
Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Myśląc, że to Noah pobiegłam i od razu - bez patrzenia kto za nimi jest - otworzyłam je. Zamiast „mojego chłopaka" ujrzałam Cole'a. Nie powiem zdziwiłam się.
Skąd on kurwa wie gdzie ja mieszkam?!
— Pewnie się dziwisz skąd wiem, gdzie mieszkasz. — czytasz mi w myślach koleś?
Zignorowałam swoją myśl i pokiwałam głową na tak, bo nie mogłam z siebie wydusić ani jednego cholernego słowa
— Mam swoje źródła. A teraz przekażę ci to. Miłego czytania! — i odszedł, po prostu sobie poszedł
Zostawiając mnie z kartką, na której było napisane jedno imię. Jedno cholerne imię, a było odpowiedzią na wszystko.
Noah
I już wiedziałam, że to dopiero początek moich problemów...
***
Mam do was pytanko.
Czy „Promise" jest dla was ciekawe?