__👑__
| KA MA LA SA N |
Prince Theseus
No words can describe how happy I am. I don't care If I'm lying to her about the real me, it's just the only way I can get her back again. This time not a friend. No, not a friend, more than that.
A lover? Tsk. Just a thought of that, I can't help but to smile like a stupid fool. Hayst. The day she leaved was the time I realized how deeply I fell.
Love is blind? No, that's not the reason why I fell. Because love is not blind, it sees but it doesn't mind. I didn't cared if she's not the ideal woman for a Prince should have, but that doesn't change the fact that she's the one I fell for, precisely they're not me. So, why should I care? Tsk.
Gaea Evergreen is fated for Theseus Perses. No one can't change that fact. She's mine and I'm his, not today but for future.
“'Di ka pa talaga uuwi sa palasyo?” She asked while making furrows on the land here on the backyard. I just watched her because I'm too lazy to help. Precisely, it's more fun watching her.
“Hindi pa, baby. Baka kasi mamiss mo 'ko.”
“Ang yabang ah? Baka ikaw maka- miss saakin.” She smirked. Talagang alam niya kung paano ako papatikumin. “'Di ah.”
“Asus! Nag- deny pa. Baka 'di mo alam magaling akong kumilatis.” Mayabang niyang saad kaya ako'y napa- iling. Hindi naman iyon totoo kasi ni hindi man lang niya alam na ibang anyo ako.
“Sige na nga, Baby.” Suko ko at baka mapikon 'to saakin ang dali pa naman niyang napipikon.
“Matanong ko lang ah? Bakit kaya ang mga tao ngayon ang galing manloko no'?” Tanong niya habang nakatitig saakin. Hindi ko alam pero kusa akong nasamid ng sarili kong laway dahil sa kaniyang itinanong at sa klase ng pagtitig niya saakin.
“Ah, kasi nagpapaloko sila?” Kinakabahang sagot ko. Pinilit kong huwag ipahalata sakaniyang pinagpapawisan ako, dahil baka masira lahat ng plano.
Napahinga ako ng maluwag nang umiwas ang tingin niya saakin. “Nagpaloko pala ako?” Bulong niya ngunit hindi ko naintindihan dahil sa sobrang hina nito.
“Ano 'yun, baby?”
“Wala.” Iling niya bago ipagpatuloy ang kaniyang ginagawa.
“You know, Baby. Every person is a fool, because nobody's perfect. We are fool for the reason that we aren't perfect.” Pahabol kong wika. I don't know where that came from but my mouth just said those words.
“Wow! Direct english ah?” ’Di makapaniwalang wika nito habang naa- amaze na nakatingin saakin. Is Chisse that scatterbrain?
“Pero may punto ka ah. We aren't made for perfections.” Tatango- tango nitong wika habang nakahawak sa kaniyang baba na tila may napagtatanto.
Hindi ko naiwasang hindi mapatitig sakaniya. Alam niyo yung feeling na hindi naman siya yung Ideal girl mo pero dahil sa malalim ang pagmamahal mo sakaniya, namamalikmata kana? Bakit ba kasi ganito siya kaganda saaking paningin?
“Ang ganda mo, Gaea. Kahit ang pangit mo sa iba..” Mahinang bulong ko habang nakahalumbabang nakatitig sakaniya.
“O? Ba't ka ngumingiti r'yan?” Kaagad akong napaiwas ng tingin nang sabihin niya iyon. Shit!
“Wala. Bakit 'di ba pwedeng ngumiti?”
“Pwede naman kaso kung mag- isa ka? Pa- check up kana, baka kasi corrupted na 'yang utak mo.” Pang- aasar niya kaya napasimangot ako. Anong akala niya saakin? Nababaliw. Tsk. Pwede pa kung nababaliw sakanya, valid 'yun.
“Ang bad mo saakin, Baby!”
“'Di ah! Concern nga ako.”
“Concern ka saakin?”
“'Di concern lang ako, kasi baka makahawa ka. Kawawa naman kami no!” Pang- aasar niya na sinamahan pa ng tawa. Kumunot ang aking ulo dahil sa sinabi niya. Biro ba 'yun? Parang di nakakatawa.
“Hay nako! Nahahawa na ko kay Yttrio! Tsk.” Dugtong niya habang nakahawak sa kaniyang bewang, pero napaigting ang aking panga ng marinig ang pangalan ng pesteng kawal na iyon.
Dahil sa inis ay padabog akong tumayo at seryosong umalis ru'n. “Hoy! Sa'n ka pupunta?” Narinig kong tanong nito na tila di inaasahan ang magiging akto ko.
That bastard always ruins my moment. Kung alam mo lang Gaea na ako 'to si Theseus, ang lalaking nandito, pero 'di mo makita. Ni hindi ko man lang nakitang nasasaktan ka, di ka man lang yata naapektuhan sa pag- amin ko saiyo eh.
Tsk. Love really aren't blind. Its the person.
Tsk. Malas!
__👑__
Gaea Evergreen
Naglalakad ako ngayon pauwi sa bahay nang matapos akong pumitas ng mga bulaklak sa palagi kong pinupuntahan noon, pero kakarampot lang ang nakuha ko dahil sa ginanap kahapong Flower Festival. Hayst. Miss ko na 'yung greenhouse ko!
If only my life isn't miserable. Tsk. Sinasabi ko sainyong mahirap mapaglaruan ng tadhana, lalo na't kung wala kang masasandalan. Nako! Lahat ng hirap sasarilihin mo. Tapos sasagarin niya pa ang pagpapahirap saiyo. Tsk.
Bakit kaya ganu'n noh? Kung sino pa 'yung mabait sila pa 'yung kawawa, tapos sila pa unang namamatay? Tatadtarin ka talaga ng kamalasan. Tapos 'yung mga masasama sila pa 'yung naiiwan. Pero parang 'di rin no? Kasi walang taong masama at mabuti.
Not because we aren't made perfect, we aren't equaled. It's just how we strive to be on top. That's our choice.
I sighed.
“Miss! Sumama ka saamin!”
“Hah!”
Napatalon ako sa gulat ng bigla na lamang may humawak ng mahigpit sa aking braso at hilain nila ako. Nilingon ko ang mga ito at napansing tatlo silang lalaki. Dinamba ako ng kaba at takot habang ako'y kanilang pilit hinihila sa kung saan.
“Teka... Teka ho! Sa'n nyo ako dadalhin?!” Nangangatal kong tanong habang pilit na nagpupumiglas sa kanilang pagkakahawak. Tignan niyo? Kamalasan talaga.
“Huwag ka nang makulit at sumama ka saamin!” Bulyaw ng isang lalaki, ngunit hindi ko sila mamukhaan dahil sa natatabunan ng maskara ang kanilang mukha.
“Sino po ba kasi kayo!?” Hindi na ako nakapagpigil at nangatog na talaga ng tuluyan ang aking mga tuhod.
Ngunit ako'y napasinghap ng itapat niya saaking mukha ang isang patalim. Samo't saring kaba at takot ang pumapaibabaw ngayon saaking sistema habang nakatingin sa manipis at matalim na kutsilyo sa aking harapan.
“Huwag ka nalang mag salita! Kung ayaw mong itarak ko 'to sa bunganga mo!” Banta nito.
Natutop ko ang aking labi dahil sa banta niya, at hinila nila ulit ako. Tangina! There's only one way to escape.
“Aray! Letse!” Narinig kong daing niya ng kagatin ko ang kaniyang kamao at sinipa ang gitna ng isa pang nakahawak saakin. Kinuha ko ang pagkakataong 'yun para kumaripas ng takbo.
Putik! Ang alat ng kamay niya. Pwe!
“Putcha! Hoy! Bumalik ka rito!” Narinig kong habol nila saakin. Oo, di ako matalino pero di ako tanga! Tumakas nga ako tapos papabalikin nila ako ru'n? Bobo lang?
Ilang beses akong napamura sa aking isipan dahil sa medyo malayo- layo pa ang bahay namin. Akala ko si Snow White lang may ganito eh, pati pala rito? Akalain mong tatlo tatlo pa? Ha!
“Pagnaabutan kita! Wala ka ng kawala!”
“SAKLOLO!” Malakas kong sigaw na kaagad na umalingawngaw sa buong kagubatan.
“Huwag kang sumigaw! Wala rin namang makakatulong saiyo!”
Napamura ako sa aking isipan ng muntik na akong mapasubsob sa daan ng mapatid ako ng bato, ngunit ito'y naging dahilan para kumirot ng ka- unti ang aking paa. Ikalawang kamalasan!
Huhu! Tulungan niyo 'ko!
“HULI KA!”
“Ahhh!”
Malakas kong tili at daing nang hablutin nila ang aking buhok ng malakas dahilan para mapaatras ako at mapa- upo ako daan.
Shit ang sakit sa anit!
“Ano ba kasing kailangan niyo?!” Matapang kong tanong matapos nila akong patayuin. They've tried pulling me again, but I desist.
“Sagutin niyo 'ko! Papatayin niyo ba ako?! Ano!?”
“Ang ingay mong babae ka!” Malakas nitong sigaw, ngunit ako'y napaatras ng maramdaman ko ang malamig na bagay na bumaon at humiwa sa aking tagiliran. Its painful, and breathtaking.
“Argh..” Namimilipit kong daing at napahawak rito.
Itinapat ko 'to sa aking mukha pero nanlaki ang aking mga mata ng makitang marami itong dugo. Hindi ko na naiwasang mapa- upo sa daan dahil sa nerbyos. At tila tinakasan narin ako ng aking hininga at dugo.
Please.. somebody help me.
Ngunit ako'y natigalgal ng sunod- sunod silang bumagsak sa aking harapan. It was fast and I don't know who did that. Hindi na ako nag- abalang lingunin ang taong 'yun dahil sa bigat ng talukap ng aking mata.
“Im here, Baby.”
At naramdaman ko nalang ang pag- angat ko sa lupa.
It's chisse. He saved me.
__👑__
Prince Theseus Perses
Nakatitig lamang ako sa maamong mukha ni Gaea habang siya'y nakaratay sa isang hospital bed. Muntik ng lumabas sa aking katawan ang aking kaluluwa kanina nang makitang sinasaksak siya ng hudas na lalaking 'yun. Tangina! Wala man lang akong nagawa!
Hindi ko naiwasang kabahan ng makita ang raming dugong nagkalat sa kaniyang tyan kanina. Tsaka akala ko ako unang mahihimatay, buti na lamang at natauhan ako. 'Di pa nga kami nagkakabati, mawawala na siya kaagad? Aba! Hindi ako makakapayag. Magkamatayan muna kami ni Kamatayan.
At isa pa, 'di ko alam kung namatay na 'yung tatlong 'yun, matapos ko silang saksakin ng sunod sunod at mabilis sa kaniya-kaniya nilang mga leeg. Sa paraang alam ko, gagawin ko ang lahat huwag lang 'to maulit muli.
Buti na lang at nawala ang kaunting pag- aalala ko sakaniya nang sabihin ng mga doktor na maayos naman siya. Ay! Dapat lang, kasi kung hindi kukuyugin ko siya at ipapagiba ko 'tong hospital, ang layo- layo pa naman ng tinakbo ko para lang 'wag mawala si Gaea eh. Tama, tumakbo lamang ako papunta rito. I don't know how I got here so fast.
“Hmm..” Nai- angat ko ang aking paningin ng marinig ang himig ni Gaea. At napansing nakabukas na ang mata nito. “Nasa'n ako?” Medyo may kapaosang tanong niya habang nakatingin parin sa taas ng kisame.
“Nasa impyerno kana, Baby.” Nang- aasar na sagot ko dahilan para bumagsak ang mga mata ni Gaea sa kaniyang gawi.
“So, inaamin mong demonyo ka?”
Boom! Nadali ako du'n ah.
“Joke lang. Ito naman, nasa ospital ka.” Matinong sagot ko at baka sabunin ako ni Baby.
“Si Ereon?”
“Nasa bahay.”
“Ano?! O..uch.” Napikit siya ng mariin dahil sa kirot nang mabigla ang kaniyang sugat sa pagsigaw nito at pag- upo niya. “Oh..oh.” Agap ko.
“Ano ka ba naman, Baby! Baka gusto mong matuluyan?!” Naiinis kong singhal sakaniya. Napansin ko ang pag- awang ng kaniyang labi dahil sa inasta ko.
“Ba't ka nasigaw?!” Gulat na tanong niya saakin. Napakamot ako sa aking ulo dahil rito. “Sorry, Baby. Nag- alala lang naman ako.” Nakalabi kong wika.
“Wow grabe ka maka- concern ah? Sumisigaw? HAHA! Pero anyways, ba't mo naman iniwan si Ereon du'n mag- isa? Paano kong may manloob sa bahay? Paano kong umatake ulit 'yung sakit niya? Paano kong hanapin ako nu'n? Paano ko—”
“Paano kong tumigil ka sa pagdada dyan noh? At 'wag mong alalahanin si Ereon kasi bago kita idala rito, inihabilin ko siya sa kapitbahay niyo.” Eksplinasyo ko. Oo, na- traffic pa ang pagtakbo ko sakaniya sa ospital dahil alam kong mag- aalala ito pag diko iyon ginawa.
“Buti naman, gumana 'yang utak mo.”
“Ang sakit mo namang magsalita, Baby. Buti nga't niligtas kita eh.” Naka- pout na saad ko at kunwari nagtatampo.
“Naks! Matampuhin ka talaga, Chisse!” Sundot niya sa aking tagilaran kaya mas lalo kong itinagilid ang aking mukha sa ibang direksyon. “Nako! Bata ka? Para kang batang nakanguso r'yan eh. Okay! Sorry na at salamat sa pag- ligtas saakin.” Paumanhin at pasasalamat nito saakin.
Yie! Enebe!
Bumaling ako sa kaniya ng seryoso ngunit kalaunan ay napangiti rin ako. “Ih! Sige na nga, Baby. 'Di naman kita matitiis eh.” Ba't ang corny ko?
Bahala na sakaniya naman ih. Fugde!
“Tsk. Para kang ewan.” Tila nawei- weirduhan saad niya saakin. Ako din, Gaea eh. Nawei- weirduhan din ako sa sarili ko.
__👑__
Chisse
Shit!
Kanina pa 'ko mura ng mura habang nakatingin sa mga malalaking taong nasa aking harapan.
“What opinions can you propose so that Perses will be more developed?” Tanong ng isang matangkad na tao habang nakatingin saakin ng seryoso. Napalunok ako dahil sa kabang nararmdaman ko. Ba't parang naha- hot seat ako? Tsaka ano 'to quiz bee?
'Di ba nila alam na tinakasan ako ng utak ko? Paano na. Mag- isip ka nalang! Ay! Wala nga kong isip!
Sige na nga, 'wag nalang akong mag- isip at magdada na lang ako. Napabuntong hininga ako kasabay ng marahan kong pag- tikhim.
“Ahh.. eh.. We mus..t assimilate ...the rules. For educational purposes, we must.. ihh.. advance our technologies and systems, reinforce more well- educated teachers. And.. ohh.. we must learn how to love, because that's what we're living for.” Kanda utal utal na wika ko. Learn how to love? Sa'n ko kaya 'yun napulot? Parang ewan lang. Tsaka para akong tanga sa sinagot ko. Nako! Batok ang aabutin ko dahil dito eh.
Namawis ang aking kamay ng mapansing magbulungan ang mga ito sa isa't isa at magtawanan. Taena! Tinataena na ba ko ng mga 'to? May mali ba sa nasabi ko? Nautal lang naman ako ah? Tsaka di lang tuwid 'yung english ko! Huhu! Hirap maging prinsepe, natotorture ako.
Napaatras ako sa kina- uupuan ko ng tumingin sila sa akin ng seryoso.
Ano?!
“Approve!” At sumilay ang kanilang mga ngiti.
H-uh? Approve?! Ibig sabihin? Okay yung sinabi ko?! Wahh! Big achievement!
“We'll wait that, about days from now?” Saad ng isa sakanila bago sila tuluyang lumiban.
Maghihintay?
Te..ka! Hoy! Akala ko ba quiz bee lang 'yun? Ba't parang napunta sa project? Bobo ko! Bwisit.
Kamalasan talaga!
__👑__
Ytrrio
“Yttrio, pinapatawag ka ng nanay- nanayan mo.” Bungad ng isang kawal ng buksan nito ang silid na aking tinutuluyan. Kaagad kong inayos ang aking damit at lumakad papunta sa kaniyang pwesto. “Bakit daw ba?” Nagtatakha kong tanong ng magpantay kami.
“Aba malay ko? Pinatawag ka lang naman. Sana kung alam ko sina—”
“Okay na.” Mariing pagpipigil ko sakaniya sa pagsasalita. Mahirap na't baka sermunan niya pa ako at kung saan saan pa ito mapunta. Bungangero pa naman siya. Tsk.
Ako'y kaagad na lumabas sa silid at nagtungo sa opisina ni Madame Heroine. Ano kayang sasabihin niya saakin? Wala naman siguro akong kasalanang nagawa no'?
Tatlong katok ang ginawa ko sa pintuan ng kaniyang opisina nang ako'y tuluyang makarating rito. Pero walang nagsalita kaya kumatok ulit ako, ngunit ganu'n rin. Sinubukan kong buksan ang pintuan ngunit ito'y naka- locked. Napakamot ako ng ulo dahil rito. Nasa'n kaya 'yun?
Ah, alam ko na!
Tumalikod na ako sa kaniyang opisina at napag- pasyahang mag- tungo sa kaniyang silid. Alam na alam ko ito, dahil sa hindi siya masyadong nag- gagala rito sa palasyo atsaka dalawang lugar lang siya pumipirmi. Sa kaniyang opisina at sa kaniyang silid.
“Madame?” Katok ko habang nakatapat sa pintuan ng kaniyang silid ang aking tainga. Napabusangot ako ng mukha ng wala ulit akong marinig na sagot. Nubayan! Ba't kasi di sinabi nu'ng bungangerong 'yun kung nasaan si Madame. Argh! Malas!
Hinawakan ko ang busol at pinaikot ito. Napangiti ako ng marinig ko ang clicked nito. Siguro naman nandito siya? Tumingin muna ako sa loob bago tuluyang pumasok, pero wala ang taong hinahanap ko rito.
Lumakad ako sa kaniyang silid ngunit 'di naiwasang mapatid ng aking kamay ang isang litratong nakalagay sa lamesa niya, kaya ito'y nahulog sa de- tiles na sahig ni Madame at medyo umalingawngaw sa paligid ang pagkabasag nito.
Hindi ako umimik at pinakinggan kong may magsasalita, baka kasi narinig ni Madame. Ngunit pagkaraan ng ilang segundo ay wala akong narinig na kahit na anong boses. Lumingon ako sa basag na litrato sa aking harapan at ito'y aking pinulot.
Napakunot ang aking noo ng makita ang larawang ito.
Si Madame, ang Royal Highnesses at.... “Dalawang tao?” Nagtatakha kong tanong.
Pinakatitigan ko ang mga ito, at mas lalong kumunot ang aking noo ng may mapansin akong kakaiba sa isa sakanila.
Ang weird?
Ba't kamukha ni Gaea ang babae?
___
Lol. (Wala po akong matinong maisip na title para sa chapt na 'to.) Hehe.
Vote and comment
_Arch_