Chapter 41:
Ring.. ring.. ring..
(Joy’s POV)
Totoo na ba tong nababasa ko? Tumatawag nga ba si Shaun..
Sa sobrang saya ni Joy at di magkandaugaga, dali dali nia itong sinagot sa sobrang pananabik..
“Shaun.. buti nagising ka na.. sobrang miss na kita.. kamusta ka na… sabik na kong makita’t mayakap ka..” ang sabik na sabik na sabi ni Joy..
“Joy, its me Sean.. sorry, kung ginamit ko ang mobile ni Shaun, coz a lot of clients are keep calling him and I know mas alam mo to kesa sa akin.. maybe you can help me out para masagot lahat ng mga concerns ng clients..” ang sabi ni Sean sa kabilang linya..
Nang hina bigla si Joy, dahil sabik siya sa tawag ni Shaun, at matamlay niyang sinagot si Sean ng “ok, Sir.. I’ll help you..”
“ok, ill come to the office and we will have a meeting ok..” ang sabi ni Sean..
Pagbaba ng phone..
(Joy’s POV)
Totoo ngang may kakambal si honeyshaun ko, kaboses nia pa.. ngayon ko pa lang siya mamimeet ..Haist, excited pa naman ako kala ko si Shaun na..
Pagdating ni Sean, ang mga baguhan sa kumpanya ay namangha, nung una inakala nilang si Shaun iyon pero nung huli nalaman din nilang kakambal lang ni Shaun, hindi kasi nagpapakita si Sean sa company dahil may sarili din itong trabaho sa America, umuwi lang siya para sana sa kasal nila ni Stacy, at never naman nagbabanggit si Shaun dahil masyado itong pribado pagdating sa kanyang personal na buhay..
Sinabi nia sa meeting na siya muna pansamantala ang mamamahala ng kumpanya at humihingi ito ng tulong mula sa mga staff na i-guide siya sa mga trabaho sa kumpanya dahil wala naman siyang alam dito kahit pa ito ang company ng papa nia noon..
(Joy’s POV)
Kamukhang kamukha nga ni Sir shaun, medyo chubby lng ito pero di mo mapupuna sa una.. ganun pa man, mahal ko pa rin si Shaun kahit may kamukha’t kakambal siya… hmpf, sana magising ka na honeyshaun ko.. ikaw ang gusto kong boss at hindi si Sean…
Isa na si Leah sa na nag orient kay Sean para ituro ang mga trabaho ni Shaun..
Oras na rin ng uwian..
Nagmamadali si Joy dahil gusto niyang dalawin si Shaun..
Nang biglang tinawag siya ni Sean…
“Joy?.. saan ka pupunta?”
Di pa man humaharap si Joy dahil palabas na sana ito, pero sumagot na rin siya.. “Sir,uwian na po diba..eh uuwi na po ako..”
“ganun ba? Pero marami pa tayong trabaho, di ba sabi mo tutulungan mo pa ko dito, may mga di pa ko maintindihan eh..”
Nalungkot bigla si Joy, sabik kasi siyang madalaw si Shaun…
Sakto namang andun si Ms. Leah at narinig niya ang pag uusap nila ni Sean..
Alam din kasi ni Ms. Leah na nagkaka inlove-an na ang dalawa..
Lumapit bigla si Ms. Leah at tiningnan si Joy saka hinarap si Sean.. “Sir Sean, ako na po ang gagawa, since mas matagal na ko sa kumpanyang ito at wala pang 1 year si Joy, mas kabisado ko po ang pagpapatakbo ng kumpanya.. “ ang sabi ni Leah na seryso pa din ito..
Bahagya namang napangiti si Joy dahil sinagip siya ni Ms. Leah..
“ok Ms. Leah, wait na lang kita sa room..” ang sabi ni Sean saka tumalikod ito at bumalik sa kwarto ni Shaun..
Nang masigurong wala na si Sean saka nagsalita si Joy..
“Ma’am Leah, salamat po” ang tuwang sabi ni Joy at hinawakan pa ang kamay ni Ms. Leah..
“ur welcome, alam kong mas kailangan ka ni Mr. shaun, puntahan mo na siya.. at kung magising man siya.. ikamusta mo na lang ako..” ang sabi ni Ms. Leah
“makakaasa po kayo ma’am.. “ ang sabi ni Joy at nagpaalam na rin ito kay Leah..
Pagkaalis ni Joy, andun pala si Martha at narinig sila..
“wow.. may kampihan pala dito sa office na to.. kaya naman pala di matanggal tanggal ang reyna ng katangahan, ang daming kakampi at matataas pang posisyon..” ang sabi ni Martha
“Martha, hindi kami nagkakampihan dito, mas kelangan ng suporta ngayon ng boss natin kung hindi pare pareho tayong mawawalan ng trabaho.. at bakit nga ba ako nagpapaliwanag sa iyo, sino ka ba para pag aksayahan ko ng oras, marami pa kong gagawin” ang sabi ni Leah at umalis na rin ito’t pumunta na sa office ni Sean.. wala kasing karapatang tanggalin ni leah si Martha dahil nasa ibang departamento ito at hindi na sakop ni Ms. Leah.. si Shaun pa rin ang magdedesisyon..
Pagdating as Ospital.
Nakita ni Joy ang walang malay na si Shaun, wala ring nagbabantay kaya Malaya niya itong nilapitan..
Sinimulan na rin niyang kinausap si Shaun..
“Shaun, alam mo ba dalawang araw na kitang iniisip eh.. nag aalala na ko sa iyo.. please gumising ka na.. natatakot akong mawala ka sa akin eh.. “ ang sabi ni Joy na may boses ito at di na niya napigilan pa ang sarili at niyakap nia ang binata.. nagsimula uling tumulo ang kanyang luha sa sobrang pananabik dito.. “Shaun, alam mo, naiinggit na ko kina Jake and Mhyles, sila na pala.. tayo na lang di pa nagkakaayos.. gumising ka na kasi. Sige ka.. di kita sasagutin pag di ka gumising..” ang patuloy na pagsasalita ni Joy habang nakayakap..
Maya maya gumalaw ang daliri ni Shaun..
..
Ding.. dong..
Natigil ang kwento ni Joy sa kanyang anak dahil may nagdoorbell..
“Anak, buksan mo na ang pinto, baka andyan na mga bisita natin.. “ ang sabi ni Joy
“mommy naman binitin pa ko sa kwento..”
“sige na ipagpapatuloy ko na lang mamaya at baka masunog na rin itong kare kare ko..”
At pagbukas nga ni Shane sa main door, bumungad sa kanya ang bisita..
“mommy! Mommy! Hulaan mo sino ang dumating..” ang sigaw ni Shane sa sobrang saya..
“sino???” sabi ni Joy at pagtingin nia, bigla uli itong nagsalita.. “Sean?? Bakit ikaw lang?”
“susunod na din sila.. wow! sarap ng luto ah…”
“haha! Di ko nga alam kung anong lasa na nito, pano ginugulo ako ni Shane, nagpapakwento..”
“sige ituloy mo na ang kwento’t makikinig din ako..”
“yehey!! Oh mommy dalawa na kami ah.. ituloy mo na ang kwento habang nagluluto..” ang sabi ni Shane..
..
Nagpatuloy muli si Joy sa kwento nia..
Pagkagalaw ng kamay ni Shaun, maya maya lamang unti unti na ring dumilat ang kanyang mga mata..
“Shaun!! Gising ka na.. Shaun…!! Ang saya saya ko…” ang biglang sambit ni Joy nang magmulat ang mga mata ni Shaun at sa tuwa nito, niyakap nia muli ang binata..
“Sino ka? sino ako.. anong ginagawa ko dito??” ang sunod sunod na tanong ni Shaun..
Ang masayang mukha ni Joy ay biglang napalitan ng lungkot..
“Shaun please don’t tell me nagka amnesia ka na..di mo ba talaga ako naalala?” ang kabadong tanong ni Joy
“hindi.. sino ka ba?”
“ako si Joy, yung secretary mo..”
“secretary nga lang ba?”
“uhmmm.. yata, oo.. p-ero di ko alam kung gusto mo ko nun o nanliligaw ka, kasi dami mong mga surprises sakin eh..”
“ganun bakit di ka sigurado? Di mo pa rin ba nararamdaman ang mga panliligaw ko sa iyo nun?..
“di naman sa ganun, di ko lang alam if sweet sweetan ka lang as a friend or nanliligaw na un.....”
" eh ako sino ako sa iyo?”
"ikaw? boss kita.
“boss nga lang ba talaga?”
“basta ang alam ko, mahal kita.. pero teka.. may amnesia ka ba talaga?”
“hmm.. talaga? oo wala talaga akong maalala eh.. kung sino ako at sino ka.. pero may naalala akong isang bagay.. sabi ng matatanda, para mawala daw ang amnesia ko, dapat ikiss mo ko sa noo, tapos sa ilong, tapos sa lips.. pagkatapos nun maaalala ko na lahat..”
“huh? May amnesia ka tapos may naalala ka pang ganun para mawala ang amnesia.. niloloko mo naman ata ako shaun eh..”
“totoo yun.. may amnesia talaga ako.. sumunod ka na lang..”
“sige na nga..”
At kiniss nga nia ito sa noo, sumunod kiniss nia sa ilong at pagkatapos saka nia kiniss sa lips.. pagdating sa lips, napatagal ang halikan nilang dalawa na halatang sabik sila sa isa’t isa pareho..
At nang matapos ang matagal na halikan, saka kumalas si Joy at saka pinalo si Shaun..
“amnesia pala ah. Niloloko mo naman ako eh..” ang sabi ni Joy
“aray! Aray! Ang tahi ko, mag ingat ka nga sa pagpalo.. baka matuluyan ako lalo eh..”
“ayyy.. sorry.. hehehe.. kasi ikaw eh, nagsisinungaling ka eh..”
“di ah.. magka-amnesia man ang isip ko, pero hindi ang puso ko ah.. mahal ka talaga nito( sabay turo sa puso), kaya binulong niya skin na ikaw daw ang mhal niya..kaya ayun naalala na kita..”
“hmmm.. ako din naman eh.. mahal na mahal kita.. sorry ah.. di kita binigyan ng chance na magpaliwanag.. kasi naman, bakit ba kasi di mo sinabi agad na may kakambal ka, ayan tuloy, naaksidente ka..”
“bakit nagtanong ka ba? Saka minsan pag nagkukuwento ko sa iyo, binabanggit ko naman siya ah..”
“oo binabanggit mo nga pero kapatid naman, di mo naman sinabing kakambal..”
“awww.. ganun ba? Nawala kasi sa isip ko, magkakambal nga pala kami.. hehe”
"pinapatawad mo na ba ko?" ang sabi ni Joy
"papatawarin na kita, sa isang kundisyon..?"
"ano?
"pag gumaling na ko, ipagluluto mo ko araw araw.. tapos, kakain tayo ng sabay araw araw."
"iyon lang pala eh.. hehe sige ba.."
At nagkulitan na nga ang dalawa’t sweet sweetan..
Pero ang akala nilang sila lagn dalawa sa kwarto..
Andun pala si Stacy dahil dadalawin sana si Shaun, since bukas kaunti ang pintuan kaya nakita niya lahat lahat.. at narinig rin nia ang lambingan ng dalawa..
(Stacy POV)
I think kelangan ko na ngang umalis, wala na ring silbi pa para magstay, atleast nakita kong ayos na si Shaun, wala na kong dapat ipag alala pa, hindi na niya ko kelangan dito..
Ang sabi ni Stacy at tumulo ang kanyang luha, saka tumalikod at umalis sa hospital..
…
Author’s Note:
Gusto kong magpasalamat sa mga watty users na walang sawang sumuporta’t nag vote sa STUPID, di ko na po kayo iisa isahin, pero alam nio na yun sa sarili nio kung nagcocomment at nagvovote kayo.. maraming salamat po sa suporta at pagtangkilik nakakataba po ng puso..