"Nag bibiro kaba? Di tayo puwede umalis ng di kasama si Up"-Jonas
"Ano pang gusto mong gawin natin? Tatlong araw na siya hindi bumabalik"-Jiyo
"Paano kung nakuha pala talaga siya ng nga larmiento?"-me
"Oo. Posibleng mangyari yun"-Jason
"Siya nakuha? Dane! Seun! Anong nakita niyo sa camera?"-Jiyo
"Matagal ng umalis ang mga larmiento sa bahay na yun. Base sa tracking device namin umuwi na sila sa Pilipinas"-Dane
"Oh. Narinig niyo ba yun? Wala na sila umuwi na sila. Kaya kung mananatili kayo dito para hintayin yan bahala kayo sa buhay niyo"-Jiyo
"Malay mo sa ibang lugar siya dinala sa bansang toh diba?"-Taya
"Bakit di niyo hanapin? Tatlong araw na nawawala yung tao tapos kung kailan aalis na tayo saka niyo hahanapin at mag aamok kayo ng ganyan? Nag riring ang cellphone ng tao at di sinasagot. Tingin niyo ba talaga nadakip yun? Dane! Seun! Bakit di niyo itrack ang number ni Up?"-Jiyo
"Hindi na available"-Seun
"Oh. Hindi na available sa tingin niyo paano natin mahahanap yun? Kung gusto niyo maiwan mag paiwan kayo. Lahat ng gusto na umuwi mamaya sumama sa akin"-Jiyo
Sabay labas ni Jiyo.
"A-a-ate"-Mikey
"Tara na"-Ella
Tinignan namin ang dalawang mag kapatid.
"Pasensya na pero mukhang hinahanap na kami ng tatay namin"-Ella
Lumabas ang mag kapatid at sumunod kay Jiyo.
"Pasensya na brad"-Seun
Saka naman labas ni Seun at sunod ni Dane.
Nalungkot ako. Di ko naman alam na ayun na pala yung huling beses na makakasama ko si Up saka makakausap. Asan na kaya siya?
"Sige. Ihanda niyo na yung mga gamit niyo"-Jonas
"Jonas--"-Taya
"Umalis na tayo dito."-Jonas
Kinagabihan ay sabay sabay na kaming nag tungo sa airport para sa flight namin. Tahimik lang ang lahat at walang nag papansinan. Alam ko kay Jiyo na malungkot siya kahit na may samaan sila ng loob ni Up sa isat isa bago eto mawala. Alam korin naman na may mga plano siya at di niya lang sinasabi.
.
.
.
.
"Ms.Woller. long time no see. Kamusta naman yung nga na miss mo na lesson at quizzes huh?"-Mr.Tapang
"Sorry na sir. Puwede ko pa po ba ihabol?"-me
Kinuha ni Mr.Tapang ang maraming modules at pinatong sa mga libro na dala ko.
"Pagaralan mo lahat yan this week para makasabay ka sa exam next monday huh. Nakakahiya naman kasi sayo. Yung quizzes mo.. sorry but di mo na yun matitake. Bumawi ka sa exam Ms.Woller"-Mr.Tapang
Nalungkot naman ako at tumungo.
"By the way. Nasaan nanaman si Ms.Ruyal? Bakit sabay kayong nawala at ngayon di mo na siya kasama bumalik? Hiyang hiya na ako sa babaeng yan ah. P.E subject ba ang favorite subject niya at yun lang ang pinapasukan niya? Kakahiya naman sa ibang subject niya"-Mr.Tapang
"Pasensya na ho sir. Pero parang wala na po balak pumasok yun. Ilang araw ko narin ho kasi siya di nabibisita"-me
"MARIE!"
Napalingon ako at nakita ko si Mikey na paparating kasama si Ella na nag simula naring ipag patuloy ang pag aaral niya.
"Sige mauna na ako. Bumawi ka huh"-Mr.Tapang
Sabay alis ni Mr.Tapang.
"Bisita tayo mamaya sa kanila?"-Mikey
"Naku pasensya na. Kailangan ko kasi aralin yung lahat ng toh para sa exam ko next week"-me
"Ganun ba?badtrip naman. Sige mauna na kami"-Ella
"Sige. Ikamusta niyo na lang ako sa kanila ah"-me
"Ok"-Mikey
"Teka. Kamusta na nga pala. Ano ng balita kay Up?"-me
"Bumalik na daw siya sa pamilya niya sabi ni Taya."-Ella
Umalis sila at naiwan ako na malungkot.
Hayys
Nag lakad na lang ako papunta sa library para sana mag review pero napatigil ako ng makasalubong ko si Daniel.
"Oh Marie"-Daniel
"DANIEL!"-Marie
Napayakap ako sa tuwa ng makita ko siya.
"Ano ng balita? Ang tagal niyo nawala ah. Asan si Jonas?"-Daniel
"Nakuha na namin si Ella. Amm si Jonas ayun di na ata papasok. Teka ano na balita kay Chaeyoung?"-me
"Ahh siya ba? Sinuko na siya ni Up sa pulis"-Daniel
Na shook naman ako.
"Woah! Totoo?"-me
"Oo buti nga umamin--"-Daniel
"Hindi yun! Totoong nakita mo si Up?"-me
"Huh? Oo mas nauna ata siya umuwi kesa sa inyo saka balita ko--"-Daniel
"Ahhhhhh"
Napatalon talon ako sa tuwa ng marinig ko yun. Gusto ko agad sabihin toh kila Jiyo para naman mag kasundo na sila ni Up kung sakaling mag kita sila ulit.
"Sige sige. Salamat ah. Mauna na ako"-me
"Teka. Di kita nakita sa klase kanina"-Daniel
"Kinausap ako ni Dean. Sige mauna na ako"-me
Sabay alis ko. Pumunta na ako sa library at humanap ng puwesto
Jusko lord punuan pa
Paalis na sana ako ng may narinig akong bumulong sa gilid ko.
"Dito kana umupo"
Napatingin ako sa nakaupo sa isang upuan sa gilid ko. Tumayo eto dala ang gamit niya.
Up????
Napanganga ako sa gulat at sinundan siya ng tingin paalis.
"Up!"
Sigaw ko kaya napag tinginan ako.
"Shhh"-Librarian
Nahiya ako. Agad ako sumunod kay Up palabas sa library at hinabol siya sa hallway.
"Up! Up! Uy!"-me
Sabay kapit ko sa braso niya at hatak dito ng mahabol ko siya.
"Ano?"-Up
"Andito ka pala. Bakit di ka nag papakita? Ano na balita sayo?"-me
"Alam na nila Jiyo na bumalik na ako sa pamilya ko. Huli kaba sa balita?"-Up
"Ahh ehh.. bakit di ka nag papakita sa kanila? May galit kaparin ba kay Jiyo?"-me
"Aalis ba ako kung wala. Ginawa ko na yung gusto niya. Pinakulong ko yung pinsan ni Hansel. Ayun na yung huling beses na susunod ako sa mga utos niya. Di na ako mag papakita sa kanila dahil ayoko na maging utusan"-Up
Natahimik naman ako at nalungkot.
"Pero sana man lang mag kabati kayo"-Me
"Di na kami bata para mag away bati. Ang sakin lang nagawa ko na yung tungkulin ko bilang utusan niya."-Up
"Hindi naman siguro utusan ang tingin sayo ni Jiyo"-me
"Manahimik kana lang. Bago ka lang dumating sa buhay namin kaya please lang manahimik ka dahil wala kang alam sa mga nangyari dati"-Up
Tila ako sinaksak sa puso dahil sa mga sinabi niya.
"Isipin mo na lang na di mo ko nakita. Wag kana lumapit sa akin"
Sabay alis ni Up. Nanggiit ang luha ko dahil sa mga sinabi niya.
Di ko naman ginusto na kampihan si Jiyo pero alam ko naman kasing mali lang siya ng pag kakaitindi sa mga sinasabi ni Jiyo. Napaka sakit niya naman mag salita.
Malungkot akong umuwi sa unit ko.
"Ay sorry po"
Natauhan ako ng may nabunggo ako. Napatingala ako at may nakita akong isang matanda at matangkad na lalaki na naka polo na mukhang business man.
"I am sorry too."
Ani neto
"Sige po"-me
At saka alis ko.
"Amm excuse me"
Napatigil at napalingon naman ako ng tinawag ako neto.
"Do you live here?"
"Yes po"-me
"I ask the landlord kasi if kung taga saang unit ang pamangkin ko. But he said he need the validation from the owner"
"Sino po ba hinahanap niyo? Ano pong pangalan? Bago lang ho kasi ako dito"-me
"I actually dont know her face but my wife tell me that she lives here. Her name was... R-r-rose Marie? Do you know her?"
Natahimik ako at napaisip. Ako ba iyon? Naku baka masamang tao toh.
"Puwede po ba malaman ang pangalan niyo kung puwede?"-me
"I am Mr.Elric Woller. I am trying to find my pamangkin. Do you know her by the way?"
OMG.. TITO KO??
"Ahh.. amm opo kilala ko po siya. Ano pong kailangan niyo?"-me
"Really? Good to hear. I am here to ask her if she met my daughter already. Because many days ago my daughter call me and she said she encounter someone who has same surname like her and I call my brother which is my pamangkins Dad if whats her daughters name. And he said its Rose Marie Woller"
Na shook naman ako sa sinabi niya. Teka wag niya sabihing....
"Si chaeyoung po ba ang anak niyo?"-me
"Oh. You know my daughter"
Shit. Pinsan ko si Chaeyoung? Ibig sabihin... second cousin ko si Hansel? At Tito ko si Edgar Larmiento???
"Amm. I am Rose Marie Woller"-me
Nakita ko ang panlalaki ng mata niya sa gulat. Inimbitahan ko siya sa unit ko dahil gusto niya ako makausap at ganun din ako.
"Nasabi nga ho sa akin ni Dad na may kapatid siyang lalaki pero never ko po na encounter. Nice to meet you po tito"-me
"Nice to meet you pamangkin ko. You are really beautiful just like your mom"
Napangiti naman ako.
"Ask ko lang po kung kilala niyo po si Edgar Larmiento?"-me
"You know him? Yeah. He's my cousin. But-- forget about it. By the way. Mag iilang linggo ko na kasi hindi nakokontak ang anak ko. Have you seen her? Nag kita na kayo diba?"
Nag alangan naman ako sa pag sagot. Wala siyang alam na nakulong ang anak niya my god.
"Yes po naging mag kaklase kami. Wala na ho akong balita sa kaniya"-me
Bahala na si batman. Ang iniisip ko ngayon ay anong magiging reaction nina Jonas pag nalaman nilang pinsan ko si Chaeyoung at second cousin ko si Hansel. Gosh nakakakaba.
"Ok. I dont know how to contact her kasi. But thank you for your time Marie. I hope if you have a free time please have a dinner with us and with your family."
Sabay abot sa akin ng calling card neto.
"Sige po tito"-me
"If you seen Chae. Tell her to contact that number."
Tumungo ako at sinamahan siya palabas ng apartment.
"Sige po"-me
Sumakay na eto sa sasakyan niya at umalis. ngayon naman ay halos napaisip na ako kung anong dapat ko gawin. Di kaya sila magagalit sa akin pag sinabi ko? Hindi naman siguro dahil nahuli na si Chaeyoung saka pinsan lang naman ng tito ko si Mr.Larmiento at di naman siguro connected sa kabaliwan yung lahi namin bukod kay chae.
.
.
.
.
*tap*
*tap*
*tap*
Hinampas ko ang kamay ni Jasmin dahil kanina pa eto tap ng tap sa lamesa at nairita na ako kasi nag rereview ako. Punuan sa library kaya nasa garden ako.
"Aray"-Jasmin
"Kulit kulit mo. nag rereview ako eh"-me
Sumimangot siya sabay baba ng module ko para kunin ang atensyon ko.
"Si Jonas. Asan na siya?"-Jasmin
Yan nanaman siya.
"Diba sabi ko sayo nun di na siya babalik? Bakit mo pa hinahanap?"-me
"Eh kasi naman. Diba kaibigan niya yung matangkad na Up ang pangalan?"-Jasmin
Nalungkot ako na nainis ng marinig ko ang pangalan na yun.
"Pumapasok na yun dito eh. Bakit si Jonas wala???"
Sabay pout lips neto habang nakatingin sa lamesa. Hinampas ko siya ng ballpen sa ulo.
"Wala ng balak mag aral yun ok? Kaya kalimutan mo na."-me
Napatingin ako sa isang gawi at nakita ko si Up na nag lalakad at may kasamang mga ibang kalalakihan.
"May iba na siyang kaibigan"-me
Bulong ko.
"Sino?"-Jasmin
Napalingon naman dun si Jasmin.
"Ask ko kaya siya kung nasaan si Jonas?"-Jasmin
"Huy!"-me
"KUYA!"
Sigaw ni Jasmin dito dahilan para mapayuko ako sa hiya ng mag tinginan silang lahat. bwisit na Jasmin toh. Nag papaka bicth nga ako kasi gusto ako palayuin ng lalaking yun.
"Ay seen zoned"-Jasmin
Napaangat ako ng ulo at nakita ko sila Up na dirediretso pumasok sa school. Nag salubong ang kilay ko sa inis dahil sa mga inaasta ng lalaking iyon. Napaka isip bata niya para kalimutan ang pag sasama nila nina Jiyo tapos ipag papalit niya.
"Ano kaya problema nun?"-Jasmin
"Wag mo ng tatawagin o papansinin yun. Lumayo na yun sa amin. di na nun pinapansin sila Jonas"-me
"Hala totoo? Inaaway niya Jonas ko?"-Jasmin
"Oo. Kaya wag mo papansinin yan. Punyeta yan"-me
Nainis rin si Jasmin dahil sa pinag sasabi ko.
To be continued...