"Жонгүг? Одоо нүүрээ угаа!?"
Тэр нүдээ нээлгүй нойрмог хоолойгоор "Би босвол хүүхдүүд сэрчихнэ шүү дээ?"
"Битгий далимдуулаад бай! Очоод нүүрээ угаа? "
"Би угаачихсан ш дээ? "
"Миний мэдэхээр чи бүтэн долоон хоног угаагаагүй санагдах юм?!"
"Бурхан минь! Би...Ойлголоо угаачихаад ирье?"түүнийг босохтой зэрэгцэн хоёр дайсны цэрэг даган боссоор угаалгын өрөө орлоо.
"Ааваа. Энэ Жонгүг аав чинь намайг нүүрээ угаа гээд загинаад байна?" Жонсог нусаа татсаар нойлоос гарч ирэхэд Тэхён инээд алдсаар тэдний хойноос орлоо.
"Бүгд яг одоо намайг харж байхад нүүрээ угаана шүү! Жон Жонгүг гуай чи ч бас!"
____
AN: урт хугацааны өгүүллэг маань ингээд дууслаа. Миний анхны зохиол байсан учир алдаа дутагдал их гарсан гэж бодож байна. Цаашдаа илүү сайн бичдэг болохыг хичээх болохоор тэр хүртэл түр хүлээгээрэй. Ингээд үргэлж хамт байсан уншигчддаа баярлалаа. Шинэ өгүүлэлэгтэй дахин уулзах болно ❤ Таныг хүндэтгэсэн @ᴠᴋᴏᴏᴋ_ᴍɢʟ