There is a problem with the letter "L" on my keyboard. Sorry sa mga typo errors. I'll fix it soon. ^_^ If you hate the story, STOP READING. Thanks xoxo
DALAWANG LINGGO.
Dalawang linggo na akong alipin ni Harris Tsu. Dalawang linggo nalang rin at matatapos na ang contract. Syempre masaya kasi hindi ko na makikita ang pagmumukha ni Harris Tsu araw-araw -maliban nalang kung coincidental na makita ko sya sa campus.
Walang pasok ngayon.
Buti naman! Kumukulo lang dugo ko sa tuwing nakikita ko ang amo ko. Lalo na kapag naaalala ko ang ginawa nya nung tuesday! Pinahirapan nya pa akong hanapin ang resibo dun sa bookstore tapos hindi nya lang pala babasahin. Ipapatapon nya lang pala!
Dahil dun di ko sya masyadong kinakausap. Ganun din naman sya sakin. At kung walang may magsisimulang magkwento sa amin, di kami mag iimikan. Kahit na magkatabi lang.
Pero ganun parin ang pakikitungo nya, sumisigaw na akala mo bingi ang kausap nya.
"Aya! Ang sinaing mo!" Oo nga pala!
Agad akong tumakbo patungo sa kusina para asikasuhin ang sinaing ko.
"Hindi naman po nasunog!"
"Sinisigawan mo ba ako?!"
Nasanay na kasi akong nagsisigawan kami ni Harris sa isa't-isa. Oo, kahit papano nahawa ako sa kanya. Ayun tuloy, pati si mama nasisigawan ko. Kahit si Shaye minsan nasisigawan ko. Konti nalang at mabibingi na yung isang yun, si Shaye.
"Hindi po. Nagpanic lang po ako," palusot ko.
Shaye's POV
I was walking by the sidewalk nang bigla kong madatnan si Prince Paulo na nagpapaulan. Oo, umuulan nga. Sa gwapo nyang yan feel na feel nya ang ulan. Ano kaa'ng nakain nya at nakatayo lang sya dyan na parang tanga?
Linapitan ko nalang sya at pinayongan. Nagulat naman sya sa ginawa ko.
"Hi," I smiled at him. Gumanti rin sya ng ngiti tapos ibinaling naman ang tingin sa ibang direksyon.
Papunta sana ako ng cafe. Nasa kabilang street yung kotse ko, dun ko ipinark. Busy street kasi dito sa may cafe, walang parking lots kaya ayun, niakad ko mula kabilang street hanggang dito at umuulan pa!
si Aya kasi di ako masamahan kasi alam ko naman yung mama nun, di sya pinapayagang gumala kaya ito, mag isa akong pupuntang cafe.
I was about to call this day "unlucky" pero nadatnan ko si Prince Paulo at nakashare ko pa sa payong! LUCKY day. ^_^ Ang pogi nya talaga pag maapitan noh?
"Ako nga pala si Shaye," I smiled again. "Ba't ka natayo dito at nagpapabasa sa ulan?"
"Wala lang," tipid nyang sagot.
Nasense ko naman na may pinagdadaanan sya kaya sya nag eemote ng ganyan ngayon. Kaya naman nag-isip agad ako ng topic para mabasag ang awkward silence.
"Alam mo, kung ako sayo, haharapin ko yung problema ko. Hindi ako mag eemote dito kasi hindi naman nakakatulong yung pag eemote," problema ko kaya araw-araw yung hindi mo ako napapansin pero hindi naman ako nag-eemote.
"You think so?" tanong nya. "What if it's too late to fix the problem?"
"Pano mo naman nasabing too late? Have you tried fixing the problem?"
"This is the second time," sagot nya. "Nasa loob ngayon ng cafe ang girfriend ko. I don't know if she's my exgirlfriend or still my girlfriend. We fought. At ngayon ayaw nya akong kausapin."
Iba pala sya kung magmahal. O__O Napakaswerte naman ng babaeng yan. Patay na patay sa kanya si Prince Paulo ko.
"Try again. At kung wala pa, wala na talaga. Waa pa namang signs na nagsasabing di na pwedeng maging kayo ulit e." wow ha. Para akong makata sa pag-ibig.
He walked away from me and I watched him enter the cafe. Kinuha ko agad ang phone ko and tweeted on twitter.
'omg I saw him and talked to him recently!!!' tweet sent.
Paulo's POV
I entered the cafe and looked around. Wala sya sa ground floor. Baka nasa second floor. That girl told me not to give-up. I don't know why I followed her advice even though I don't even know her. But I have the feeling that her advice could lead me to the right way where I should be.
Nang nasa 2nd floor na ako, I saw her. Atlast. But.. she's with a guy. What are they doing?
"Louise," tumingala silang dalawa sa akin.
"What are you doing here?" bungad nya. Ibang-iba talaga sya kapag nagagalit.
"Who is this guy?" I asked. "Sya ba ang ipinagpalit mo sakin?"
Buong buhay ko ngayon lang ako nagkaroon nga broken heart. Usually kasi ako ang nagbibigay ng broken heart sa mga babaeng sinosyota ko. Pero so far 3 palang ang naging girlfriend ko. Jeje days. Back when I still don't know the meaning of love, I hurt them. Pero ngayon na alam ko na ang tunay na love, ako naman ang nasaktan. Ang daya naman ng karma.
tumayo si Louise at isinama ako sa isang sulok ng cafe na walang tao, "I already told you we're over. So please, stop chasing after me."
Matamlay akong lumabas sa cafe. Ba't ba ginagawa ni Louise to? Konting pagkakamali lang naman yun ah tapos hiniwalayan nya na agad ako. Ang daya talaga. Ngayon parang nararamdaman ko na ang nararamdaman ni Jeydon.
Nakita ko ulit ang babaeng kumausap sakin kanina. Andun parin sya sa harap ng cafe, nakatayo at nakapayong. Nakangiti sakin. Who is this girl? At bakit nya ako kinausap kanina?
Siguro student sya ng Warsson kaya kilala nya ako. Well uhh kilala naman ako kahit sa labas ng Warsson e pero hindi masyado. Sa lahat ng taong nakikita ko kanina na dumadaan, sya lang ang lumapit at kumausap sakin. Yung iba may mga payong pero di man lang ako inalok na makishare sa kanila. Pero sya, sya ang lumapit sakin at pinayongan ako. Tiga Warsson nga siguro sya. At familiar din ang mukha nya.
Parang nakita ko na sya dati. Parang naka-usap ko na din sya. Ewan ko ba, sa dami ng students sa Warsson di ko na maalala ang mga taong kinakausap ko.
She waved at me while smiling. I just smiled back at her even though I don't feel like talking to anyone right now.
I was about to cross the street pero inunahan nya ako. She crossed the street at lumapit sakin while smiling. Ngayon ko lang napansin na nakadress pala sya. And really, her face is familiar.
"Anong nangyari?"
Heavy drops of rain were still pouring.
umiling lang ako as an answer to her question. What was her name again? Sh-Shane?
"coffee nalang kaya tayo!" hinila nya ako at muntik na akong tamaan ng payong niya.
"teka," awat ko. "andun sila sa loob."
binitawan nya ang kamay ko at nag-isip isip muna sya. Nakita ko namang nabuhayan sya agad ng loob. May pumasok na siguro na idea sa isip nya.
"Ice cream nalang tayo! Mura lang yun, dun sa kabilang street." di pa man ako nakakareact ay hinila nanaman ako ng babaeng to.
Pumasok kami sa isang ice cream parlor. Yung ilang costumers doon ay nakatingin samin. Sanay na'ko sa mga titig na yan. Well, I'm Paulo Royale.
"Gusto ko ng strawberry, pandan and chocolate. Mixed please" rinig kong sabi ni Shane. Pano ba omorder dito? I mean ano ba ang pipiliin ko? "Ikaw Prince Paulo, ano sayo?"
"Same nalang din," I said. Kahit naman gusto ko ng mango, chocolate, ube, pandan and strawberry mixed, wala akong magagawa dahil hindi ko naman alam kung ano ang pipiliin ko dahil nakakahiya masyado.
We sat at a table. Ang bilis naman palang magserve dito. Parang dun sa ystilo cafe din.
"Ano ba'ng naging problema nyo ng girlfriend mo? Maas nya naman at pinakawalan ka nya."
"Why?"
"Kasi marami'ng babaeng naghahangad sayo tapos.. papakawalan ka lang nya."
'naghahangad' ? anong kaolokohan ba yan?
"Shane--" panimula ko but she trailed me off saying
"It's Shaye."