Sobrang sakit ng ulo ni Alexa na para bang anytime pwede itong sumabog. Pinilit nyang bumagon nang maramdaman nyang may papalapit sa kanya. Dahil sa kakamulat lang, inaaninag nyang mabuti kung sino ito. Bakas sa gwapong mukha ng lalake ang pag-aalala. Maingat na hinawakan sya nito sa braso para alalayang makaupo. Nang maka pwesto, saka nya ito naalala.
"Thank God you're awake!" he exclaimed. "Uhmm, hold on. You stay here okay? Tatawagin ko lang saglit 'yung nurse." sa pagkataranta, hindi na sya nito inantay na sumagot. Dali-dali itong lumbas ng kwarto.
Napakunot-noo sya. Teka? Anong ginagawa nung lalakeng yun dito? Naiwan syang nakatulala habang nakatitig sa kasasara lang na pinto.
Ehh?! (@_@") San ba ako? Bakit parang iba ang paligid?
Nang mapansin nyang may nakaturok sa kamay nya, saka nya napagtantong nasa ospital sya.
"Oh my God! What did I do. . .?! " nanlaki ang mata nya sa gulat. Parang binuhusan sya ng malamig na tubig kaya biglang pakiramdam nya nahimasmasan sya. Di din sya makahinga ng ayos sa nerbyos. Parang. . . she'll die anytime soon pag di sya nakaalis sa lugar na 'to. Naalala nya na ang lahat kagabi."Geez!! What am I gonna do?" she cried. "Bat ba kasi nangyayari to? Help me Lord please. I can't be here. . I need to do something! Hindi pwedeng malaman nung lalakeng yun kung sino ako." She jumped off the hospital bed nang makaisip sya ng magandang idea. Bigla nyang nakalimutan na naka dextrose nga pala sya kaya di nya mapigilang mapangiwi. . Sh*t!
Inalis nya yung turok sa kamay nya saka paika-ikang naglakad papuntang pintuan. Napansin nyang namamaga pala ang sakong nya and ibang daliri sa paa gawa siguro kagabi. Dahan-dahan nyang sinilip kung sino-sino ang mga tao sa labas. Isang nurse sa di kalayuan na kausap ang naka-wheelchair na pasyente ang una nyang nakita, may mag-nanay naman na nagchi-chickahan sa isang sulok, and yung ibang mga pasyente na naglalakad-lakad para makapag-exercise. CLEAR! Sinara nya muna ulit ang pinto and hinanap ang gamit nya. "They will not know naman na tatakas ako." now she's trying to convince herself. "I mean, they will know syempre because I'm gonna disappear here obviously, but it won't hurt naman siguro since hindi naman nila ako kilala." Patuloy nyang pagpapalakas ng loob sa sarili. Hinanap nya agad ang bag nya and her cellphone. She took off her Johnny and changed real quick. "F*ck I'm so nervous!" 😭 Naglakad sya agad pabalik sa pinto - - very ready to flee, nang biglang narinig nya na may umikot nung door knob mula sa labas banta na may papasok sa kwarto. Tatakbo sana sya pabalik sa kama para magtalukbong or whatever, makatago lang, pero huli na ang lahat. Di sya makagalaw sa kinatatayuan. Nanlaki ang mata nya sabay takip ng bibig nang bumukas ang pinto. 🙀🙊🙊🙊 Ano nang gagawin ko..... 😭
.
.
.
.
.
.
.
.
.
SEIJI's POV:
"Hi, uhm. . Dr. Lim told me to inform you immediately if my patient in Room 134 is already awake. She had to personally see her sabi nya kanina"
"Ay opo Sir. Nabigyan din po kami ni Doc kanina ng instruction. Check ko lang po sang floor si Doc ngayon sa rounds nya."
"Okay, thank you!" babalik na sana ako sa kwarto nang biglang tumunog ang cellphone ko. I moved into the corner para di ako makaabala sa mga dadaan. "Hi Seij, this is Cara. Remember me?" Cara? Sino naman 'to? "Hey it's me! Raff's cousin. We met months ago in Hawaii. I'm so sorry about the sudden call, I just forced Raffy to give me your number." Ah naalala ko na. Eto nga pala yung pinsan ni Raff na nagba-banda na pinakilala nya nung mag bakasyon kami sa Hawaii. Business vacay but we actually had fun that time. Specially Cara and I. "Oh hey! Uhmm. . Napatawag ka?"
I can't help myself from smiling sa mga naiisip.
But hey, don't tell me she's calling now because she took everything seriously that night? Biglang nawala ang ngiti ko. I always clear up things with girls. I am not ready for any commitment. Para namang sa may manghuhula 'to and agad itong dumipensa. "Don't worry this is purely business. Hahaha" I sighed in my mind nang sabihin nya yun. . A very long one. Saka timing na naalala ko yung pasyente na iniwan ko saglit when I suddenly saw Dr. Lim from my peripheral view, walking towards me. "Hey Cara. . I'm sorry. Can we just discuss this some other time? I have a very important thing to do today."
"Yeah sure! How about over dinner? I'll text you when and where nalang, okay? See ya Seij!" then she hanged up before I could even response. That was fast ! Napakibit-balikat nalang ako.
Sinalubong ko si Doctora and nginitian. She smiled back at me. May iniabot ditong 3 pages paper ang nurse para papirmahan, matapos yun, naglakad na kami ng sabay pabalik ng kwarto ni Alex. "I'm glad she's already awake. Mukhang wala naman tayong maggiging problema sa case ng girlfriend mo iho."
"Uhmm. . . Y-yeah. . I guess so Doc. " Hindi ko po sya girlfriend. Gusto kong sabihin kaso ayoko nang magpaliwanag pa. Medyo nakapag kwentuhan din kami ng bahagya habang naglalakad hanggang sa mga ilang dipa nalang siguro mula sa kwarto ni Alex, eh nakita kong nakaawang na yung pintuan nya. May iba akong naramdaman dahil dun. Nagpaalam ako saglit kay doc na mauna ng kaunti para tingnan ang loob at nang buksan ko ito, it's empty. She's no longer inside.
"Hey iho, are you okay?" napalingon ako kay Doctora na nasa likod ko na pala. "Uhmm Doc I'm sorry. I think she left. I'll look for her muna. I'll be back po."
"Should I call the security?"
"N--no it's okay Doc. Baka nagtampo lang kasi nataranta ako kanina nang magising sya. Iniwan ko sya bigla. . I'll just go search for her. "
" Are you sure? Baka mapanu sya. "
" Yes Doc. Pasensya na. I'll take care of this. Thank you. "
" O--okay"
And I rushed outside the hospital hoping na maabutan ko si Alex pero hindi ko na sya nakita. I even checked possible areas ng hospital na pwede nyang daanan pero wala talaga. Alex. . . . Where are you? I uttered. . . I found myself back in her room and sat on the hospital bed. Hinigal ako sa ginawa ko. Si Alex ba talaga yun? Ganu ba ako kasiguradong si Alex yun? I sighed. Hindi ko na alam. Napahiga ako sa kama until I noticed something na nahagip ng kamay ko. I reached it and found out that it's a necklace. Mamahaling necklace. Kanino naman kaya 'to? I smirked. May gana kapang tanungin sarili mo sa sitwasyon mo ngayon ha? Bravo Seij! You perfectly looked stupid today. Wala sa loob na binulsa ko yung kwintas saka bumangon. I think I need to go home already. I've been wasting my time here with my silly thoughts and silly hopes. Wait, hopes? Hopes for what?! Na si Alex at yung babae ay iisa? Eh ano naman sakin yun diba? Nababaliw na ata ako. I need some air today.
Nagdahilan nalang ako kay Doctora na nahanap ko na yung "girlfriend" ko and nag decide na ihatid nalang ito sa bahay nila kasi gusto na nitong umuwi. Sinabi ko nalang na takot sa ospital yun. I lied like sh*t because if that woman! Kahit naman maasar ako, wala naman na din ako magagawa eh. Umalis ako ng ospital na di padin halos makapaniwala. Parang ang bilis ng pangyayari. Mukhang mapapainom na naman ako nito mamaya.
CARA's POV:
I can't believe I came back to the Philippines only for this guy. Gosh! I'm crazy for sure sasabihin sakin ni Raff. Yes. . I admit it. . . I am crazy. Hindi ko alam kung anong patutunguhan nito but at least diba, sinubukan ko. Aaminin ko, I fell for him. . . Hindi ko napigilan. Sinabi ko, fling lang yun but he was. . . ughh! He's different. He made me feel really different. I missed him so much kaya eto nanga, sa katangahan ko, napauwi ako ng pinas na akala ko never ko nang gagawin in my entire life.
I blushed a little nang titigan ko yung cellphone number ni Seiji na naka-save sa cellphone ko. Halos dumugin ko si Raffy makuha ko lang to sa kanya. I even promised na hindi ako gagawa ng kalokohan na ikakawindang ni Seiji sakin which of course gagawin ko naman talaga. "Don't worry. I'll make him fall inlove with me and gagawin ko yun ng malinis. Ayoko naman yung mapipilitan lang sya sakin no?! Sabi mo na he's single diba and wala naman syang nagugustuhan pa so malaki ang pag-asa ko Raffy, makikita mo!" Pagyayabang ko sa pinsan ko.
I found myself dialing his number and halos tumalon ang puso ko sa saya nang marinig ko ang boses nya sa kabilang linya. Yung excitement ko, hirap na hirap akong pigilin. Sh*t! He's sexy voice! Shivers! Nagpakilala ako sa kanya. Alam ko na ang mga possible na iisipin nya sakin kaya napaghanadaan and napag-planuhan ko na 'to lahat. Tinawag ko ang plano kong' to ng: "FALL-IN LOVE WITH ME DEEPLY SEIJI project!". I'll make him feel na wala akong intensyon na maging kami and mag-o offer lang ako deal sa kanya about sa music. I even enrolled myself sa school nya kaya I can say that I'm all set na. May mga nakahanda din akong back-up plans from B-Z sakaling pumalpak ako sa iba. 😂😂😂
Nababaliw na ata ako pero ganun siguro talaga pag tinamaan ka at masyado akong competitive para di gumawa ng paraan para sa only love ko. I am very positive I can win his heart. 😍😍😍 Fighting!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
I MISSSHUU ALL minna! That's all I can say. 😍🙊❤️
= HOTARU-chan =
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------