Zawgyi
ဒီေန႕ကိုယ့္ရဲ႕ ရႉးဂါးဒယ္ဒီက လာေခၚမယ္ေျပာထားသျဖင့္ ရွိသမွ်အဝတ္အစားေလးေတြကို ထုပ္ပိုးၿပီး ဧည့္ခန္းဟုမဆိုသာေသာ ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းေလး၌ ထိုင္ေစာင့္ေနမိသည္...
ထိုင္ေစာင့္ေနရင္း မေန႕က အေၾကာင္းစဥ္းစားမိေတာ့ မ်က္ႏွာကၿပဳံးလာသလို ဒယ္ဒီဆိုသူကိုလည္း သတိရလာသည္...အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ သူ႕ဆီေပ်ာ္ဝင္သြားတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း အံ့ဩမိပါရဲ႕...
မေန႕ကေပါ့...သူက ကိုယ့္ကို လိုက္ပို႔ၿပီး အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ကသူ႕ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးဆင္းမလို႔လုပ္တဲ့အခ်ိန္ သူက ကိုယ့္လက္ကို ျပန္ဆြဲကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းလိုက္နမ္းေနတယ္ေလ...သိတယ္မလား ကိုယ္ကလည္း ဒီဂြင္ေစာင့္ေနတဲ့သူလို႔ေျပာလို႔ရတာမို႔ ရလာတဲ့အခြင့္အေရးကို အမိအရအသုံးခ်ၿပီး သူ႕ကိုကိုယ့္ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး ပြတ္သတ္နမ္းလိုက္တာမို႔ ဒါရိုင္ဘာမင္ဆိုသူခမ်ာမွာလည္း မ်က္ႏွာႀကီးနီၿပီး ကားေပၚကေနေျပးဆင္းသြားပါေရာလား...
*တီ တီ*
ေဟာ..ေတြးရင္းေတာရင္း သူေရာက္လာတာမို႔ ကိုယ့္အထုပ္ေလးကို ဆြဲၿပီး အိမ္တံခါးပိတ္ခါ..သူ႕ကားေပၚတက္ထိုင္လိုက္သည္...
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ သူက laptopတစ္လုံးကို တစ္ေတာက္ေတာက္နဲ႕ေခါက္ၿပီး အလုပ္ရႈပ္ေနတာမို႔ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္အေနနဲ႕ လ်စ္လ်ဴရႈကာေနလိုက္သည္...တစ္လမ္းလုံးလည္း ဘာစကားမွမေျပာမိသလို ကိုယ္ကလည္းအျပင္ဘဲၾကည့္ကာလိုက္ေငးေနတာမို႔ သူနဲ႕ကိုယ့္ၾကားက အေနခက္မႈႀကီးသာႀကီးစုိးေနတယ္...ဒယ္ဒီ ခင္မ်ားကြၽန္ေတာ့္ကို လ်စ္လ်ဴရႈတယ္ဗ်ာ...
အိမ္ေရာက္ေတာ့သူက laptopပိတ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုလာဆြဲေခၚတာမို႔ အသာတၾကည့္လိုက္သြားလိုက္တယ္...
"ကဲ အားလုံးပဲ ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ ဒါကိုယ့္ရဲ႕ သည္းငယ္ပဲ...မင္းတို႔ေတြအားလုံးရဲ႕သခင္ဆိုလည္းမမွားဘူး ေအး..ကိုယ့္သည္းငယ္ကို ထိခိုက္ၿပီးေျပာတာတို႔ ေစာင္းေျမာင္းၿပီးေျပာတာတို႔ဆို မင္းတို႔အားလုံးတစ္ေယာက္မက်န္အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္မယ္ၾကားလား...!!"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ!!!"
အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ျခင္းကိုယ့္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ သူ႕အိမ္ရဲ႕အလုပ္သမားေတြကို ကိုယ္နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးအထိခိုက္မခံနိုင္ေၾကာင္းေတြေျပာေနတာမို႔ ရင္ထဲမယ္ လိပ္ျပာေတြမ်ားပ်ံေနသလားမွတ္ရေအာင္ တလွပ္လွပ္နဲ႕....ခံစားခ်က္ေလးကို ႀကိဳက္လိုက္တာ...ဒယ္ဒီ ကိုယ္ခင္မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တာမွန္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ယုံၾကည္တယ္...
"လာ သည္းငယ္ ဒါမင္းနဲ႕ကိုယ့္ရဲ႕ အခန္းပဲ..."
အခန္းတစ္ခုထဲဝငိလိုက္ၿပီး သူနဲ႕ကိုယ့္အခန္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာလိုက္တာမို႔ ရင္ထဲႏြေးခနဲ...
အခန္းဖြဲ႕စည္းပုံက သပ္ရပ္လွပၿပီး နံရံသုတ္ထားတဲ့ေဆးေတြကေတာ့ ထူးျခားစြာ ခဲေရာင္ေတြျဖစ္ေနတယ္...
" ဒယ္ဒီ ခင္မ်ားကို ကိုယ္ခ်စ္မိေတာ့မယ္..."
သူ႕ကိုယ္လုံးေလးကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္ကာ ေပြ႕ဖက္ထားၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႕ဆီက ရယ္သံခပ္ဖြဖြၾကားရသလို သူ႕ရဲ႕လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ကိုယြေက်ာကုန္းကို ပုတ္ေပးေနေသးတယ္...
"သည္းငယ္ မင္းမွာ ခ်စ္ရမယ့္သူရွိလား...အင္း..ငါေျပာခ်င္တာက အခ်စ္ဦးရွိလား.."
သူက ကိုယ္ဖက္ထားရာကေနေရွာင္ထြက္လိုက္ရင္း ကိုယ့္မ်က္လုံးကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီးေမတာေၾကာင့္ သူဒီကိစၥကို ဘယ္ေလာက္အေလးထားၿပီးေမးေနေၾကာင္းသိနိုင္တယ္...
"အင္း..ကိုယ့္ဘဝက ၾကမ္းတမ္းခဲ့ေတာ့ အခ်စ္ေတြဘာေတြ စဥ္းစားဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူးေလ...ဒယ္ဒီရဲ႕"
ကိုယ့္အေျဖကို သူက သေဘာက်တယ္ထင္ မ်က္ႏွာေလးမွာၾကည့္ႏူးမႈေတြအျပည့္ထင္ဟပ္ေနတယ္...
သူက ကိုယ့္လက္ဖဝါးတစ္ဖက္ကို သူ႕ပါးမွာအပ္လိုက္ၿပီး
"ကိုယ့္မွာေတာ့ အခ်စ္ဦးရွိဖူးတယ္...ကိုယ္ကစီးပြားေရးမွာေအာင္ျမင္ေပမယ့္ ကိုယ္အထီးက်န္ေနတယ္ အဲ့အခ်ိန္မွာသူမက ကိုယ့္ကိုေဖးမေပးခဲ့တယ္...ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္စိတ္ေတြသူ႕အေပၚယိုင္နဲ႕ခဲ့တယ္..."
သူက ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႕ေျပာေနမွန္းမသိေပမယ့္ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ေအာင့္သက္သက္နဲ႕...
"အဲ့အေၾကာင္းေတြကိုယ့္ကို ဘာေၾကာင့္ေျပာရတာလဲ"
"သူမ ေသသြားၿပီ....ဒါမဲ့ ကိုယ္သူမကို ေမ့မရေသးဘူး...အဲ့ဒါေၾကာင့္ သည္းငယ္က ကိုယ္သူမကိုေမ့သြားတဲ့အထိ ခ်စ္ေပးပါလား...မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကိုမွမခံရဖူးတဲ့ကိုယ္က သည္းငယ္ဆီက အခ်စ္ကိုေတာ့လိုခ်င္မိတယ္...ကိုယ္...သည္းငယ္ရဲ႕ အခ်စ္ဦးနဲ႕အခ်စ္ဆုံးျဖစ္ခြင့္ရနိုင္မလား.."
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျပည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စုံေအာက္ ကိုယ့္ရဲ႕ႏွလုံးသားက ျပားျပားဝပ္ေတာ့မေယာင္..ကိုယ့္ႏွလုံးသားေလးက ခင္မ်ားဆီမွာ ခစားေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕ ဒယ္ဒီရယ္...
"စိတ္ခ် ဒယ္ဒီ ကိုယ္က ခင္မ်ားကို အတတ္နိုင္ဆုံးခ်စ္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးသားမယ္...ဒါေၾကာင့္ ဒယ္ဒီခင္မ်ားကလည္း ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္ေနာ္..."
ကိုယ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြေဝ့သီလားၿပီး..ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာေတာ့သည္...
"ဒယ္ဒီ မ်က္ႏွာေမာ့စမ္း..ေနာက္ခါမ်က္ရည္မက်ရဘူးသိလား ကိုယ္က ဒယ္ဒီ့ကို ကာကြယ္ေပးမွာမို႔ ဘယ္ေတာ့မွမ်က္ရည္မက်ရဘူးေနာ္..."
မ်က္ရည္ေလးေတြဝဲၿပီး ေခြးေပါက္ေလးလို ေခါင္းတစ္ဆက္ဆက္ၿငိမ့္ျပေနတဲ့ ဒယ္ဒီဟာ ကိုယ့္ထက္၈ႏွစ္ႀကီးတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုယုံရမွာလဲကြာ....
"ဒါနဲ႕ ဒယ္ဒီ ခင္မ်ားခုနတုန္းက ကားေပၚမွာ ကိုယ့္ကို လ်စ္လ်ဴရႈတာဘာသေဘာလဲေျပာ.."
ကိုယ္က မေက်နပ္လို႔ေျပာေနေပမယ့္ သူကေတာ့ ၿပဳံးေနတာမို႔ ေဒါသထြက္သြားရသည္..
" ဒယ္ဒီ ခင္မ်ားက်ဳပ္ကို ကစားေနတာလား ခင္မ်ားကို က်ဳပ္က က်ဳပ္ကိုေမြးစားပါလို႔ေျပာထားလို႔ ခင္မ်ားက အထင္ေသးတာလားေျပာ..ေျပာစမ္း ဒယ္ဒီ!!!"
"မ..မဟုတ္..ကိုယ္.."
က်စ္! ခဏ စိတ္လြတ္ၿပီး ဒယ္ဒီ့ကိုေအာ္လိုက္မိတာေၾကာင့္ မယုံၾကည္နိုင္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြျပည့္ေနေသာမ်က္ဝန္းေလးကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေဒါသထြက္မိသည္...သူ႕ကို ရင္ခြင္ထဲခပ္ဖြဖြ ထည့္ဖက္ရင္း...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒယ္ဒီရယ္ မငိုပါနဲ႕ကြာ ကိုယ္က ေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ဒယ္ဒီ့ကို ငိုေအာင္လုပ္တာ ကိုယ္ပဲျဖစ္ေနတယ္...ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒယ္ဒီရယ္..."
"ဟင့္ ကိုယ့္ကိုမေအာ္ပါနဲ႕ကြာ ကိုယ္က ဒီေန႕အလုပ္မသြားပဲ အင့္ သည္းငယ္ေဘးမွာေနေပးမွာမို႔လို႔ ကားေပၚမွာပဲ အလုပ္ၿပီးေအာင္ ဟင့္ လုပ္ေနတာပါ...သည္းငယ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈတာ မဟုတ္ပါဘူး..."
"အင္း ကိုယ္သိၿပီ တိတ္ေတာ့ ဒယ္ဒီ..''
ေက်ာေလးကို ပြတ္သပ္ၿပီး ေခ်ာေပးလိုက္ေတာ့ အငိုတိတ္သြားေပမယ့္ ရွိုက္သံေလးေတြေတာ့ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ထြက္လာေသးတယ္...
"ဒယ္ဒီ အိပ္ခ်င္လား ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ေနာ္..."
ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိဳက္ၿပီး ရင္ခြင္ႀကီးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေခြးေပါက္ေလးအလား တိုးဝင္လာတဲ့ ဒယ္ဒီ...
"အင္း သည္းငယ္ရင္ခြင္ေလးက ေႏြးေနတာပဲကြာ...ဒီရင္ခြင္ၾကီးကို ကိုယ္ပဲပိုင္ခ်င္တယ္ ရလားသည္းငယ္ "
"ဒါေပါ့ ဒီခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ရင္ခြင္ႀကီးဟာ..ေဟာဒီက ဒိုဂေယာင္ဆူးဆိုတဲ့ ဒယ္ဒီ့အတြက္ပဲေပါ့ကြာ..''
"ဟီးဟီး ဟုတ္တယ္ ဒီရင္ခြင္ႀကီးက ကိုယ့္အပိုင္ သည္းငယ္ ဒယ္ဒီအိပ္ခ်င္တယ္ တင္ပါးပုတ္သိပ္ေပး..''
"Hol~ တင္ပါးပုတ္သိပ္ရေအာင္ ခင္မ်ားက ကေလးလား ဒယ္ဒီ "
"ဟြန႔္ သည္းငယ္ေနာ္ ပုတ္သိပ္ေပးလို႔ဆိုကြာ..."
ႏႈတ္ခမ္းတစ္ေထာ္ေထာ္နဲ႕ေျပာေနတဲ့ ဒယ္ဒီ့ေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီး တင္ပါးေလးကို ပုတ္သိပ္ေပးလိုက္ေတာ့ တရႉးရႉးနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္သြားေလရဲ႕...
ကိုယ္ဟာၾကည္ႏူးျခင္းဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိခဲ့ဘူး ဒယ္ဒီ...ဒါမဲ့ အခုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ၾကည့္ႏူးျခင္းေတြျဖစ္ေပၚရာေနရာဟာ..ဒယ္ဒီျဖစ္ေနၿပီ....
To be continued
စာလုံးေပါင္းမစစ္ထားဘူး
Feedback ေပးပါ🚨
Unicode
ဒီနေ့ကိုယ့်ရဲ့ ရှူးဂါးဒယ်ဒီက လာခေါ်မယ်ပြောထားသဖြင့် ရှိသမျှအဝတ်အစားလေးတွေကို ထုပ်ပိုးပြီး ဧည့်ခန်းဟုမဆိုသာသော နေရာကျဉ်းကျဉ်းလေး၌ ထိုင်စောင့်နေမိသည်...
ထိုင်စောင့်နေရင်း မနေ့က အကြောင်းစဉ်းစားမိတော့ မျက်နှာကပြုံးလာသလို ဒယ်ဒီဆိုသူကိုလည်း သတိရလာသည်...အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ သူ့ဆီပျော်ဝင်သွားတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း အံ့ဩမိပါရဲ့...
မနေ့ကပေါ့...သူက ကိုယ့်ကို လိုက်ပို့ပြီး အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ကိုယ်ကသူ့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးဆင်းမလို့လုပ်တဲ့အချိန် သူက ကိုယ့်လက်ကို ပြန်ဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းလိုက်နမ်းနေတယ်လေ...သိတယ္မလား ကိုယ်ကလည်း ဒီဂွင်စောင့်နေတဲ့သူလို့ပြောလို့ရတာမို့ ရလာတဲ့အခွင့်အရေးကို အမိအရအသုံးချပြီး သူ့ကိုကိုယ့်ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး ပွတ်သတ်နမ်းလိုက်တာမို့ ဒါရိုင်ဘာမင်ဆိုသူခမျာမှာလည်း မျက်နှာကြီးနီပြီး ကားပေါ်ကနေပြေးဆင်းသွားပါရောလား...
*တီ တီ*
ဟော..တွေးရင်းတောရင်း သူရောက်လာတာမို့ ကိုယ့်အထုပ်လေးကို ဆွဲပြီး အိမ်တံခါးပိတ်ခါ..သူ့ကားပေါ်တက်ထိုင်လိုက်သည်...
ကားပေါ်ရောက်တော့ သူက laptopတစ္လုံးကို တစ်တောက်တောက်နဲ့ခေါက်ပြီး အလုပ်ရှုပ်နေတာမို့ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်အနေနဲ့ လျစ်လျူရှုကာနေလိုက်သည်...တစ်လမ်းလုံးလည်း ဘာစကားမှမပြောမိသလို ကိုယ်ကလည်းအပြင်ဘဲကြည့်ကာလိုက်ငေးနေတာမို့ သူနဲ့ကိုယ့်ကြားက အနေခက်မှုကြီးသာကြီးစိုးနေတယ်...ဒယ္ဒီ ခင်များကျွန်တော့်ကို လျစ်လျူရှုတယ်ဗျာ...
အိမ်ရောက်တော့သူက laptopပိတ်ပြီး ကိုယ့်ကိုလာဆွဲခေါ်တာမို့ အသာတကြည့်လိုက်သွားလိုက်တယ်...
"ကဲ အားလုံးပဲ ဂရုစိုက်နားထောင် ဒါကိုယ့်ရဲ့ သည်းငယ်ပဲ...မင်းတို့တွေအားလုံးရဲ့သခင်ဆိုလည်းမမှားဘူး အေး..ကိုယ့်သည်းငယ်ကို ထိခိုက်ပြီးပြောတာတို့ စောင်းမြောင်းပြီးပြောတာတို့ဆို မင်းတို့အားလုံးတစ်ယောက်မကျန်အလုပ်ဖြုတ်ပစ်မယ်ကြားလား...!!"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ!!!"
အိမ်ထဲရောက်ရောက်ခြင်းကိုယ့်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့အိမ်ရဲ့အလုပ်သမားတွေကို ကိုယ်နဲ့ပတ်သတ်ပြီးအထိခိုက်မခံနိုင်ကြောင်းတွေပြောနေတာမို့ ရင်ထဲမယ် လိပ်ပြာတွေများပျံနေသလားမှတ်ရအောင် တလှပ်လှပ်နဲ့....ခံစားချက်လေးကို ကြိုက်လိုက်တာ...ဒယ္ဒီ ကိုယ်ခင်များကို ရွေးချယ်ခဲ့တာမှန်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်ယုံကြည်တယ်...
"လာ သည်းငယ် ဒါမင်းနဲ့ကိုယ့်ရဲ့ အခန်းပဲ..."
အခန်းတစ်ခုထဲဝငိလိုက်ပြီး သူနဲ့ကိုယ့်အခန်းဖြစ်ကြောင်းပြောလိုက်တာမို့ ရင်ထဲနွေးခနဲ...
အခန်းဖွဲ့စည်းပုံက သပ်ရပ်လှပပြီး နံရံသုတ်ထားတဲ့ဆေးတွေကတော့ ထူးခြားစွာ ခဲရောင်တွေဖြစ်နေတယ်...
" ဒယ္ဒီ ခင်များကို ကိုယ်ချစ်မိတော့မယ်..."
သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ကာ ပွေ့ဖက်ထားပြီးပြောလိုက်တော့ သူ့ဆီက ရယ်သံခပ်ဖွဖွကြားရသလို သူ့ရဲ့လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ ကိုယွကျောကုန်းကို ပုတ်ပေးနေသေးတယ်...
"သည်းငယ် မင်းမှာ ချစ်ရမယ့်သူရှိလား...အင်း..ငါပြောချင်တာက အချစ်ဦးရှိလား.."
သူက ကိုယ်ဖက်ထားရာကနေရှောင်ထွက်လိုက်ရင်း ကိုယ့်မျက်လုံးကိုသေချာကြည့်ပြီးမေတာကြောင့် သူဒီကိစ္စကို ဘယ်လောက်အလေးထားပြီးမေးနေကြောင်းသိနိုင်တယ်...
"အင်း..ကိုယ့်ဘဝက ကြမ်းတမ်းခဲ့တော့ အချစ်တွေဘာတွေ စဉ်းစားဖို့အချိန်မရှိဘူးလေ...ဒယ်ဒီရဲ့"
ကိုယ့်အဖြေကို သူက သဘောကျတယ်ထင် မျက်နှာလေးမှာကြည့်နူးမှုတွေအပြည့်ထင်ဟပ်နေတယ်...
သူက ကိုယ့်လက်ဖဝါးတစ်ဖက်ကို သူ့ပါးမှာအပ်လိုက်ပြီး
"ကိုယ့်မှာတော့ အချစ်ဦးရှိဖူးတယ်...ကိုယ်ကစီးပွားရေးမှာအောင်မြင်ပေမယ့် ကိုယ်အထီးကျန်နေတယ် အဲ့အချိန်မှာသူမက ကိုယ့်ကိုဖေးမပေးခဲ့တယ်...ဒါကြောင့်ကိုယ့်စိတ်တွေသူ့အပေါ်ယိုင်နဲ့ခဲ့တယ်..."
သူက ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ပြောနေမှန်းမသိပေမယ့် ကိုယ့်ရင်ထဲမှာ အောင့်သက်သက်နဲ့...
"အဲ့အကြောင်းတွေကိုယ့်ကို ဘာကြောင့်ပြောရတာလဲ"
"သူမ သေသွားပြီ....ဒါမဲ့ ကိုယ္သူမကို မေ့မရသေးဘူး...အဲ့ဒါကြောင့် သည်းငယ်က ကိုယ်သူမကိုမေ့သွားတဲ့အထိ ချစ်ပေးပါလား...မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်ခြင်းကိုမှမခံရဖူးတဲ့ကိုယ်က သည်းငယ်ဆီက အချစ်ကိုတော့လိုချင်မိတယ်...ကိုယ်...သည်းငယ်ရဲ့ အချစ်ဦးနဲ့အချစ်ဆုံးဖြစ်ခွင့်ရနိုင်မလား.."
မျှော်လင့်ချက်တွေပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံအောက် ကိုယ့်ရဲ့နှလုံးသားက ပြားပြားဝပ်တော့မယောင်..ကိုယ့်နှလုံးသားလေးက ခင်များဆီမှာ ခစားတော့မယ် ထင်ပါရဲ့ ဒယ်ဒီရယ်...
"စိတ္ခ် ဒယ္ဒီ ကိုယ္က ခင်များကို အတတ်နိုင်ဆုံးချစ်နိုင်အောင်ကြိုးသားမယ်...ဒါကြောင့် ဒယ်ဒီခင်များကလည်း ကိုယ့်ကိုချစ်အောင်ကြိုးစားရမယ်နော်..."
ကိုယ်ပြောလိုက်တော့ သူ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ မျက်ရည်စတွေဝေ့သီလားပြီး..ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာတော့သည်...
"ဒယ္ဒီ မျက်နှာမော့စမ်း..နောက်ခါမျက်ရည်မကျရဘူးသိလား ကိုယ္က ဒယ္ဒီ့ကို ကာကွယ်ပေးမှာမို့ ဘယ်တော့မှမျက်ရည်မကျရဘူးနော်..."
မျက်ရည်လေးတွေဝဲပြီး ခွေးပေါက်လေးလို ခေါင်းတစ်ဆက်ဆက်ငြိမ့်ပြနေတဲ့ ဒယ္ဒီဟာ ကိုယ့်ထက်၈နှစ်ကြီးတယ်ဆိုတာ ဘယ္လိုယုံရမွာလဲကြာ....
"ဒါနဲ့ ဒယ္ဒီ ခင်များခုနတုန်းက ကားပေါ်မှာ ကိုယ့်ကို လျစ်လျူရှုတာဘာသဘောလဲပြော.."
ကိုယ္က မကျေနပ်လို့ပြောနေပေမယ့် သူကေတာ့ ပြုံးနေတာမို့ ဒေါသထွက်သွားရသည်..
" ဒယ္ဒီ ခင်များကျုပ်ကို ကစားနေတာလား ခင်များကို ကျုပ်က ကျုပ်ကိုမွေးစားပါလို့ပြောထားလို့ ခင်များက အထင်သေးတာလားပြော..ပြောစမ်း ဒယ္ဒီ!!!"
"မ..မဟုတ်..ကိုယ်.."
ကျစ်! ခဏ စိတ်လွတ်ပြီး ဒယ်ဒီ့ကိုအော်လိုက်မိတာကြောင့် မယုံကြည်နိုင်ခြင်းများစွာနဲ့ မျက်ရည်တွေပြည့်နေသောမျက်ဝန်းလေးကို ကြည့်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဒေါသထွက်မိသည်...သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲခပ်ဖွဖွ ထည့်ဖက်ရင်း...
"တောင်းပန်ပါတယ် ဒယ်ဒီရယ် မငိုပါနဲ့ကွာ ကိုယ္က စောင့်ရှောက်ပေးမယ်ဆိုပြီး ဒယ္ဒီ့ကို ငိုအောင်လုပ်တာ ကိုယ်ပဲဖြစ်နေတယ်...တောင်းပန်ပါတယ် ဒယ်ဒီရယ်..."
"ဟင့် ကိုယ့်ကိုမအော်ပါနဲ့ကွာ ကိုယ္က ဒီနေ့အလုပ်မသွားပဲ အင့် သည်းငယ်ဘေးမှာနေပေးမှာမို့လို့ ကားပေါ်မှာပဲ အလုပ်ပြီးအောင် ဟင့် လုပ်နေတာပါ...သည်းငယ်ကို လျစ်လျူရှုတာ မဟုတ်ပါဘူး..."
"အင်း ကိုယ်သိပြီ တိတ်တော့ ဒယ္ဒီ..''
ကျောလေးကို ပွတ်သပ်ပြီး ချောပေးလိုက်တော့ အငိုတိတ်သွားပေမယ့် ရှိုက်သံလေးတွေတော့ တစ်ချက်တစ်ချက် ထွက်လာသေးတယ်...
"ဒယ္ဒီ အိပ်ချင်လား ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်နော်..."
ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး ရင်ခွင်ကြီးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ခွေးပေါက်လေးအလား တိုးဝင်လာတဲ့ ဒယ္ဒီ...
"အင်း သည်းငယ်ရင်ခွင်လေးက နွေးနေတာပဲကွာ...ဒီရင်ခွင်ကြီးကို ကိုယ်ပဲပိုင်ချင်တယ် ရလားသည်းငယ် "
"ဒါပေါ့ ဒီချန်းယောလ်ရဲ့ရင်ခွင်ကြီးဟာ..ဟောဒီက ဒိုဂယောင်ဆူးဆိုတဲ့ ဒယ်ဒီ့အတွက်ပဲပေါ့ကွာ..''
"ဟီးဟီး ဟုတ်တယ် ဒီရင်ခွင်ကြီးက ကိုယ့်အပိုင် သည်းငယ် ဒယ်ဒီအိပ်ချင်တယ် တင်ပါးပုတ်သိပ်ပေး..''
"Hol~ တင်ပါးပုတ်သိပ်ရအောင် ခင်များက ကေလးလား ဒယ္ဒီ "
"ဟွန့် သည်းငယ်နော် ပုတ်သိပ်ပေးလို့ဆိုကွာ..."
နှုတ်ခမ်းတစ်ထော်ထော်နဲ့ပြောနေတဲ့ ဒယ်ဒီ့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး တင်ပါးလေးကို ပုတ်သိပ်ပေးလိုက်တော့ တရှူးရှူးနဲ့အိပ်ပျော်သွားလေရဲ့...
ကိုယ်ဟာကြည်နူးခြင်းဆိုတာကို ဘာမှန်းမသိခဲ့ဘူး ဒယ္ဒီ...ဒါမဲ့ အခုတော့ ကိုယ့်ရဲ့ကြည့်နူးခြင်းတွေဖြစ်ပေါ်ရာနေရာဟာ..ဒယ်ဒီဖြစ်နေပြီ....
To be continued
စာလုံးပေါင်းမစစ်ထားဘူး
Feedback ပေးပါ🥺👉🏻👈🏻