Сургуулийн өвлийн амралт аль хэдийнээ болсон тул манай сургууль сургуулиараа нэг амралтанд явахаар болсон юм. Би ачаа тээшээ барьсаар үүдэнд гарч ирэхэд Жошуа машинтайгаа ирчихсэн арын суудал дээр Үжи Сүёон хоёр суучихсан байлаа. Жошуа бууж ирэн миний тээшийг ардаа хийгээд бид сургуулийн урд ирж зогсов. Эндээс нэгдсэн журмаар явах юм байна.
Автобусанд суухад Жүн Жонхан хоёр аль хэдийнээ суудалдаа суучихсан бид 3т суудал авчихсан байлаа. Үжи манай сургууль биш тул зүгээр л биднийг гаргаж өгөхөөр ирсэн байж.
Сүёон цонхоо нээн Үжид хэдхэн хоног гэчихээд л гар гараасаа атгалцаад байв. Жонхан Жүнийг босгоод Сүёоныг хажуудаа суулган Үжид хандан
: Зүгээр дээ танай жижигхэн охиныг харж халамжилнаа.
Үжи: Чамтай чамгүй болно Юн Жонхан.
Жонхан: Болтугай.
Нилээн эвгүй уур амьсгал бүрдэхэд багш орж ирэн хүүхдүүдээ бүртгээд автобус хөдөллөө. Саяных үнэхээр аймар байлаа.
Жүн аль хэдийнээ хойно ангийнхаа охинтой нэг суудалд суусан байх бөгөөд гаргаж ирсэн идэх юмнаас нь байнга авч идэж, Сүёон харин урд Жонхантай хамт дуу сонссон шиг явж байв.
Би аппаратаа гаргаж ирэн автобусны цонхоор зураг дарж эхэлхэд Жошуа нүдээ аньсан чигтээ
: Наад хэд чинь хөдлөөд муухай болчихно гэж бодохгүй байна уу? Хөдөлдөггүй юмны зураг аваач.
Би: Жишээ нь юу?
Жошуа: Миний.
Намайг Жошуаруу харахад Жошуа инээмсэглэн хамраас чимхээд "Тоголсон юм" гээд саравчтай малгайгаа доош нь дараад унтаад өгөв. Гайхалтай догдлуулж хаячхаад.
Бид төв зам дагуу явсаар нэг мэдэхэд Сөүлээс гаран хажуу талаараа голын эргэ дээгүүр барьсан гүүрэн дээгүүр явсаар ой дунд орж ирэн ахиад нилээн хэдэн цаг явлаа. Би цонхоо налаад унтчихсан байсан тул нэг сэрэхэд Жошуагын мөрийг дэрлэчихсэн бугуйн цагруугаа хартал бид Сөүлээс гараад бараг 5 цаг явсан байв.
Автобус зогсон бид гарч зогсон хүүхдүүд чилээгээ гаргасаар автобусны тээшнээс өөрсдийнхөө тээшийг авсаар амралтын газар байх маш том байшингуудад орлоо. Гаднаасаа л тансаг гэдэг нь мэдэгдэх энэ газар мөнх цастай байдаг гэж сонссон юм байна.
Нээрээ л эргэн тойрноо харахад дүүрэн модоор хүрээлэгдсэн эргэн тойрон байх уулан дээгүүр цастай харагдана. Үнэхээр үзэсгэлэнтэй юм.
Жошуа Сүёон Жонхан бид 4 нэг байшинд хуваарилагдсан болохоор тээшээ чирсээр байшинд орж ирэхэд маш том цонхтой 4 тусдаа өрөөнийхөө хажууд зочны өрөө мөн гал тогоотой бүр болоогүй халуун рашаан. Жирийн л улсийн сургууль гэхэд үнэхээр сайхан газар амрах юмаа.
Жонхан: Манай сургууль улсдаа нэгт гэдгийг мэднэ биз дээ. Тэгээд л улсаас багш болон сурагчдад жилд нэг удаа ийм амралт өгдөг юм.
Сүёон: Гайхалтай би өрөөгөө сонгочихсон шүү одоо орлоо.
Би өрөөндөө юмнуудаа оруулж тавьчихаад нүүр гараа угаан нүүрэндээ маск тавьсан чигээр гал тогоонд орон юм идээд сууж байтал Жонхан орж ирснээ намайг харан цочин
: Чамайг Жошуатай хамт байгаа л гэж бодлоо.
Би: Жошуа яасан юм?
Жонхан: Халуун рашаанд орсон. Бас наад маск чинь яасан сонин юм.
Би: Ногоон цайтай байхгүй юу.
Жонхан: Аан. Цаадах чинь чамайг хүлээж байгаа ч юм бил үү? Чи очихгүй юм уу?
Би: Айн. За балайраад бай. Би яасан гэж рашаанд орж байхад нь очих юм. Очвол гарч ирэхээр нь л очъё.
Жонхан: Аа худлаа. Хурдан намайг яваасай хурдан Жошуа дээр очих юмсан гэж бодож байгаа байж.
Би мэднээ мэднэ шт.
Би: Галзуур!
Жонхан: Дада хаха. За би өрөөндө орлоо. Баяртай.
Би: Баяртай.
Би идэж байсан юмаа дуусгачихаад гэдсээ дарсаар өрөөрүүгээ явж байтал аль хэдийнээ маскаа авах болчихсон байсан тул маскаа аван нүүрээ цэвэрлэсний дараа халуун рашаанруу явлаа. Өдийд гараа байлгүй дээ.
Намайг халуун рашаанд ороход Жошуа одоо болтол тэнд сууж байв.
Би ард нь очоод хоолойгоо засахад Жошуа эргэж хараад
: Юу хийж байгаа юм?
Би: Чамайг гарахыг хүлээж байлаа.
Жошуа: Ярих зүйл байгаа хэрэг үү?
Би: Тиймээ байна.
Жошуа буцан усруугаа хараад "Энд ч ярьсан болно биз дээ. Би энд ирэхээрээ рашаанаас огт салдаггүй зуршилтай юм л даа"
Би: За яахав.
✨✨✨
Өглөө нүдээ нээхэд Жошуа ороод ирчихсэн хажуугын сандал дээр миний аппаратыг үзэж байлаа. Би шуудхан босон аппаратаа автал Жошуа шоолсон шинжтэй
:Өчигдөржин миний зургийг дараа юу? Хүн унтаж байхад хууль бусаар зураг дарсан хэрэгтэй юм биз дээ.
Би: За үгүй ээ. Өөрөө л өчигдөр хөдөлдөггүй юмны зураг дар гээд байсан биз дээ?
Жошуа: Уг нь тоглоомоор юмсан.
Жошуа хүзүүгээ хажуу тийш бага зэрэг гилжийлгэсэн болчихоод босож ирэн надруу дөхөхөд би арагш алхалсаар орон дээрээ суухад Жошуа нүүрлүү минь ойртон ёжтой инээсэр намайг арагш хэвтүүлэн бараг л бидний хамар нийлэх үед миний өрөөний хаалга онгойн Сүёон орж ирснээ
: Үүпси! Уучлаарай.
Гэснээ буцаад гарчихав.
Би ч Жошуаг босгон өөрөө дээш босон "Галзуу амьтан" гэж хэлчихээд өрөөнөөсөө гаргалаа. Тэгтэл Жошуа хаалганы цаанаас намайг шоолон
: Өчигдөр оройн надад бүхий л сэтгэлээ уудалж надад хэдийнээс сайн байсан нээд бүгдийг нь ярьсан охин одоо намайг хараагаад байна уу даа?
Би: Хун Жисү би чамайг!!!
Жошуагын инээд цаашлж байхыг бодоход явж байгаа бололтой.
Бурхан минь Хун Жисүд хамаг юмаа дэмий ч ярив уу гэж бодох шиг. Муухай амьтан.
Ватт асуудалтай сар гаран явлаа уучилж ажаагаарай миний хайруудаа. 😉💓⭐💬