TYLER POV:
NANGANGATI ang kamay ko patayin si Andrea dahil naisahan niya ako noong nakaraan. Malakas ang kutob ko na may kasabwat siya isa sa mga tauhan ko. Kaya iyon rin ang isa sa mga inaalam ko.
"SINO ang nag utos sa inyo? Sino??!!! " Galit na tanong ko sa lima lalaki na sangkot sa pagdakip sa mahal ko.
After four days na paghahanap namin ng mga tauhan ni Hellios sa dumakip kay Shanlei, sa wakas ay kaharap ko na sila maliban nalang sa iba at sa lider nila at kung sino ang kumakalaban sa akin patalikod sa mga tauhan ko .
Kanina ki pa sila pinaparusahan gamit ang isang latigo ngunit walang ni isa ang gustong magsalita at nabubuwisit na ako.
"Talagang walang gustong magsalita sa inyo. Okey. Kung hindi ninyo kayang sagutin ang unang tanong ko. Saabihin niyo nalang kung saan niyo dinala yung babaeng dinakip niyo malapit sa park." Nabubuwisit kong singhal sa kanila.
Ngumisi lang mga ito sa akin kaya ilang beses kong silang hinampas sa hawak kong latigo.
Daing nila ang maririnig sa bawat sulok ng silid dahil sa sakit .
Nililigo na nila ang mga sarili nilang dugo. Kitang kita ang bawat sugat at marka ng latigo sa katawan nila dahil wala silang pang itaas na kasuotan.
Isang pang malakas na hampas ng latigo ang itinamo nila bago ko binitiwan ang latigo dahil wala paring gustong sumagot sa kanila.
"Ikaw." Turo ko sa lalaking mahaba ang buhok na hindi naman bagay sa kanya. Mabilis kong binunot ang aking baril at kinasa. Lumapit ako sa tapat niya at itinutok sm ko ang baril sa ulo niya.
"Mahal mo ba ang buhay mo?" Napatango lang ito sa tanog ko.
"Kung ganon sabihin mo sa akin kung saan nila dinala si Shanlei. Saang lugar.? Bibigyan ko kayo ng pangalawang pagkakataon na mabuhay upang makapagbagong buhay kung sasabihin niyo ang nalalaman niyo. Now, tell me idiot!! "
"Mahal ko ang buhay ko pero mas mahal namin ang nag utos sa amin at hindi ko siya kayang traydorin dahil nangako kami sa harapan niya na hindi kami magsasalita na ikakapahamak niya....." Ibinaba ko ang baril na hawak ko at tumalikod sa kanila. "....kaya wala kang makukuhang sa.... " Bumalagta itong nakahiga sa sahig kasabay niyon ang pag agos ng dugo sa kanyang katawan. Inuubos talaga nila ang pasensya ko.
I shoot him three time in his chest.
Napansin ko kaagad ang panginginig ng apat niyang kasamahan habang ang mga tauhan ko ay tahimik lang nagmamasid sa amin.
"Stupid asshole!" Walang sinomang pwedeng saktan ang mga mahal ko dahil nagiging demonyo ako kapag nangyari iyon. Humanda na ang may pakana sa pagdakip kay Shanlei dahil ipaparanas ko sa kanya ang impyerno dito palang sa lupa.
Naniningkit ang mga mata ko na bumaling sa katabi ng lalaking binaril ko. "Ikaw, Tell me.". Pautos kong sabi sa kanya.
Para itong naiihi sa takot ng itutok ko sa kanya ang aking gatilyo.
"Ma.. awa ka.. Wag mo akong patayin. Sasa.... " Bigla din itong bumulagta sa sahig. Nanggalng sa likuran ko bumaril kaya napabaling ako doon at nakita ko si Kier na hawak hawak ang kanyang45 na baril.
"Boss, inunahan ko na kayo dahil ayaw ko lang na madagdagan ang pinatay niyo. Nangako na kayong hindi na papatay ulit pero hindi niyo natupad. Pasensya na boss." Nagigting ang panga ko sa sinabi ni Kier.
Kakaiba ang kinikilos ni Kier nitong nakaraang araw at iyon ang ipinagtataka ko.
Siya ang nakaka alam sa mga lakad ko nitong nakaraan araw pero laging bulyaso. Ngayon lang hindi dahil wala akong pinagsabihan pero hindi parin namin naabutan ang utak dito.
Mga bakas lamang nila ang naabutan namin at ang ibang tauhan ni Andrea. Ang iba ay nanlaban kaya pinatay sila ng mga tauhan ko at mga tauhan ni Hellios.
Alam ng kalaban ang bawat galaw namin kaya hindi namin sila maabutan.
Pero malaki ang tiwala ko kay Kier dahil matagal na itong nagtatrabaho sa akin. Siguro nga ngalala lang ito para sa akin.
Naramdaman ko ang pag vibrate ng aking cellphone sa bulsa at kaagad ko itong kinuha.
Xander calling.......
Siniyasan ko ang mga tauhan ko na kunin de kuryenteng upuan at igapos doon ang tatlong lalaking natira.
"Kier, alam mo na ang gagawin sa tatlo nayan. Linisin niyo ang kalat pagkatapos." Tumango lamang ito sa sinabi ko.
Habang papalabas ako, dinig na dinig ko ang sigaw ng mga lalaki sa sakit.
Talagang inubos nila ang pasensya ko kaya nararapat sa kanila yun.
I smirked. Mga matatapat at masunuring mga aso sa amo dahil mas pinili nilang makitilan ng buhay kaysa sabihin ang mga nalalaman nila.
Sinagot ko tawag ni Hellios habang papasok ako sa isang elevator.
"Hello." Sagot ko.
"Fuck you dude! As in Fuck you sagad sa buto.! Ang tagal mong sinagot kanina pa ako dito naiinis.! " Bungad niya sa akin sa kabilang linya.
Shit. Aware naman siguro itong kaibigan kong ito na busy ako.
Isa yan sa mga pinaka ayaw ni Xander na matagal sagutin ang tawag niya.
"Anong kailangan mo? I think that you know that I am fucking busy moron.!" Singhal ko sa kanya. Mainit ang dugo ko.
Bumukas ang elevator at pumunta ako sa aking itim na limousine na sasakyan.
"I know dude. But this is very important." He said.
"Then tell me now."
Nagmamadali kong inistart ang aking sasakyan. I need go home early dahil sigurado akong nagwawala naman ang kambal sa mansyon. Lagi nilang hinahanap ang ina nila at sa akin lang makikinig ang dalawang iyon.
Mahirap pa naman patahanin si Princess.
"Nalocate ko na kung saan nila dinala ang fiancée mo. Sa isang isla sa Kabisayasan. I send to you the exact location. You need to go there early because I'm sure lilipat naman ang mga iyon. Nandoon ang main kuta nila at ayon sa impormasyon na nakuha ko galing sa isa kong espiya ay may darating na buyer sa makalawa at ibebenta ni Andrea si Shanlei sa isang hapon."
Bigay impormasyon ni Xander sa akin.
"Fuck! Send me now the location. Pupuntahan ko ngayon din." Taranta kong wika.
"Just calm dude. Wag ka ngang mataranta jaan. Wag kang biglang susugod doon ng hindi pinaghahandaan. Medyo malaking isda din kalaban mo dahil alam nila ang bawat galaw mo." Wika niya sa kabilang linya.
" Fuck. Papaano ako kakalma kung buhay ng taong mahal ko ang nakakasalalay dito Santillan. Tell me how?!!" Bulyaw ko sa kanya.
"I know I know De Zeru. Don't worry, naihanda na ni Hellios ang dalawang helicopter at isang yate na gagamitin mo mamayang madaling araw. May mga armas na rin at hihintayin kayo ng dalawa niyang tauhan sa pier. Exact 1:00 am ng madaling araw. Ihanda mo na ring ang mga tauhan mo and just reminder to you stupid ex mafia lord, don't trust to your fucking right hand. He's betraying you behind your back." Malakas na sermon ni sermon sa kabilang linya.
"Oh come on Santillan, you that Kier is my loyal men. Kaya nga ginawa ko siyang kanang kamay ko dahil sigurado akong hindi niya ako traydurin and I trust him. " Depensa ko sa bintang niya kay Kier.
"Basta binalaan na kita De Zeru. Huwag mong pagsisihan kung hindi ka naniwala sa akin tungkol sa kanya. Maybe, matapat siya noon pero hindi na ngayon. People change De Zeru."
Binabaan ko na siya dahil nakarating na ako sa mansyon ko.
Kaagad akong bumaba sa sasakyan at pumasok sa loob.
Pagpasok ko pa lamang sa pintuan at sinalubong na ako ng anak kong babae habang umuiiyak.
"D....daddy.. ko...." Kinarga ko siya at ipinaupo sa sofa.
I need to clean my self first dahil nanggaling ako sa maruming lugar at may iilang dugong tumalsik sa damit ko kanina.
"Princess, magpapalit lang mona ng damit si daddy. Mabaho na ang damit ko." Palusot ko sa kanya.
Tumango lang siya akin at mabilis akong pumunta sa silid namin ni Shanlei.
I take a bath at nagsuot ng pangbahay.
Bumalik ako kaagad sa sala at nandoon na rin si Prince habang pinagmamasdan ang larawan ni Shanlei sa frame.
Umiiyak naman si Princess at hindi mapapatahan ng kanilang yaya.
"Ako na bahala sa kanila."
"Yes sir."Umalis na ang yaya nila at umupo ako sa gitna nilang dalawa.
"Hey kids, Stop crying na. Hahanapin ni daddy ang mommy niyo kaya wag na kayong umiyak. Maybe tomorrow nandito na siya."
Pag aalo ko sa kanila dalawa.
"Sabi mo po noong isang araw iuuwi mo na siya kahapon pero wala parin siya. You lied to us daddy. Your bad. " hikbing wika ni Prince
"I'm sorry kids. Don't worry , daddy will do everything to save her." Aniya ko.
"Daddy But I already miss mom so much. I miss her." Iyak na wika ni Princess habang nakayakap sa akin.
Tumingin ako sa orasan and it's already 8:20 pm. I need to prepare for later.
"Kids, Go to your room and sleep. Okey. May pupuntahan lang daddy na importante." Utos kong wika sa kanila.
Hinalikan ko sila isa isa.
"Yaya. Patulugin niyo na sila."
"Yes sir." She answered .
"Daddy, Babalik ka din diba? Di mo naman kami iiwan." Malungkot na wika ni Princess.
"Babalik din si daddy kaya wag ka ng malungkot. Hinding hindi kayo iiwan ni daddy. Babalik ako dito kasama na ang mommy ninyo. Sleep na kayo. Okey. Goodnight. "
Sinamahan sila ng kanilang yaya at pumunta naman ako sa aking silid upang magpalit ng damit.
I texted Kier to prepared at mgakita-kita nalang kami sa pier.
SHANLEI POV:
UMIIYAK AKO ng biglang bumukas ang pintuan kaya napabangon ako mula pagkahiga.
Nakita ko si Andrea na may malawak na ngiti sa kangyang mga labi.
Biglang uminit ang dugo ko sa kanya. Siya ang tinutukoy nilang boss at siya ang may pakana ng lahat ng ito.
Nakangiti siyang lumalapit sa pwesto ko at napansin ko kaagad ang kanyang baril sa tagiliran.
"Oh, hi bitch.! Kaya mo pa ba? Baka naman gusto monang tapusin ko ang buhay mo. Diba sabi ko naman diba na hindi mapapasayo si babe Tyler ko at never mapapasayo. Alam mo bang nanggaling palang ako doon and we made a sexy time.
Thanks to my dog, naisahan ko naman ang soon to be husband mo. Hahahahaha......... Ang sarap sa pakiramdam na kayang kaya ko palang paikutin sa aking mga kamay ang dating mafia lord." Wika ni Andria.
Anong ibig niyang sabihin? Si Tyler dating mafia lord? Pero wala namang siyang nabanggit sa akin.
"Ohw! .. Parang hindi mo pa alam ang lahat lahat sa soon to be husband mo sana. Don't worry I tell one facts about Tyler. He's killer." Napaangat ako ng tingin sa kanya.
"Ohw, Parang gulat na gulat ka yata? Sabagay, mukha naman kasing bobo ka kaya wala kang kaalam-alam. How stupid you are?" Mapangutya niyang sabi.
"Pakawalan mo ako bwisit kang palaka ka.! I swear, mkakatikim ka sa akin kapag nakawala ako dito. Ito ang tandaan mo, hindi ka magtatagumpay sa mga plano mo. Slut.! " malakas kong sabi.
Isang malakas na sampal natanggap ko mula sa kanya dahilan ng pagdugo ng labi ko.
"Magtatagumpay ako. Lahat gusto ko ay nakukuha ko.!"
Isang malakas na halakhak ang pumuno sa maruming na kinaroronan ko.
Tinurukan ako ng injection ng isang tauhan niya noong nakaraang araw at pagising ko ay narito na ako. Hindi ko alam ang lugar na ito kung saan nila ako dinala. Ilang beses na kaming palipat lipat ng lugar.
"Nababaliw ka na Andrea. Siguro nga dapat nasa mental ka ngayon hindi yung ako ang pinagbubuntungan mo ng kabaliwan mo.!" Matapang kong wika kahit ramdam kong mahina na ako.
Hindi ko ipapakita sa kanya na mahina ako. Lalaban ako para sa mga anak ko at sa sarili ko.
"Wag kang magalala dahil hindi pa sagad na sagad ang kabaliwan ko kaya magpasalamat ka. Hindi kita papatayin dahil wala akong makukuha kapag ginawa ko yun. Ibebenta nalang kita kahit pappaano ay may pakinabang ka naman. Darating dito ang buyer mo sa makalawa kaya magdasal dasal kana na sana mapupunta ka sa tao at hindi sa hayop." Humalahak ulit ito habang hawak hawak ang tiyan.
"Ikaw dapat ang magdasal Andrea, dahil bilang nalang araw mo.! Ililigtas ako ni Tyler mula sayo. " wika ko na mas lalong ikinatawa niya.
"Ha... Hahahahaha........... Wag ka nang umasa girl, masasaktan kalang. Hindi kaniya maiiligtas dahil kung tuso siya mas tuso ako. Maaring mailigtas ka niya pero isang malamig nalang na bangkay ang aabutan niya."
"Hayop ka!! Baliw!! " malakas na sigaw ko sa kanya.
Biglang sumeryoso ang mukha niya at malakas niya akong sinikmuraan.
Napadaing ako sa sakit.
"Hindi ako Hayop. Isa akong magandang nilalang na may angking katalinuhan.!"
Biglang tumunog ng malakas ang kanyang cellphone at sinagot niya ito. Nilakasan niya ang speaker kaya naririnig ko ang boses ng nasa kabilang linya.
Pamilyar ang boses ng lalaking nasa kabilang linya. Sigurado akong kasabwat iyon ni Andrea. He have the same voice with Kier. Hindi ako pwedeng magkamali dahil nakausap ko na rin si Kier sa Telepono at ganuon ang boses niya.
"Good boy darling." Nakangising wika nito sa kausap at binaba na niya ang cellphone.
Nakangiti itong humarap sa akin.
"Mukhang darating night shining armor mo para iligtas ka. But sorry to him dahil hindi siya makaalis sa islang ito ng buhay.
At sisiguraduhin kong mapapasakin lahat ng kayamanan niya. Lahat ng pinaghirapan niya ay ako ang makikinabang. Papatayin ko siya sa harapan mo habang nagmamakaawa sa akin."
Isang sampal pa ang natanggap ko bago man niya ako tuluyan iwan.
Ang sakit na nang buo kong katawan.
Maya maya pa ay may narinig akong putukan galing sa labas kaya nagkaroon ako ng pag asa.
Humikbi na ako at dahil sa takot na nadarama ko. Natatakot akong mamatay dahil sa mga anak ko at kay Tyler.
I miss my kids so much and I miss Tyler too. Ngayon ko lang narealize na mahal ko na siya. I love him so much. Gusto kong sabihin sa kanya nararamdaman ko. I really want to hug him so tight.
TO BE CONTINUED. 😘
Hi again.! Sorry if ngayon lang ako ulit nag UD. Busy sa mga school requirements eh. THankss...