"Güzel kız geldi!" JongDae ayakkabılarını çıkarıp koştura koştura içeri giderken bağırmıştı.
Kıkırdayıp DanBi'nin ayakkabısını çıkarmasına yardım ettin ardından sen de ayakkabılarını çıkardın.
"Teşekküyley unnie." DanBi sana gülümseyip ayakkabılıktan iki çift terlik aldı. Biri diğerine göre oldukça minikti. Küçük olanı kendi ayağına giydi ötekini de senin önüne bıraktı.
"Ben de teşekkür ederim DanBi." Ufaklık sana gülümseyip koştura koştura giçeri gitti.
"Misafiyimiz geldi!" Derin bir nefes alıp DanBi'nin ardından içeri doğru ilerledin.
"Misafir mi? Ne misafiri?" KyungSoo şaşkın ve tedirgin bir şekilde konuştuğunda dudağını ısırdın. Gelmemeliydin işte. Böyle çat kapı gelmen hoş olmamıştı. Kim bilir profesör ne kadar sinirlenecekti.
"Güzel kız geldi!" JongDae tekrar neşe ile şakıdığında sen de gün yüzüne çıkmıştın. KyungSoo gözlükleri ve beline bağladığı yemek önlüğü ile sana baktı.
"Öğrenci?" Saygılı bir şekilde eğilip profesörü selamladın.
"Merhaba Profesör. Markette karşılaştık çok ısrar ettikleri için geri çeviremedim." DanBi kıkırdayıp bacağına sarıldığında ufaklığın saçlarını okşadın. JongDae de koluna girip omzuna yatmıştı. KyungSoo gözlüklerini düzeltip bir süre sizi izledikten sonra gülümsedi ve omuz silkti.
"Sorun değil. Bayan Choi masaya bir tabak daha koyar mısınız lütfen! Misafirimiz var."
***
Masada KyungSoo'nun karşısına oturduğunda gergin bir nefes alıp gülümsedin.
"Böyle aniden çıkıp geldiğim için üzgünüm profesör." Mahçup bir ses tonu ile konuştuğunda KyungSoo kafasını sağa sola salladı.
"Sorun olmadığını söyledim. Hem kardeşimin ve kızımın ne kadar ısrarcı olduğunu tahmin edebiliyorum." Yanında oturan DanBi'ye ardından senin yanındaki JongDae'ye baktı.
"JongDae güzel kız da gelsin istedi." JongDae omuz silkip pilavını kaşıklamadan önce konuşmuştu.
"Profesörün öğrencisi misin?" Bayan Choi yemek dolu tabağı önüne bırakırken sormuştu.
"Evet efendim." KyungSoo bir yandan yemeğini yerken bir yandan da göz ucu ile sana bakmıştı.
"JongDae kaybolduğunda onu, o ve arkadaşı bulmuştu." Lokmasını yutup Bayan Choi'ye hitaben konuştu. Yaşlı kadının gözleri minnettarlıkla parlamıştı.
"Çok teşekkür ederim tatlım! JongDae benim için o kadar kıymetli ki." Bayan Choi JongDae'nin saçlarını okşayarak konuşmuştu.
"Yapmamız gereken şey yardımcı olmaktı. Öylece geçip gidemezdik ki. Hem JongDae de susamıştı." JongDae kafasını tabağından kaldırıp aşağı yukarı salladı.
"Evet susamıştım. Kırmızı saçlı JongDae'ye su verdi." KyungSoo gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı.
"JongDae, RiJin'i mor saçla görünce yıkılacak." DanBi gözlerini kocaman açarak babasına baktı.
"Moy saç mı?" KyungSoo kafasını salladı.
"Neden ki?" Meraklı bir şekilde konuştuğunda KyungSoo sana döndü.
"JongDae bildiği ve alıştığı şeylerin değişmesini pek sevmez. Onun için yıllardır bu evin düzenini ve içindeki eşyaları değiştirmiyorum." JongDae abisinin ve senin sohbetine hiç kulak asmıyor iştahla yemeğini yemeye devam ediyordu.
"Ben büyüdüğümde babama 'Danbi neden büyüyor? Dedi" ufaklık kıkırdayarak konuştuğunda KyungSoo kızına uyarıcı gözlerle baktı.
"Dalga geşmiyoyum appa! Amcam onu soyayken çok sevimliydi." KyungSoo memnuniyetle gülümseyip yemeğine geri döndüğünde sen de üçlünün harika uyumuna hayran kalmıştın.
***
KyungSoo önüne bir fincan sıcak kahve bıraktığında gülümsedin.
"Teşekkür ederim." Gözlüğünü düzeltip senin çaprazındaki sandalyeye oturdu. Bayan Choi yemekten sonra evden ayrılmıştı. DanBi ve JongDae'de salonda beraber vakit geçiriyordu.
"Mezuniyetine az kaldı. Herhangi bir yere başvuru da bulundun mu?" KyungSoo kahvesinden bir yudum aldıktan sonra konuşmuştu.
"Henüz bir yere başvurmadım profesör. Bir karar verebilmiş değilim." Endişeli bir ses tonu ile konuştuğunda KyungSoo kafasını salladı.
"En zor zamanlardan biri de bu. Iyice düşünüp kararını öyle ver. Ayrıca ben de uzun zamandır senin için bir referans mektubu yazmayı düşünüyorum. Yani karar verdiğinde bana daha haber verirsen mutlu olurum." Şaşkınlıkla oturuşunu düzeltip KyungSoo'ya baktın.
"Gerçekten mi? Çok teşekkür ederim profesör." KyungSoo gülümseyerek kafasını salladı.
"Derslerimi kendi amacı ve geleceği için dinlediğine inandığım sayılı öğrencilerimdensin. Diğer derslerindeki başarını da göz ardı edemem. Fazlasıyla hak ediyorsun." Utangaç bir şekilde gülümseyip teşekkür ettin. Bir süre sessizlikle oturdunuz ardından merakına engel olamayarak konuştun.
"Profesör biliyorum çok özel bir soru olacak fakat DanBi'nin annesi ile nasıl tanıştınız?" KyungSoo gelen soruyla duraklamış ve gerilmişti. Telaş ile konuşmaya başladın. "Çok yersiz bir soruydu kusura bakmayın Profesör." KyungSoo derin bir nefes alıp boğazını temizledi.
"DanBi'nin annesiyle 15 yaşındayken JongDae ile birlikte evden kaçtığımda tanıştık." Elindeki bardağı yavaşça bırakıp arkasına yaslandı ve devam etti "Ailemin JongDae'ye yaklaşımı hiç bir zaman iyi olmadı. Kardeşim her zaman hor görülen ve ötelenen oldu. Bunu görmeye dayanamadığım için fırsatını bulduğum ilk anda kardeşimle birlikte evden kaçtım." Titrek bir nefes alıp salonda vakit geçiren kardeşine ve kızına baktı.
Gözlerindeki kırgınlığı oldukça net görüyordun ve bunu görmek senin kalbini kırmıştı.
"Dae ile bir kaç gün orada burada kaldık. Daha sonra şans eseri bir kadınla tanıştık. Özel eğitim öğretmeniydi ve JongDae'nin hareketleri oldukça dikkatini çekmişti. Başlarda güvenemedim fakat daha sonra beni ve kardeşimi ailemden koruyacağını garanti etti. Daha sonra beni kendi kızı ile tanıştırdı. EunHye benim gibi üstün zekâlı biriydi. Birlikte büyüdük. Ben ve kardeşim ailemin ayrımcı hareketlerinden kurtulmuştuk. Reşit olduktan sonra JongDae'nin vasiliğini üstlendim ve yanlarından ayrıldım. EunHye benden sonra evlendi bir bebeği olmuştu ve mutluydu fakat tüm ailesi ile birlikte bir kazada hayatını kaybetti. O kazadan kurtulan tek kişi EunHye'nin ufak kızıydı."
Şaşkınlıkla yerinde doğrulup Profesöre baktın. "Yani DanBi sizin öz kızınız değil." KyungSoo kafasını sağa sola salladı.
"Öz kızım değil. EunHye ve ailesine minnet borcumu ne yapsam ödeyemem. DanBi'ye sahip çıkmak mecbur hissettiğimden değil yalnızca onunda bizim gibi yalnız kalmasını istemediğimdendi." Gözlerin dolu dolu olmuştu. Dinlediklerinin ağırlığıyla birlikte derince yutkundun. KyungSoo kafasını çevirip sana baktığında dolu gözlerin ile karşılaşınca hafif bir şekilde tebessüm etti.
"Bu kadar zorlandığınızı düşünmemiştim Profesör. Her şeye rağmen ayakta kalabildiğiniz için çok mutlu oldum." KyungSoo kafasını eğip gülümsedi.
"Bunu duymayalı çok uzun zaman olmuştu."
***
KYUNGSOO TARAFINDA SULAR ISINIYOR MU NE OLUYOR ACABA FJAJJFJWFIOEFFJ
MERHABA ÇİÇEKLERİM! 💐💕
Nasılsınız iyi misiniz? Ben iyiyim^^ İstanbulun soğuk havasıyla cebelleşiyorum nfjsjfjef Kıymetlim donmasın diye elimden ne geliyorsa yapıyorum fjajjfjejfe Şaka bir yana hava soğumaya başladı yine bebeklerim. Aman dikkat edin hastalanmayın *-*
Nasıl buldunuz bölümü? Oturdunuz karşılıklı sohbet ettiniz kahve içtiniz ehhehhe ^-^ DanBi olayına da açıklık getirmiş olduk. KyungSoo'nun gözünün kardeşinden başka kimseyi görmediği bir döndemde aşık olup bebik yapmasını bekleyemezdik tabii ki sjkkfkefjejr
Bu bölümden sonra gidişatı hızlandıracağız jfkskgkedj Belli bir planım yok açıkcası. Siz ne görmek istersiniz söyleyin ona göre ilerleyelim^^
Şimdilik gidiyorum *-*
Umarım bölümü beğenmişsinizdir ❣
Sizi Seviyorum ❤
Hepinizi Öptüm :*