"SIGURADO ka na ba dito?"
Tikom ang kanyang bibig. Hanggang sa pagdating niya sa restaurant na iyon ay naglalaban pa rin ang isip at puso niya sa dapat niyang gawin.
"Hindi ko ito puwedeng gawin sa St. Peter's, magkakaroon ng record," aniya.
Sumimsim si Bryan sa inorder nitong kape saka kinuha ang envelope na kanina pa niya nilapag sa mesa. "Curious na tuloy ako sa magiging resulta. Puwede ko itong gawing urgent dahil kaibigan naman kita."
Nakagat niya ang labi. Gaano na ba siya kahanda para dito? Parang gusto niya tuloy umatras dahil sa ginawang pagbabanta sa kanya ni Jessie. Hindi tuloh mabura sa isip niya ang mga pinagsasabi nito kanina.
"Let us see where this test could lead us," sambit ni Bryan. "Sa once upon a time or sa 'til death do us apart."
Napailing-iling na lamang siya nang mahinang tumawa si Bryan. Minsan rin atalag mapang-asar ang kaibigan niya ng ito. Ni hindi niya nga alam kung bakit dito rin sa Pilipinas napadpad ang bruhong ito samantalang maraming opportunities sa US bilang isang geneticist.
"Update mo na lang ako kapag may resulta na," tangi niyang nasabi.
And there, Bryan looked at him with mischievous smile. "Gaano ba kabilis ang gusto mo para sa resulta."
Napailing-iling na lamang siya. "Bahala ka. Alam kong atat ka rin malaman ang resulta."
"Well," nagkibit-balikat ito. "Here depends my brother's happiness. How about tomorrow you want?"
Natawa siya sa sinabi nito. "Baliw. Tingnan ko kung magawa mo."
"Hindi mo man lang na-appreciate iyon? Hindi ako matutulog para sa iyo?" Umakto naman itong parang may tinusok sa puso.
Tinawanan na lamang niya ang pang-aasar nito. "Bigyan mo ko ng magandang resulta."
"I got you, man!" ani Bryan.
KAKAUMPISA palang ng araw ay parang pagod na pagod na siya para maghapong trabaho dahil sa dami ng report na pinapagawa sa kanya ng kanyang ama. Hinihilot pa niya ang kanyang sentido nang buksan niya ang pinto ng kanyang clinic. Ngunit bago niya pa iyon maisara nang tuluyan siyang makapasok ay gulat na napalingon siya sa kanyang likuran nang may biglang humawak sa kanyang bewang.
There she found Erik closing the door. And locked it.
"Huwag mong i-lock! Darating si Jessie!" aniya rito.
Nagkibit-balikat lamang ang binata sa kanya. "Good morning!" bati nito sa kanya na oarang walang narinig sa kanya.
Kinunotan niya ito ng noo. Napailing-iling na lamang siya. Pinatong niya ang kanyang bag sa mesa at akmang iikot patungo ng kanyang swivel chair nang biglang hilahin ni Erik ang braso niya at ikulong siya nito sa pagitan ng mesa at tiningkayad nito ang mga braso.
"Erik!" saway niya rito.
"Hindi mo ako binati," nakangusong ungot nito. "Pagod ka ba?"
Nahilot niya ang noo. Mukhang napansin nito ang mood niya. "Medyo marami lang trabahong pinapagawa si Daddy."
"Tulungan kita?" alok niya dito.
Hinampas nito ng balikat. "Anong alam mo sa trabaho namin? Ikaw rin naman ay maraming report na kailangang gawin. Dalawa lang kayo ni Dr. Cortez sa Genetics Laboratory at hawak niyo pa ang buong 7th floor."
Nagkunwari itong nag-iisip. "Kaya na siguro iyon ni Dr. Cortez."
"Baliw!" natatawang saad niya.
Maging si Erik ay natawa sa sarili. "Nag-breakfast ka na?"
Kinunotan niya ito ng noo. "Puwede tayong mag-usap ng hindi tayo gaano kalapit sa isa't isa." Halos isang dangkal na lamang ang layo ng mukha nito sa mukha niya sa pagkakakulong nito sa kanya sa likod ng mesa.
"Puwede rin naman tayo mag-usap ng ganito kalapit sa isa't isa," pagbaliktad nito sa sinabi niya. "Or do you wanna do anything else other than talking."
Pinanlakihan niya ito ng mga mata.
"We can eat. Hindi pa ako nag-aalmusal."
At mas lalong nanlaki ang mga mata niya sa sinabi. Well, iba ang tumatakbo sa isip niya.
"We can do what is running on your head next time."
"Erik!" saway nito sa kanya. "Walang ibang tumakbo sa isip ko!" anito sabay tulak sa kanya.
"Well, your body doesn't acting the same thing as you said."
"Hindi, ah!" tanggi niya. Nakadalawang hakbang na siya paikot ng kanyang mesa nang hilahin ulit ni Erik ang braso niya at ikulong ulit siya nito sa pagitan ng mesa.
"Nagbibiro lang ako," ani Erik sabay hawi sa buhok niyang humarang sa kanyang mukha at inipit sa likod ng kanyang tainga.
"Hindi magandang biro," aniya sabay irap. Hindi magandang biro dahil panigurado namumula na ang mga pisngi niya!
"But honestly, I want to kiss you again right now, in this position."
"Erik!" pigil niya rito. "Darating si Jess----!"
Hindi na niya natapos ang sasabihin nang sa isang iglap lang ay nasakop ng mga labi ni Erik ang mga labi niya. Naramdaman na lamang niyang umikot ang isang kamay ni Erik sa kanyang likuran samantalang ang isa ay humawak sa kanyang batok. At kusang pumikit ang kanyang mata sa sensasyong dulot ng pagkakalapat ng mga labi nila.
She doesn't even aware of this bizarre feeling inside her chest when she could finally feel again Erik's lips against hers. At aminado siyang mas nanabik siya sa pangalawang pagkakataon. Kusang napakapit ang mga kamay niya sa balikat ng binata habang sinusuportahan nito ang likod niya. And as the time was running, she felt the kiss was getting deeper... and wild. And the warmth was spreading all over her body.
Lumipat ang mga kamay ni Erik sa kanyang magkabilang pisngi nang payagan niya ang gusto nito. His tongue was seeking for an entrance that she gladly welcomed in. She tried to kiss back with the same sensation that Erik let her feel. At hindi niya alam kung hanggang saan siya dadalhin ng sayang dulot ng mga halik nito.
"Laurisse!"
Gulat na naitulak niya si Erik palayo. At sapo niya ang mga labi ng palad habang nanlalaki ang mga matang napatingin sa binata. Hindi siya puwedeng magkamali.
"Laurisse! Bakit naka-lock itong clinic mo! Papasukin mo ko marami ng pasyente sa labas!"
And that's Jessie.
And before she forgot, nasa clinic sila! Tarantang napaikot siya sa kanyang mesa at napaupo sa swivel chair sabay tatayo ulit. Pakiramdam niya ay nahuli siya sa akto kahit na nasa labas palang ng clinic ni Jessie.
"Relax," Erik said. Hinuli nito ang kamay niya at pinigilan siya sa pagkataranta niya.
Pinanlakihan niya ng mga mata ang binata. Jessie is outside! At parang wala lang iyon kay Erik.
"Huwag kang mataranta. May ginawa ba tayong mali?"
Hindi siya makapaniwala sa tinanong nito. Napanganga siya sa sobrang kalmado nito. Well, hindi naman sila nahuli.
Binuksan ni Erik ang pinto ng kanyang clinic. Magsasalita pa sana si Jessie nang makapasok ito pero hindi nito natuloy nang mapatingin ito kay Erik at sa magkasaklob nilang kamay na ngayon niya lang din napansin.
"Well," ani Jessie saka pinagkrus ang braso na para bang sinusuri ang itsura nila sa klase ng pagkakatingin nito sa kanila. "Iisipin kong wala kayong ginawa habang nandito sa loob at naka-lock ang pinto."
Tumawa naman si Erik na kinabilis ng tibok ng puso niya. At hindi niya alam kung paano lulusot sa kaibigang mapanuri, mapangmatyag, matanglawin.
"Excuse me, Dr. Villena," tawag ni Jessie sa binata. "Lagpas na po ng start ng working hours."
"Ikaw, ha. Sungit mo na sa akin. Hindi ko naman aagawin kaibigan mo. Well, hindi mo rin naman siya maaagaw sa akin."
"Talaga lang, ha!"
"Tama na nga 'yan!" pigil niya sa hamunan ng dalawa. "Magtrabaho na tayo." Naupo na siya sa kanyang swivel chair at kinuha mula sa kanyang drawer ang mga report na kailangan niyang tapusin.
"I'll go ahead," narinig niyang saad ni Erik nang hindi tinitingnan.
"Okay," sagot niya. Abala ang mga mata niya sa pagbasa sa report. Akala niya ay lumabas na si Erik kaya laking-gulat niya nang may humawak sa baba niya ay iangat ang kanyang mukha. And in just a snap of fingers, Erik was able to give her a smack kiss. Ehem, in front of Jessie.
Upon the door closed when Erik went out, isang tili ang umalingawngaw sa apat na sulok ng kanyang clinic.
"Hindi ako mag-e-explain." Pinutol niya agad ang kuryosidad ng kaibigan dahil nakikita niya sa mga mata nito na gusto bitong magkuwento siya.