Aman aman neler duydum amana aman
Yarın okul varmış aman aman
Hazır değiiiliim!
Ama bölüm hazır. Hadi son son iyi değerlendirin tatilinizi
(Bu cümleden sonra hepimizin gözü yaşlı)
...
Dudaklarımı birbirine bastırıp, sürttüm. Nude renk rujum iyice yayılınca kapağını kapayıp ruju çantama attım. Son kez saçlarımı düzelttim. Hazırdım.
Sarp'a gelmeyeceğim hakkında bir şeyler söylemiştim. Tabi ki de gidecektim. Onunla buluşma fırsatını kaçıracak kadar aptal değildim. Hem belki bu buluşmada bir şeyler konuşulurdu ve kesinleşirdi diye umut ediyordum. Ama bu buluşmaya can attığımı Sarp'ın bilmesine gerek yoktu. Titreyen telefonumla dikkatim dağılırken masanın üzerindeki telefonu aldım.
Sarpişkom:
Sarpişkom: Ben hazırım beybi
Sarpişkom: Ya sen?
Akşın: Ben gelmeyeceğimi söylemiştim
Akşın: Sanırım sen tek başına takılacaksın bu gün
Sarpişkom: 😧
Sarpişkom: Ne?
Akşın: Gelmiyorum
Sarpişkom: Yo yoo yoo
Sarpişkom: Geliyorsun
Akşın: No nonono
Sarpişkom: Ama
Sarpişkom: Neden
Akşın: çünkü dün beni çok sinirlendirdin
Sarpişkom: gelmessen evde sıkılırsın bak emin misin?
Akşın: Yooo
Akşın:
Akşın: Ben zaten hazırım ve dışarı çıkacağım
Sarpişkom: Öncelikle düştüm
Sarpişkom: İkincilikle
Sarpişkom: NEREYE GİDİYORSUN LAN SEN
Akşın: Bir arkadaşımla buluşacağım
Sarpişkom: KİM LAN
Akşın: Tanımazsın
Yazdığım mesajı gördükten sonra whatsappdan çıkmasıyla kaşlarımı çatıp telefonu kilitledim. Kendi kendine biraz kudursun bende şaka yaptığımı sonra açıklardım. Bir kez daha saçlarıma baktım. Bu gün saçlarıma çok takmıştım. Çantamı ve telefonumu alıp odamdan ayrıldım.
"Anne"
Annem mutfakta olduğunu çıkardığı bir takım seslerle belli ediyordu. Çantamı kapının önüne bırakıp mutfağa girdim. Üzerimde pembemsi bir sweet, kot eteğim ve dizimin altında biten beyaz çoraplarım vardı. Ayakkabı olarakta kalın topuklu bağcıklı aynı zamanda bileğime kadar gelen botlarımı giyecektim. Çantam ise siyah sırt çantasıydı. Anneme "nasıl olmuşum" deyip etrafımda bir tur döndüm. Annem beğenen bakışlarını üstümde gezindirirken "benim güzelime ne giyse yakışır" demişti. Gülüp yanağına bir öpücük kondurdum.
O sırada telefonum titremişti. Elimdeki telefonun tuş kilidini açıp gelen mesaja baktım. O sırada kapı çalmış ve annem kapıya doğru gitmişti.
Sarpişkom: Kapıdayım 😏
Sarpişkom: Hatta zili çalıyorum. Hala gelmiyor musun?
Okuduğum mesajlarla gözlerim kocaman olurken kapıya doğru koştum. Yolda takılıp düşecekken duvara tutunarak ayakta kalabilmiştim. Ancak annemin kapıyı açmasına mani olamamıştım. Annem kapıyı açmıştı ve karşısında efendi efendi sırıtan Sarp'a bakıyordu. "Buyur evladım?" Diyen anneme gülen Sarp henüz beni görmemişti.
"Merhaba Sanem teyzecim, ben Sarp kızınız Akşın'ın sınıf arkadaşıydım. Acaba kendisi evde mi?"
Bu sesin Sarp'tan çıktığına emin değildim. Bir kaç adım attım ve kapının önüne geldim. Sarp beni görünce gülümsemesi genişlerken annemin sorgulayıcı bakışları bana döndü.
"Ee şey anne buluşacağım arkadaşım Sarp, Sarp annem" diye gereksiz bir tanıştırma yaptım. Annem kafasını sallayıp "arkadaşını çok bekletmişsin herhalde kızım kapımıza geldiğine göre" diyen imalı sesiyle içimden bildiğim duaları okumaya başlamıştım bile. Akşam evde ring vardı.
"Aa yok efendim, zaten her ne kadar bekletsede haklı. Çünkü bu dersi bana anlatması için çok ısrar ettim" diyen Sarp'a kaşlarımı çatıp baktım. Annem ise Sarp'ı süzmekteydi hala. Boyunu posunu yokluyordu gözleriyle.
"Ne dersi?" Diye sordu annem. Sarp önünde birleştirdiği elleriyle tam bir süt çocuğu gibi görünürken "efendim okulda kimyası en iyi olan arkadaşımız Akşın'dı. Ben bir kaç derse girememiştim bu hafta. Eksiklerimi bana anlatmasını istedim Akşın'dan. Oda sağolsun bir kaç kez söyleyince kırmadı beni. Kütüphaneye gidip ders çalışacağız" diye yalanı uydurmuştu. Annemin bakışları anında değişirken "aferin oğlum aferin kızım çalışın çalışın. Sınava pek vakit kalmadı yavrucum" demişti.
"Çok haklısınız Sanem teyzecim, sınava çok az kaldı. Hepimizin idealleri var. Ancak hiç birimiz yeteri kadar çalışmıyoruz" diyen Sarp'a inanamaz gözlerle bakıyordum. Cidden şu an şurada annemle sınav muhabbetimi yapacaktı? Annem kafasını sallarken "benim kızda mimarlık istiyor ama eli kitap tutmuyor. Sen ne istiyorsun?" Diye sorunca Sarp'ın gözleri kısa süreli olarak bana dönmüştü. Tekrar anneme bakınca "ben besyo istiyorum yani sporcu olmak ama bölümüm sayısal olduğu için notlarımı yüksek tutmam gerekiyor Sanem teyzecim. Ayrıca ben Akşın'ın yapabileceğine inanıyorum çok zeki bir kızınız var. Notları sınıfta hep en iyiye oynuyor" diyen Sarp ile şaşkınlığım daha da artmıştı. Annem Sarp'ı sevmiş gibi görünüyordu.
"Aferin oğlum İnşallah istediğin yerlere gelirsin akıllı çocuğa benziyorsun, hadi ben tutmayayım sizi gidip çalışın. Bir ara uğrarsın tekrar konuşuruz uzun uzun" diyen annemle ağzım kocaman açılmıştı. Şu anda konuşan annem miydi?
"Tabi Sanem teyzecim, gelirim. Siz yeterki isteyin"
Efendi çocuk rolünü bu kadar iyi oynayabileceğini hiç tahmin etmezdim. Annem bana dönünce "iyi hadi bakalım daha fazla tutmayayım sizi çocuğum, memnun oldum tanıştığıma oğlum" deyip sonradan Sarp'a döndü. Bende çantamı alıp anneme görüşürüz dedikten sonra ayakkabılarımı alıp kapıya çıkmıştım.
Hala inanamıyordum. Sarp kapıma kadar gelip annemle tanışmıştı. Ve gözüne girmeyi başarmıştı. Sarp annemle tanışmıştı aq! Annemle!
Annem kapıyı kapatınca Sarp bana gülümseyip asansöre doğru ilerledi. Merdiven inmek, çıkmaktan kolay olduğu için asansörü fazla kullanmazdım ancak şaşkınlığımdan bir şey diyememiş, Sarp'a ayak uydurmuştum. Asansöre bindiğimiz gibi Sarp elini yanıma yaslayıp beni köşede sıkıştırmıştı. Sinirli bir ifadeyle bana bakmaya başlamıştı. Az önce ki efendi çocuk neredeydi?
"Kiminle buluşacaksın sen! Ben sana bana lazımsın demedim mi?"
Kızgın sesiyle beraber kaş çattım. "Aptal kimseyle buluşmayacaktım sadece seni sinirlendirmek için yalan söyledim çünkü sende beni sinirlendirmiştin. Ayrıca sen ne kadar büyük bir risk aldığının farkında mısın? Annem bana allah bilir akşam nasıl sorgu yöntemleri kullanacak" sesim sona doğru acı çeker gibi çıkarken ellerimi açıp yukarı baktım.
"Allah'ım sen beni annemin gazabından koru yarabbim!"
Bir anda gülmeye başlayan Sarp asansörün durması ile elini çekmişti. Kapı açılırken o hala gülüyordu. Sinirlenip asansörden çıktım ve apartmanın kapısına doğru ilerledim. Sarp beni takip ederken hala gülüyordu, hala! Kapıyı açmadan ona dönüp karnına vurdum.
"Komik mi?"
"Evet"
Beni hızla yanıtlayınca göz devirip kapıyı açtım ve dışarı çıktım. Hala buraya geldiğine inanamıyordum.
En nihayetinde gülmeyi kesen Sarp yanıma ulaşmış ve önümüzde duran siyah arabaya doğru yürümeye başlamıştı. Araba ile mi gelmişti? Ehliyeti var mıydı?
"Senin ehliyetin var mı?"
Soruyu sormam gecikmemişti. Bana dönüp anahtarla arabayı açarken kafasını salladı. Ön koltuğun kapısını açıp bana eliyle buyrun işareti yaptı. Ona hala sinirliydim ancak şu an tatlılığından onu ısırabilirdim. Arabaya bindim. Yüzde yüz bahsine vardım ki annem şu an camdan bizi izliyordu.
Sarp sürcü koltuğuna geçip beklemeden arabayı çalıştırıp sürmeye başlamıştı. Araba kullanabildiğini bilmiyordum. Nereye gittiğimizi bilmediğim gibi.
Neden hala ve hala şokta olduğumu bilmediğim gibi.
..
Sarp napıyorsun çoocuum?
Sen istiyor Akşın geçirsin kriz?
Sen biliyon Akşın çekecek anneden neler?
Dmkfkdkeplfmwlld
Hadi eyv <3