სავმტყოფოს მოსაცდელში აკანკალებული ვიჯექი სკამზე . მამაჩემი სახლიდან ისე წამოვდეი არავისთვის არაფერი მითქვამს ეხლა კი ველოდები , როდის მოვა ექიმი და როდის მეტყვის , რომ ლუის კარგადა.
პალატის კარი იღება და თეთრ ხალათში გამოწყობილი ექიმი გამოდის მაშინევ კქიმისკენ მივიწევ.
- როგორ არის ?- მაშინევ ვეკითხები ექიმს
- მის მდგომარეობა სტაბილურია, უბრალოდ დაისვენოს და ბევრი არ იაროს - ამბობს ექიმი და მცილედბა .
მეც პალატისკენ მივდივარ და კარს ვაღებ. ჯერ თავს ვყოფ და თვალებ გახელილი ლუის , რომ ვხედავ მისკენ მივდივარ.
- იცი , როგორ ვინერვიულე ! - ვეუბნები გაბრაზებული და მის გვერდით ვჯდები სკამზე .
- შენ ხომ არ გიყვარ რა განერვიულებდა ?- მეკითხება სარკასტულად ლუისი
- ლუის ... - ვიწყებ მაგრამ სხვა მხარეს იხედბა და ვჩუმდები - იცი , რა დავიღალე - ვამბობ და ფეხზე ვდგები.
პირდაპირ მისკენ მივდივარ და ტუჩებზე ვეძგერები. კოცნა ხანგრძლივი ველური და სასიამოვნო. ბოლოს ჩემს ტუჩებს ვაშორებ და შუბლზე შუბლს ვადებ .
- ბრი - ოხრავ ლუისი - რას მიკეთებ ?- მეკითხება ლუის და მძიმედ სუნთქავს
- შენ რა მიკეთებ ლუის ?- ვეკითხები და კიდე ერთხელ ვკოცნი . ისევ ვაცილ ტუჩებს და შუბლზე ნაკერს ვაკვირდები რომელიც დღეს დადეს . ნელ ვეფერები .
- ეს ჩემი ბრალია - ვამბობ ტირილით
- არა არ არის - ამბობს ლუისი და თმაზე მეფერება .
- არის - ვამბობ ტირილით ლუისი საწოლზე იჩოჩებს , რომ მეც დავწვე . ვწვები თავს მის გულმკერს ვადებ თვალებს ვხუჭავ ლუისი და თმაზე მეფერება .
- ასე , არასდროს მანევრიულო !- ვამბობ გაბრაზებული
ლუის თმაზე მკოცნის .
- არასდროს - იმეორებს ისიცი .
* ლუის ხედვით*
ბრიანას ეძინა ჩემს გვერდით ღმერთო ეს ისეთი საოცარი გრძნობა იყო . მის თმას ვეფერებოდი მეორე ხელი მის მუცელზე მედო და ხანდახან საფეთქელზე ვკოცნიდი. რამდენიმე წუთის შემდეგ ბრიანა თავს ამოძრავებს და პირდაპირ თვალებში მიყურებს.
- როგორ გეძინა ?- ვეკითხები ღიმილით ის კი ისეთი სახით იყურება აშკარად ვერ მიხვდა სად არის. როცა გონს მოვიდა მანაც გამიღიმა.
- უკვე დიდი ხანია ასე კარგად არ მძინებია . - ამბობს და საწოლიდან დგება .
- მალე ექიმი მოვა და გამწერენ - ვეუბნები ბრიანას
- ჩემთან დარჩი კარგი ?- მეკითხება აწყლიანებული თვალებით
- კარგი მაგრამ ბევრი სტაფილოს ყიდვა მოგვიწევს - ვამბობ ღიმილით მასაც ეცინება .
- ჯობს ლოტის დაურეკო - მეუბნება ბოლოს - ძალიან ნერვიულობდა - ამტებს ბოლოს
- მან საიდან გაიგო - ვეკითხები გაოცებული
- ალბათ სავამტყოფოდან დაურეკეს , მან მითხა მე - ამბობს და მის ტელეფონს იღებს
- მამაჩემია ვუპასუხებ და მოვალ - ამბობს და პალატიდან გადის .
როცა ექიმი პალატაში შემოდი უკან ბრიანაც მოყვება. ჩემს გვერდით ჯდება. ექიმი ორივეს გვიღიმის .
- შეგიძლიათ წახვიდეთ მაგრამ , ბატონო ტომლისონს თავს გაუფრთხილდით - ამბობს ექიმი
*****
სავარძელზე ვიწექი და თბილი პლედი მეხურა . ბრიანა სამზარეულოში წვნინას ამზადებდა .
მე კი ტელეფონში ვიყავი ჩამძვრალი და ტვიტერს ვათვალიერებდი .
- მზად არის - ბრიანა წინ მიდებს ლანგარს რომელზეც წვნიანი დევს.
- არ მინდა - ვამბობ და თავს ვაქნევ
- იცი რამდენი ვიწვალე!! - ამბობს და მოწყენილი სახით ჯდება. ნელა ვიღებ კოვზით და გემოს ვუსინჯავ . საზიზღარი გემო აქვს თითქოს წვნიანი კი არ მოემზადებინოს არამეთ ტალახი , წვიმის წყალი და ნარეცხი წყალი აერისო ერთმანეთში . თავს ვიკავებ და მაინც ვაგრძელებ ჭამას . როგორც კი ბრიანა ოთახიდან გადის მაშინვე მივრბივარ ნიჟარისკან შიგნით ვასხამ და უკან იგივე ფორმაში ვჯდები .
- ასე მოგეწონა ?- ყურებამდე გაღიმებული მეკითხება ბრიანა როცა ცარიელ თებშს ხედავს .
- ხო ძალიან გემრიელი იყო - ვუღიმი
- მადლობა - ლოყები უწითლედბა ლანნარს გვერდითი ვდგები და მას ჩემს გვერდით წამოწულის საშუალებას ვაძლევ .
- ბრი
- ხო
- ჩემთვის რაღაც მნიშვნელოვანი არ გითქვამს
- რა ?- მკითხება გაოცებული
- თუ რას გრძნობ ჩემს მიმათრ - ვამბობ და მის თმით ვიწყებ თამაშს .
- რას უნდა ვგრძნობდე ლუის ?- ამბობს და ქვევიდან მიყურებს
- არ ვიცი - მხკრბს ვიჩეჩავ
- მიყავრხარ ლუის მიყვარხარ - ამბობს და ტუჩებში მკოცნის როცა მცილდება ვუღიმი
- მეც მიყვარხარ - ვამბობ ღიმილით .- მაშინ რატომ თქვი რომ არ გიყვარდი ?- ვამბობ და მის თმით ვაგრძელებ თამაშს ის თვას ჩემს კისერში რგავს და ისე მელაპარაკება .
- იმის გამო , რომ მეგონა შენს ვალდებულებად მთვლიდი - ამბობს მორცხვად
- შენ ჩემის ცხოვრების სიყვარული ხარ და არა ვალდებულებულება ! - ვამბობ ღიმილით და ვკოცნი .
💙💟