12.თავი

1.5K 94 16
                                    

* ბრიანას ხედვით *

1 კვირა იმაზე სწრაფად გავიდა ვიდრე ადრე მეგონა. ამ ერთი კვირის განმავლობაში შესანიშნავი დრო გავატარე ლონდონში. დავუახლოვდი ლუის დებს , გავიცანი მისი მშობლები,  ვისწავლე ბავშვის მოვლა, რაც ჩემ აზრით ძალიან მნიშვნელოვანი ამ ეტაპზე. ასევე ძალაინ ძალიან დიდი ცვლილებები მოხდა ჩემსა და ლუის ურთიერთობაში. თითქოს ყველაფერი დალაგდა, მაგრამ მაინც ვხედავ როგორ ყოყმანობს ხოლმე როცა კარგად მექცევა. ნეტავ რა ხდება მის თავს? ყოველთვის მიჩნდება ხოლმე ეს კითხვა მასთან დაკავშირებით.

ლოს ანჯელესში გამგზავრებამდე ყველას საღამოს დავემშვიდობეთ მე და ლუის, რადგან დილით ადრე გავდიოდით, რომ ლონდონში ჩავსულიყავით და შემდეგ აეროპორტში. ლუისმა მითხრა მარტო მოგიწევს ლოს ანჯელესში დაბრუნება რადგან თვითონ რაღაც საქმები აქვს აქ.

შეთანხმების თანახმად დილის 5 საათზე უკვე ლუის მანქანაში ვიჯექი და სიცივისგან ვკანკალებდი.

- კი მაგრამ უფრო თბილად რატომ არ ჩაიცვი? - მკითხა ლუისმა.
- რავიცი რა მეგონა ასე თუ ეციებოდა - ვამბობ ბუზღუნით - უკანა სავარძელზე ჩემი შავი ჰუდი დევს. - მეუბნება ლუისი ძლივ გადავიწიე უკანა სავარძელზე რომ მისი ჰუდი ამეღო. როგორც კი ავიღე გავსწორდი სავარძელზე და უცებ გადავიცვი. - გამათბობელსაც ჩავრთავ - ლუისმა გამათბობელი ჩართო და რამდენიმე წამში გავთბი. რამდენიმე წუთში ჩამეძინა კიდეც.

- ბრი გაიღვიძე - მესმის ლუისის ტკბილი ხმა ყორში
- სად ვართ? - ვკითხე და თავი წამოვწიე სავარძლიდა. ლუის ჩემს მხარეს მანქანის კარი გაეღო და თავზე მედგა.
- მოვედით უკვე - მითხრა და ჩამოყრილი თმა უკან გადამიწია.
- ხო კარგი - ვუთხარ და მანქანიდან გადმოვედი. წელში ძლივს გვსწორდი. ლუისმა უხმოდ მიმაცილა აეროპორტში.

 უკვე ვემშვიდობებოდით ერთმანეთს , რომ  გაუაზრებლად მისკენ გავიწიე და ჩევეხუტე . ღმეროთო იმ წუთშივე საოცარი გრძნობა დამეუფლა . აღარ მინდოდა მისი  გაშვება მაგრამ მაინც გავუშვი და თვითმფრინავში ჩავჯექი .  ზუსტად მაშინ მივხვდი თუ როგორ მომენატრებოდა ლუსი , ლონდონი , და ეს გასაოცარი კვირა მის ოჯახთან ერთად .

Best mistake (L.T)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant