Сүёонтой хамт дэлгүүр хэсэх үнэхээр урамтай! Тэр яг л миний таалагдсан зүйлсийг надад авчирч өгөн өмсөж үз гэсээр хувцас солих өрөөлүү оруулна. Энэ үнэхээр янзтай надад таалагдаж байна.
Хувцасаа сольж өмсөн гелэн будалт хийдэг газар ирэн хумсаа будуулаад бид хоол идэхээр дэлгүүрээс гарлаа. Өнөөдөр ээжид найзтайгаа гарах учраа хэлэхэд тэр намайг сайн тансаглаад ав гэсэн тул би зүгээр л зээлийн картаар жаргаж байлаа.
Бид үнэтэй газар орж элдэв бусын хоол идэхийнхээ оронд гудманд зардаг зайдас доггбуги гэх мэт зүйлсийг аван цэцэрлэгт хүрээлэнгээр алхацгаана.
Гадаа одоо ч сэрүү ороогүй дулаахан байгаа тул энд тэндгүй л хүүхдүүд хөгшчүүл амарч тоглож байлаа.
Одоо яг нар жаргаж байсан тул цэцэрлэгт хүрээлэнгийн хажуудах жижиг голд нарны улбар шаргал туяа ойн дэндүү үзэсгэлэнтэй харагдах миний Сөүл.
Бид цэцэрлэгт хүрээлэнгийн зам дагуу моддын дунд сүлжилдэн асах гэрлийн доогуур хэзээ ч шаналал цөхрөл гэх зүйлийг амсаж үзээгүй мэт инээлдэн алхацгаана.
Хэдэн эгнээ байх сандал дээр ирэн суугаад би зүгээр л түүний мөрийг дэрлэн санаа алдлаа.
Сүёон зүгээр л үсийг минь илэн амандаа дуу аялж байв.
Би: Сүёонаа. Би түүнийг өнгөрсөн гурван жилийн турш хайрлаж ирсэн. Хэдий балчир хайр ярьхад дэндүү жаахан байсан ч би тэр зүйлтэй учирчихсан. Түүнийг зөвхөн ганцаараа хайрлахад хэцүү байж, түүнд хэлчихвэл бүх зүйлээ илчилчихвэл илүү дээр болно гэж бодсон бодол минь үгүй байж. Би яг одоо ганцаараа хайрладаг байснаас ч илүү хэцүү зүйлийг мэдэрч байна Сүёонаа. Энэ сэтгэл зүрх дэндүү болчимгүй юм!
Намайг гомдоллон нүднээс минь урсах нулимс Сүёоны цамцан дээр тусаж эхэлхэд Сүёон зүгээр л намайг тэвэрч аван ярьж байлаа.
Сүёон: Үнэндээ найз нь одоо ч наад мэдрэмжийг чинь мэдрээгүй яваа. Хааяа би чамд атаархдаг. Үнэхээр их. Энэ үнэн шүү. Хайрлаж үзсэн, хайрлаад харин буцааж хайрлуулаагүй нэгэн л хайрын үнэ цэнийг илүү мэдэх болов уу гэж би боддог юм. Одоо өөртөө ингэж гомдхоо боль доо миний найз. Үнэндээ чи бол хорвоогийн хамгийн азтай нэгэн. Учир нь чи хайр гэж юу байдгыг мэднэ шүү дээ.
✨✨✨
Өнөөдөр өглөө бүрхэг байна. Ээж минь гарт минь шүхэр атгуулан амжилт хүсэн духан дээр минь үнсээд гэртээ үлдлээ.
Намайг гэрээс дөнгөж гарав уу үгүй юу гадаа бороо шивэрч эхлэн би чимээгүй л шүхрээ орж эхлэн зам даган алхлаа. Өнөөдөр надад автобусанд суух хүсэл алга. Би айж байна тэр хүнтэй таарахвий гэхээс.
Сургуулийн эсрэг талын зам дээр зогсон зам хөндлөн гарах гээд гэрлэн дохио харж байтал өнөөх охин энэ борооноор цүнхээ дээрээ барьчихсан бас л зам хөндлөн гарах гээд хүлээж байх нь тэр. Үнэндээ тэр надад үнэхээр таалагдадгүй.
Гэрлэн дохио яг солигдон шүхэргүй хүмүүс гүйлдэн зам хөндлөн гарч өнөөх охин харин нэг алхам хийх гэтэл
Жисү ирчихлээ. Сургуулийнхаа дүрэмт хувцасыг өөрсдийнхөө дээр барин тэр охинрүү инээмсэглэн, тэд хамт гүйж байна.
Яагаад би үүнийг харах ёстой гэж!
Би зүгээр л тэдний хажуугаар төв царайлан зөрөн өнгөрлөө.
Сургуулийнхаа урд ирсэн ч оролгүй зогссоор би шийдсэн юм. Надад хичээлдээ суух сонирхол алга.
Сургуулийнхаа хашаанаас хажуу тийш замаа өөрчлөн Сүёоны гэр байдаг зүгт зүгээр л алхаж эхэллээ. Яагаад тийшээ яваад байгаагаа ч мэдэх юм алга. Магадгүй гэрийнхээ зүг явбал би аав ээжид баригдана биз.
Дээрээс орох борооны дуслууд жижигрэн зүгээр л шивэрч байлаа.
Би зөвхөн урдах замаа харан явсаар танихгүй газар хүрээд ирчихэж. Санаа алдсаар эргэн тойрноо хараад буцан эргэн алхаж байтал булан эргээд нэг хөвгүүн гарч ирэн намайг мөргөчихөв. Үнэхээр гэнтийн байлаа.
Би газар унан шүхэр минь зам дагуу өнхөрч гар минь нойтон цемент дээр үрэгдэн цус гарчихаж. Хорсож байна.
Гэнэт л намайг мөргөсөн хөвгүүн чангаар инээж эхлэв. Би одоо л айж эхэлж байна.
Намайг босон норсон чигээрээ буцан урагш алхаж эхэлтэл түрүүний хөвгүүний гар миний гарнаас татан
:Уучлалт гуйхгүй хэрэг үү?
Би: Яасан гэж. Хэн хэн нь мэдээгүй санаандгүй байлаа шүү дээ.
: За боль доо. Энэ биш.
Би: Тэгээд юу гэж?
: Би бороонд хэтэрхий их норчихлоо шт. Чамаас болоод.
Би: Юу! За боль доо чи угаасаа шүхэргүй явж байсан!
Намайг багахан уурлаж эхэлхэд өнөөх хөвгүүн гараа аван урдаа барьж намайг тайвшруулан энэ удаа илүү дөлгөөхөн инээх нь тэр.
: Зүгээр л тоголсон юм аа. Чи хэтэрхий хөөрхөн болохоор жаахан өдмөөр санагдаад.
Түүнийг ар шилээ маажин духаараа надруу харахад би зүгээр л толгой дохин түүнээс холдлоо.
Гэсэн ч тэр араас минь ирэн
: Чамайг хэн гэдэг юм?
Би: Киюүн.
: Хаана сурдаг юм
Би: Инжон.
: Хөөх ашгүй дээ би өнөөдрөөс эхлээд явах ёстой байсан шт төөрчихсөн юм би Солонгосыг сайн мэдэхгүй чи намайг хүргээд өгөхгүй биз!
Түүний хэтэрхий баяртай байгаа нь илт мэдэгдэж байлаа.
Би: Өнөөдөр чадахгүй ээ. Би тасалчихсан. Одоо очвол загнуулна.
: Аан тэгвэл. Өнөөдөр хамт таслаад маргааш хамт явцгаая тэгэх үү! Надад дугаараа өгөөч.
Би гайхан ийм юм ярьдаг хүүхэд бас байдгаа гэж бодсоор дугаараа бичин өглөө.
Тэгтэл тэр дугаарыг минь цүнхнийхээ дотор халаасанд нямбайлан хийгээд гэнэт л санасан мэт
: Намайг Мүн Жүнхүй гэдэг. Би Хятад. Сурагч солилцоогоор ирсэн! 1дүгээр анги!
Жүнийг би гэнтийн нэгэн байлгах болно ооё🤣 ингээл 17гын гишүүд нэг нэгээрээ нэмэгдэж явсаар байвал яаана! 😆✨
Сар шинэдээ сайхан шинэлээрэй😍✨ оройтож мэнд хүргэсэн ажгуу🙈 хордлогонд ортлоо л буузадсан бөлгөө~😊🙈😅❤️