Omzumda hissettiğim acıyla yataktan fırlamam bir olmuştu.
"Geç kalacaksın kız kalksana!"
Annemin kulağımın dibinde öten gür sesi beni uykumdan ayırmayı başarmıştı. Gözlerimi açıp ona baktığımda kızgın bir şekilde bana bakıyordu. Normalde sabahları kendim kalkar ve okula giderdim. Ama ne halliceyse bu gün annem benden erkenci çıkmıştı. Dün gece heyecanımdan erken uyuyamadığım için uykumu alamamış gibi hissediyordum.
Yorganımı üstümden çekince annem kalkacağımı anlayıp odamdan ayrılmıştı. Yatağımdan kalkıp odamın yanındaki banyoya paytak paytak adımladım. Yüzümü yıkadığımda ayılan bilincimle odama geri döndüm. Direkt olarak dolabımdan çıkardığım okul formalarımı üstüme geçirmeye başlarken vücuduma çarpan soğuk beni titretmişti.
Formalarımı giydikten sonra saçımı tarayıp ceketimi ve ve çantamı alıp odadan ayrıldım. Eğer annem kalkmışsa kahvaltı hazırlamıştır diye umut ederek mutfağa ilerlerken bir anda telefonumu unuttuğumu hatırlayarak odama geri yöneldim. Telefonumu elime alırken aydınlanan ekranında bir çok bildirim arasında Sarpişkom ismini görmemle duraksadım
Sarpişkom: Günaydıın (06:43)
Sarpişkom: Hala uyanmadın mı sen? (07:02)
Sarpişkom: Ohooo bu ne uykuculuktur (07:05)
Sarpişkom: Uyansana lan okula geç kalma sakın! (07:54)
Mesajlarına gülerken en son bir kaç dakika önce mesaj attığını görmemle hemen parmaklarım klavyede hareketlendi.
Akşın: Uyandım
Akşın: Sanada günaydıın :)
Sarpişkom: Hele şükür
Sarpişkom: Bir an okula gelmeyeceğini sanıp triplere girdim kızım
Akşın: Ne yapayım duymamışım alarmları dkfkkd
Sarpişkom: İyi hadi çabuk çabuk gel okula djdjdj
Sarpişkom: Ben yaklaştım sayılır
Akşın: Tamam dmdksm
Suratıma oturan gülümseme bir türlü gitmezken telefonu kilitleyip cebime attım. Anam görürse öldürürdü çünkü. Hızla mutfağa gittiğimde annemin hazırladığı masadaki şeylerden ayak üstü ağzıma bir şeyler tıkmaya başladım. Aynı zamanda da konuşmaya çalışıyordum
"Anno bon goç kalocom oturumom hiç gidiyom tammı"
Annem umarım beni anlamıştı. Odasından çıkıp mutfağa gelirken "ayaktan yeme kız otur iki dakka" diye kızmasına bakarsak anlamış olmalıydı. Bağırmasına karşılık ağzımı yutunca "bağır bağır sen sonra babam uyansın adam gece gündüz çalışıyor bir uyku uyutmuyoruz ona püü bize hadi ben kaçtım" annemin kafasını karıştırana kadar çoktan kapıya gitmiş ve ayaklarımı ayakkabılarıma sokup kapıyı kapamıştım. Arkamdan söylendiğini hala duyuyordum. Ayakkabılarımı tamamen giyince merdivenleri hızlı hızlı indim. Elimdeki telefondan saate bakarken otobüsümün kaçacağını anladığım an koşarak durağa yetişmeye çalıştım.
Maratonumun ardından en nihayetinde otobüse yetiştiğim için derin bir nefes alıp boş bir koltuğa oturdum. Hızlı nefesler alıp verirken telefonumu açtım. Sarp'tan bir mesaj yoktu. Bende okula varıncaya kadar instagramda dolaşmaya başladım.
Duran otobüsten indiğimde saate baktım. Kıl payı yetişebilmiştim. İçimde ki rahatlamayla binaya girip merdivenlere yöneldiğim sıra zil çalmıştı zaten. Sınıfımın bulunduğu kata gelip ilk sınıf olan 12/A ya girdim. Kapıdan girmemle bir ses yükseldi. Tüm sınıfın ortasında! Sarp! Bağırmıştı!
"Höh be! Hiç gelmeseydin!"
O sıramın yanına gidince mecburen bende oraya gittim. Çantamı bırakırken sinirli gözlerim ondaydı çünkü tüm gözler üzerimizdeydi. Ona fısıldayarak "niye bağırıyorsun!" Diye kızdığımda sırama oturmuştum. Oda yanıma otururken bana dönmüştü. "Seni bekliyorum yarım saattir" demişti. Yanıma oturmasını sorgulamayı Akipek'in geleceği zamana bırakırken "abartma" dedim. Bana doğru biraz yaklaşıp "özlediysem nolmuş?" Deyince gülümsedim. Hoşuma gidiyordu bu tavırları ama henüz sevgili sayılmıyorduk. Tamam birbirimize olan hislerimizi itiraf etmiştik. Ama ortada henüz kesin bir konuşma olmamıştı. Teklif beklemiyordum. Ama kesin bir şeyde dememişti ki.
Ona göz devirirken sınıfa giren Akipek bize bakıp kaş çatarak yanımıza geldi. "Ohoo pabucum daha bir günden dama atıldı he Akşın" dediğinde gülümsemesini saklamaya çalışıyordu. Hemen "aa akocum kokocum olur mu hiç öyle şey? Geldi oturdu yanıma ben bişey demedim. Seni bekledim" derken Akipek Sarp'ın omzuna vurup "bak aslanım, biz öyle kızımızın yanına herkesi oturtmayız" dediğinde hepimiz gülerken Sarp ellerini havaya kaldırıp sıradan kalkmıştı.
Yerini Akipek alırken aklıma bir anda Defne'nin gelmesi ile ona doğru "aa Akipek öğle arası hatırlat bana önemli bir şey konuşacağım seninle" dediğimde kafasını sallayıp "önce sizin meseleyi bir anlatta sonra ne anlatacaksan anlatırsın" dediğinde gülüp önüme döndüm. Bizim mesele karışıktı yav.
...
Sarpişkom: Nere kayboldun yav?
Akşın: Akoyla kantindeyiz yemek yiycez şimdi
Sarpişkom: Tamam geliyom?
Akşın: Gel
Akşın: Ama sonra
Sarpişkom: Niye?
Akşın: Akipek'i beğenen bir kız var onunla onu konuşacağım skkckfmekkd
Sarpişkom: skcllldödld çöp çatanlık mood on diyosun yani?
Akşın: Aynen öyle aslanım dkkdkcjfdk
Sarpişkom: Mxkdkkdkskke
Sarp'a görüldü atıp yemekleri getirmiş ve çoktan oturmuş Akipek'e döndüm. Pipetini ayranına saplarken bende dürümümü elime aldım.
"Kankam"
Ona seslenmemle bana baktığında güldüm. Ağzımı aralayıp "senin ne ballı bir kısmetin var yahu?" Dediğimde tek kaşını kaldırıp dediklerimi sorguladı. Gülüp "daha dün bir bugün iki bir kız yanıma gelip seni sordu. Çok sevdiğim biri olduğu için şanslı yoksa sana söylemeye tenezzül bile etmezdim. Tutulmuş sana" dediğimde indirmiş olduğu tek kaşını tekrar kaldırmıştı. Bebek suratına ciddi bir ifade komik durması gerekirken onu daha cool göstermesine ne demeliydik peki?
"Kim?" Diye sorduğunda "aman nereden tanıyacaksın sanki daha yeni geldin?" Dedim. Söylediklerime göz devirip "adını soy adını söylemektense mesela gösterebilirsin kim olduğunu he?" Dediğinde bende göz devirdim. Sanki ben bilmiyordum göstermeyi. "Ay çok zeki sanıyorsun kendini sen. Kız kim olduğunu söylemek istemiyor belki" dediğimde gülüp arkasına yaslandı.
"Yoyoo, ben hiç gelemem öyle bilinmeyen işlerine şimdiden söyleyeyim sende işe yaradığı için gidip taktik falan verme" dediğinde isterikli bir kahkaha attım. "Yok be. Ya bak kız çok güzel ve çok iyi. Kendini gizlemek istemiyor sadece karşına çıkmadan böyle bir şey düşünüyor musun falan öğrenmek istiyor" dedim. Ağzında ki yemeği yutunca "yok" demişti. Ona bakıp "ne yok?" Dediğimde "yok işte düşünmüyorum sevgili yapmayı falan" dediğinde göz devirip "niye ya!" Dediğimde bana doğru eğilip "kızım ben mal mıyım? Dertsiz başıma niye dert alayım?" Dediğinde ne kadar gülesim gelsede gülmedim.
"Ya kızı bir görsen önce? Çok güzel, hem içi güzel hem dışı güzel" demiştim. Kafasını başka yöne çevirip seslice nefes verince ben tekrar konuştum. "Yaa Akipek noolur" diye yalvarmaya başladığımda ise bıkınca bana bakıyordu. Gözleri arkama kaydığında bile ben hala ona yalvarıyordum. En azından Defne'yle konuşup ona göstermek için izin isteseydim de bir görüp karar verseydi!
Kafasını yana sarkıttığında kaşlarımı çatıp ona baktım. "Akşın, Sarp geliyor" demesiyle yalvarma cümlelerim bir anda kesilmiş ve hemen arkamı dönmüştüm.
"Hani nerede?" Dediğimde ise duyduğum Akipek'in kahkahasıyla kaşalarımı sertçe çatıp ona döndüm. "Komik mi?" Dediğimde gülüşü durup "ya neyse sittir et her şeyi de anlat bakayım ne oldu? Çıkıyor musunuz şimdi siz?" Derken hala arkama bakıyordu.
Bıkkın bir sesle konuştum.
"Hee bok, o hödük açar mı hiç bu konuyu? Benden bekliyor galiba 'biz sevgili miyiz?' Sorusunu. Çok daha bekler. O açmadan açmayacağım bu konuyu ve o bu konuyu açana kadar da sevgiliymiş gibi davranmasına izn vermeyeceğim" dedim kollarımı birleştirirken. Akipek sırıtıp arkamda olan bakışlarını bana çevirdi "nasıl ya hiç Aşkım falan filanda mı demedi?" Dediğinde ise kafamı olumsuz anlamda sallayacakken bir anda dün akşam bana yazdığı son mesaj aklıma gelince gözlerimi kocaman açıp Akipek'e döndüm.
"Dün gece son mesajında dedi"
Akipek gülüp "sonra ne oldu?" Diye sordu. Kafamı bu kez hayır anlamında sallayıp "ben görüldü attım sabahta hiç bir şey olmamış gibi davrandı" dedim. Akipek kahkaha atarken "Akşın, Sarp bu sefer gerçekten arkanda" dediğinde göz devirdim.
"Bir kez kanarım, ikinci kez asla" deyip gözlerimi kısarak ona baktığım sırada omzumdan boynuma doğru giden ellerle korkuyla yerimde sıçradım. Arkama döndüğümde gerçekten dibimde duran Sarp ile gözlerimi daha da kocaman açtım. Sarp gülüp yanımdaki sandalyeyi çekip oturmuştu. Akipek'de gülüp "ben sınıfa gidiyorum malum ödev falan vardır benim yapmadığım" dediğinde Sarp bu kez kesik bir kahkaha atmıştı.
Akipek gidince sandalyesiyle bana doğru kayan Sarp kulağıma doğru eğildi.
"Yarın için plan yapma, çünkü yarın bana lazımsın"
Fısıltısı nefesiyle kulağımda çarparken yutkundum. Bunu duyduğunu belli eden gülümsemesine takıldım bir süre. Şimdi biz yarın buluşacak mıydık?
...
Adım adım final is coming malesef :')
Şaka ya biraz daha var hemen hemen bi 10 bölüm var 😂