- İyisiniz değil mi?
- İyiyiz oğlum, seni çok merak ettik.
- Asıl ben sizi merak ettim. Annem, kışın grip aşısı olalım deyip duruyordu. Sizin de hastalığa yakalanmış olabileceğinizi düşündüm.
- Babanın inatçılığı 40 yılda bir işe yaradı. Baban aşı olmak istemeyince ben de yaptırmadım.
- İyi ki babam inat etmiş. Hadi hazırlanın gidiyoruz.
- Nereye gidiyoruz, dışarısı tehlikeli değil mi?
- Tehlikeli ama, biz Büyükada’ya gideceğiz. Deniz de bir tekne bizi bekliyor.
- Tekne mi?
- Uzun hikaye, hadi eşyalarınızı hazırlayın. Ama sadece en gerekli şeyleri alın.
Bu arada Selim’in annesi girişte duran Fuat ve Savaş’ı görmüştü.
- Selim, şu kapıda duran meşhur oyuncu Savaş değil mi? Onun ne işi var burada?
- Evet anne o, Savaş benim arkadaşım o da bizimle geliyor. Siz hazırlanın bir an evvel tekneye gidince her şeyi anlatacağım.
Selim’in babası Kemal ve annesi Canan odalarına gitmişler, balkondan aldıkları valizlerine, gerekli gördükleri eşyaları doldurmaya başlamışlardı. Selim’de salonda bekleyen arkadaşlarının yanına gitmişti.
- Fırat sen ne yapıyorsun burada?
Fırat Selim’in teyzesinin oğluydu. Selim’den 3-4 yaş büyüktü ve görevi gereği uzun yıllardır yurt dışındaydı.
- 1 haftalık iznim vardı, dün gece geldim.
- Bana niye haber vermedin? Seni karşılardım.
- Uçak Sabiha Gökçen’e indi. Oradan da teyzemlere geldim. Bugün sana haber verecektim ama olanlar oldu. Bu arada beni arkadaşlarınla tanıştırmayacak mısın?
- Özür dilerim heyecandan unuttum. Arkadaşlarım, Fuat abi ve Savaş. Bu da kuzenim Fırat.
- Memnun oldum.
- Biz de memnun olduk.
- Ne yapacağız peki bundan sonra?
- Biz bir tekne ayarladık. Onunla Büyükada’ya gitmeyi düşünüyoruz.
- Çok mantıklı, ama Büyükada kalabalıktır. Burgaz’a gitmek daha mantıklı olabilir.
- Haklısın ama teknede bulunanlardan birinin ailesi Büyükada’da yaşıyor. O yüzden oraya gitmeye karar verdik.
- Planınız güzel ama bize silah lazım.
- Biz o işi hallettik.
- Her şeyi planlamışsın bakıyorum. İyi o zaman gidelim.
Fırat’ın ailesi Fırat daha çok küçükken bir trafik kazasında hayatlarını kaybetmişlerdi. O zamandan beri ona Selim’in ailesi bakmıştı. Gerçi Fırat hep yatılı okullarda okuduğundan evlerinde çok fazla kalmamıştı ama yine de Selim’e her zaman ağabeylik ve arkadaşlık etmişti.
- Biz hazırız, dolapta biraz yiyecek de var. Onları da alalım mı?
- Gerek yok sanırım.
- Fazla mal göz çıkarmaz Selim, ben gerekli şeyleri alırım, ne olacağı belli olmaz.
- Sen bilirsin Fırat, şu silahı da al.