<< κορίτσι μου είσαι με τα καλά σου; Όλα αυτά φανταζουν με ιστορία που έβγαλες απ' το κεφάλι σου.
<< Με βάλε σε ένα καράβι,θαρρείς και ήμουν σακί. Κι ύστερα χάθηκε..
<< Γιατί δεν σε κράτησε κοντά του;
Χαμηλώνοντας τα μακριά της βλέφαρα,έκλεισε τα χέρια της σε δύο αυστηρές γροθιές.
" Ο θεός θα με κάψει το γνωρίζεις;
Ανάμεσα σε εκατομμύρια κόσμο .
Ανάμεσα σε τόσο πληθυσμό.
Εγώ που σε ξεχώρισα.
εγώ που έμαθα πράγματα από εσένα.
Σε διάλεξα.
Ο θεός θα με κάψει το γνωρίζεις?
Με κίνδυνο να πεθάνουν όλοι .
Εγώ επέλεξα έναν και μόνο άνθρωπο.
Έναν άνθρωπο που μετέφερα από την κόλαση στον παράδεισο.
<< Σαν σκουπίδι σε πέταξε σε ενα πλοίο δίχως να πει αντίο; Αυτή ήταν η ιστορία αγάπης σου; Ίδιος με κάθε άντρα είναι.
Στα μάτια της ζωγραφίστηκε ο πόνος..
" Όταν ένας άντρας δεν ξέρει πως είναι να πονάς,ο εχθρός ανιχνεύει την αδυναμία του..
Κι όταν την βρει..
Την χτυπάει στην καρδιά .
Πάλεψα πολύ για να μην σου έχω αδυναμία...και έφτασα στο σημείο να σε κρύβω όταν πλησιάζουν οι εχθροί.
Παρατηρώντας το πλοίο της να εγκαταλείπει το χωριό τους.
Ύψωσε μια και μόνο φορά το χέρι.
Δεν είπε αντίο.
Αλλά άφησε ένα δάκρυ να κυλήσει από την άκρη του ματιού του.
Παρατηρούσε τις στιγμές του μαζι της να περνανε μπροστά από τα μάτια του.
<< Μικρέ!
Ξαφνιασμένος από την αντρική φωνή πίσω του.
Γύρισε . Αντικρίζοντας το πρόσωπο του αντιπάλου άντρα.
<< Η συμφωνία είναι συμφωνία μικρέ...το χωριό θα ζήσει,αλλά εσύ θα φυλακιστείς.
Γυρίζοντας το κεφάλι του προς το καράβι που χανόταν επάνω στο κύμα..
Έβαλε μια δυνατή κραυγή που συνοδευόταν από δάκρυα τα οποία δεν ήθελαν να κυλήσουν.
Κανένας δεν κατάλαβε το τι φωναζε..
<< Τον άκουσα καθαρά. δασκάλα! Ούρλιαξε. Ίσως και να είναι νεκρός! Με άφησε με δύο πόνους ..ο ένας θα είναι πάντοτε αυτός της εγκατάλειψης..κι ο δεύτερος,αυτός που θα φοβάμαι ότι έχει χαθεί.
<< Οπως συμφωνήσαμε το χωριό σου εδώ και δύο χρόνια είναι ασφαλή,δεν έχει πειραχτει τρίχα κανενός.
Όσο για εσένα ,δεν αρκούν όσα χρόνια είσαι στα μπουντρούμια.
Αύριο φεύγεις με το πρώτο πλοίο. θα πουληθείς Ως σκλάβος στα παζάρια..και ποτέ ξανά δεν θα γυρίσεις στην πατρίδα μας.
Το απαλό φως που έμπαινε από το ραγισμένο τοίχωμα.
Έπεσε επάνω από το αξύριστο πρόσωπο του.
Τα ρούχα του είχαν σχιστεί.
Ακριβώς όπως και δέρμα του από τις ανοιχτές πληγές που άφηνε το μαστίγιο.
<≤ σύμφωνοι δουλε;
Κλείνοντας τα μάτια του προσπαθώντας να αντλήσει δύναμη.
Βρήκε το κουράγιο.
Και τότε χαμογέλασε.
<< Μάλιστα κύριε.
Βλέποντας τον άντρα να βγαίνει από την πύλη,έπεσε στο καταδυο χρόνια σανίδι του.
Και άφησε τα δακρυα του να κυλήσουν.
<< Σε ικετεύω Τζούλια! Μην πεις σε κανένα για αυτό το συμβάν..δεν θα ηθελα η μητριά μου να ακούσει..είναι είδη αρκετά άρρωστη,και ακόμη παλεύει να μου αναζητήσει γαμπρό.
<< Αχ αθώο μου κορίτσι. Ποιος θα πιστέψει ότι είσαι αγνή;..
Αυτός ήταν και ο μεγαλύτερος λόγος που είχε ανοίξει την καρδιά της ,στην νεαρή της φίλη.
Όχι γιατί θα ήταν αδίκημα να του δώσει το κορμί της ..αλλά γιατί δεν ήθελε κάποιος να τον παρεξηγήσει.
Έναν χρόνο αργότερα, βρισκόταν μετά από ταξίδια μηνών ώστε να παραδώσουν φορτία σε άλλες πόλεις.
Στο περίφημο Λονδίνο.
Απάνω σε ένα σανίδι γεμάτο σκλάβους.
<< ΚΟΣΜΕ ΠΕΡΆΣΤΕ ΠΕΡΆΣΤΕ... ΣΚΛΆΒΟΙ ΑΠΌ ΚΆΘΕ ΠΌΛΗ ΚΙ ΑΠΌ ΚΆΘΕ ΧΏΡΑ..
Παύοντας να διηγείται την ιστορία στην Τζούλια.
Φόρεσε την κάπα της . Και βγήκε από το μεγάλο κτήριο
Χαμηλώνοντας το βλέμμα καθώς το κορμί της περνούσε μπροστά από το σκλαβοπάζαρο της εποχής.
Κρεμασμένος από αλυσίδες και τα μάτια του βαθιά κλειστά.
Ένιωσε ένα έντονο άρωμα να διαπερνάει την καταστροφή του .
Και να τον εγκαταλείπει.
<< ΣΚΛΆΒΟΙ ΣΚΛΆΒΟΙ!!! παρακαλώ κυρία μου έναν σκλάβο; Για κάθε δουλειά.
Έντρομη παρατήρησε τον άντρα που πουλούσε σάρκα ,να στέκεται απειλητικά κοντά της.
<< θα έπρεπε να ντρέπεστε κύριε για τούτη τη δουλειά σας.
Προσπερνώντας τον άντρα έφυγε σχεδόν τρέχοντας,μη αντέχοντας να κοιτάξει τους άμοιρους ανθρώπους στα μάτια.
Αυτό που δεν παρατήρησε.
Ήταν ότι ένας σκλάβος ακούγοντας την φωνή της.
Ύψωσε το κεφάλι.
Παρατηρώντας την με πονεμένο βλέμμα.
" Το να σώσεις μια πατρίδα που σε εξορίζει.
Σε κάνει αρκετά ήρωα;
Το να διώξεις κάτι για το οποίο νοιάζεσαι.
Σε κάνει αρκετά ήρωα;
Το να σεβαστείς όταν δεν σε σεβαστηκαν.
Σε κάνει αρκετά ήρωα;
Σύροντας το αριστοκρατικό της φόρεμα .
Κοίταξε με την κοφτή άκρη του ματιού της ,τους σκλάβους να έχουν στηθεί στην σειρά.
<< Με τέτοια άχρηστη κόρη αναγκάζομαι να κουράζομαι..πόσο κάνει αυτός στην άκρη. Είναι σε καλύτερη κατάσταση από τους υπόλοιπους.
Εάν δεν είχε πεθάνει κατακαιρους ο γερικος άντρας της,θα είχε πεθάνει σίγουρα από την συμπεριφορά της κόρης του.
Είχε ντροπιάσει το καλό όνομα που χρόνια έκτιζε, γυρίζοντας από ένα βάρβαρο μέρος , αναμφίβολα δίχως τιμή.
Παρατηρώντας τον άντρα να σέρνει τον βάρβαρο με τις αλυσίδες.
Τον έφερε μπροστά της.
<< Αυτός εδώ είναι δυνατότερος από τους υπόλοιπους,μη φοβάσαι να του δώσεις φορτίο.μπορει να σηκώσει τα πάντα.
<< Καλώς μετάφερε τον στο σπίτι!!εάν δεν κάνει όμως καλή δουλειά...
<< Φυσικά κυρία μου ,εμείς έχουμε σκλάβους πρώτης τάξεως,εάν δεν κάνει καλά την δουλειά του ..θα πληρώσει.
Το χαμόγελο της γυναίκας πλατυνε,καθώς τραβώντας την βεντάλια της συνέχισε να περπατάει.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Κρεμώντας την ίδια της την κάπα. Έτρεξε στο μαγειρείο πρώτου την προφθάσει η μητριά της.
Και προσποιούμενη πως δεν συνέβη τίποτε μέσα στο μυαλό της.
Συνέχισε να πλάθει τη ζύμη που νωρίτερα είχε αφήσει μισή.
Τότε ήταν που η πόρτα άνοιξε με τους γνωστούς βηματισμούς της μητριας της να γδερνουν το ξύλινο δάπεδο.
Κάτι όμως της προσέφερε ένα ξαφνικό συναίσθημα αγωνίας.
Ήταν θαρρείς και η καρδιά της θα έσπαγε σε κομμάτια.
Τα βήματα της μητέρας δεν ήταν τα μόνα.
Πίσω από το ελαφρύ βάδισμα της ,που κατακαιρους ζήλευε..
Ηχούσε τώρα ένα πιο βαρύ . Ποιο αργό..ποιο γνωστό.
Κρύβοντας τα χέρια της μέσα από μια λευκή πετσέτα.
Αγνόησε ότι δεν θα είχε ξεπλύνει.
Κι έσπευσε να ανέβει την σκάλα του μαγειρείου.
<< Μητέρα; Έχουμε καλεσμένο;
Η φωνή της δεν έφτασε μονάχα στα αυτιά της μητριας της .
Αλλά και στον εκλεπτυσμένο ήχο της ακοής του ,που κατακαιρους είχε αδυναμία στην φωνή της.
Πατώντας με ένα χαμόγελο το τελευταίο σκαλοπάτι βρέθηκε αντιμέτωπη με κάτι που Την άφησε παγωμένη.
<< Όχι δεν μπορεί..
<< Καλή μου.. να σου συστήσω τον σκλάβο που αγόρασα από το παζάρι.