Dedicated to me_mae =)) Hi thanks sa long comments mo <3
Yung Room 308 guys, yun rin yung room # nung abandoned classroom sa DCU. Nakalimutan niyo na agad? Haha =)) Enjoy. Malapit na malapit na ang katotohanan. Mga 2-3 chapters na lang before...
Dara on the right side. Annoyed. Nyahahaha =))
--------------------------------
HANNAH'S POV
CONTINUATION
FIRST DAY
He began to lean down to kiss me...
He began to lean down to kiss me...
He began to lean down to kiss me...
He began to lean down to kiss--
"Kadiri ka naman Hannah."
H-huh?
Teka...
Dumilat ako sa boses na yun. Huh?
*kusot kusot ng mata*
"Nakatulog ka nga, biniktima naman ako ng laway mo. Tss."
Napaupo ako kaagad pagkasabi niya nun.
"Nakatulog ako?"
"Hindi."
Ano ba yan. -_-
"Kababae mo pa namang tao. Tignan mo nga 'to." tinuro niya yung bathrobe niya. "Aish kadiri talaga!"
"Ako may gawa nyan?"
"Sino pa ba? Makakatulog na sana ako ng bigla kang sumandal sakin. Tapos nakangiti ka pa habang natutulog." umupo rin siya at tinignan ako. "Ano ba panaginip mo at parang tuwang-tuwa ka pa ha?"
Panaginip?
WAIT...
"Dylan--"
"Hannah, ayoko ng divorce. Wala akong pakielam kung di mo man ako kayang mahalin, o kung di ko pa kayang mahalin ka. Basta, ang alam ko, ayokong mawala ka sakin."
"Bakit?"
"Dahil gusto kita, Hannah."
PANAGINIP LANG LAHAT YUN?!
HALA! NAKAKAHIYA NAMAN! TT_TT
"Hannah, sagutin mo tanong ko."
"A-AH WALA YUN!" nag-no sign ako kay Dylan. "Napanaginipan ko lang si Andrew Garfield my loves!"
"Ano?! Nastranded na nga tayo't lahat-lahat yang Spider na yan pa rin iniisip mo ha?!"
"Anong Spider? Spiderman!"
"Tss parehas nga lang yun eh!"
"Teka nga!" bigla na lang nanlaki mga mata ko. "Ilang oras ako nakatulog?"
"2 oras. 11PM na."
Patay! "Paano si Dara? Ano? Nacontact mo na?"
"Paano kaya ako makakahanap ng charger sa cellphone ko kung yang taba mo nakasandal sakin?"
"Excuse me lang ah, hindi ako mataba!"
"Oo nga pala. Wala ka kasing laman."
O//////////////////////O
Seriously? What's up with him?! Kanina lang ang bait niya, tapos sumeryoso, tapos ngayon back to old Dylan siya na laging nakakagawa ng paraan para maasar ako! Oh c'mon! Swallow me up please! (_ _)
"Dylan, ano ba. This is a serious matter--"
"Eto na. Sheesh!" tumayo siya para lumabas na ng kwarto, pero binigyan niya ako ng death glare niya bago siya tuluyang lumabas.
Maya-maya, dumating na siya, hindi charger ang dala kundi battery.
"Wow Dylan, may nagpahira--"
"Shut up. Ang ingay mo."
"Sungit." bipolar ka!
Tumabi ulit siya sakin at kinuha yung battery, sabay kuha rin ng cellphone niya na nakapatong kanina sa bedside table. Pinalitan na niya ito at maya-maya, nag-open na yung cellphone niya.
"Teka may load ka ba?"
"Malamang Hannah! Aish!"
"Bakit ba tarantang-taranta ka dyan ha? Kanina ka pa!"
Nagkamot siya ng ulo tapos tinuro niya yung tyan niya. "Dahil dito."
"Ha? Gutom ka ba?"
"Hindi. Ano kasi, parang, parang..."
"Parang ano?"
"Parang may kung anong meron sa tyan ko na nagpapakaba sakin. Lalo na kapag tinitignan kita..." iniwas niya yung tingin niya sakin at nagkamot ng ulo. "Wag mo na nga pansinin!"
Parang may nagfflutter sa tyan niya?
"Butterflies?"
Bigla siyang napatigil sa pagkakamot niya ng ulo at napatingin sakin.
"Sa tingin mo?"
Napakagat-labi na lang ako sa sinabi niya. Sa ginawa kong yun, nandilim ang paningin niya.
"Sinabi ng--"
"Okay! Okay! Sorry. Bakit ba ayaw mo ha? It's not like sinasadya ko or something. Ang sungit mo."
Napabuntong-hininga na lang siya. "Naaalala ko si Mandy."
Oh...
Iniwas niya yung tingin niya sakin at dinial na yung number ni Dara. Walang sumagot. Nagulat na lang ako ng nagkamot siya ng ulo
"Tss. Hindi macontact. Kahit sila Drake di ko rin macontact."
"What?! Paano na si Dara nito?"
"Aish!" yung mukha niya halayang naffrustrate na. Kasi naman eh, ano ba 'tong situation na 'to!
"Teka, eto na! Nagriring na!"
"Talaga? Hala sana sagutin na!" lumapit ako sa kanya at naglean dun sa cellphone niya. Nagtinginan pa kami ng narinig namin na may sumagot.
"Hello?" a groggy voice answered from the other line.
"Hoy tarantado! Anong ginawa mo sa kapatid ko ha?!"
"Dylan naman nakakagulat ka." bulong ko. Sinamaan niya lang ako ng tingin.
"Sino ba 'to? Tss. Panira ng gising. Kanina ka pa tawag ng tawag ah!"
"Gago ka! Sino ka?!"
"Sino ako? Ako si-- AH SHIT!" parang nataranta yung boses nung lalaki. "A-ah, ako ang kidnapper ni Dara! Oo tama!"
Teka, parang... parang ang familiar ng boses ah!
"Nathan?!" sigaw ko. Napatingin naman sakin si Dylan na nanlaki rin yung mata.
"Nyemas, ikaw ba yan Nathan? Shit! Anong ginawa mo kay Dara ha?!"
"Hindi ako si Nathan! Kidnapper ako kidnapper!" rinig kong sabi ni Nathan. Hindi raw eh kaboses niya kaya! Lalo na kanina nung nauutal!
"Punyeta ano 'to, plano niyo ba 'to ni Dara ha? Humanda kayo sakin pagbalik-- hello? Hello? Hello?!!"
*toot toot*
Nagtinginan na lang kami ni Dylan.
"Sinet-up--"
"-- Tayo."
DARA AT NATHAN LAGOT KAYO SAKIN!!!
--------------------
DARA'S POV
"Gising na Dara. Uyyyy!"
"Hmm, ano ba, wag ka nga."
"Dara gising na."
"Psh. Ano ba, wag mo nga akong guluhin."
Kung sino man 'tong ginigising ako, hinahampas ko. Sarap ng tulog ko eh.
Zzzzzzz...
"Dara may problema! Gumising ka!"
Ughhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!
"Ano bang problema mo ha?!" sigaw ko kaagad pagkadilat ko pa lang. Sinamaan ko ng tingin si...
Si Nathan na tarantang-taranta.
Problema nito?
Nasa kotse pa rin pala kami. Nakatulog pala ako. Nastranded rin kasi kami eh.
"Wala akong problema. Pero tayo? Meron. Malaking problema Dara."
"Ehhhh? Okay naman yung plano ah? Sinabi ko na sa Dark Knights na i-turn off muna nila cellphone nila tapos sure naman ako na malakas ang bagyo ngayon. Kaya nga nastranded rin tayo eh." I rolled my eyes. "Ano pang pwedeng mangyari?"
"Dara..."
"Ano nga?"
Napakamot siya ng ulo.
"Alam na yata ng kuya mo na sinet-up natin sila."
"ANO?!" nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. "PAANO NANGYARI YUN?!"
"Kasi natutulog rin ako kanina. Eh yung cellphone mo bigla na lang nagring. Naingayan ako. Nasagot ko."
PATAY NA! TT_TT
"You ruined our plan!"
Nagkamot siya ng ulo. "I'm sorry okay?! Pero binaba ko na naman yung tawag--"
Di ko na siya pinatapos kasi binigyan ko na siya ng death glare ko.
"Pinatawad na nga kita dahil ang sinabi ko sayo pang-kidnap na suit pero ang sinuot mo pang-waiter, tapos ngayon..." tinignan ko ulit siya at napasinghap. "Nakakainis ka!"
Gusto ko lang naman kasing magkaayos si Hannah at kuya eh. Kaya naisip ko 'to. Perfect timing naman kasi may bagyo.
Kaso... ugh!
"Dara, okay na rin yun. Wala na naman silang magagawa. Stranded pa rin sila kahit ano pang gawin nila. Pasalamat ka nga pumayag ako."
"Huh. Bakit naman? May rason ka ba para di pumayag?"
Tinignan niya ako ng seryoso.
"Nagustuhan ko si Hannah dati, alam mo yan. Kaya di madali para sakin na gumawa pa ng paraan para lang mapalapit siya sa taong ni hindi ko alam kung tinatrato siya ng mabuti."
I don't know why, but after he said that...
I felt something flutter in my stomach.
----------------------------
DYLAN'S POV
Shit shit shit!
"Dylan, calm down."
"Sinet-up nila tayo? Panigurado kasama rin yung apat na gagong yun sa plano nila. Ang tanga ko!"
Oo, ang tanga ko. Hindi ko naisip na capable ang kapatid ko na gawin 'to.
Dela Cruz rin yun eh! Aish!!!
"Dylan, wala na tayong magagawa. Calm down please..."
Napatingin ako bigla kay Hannah ng naramdaman kong hinawakan niya ako sa braso ko. Assuring me it's okay...
Teka, teka! Bakit biglang uminit dito?
Aish...
Tinanggal ko yung kamay niya sa braso ko at tumayo.
"Saan ka pupunta?"
"Ibabalik ko lang 'tong battery, walang kwenta na rin naman 'tong cellphone na 'to. Matulog ka na."
Bago pa siya makasagot, lumabas na ko kaagad ng kwarto.
Napasandal ako sa pintuan at napahawak sa tyan ko, pati na rin sa puso ko.
Ano ba 'to?! Paano ba patayin 'tong butter... ah shit!
Lamok yata 'tong nasa tyan ko eh! Naknamputcha!
Pagkabalik ko ng battery dun sa babaeng nasa lobby, umakyat na kaagad ako. Aish, naeewan ako.
Pagkapasok ko ng kwarto, nakita ko kaagad si Hannah.
At ang himbing ng tulong niya.
I sighed. Lumapit ako sa kanya at dahan-dahang tumabi sa kanya.
Ang ganda-ganda talaga niya. Ang bait-bait pa.
She's really an angel.
I sighed again.
"Hindi ko mahal si Dylan."
Ewan ko ba, kapag naaalala ko yung narinig kong yun mula sa kanya...
Para bang may kurot akong nararamdaman sa puso ko.
Dylan, tandaan mo, di mo kayang magmahal ulit.
Ayaw mong mangyari sa kanya yung nangyari dati kay Mandy.
Wala kang karapatang magmahal.
Etong divorce lang ang magagawa ko para sayo, Hannah.
You deserve someone better.
"Goodnight, Hannah."
I kissed her on her forehead before I turned my back on her.
Hindi ko yata kayang patayin 'tong insektong nasa tyan ko...
Pero kailangan. Para sa kanya.
------------------------
Utang na loob, kung magcocomment na lang ng bitin tapos mumurahin pa ko, eh wag na lang magcomment. Sinabi ko na every week ako nag-uupdate diba? May buhay rin po ako lol. Mabait ako pero wag lang sagarin. Yun lang. Di ako galit, sinasabi ko lang. Hahaha.