Μάθημα ζήλειας
.
. Νωρίς το πρωινό η πόρτα χτύπησε εκκωφαντικά, κάνοντας τον Τζέιμς να την ανοίξει με μη καλές διαθέσεις, αρπάζοντας με μιας τον άντρα που την χτυπούσε από τον γιακά.
<< Τι ανάθεμα νομίζεις πως κάνεις τόσο πρωί στην πόρτα μου;
<< Κύριε είναι ο χορός των βαρβάρων απόψε όλο το χωριό νομίζει πως το ξεχάσατε.
Το είχε όντως ξεχάσει..το μόνο που θυμόταν ήταν ότι ο ουρανός ήταν μπλε ,και τα σύννεφα γκρίζα.
Μορφαζοντας απέναντι από τον βοηθό του ,έκανε ένα απαλό νεύμα καθώς έκλεινε την πόρτα πίσω του .
<< Πάμε μικρέ...
Ανοίγοντας το παραθύρι της καλύβας παρατήρησε τον κόσμο να τρέχει γεμάτος ευτυχία προς μια κατεύθυνση που η Ασία δεν γνώριζε,όταν ένα νεαρό παλικάρι στηρίχτηκε επάνω από το παραθύρι τρομάζοντας την.
<< Έλα στον χώρο μαζί μου απόψε δεν έχω καμία να με συνοδεύσει.
Τα φρύδια της έσμιξαν παρατηρώντας τον νεαρό με τα κόκκινα μαλλιά.
Ίσως ήταν η ευκαιρία της να κερδίσει τους Βίκινγκς της περιοχής και να ολοκληρώσει το όνειρο της.
Χαμογελώντας του γεμάτη ευτυχία που κάποιος της έδειχνε εμπιστοσύνη και της απευθυνόταν,δέχτηκε αμέσως την πρόταση,με την ευτυχές σκέψη πως θα έβλεπε και έναν νέο χώρο τον οποίο δεν γνώριζε.
.. Νωρίς το βραδινό φόρεσε ένα απλό μαύρο φόρεμα με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο ραμμένο επάνω του , κοιτάζοντας τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Που να ήταν ο αρχηγός άραγε τέτοια ώρα; Έπρεπε να τον ειδοποιήσει τουλάχιστον το που θα ήταν,εκείνος την φιλοξενούσε τόσο καιρό,είχε δικαίωμα να γνωρίζει.
Θα του άφηνε κάποιο σημείωμα εάν γνωριζε το πώς μπορούσε να διαβάσει...όμως εκείνος δεν γνώριζε..
Ανοίγοντας την πόρτα της καλύβας πάτησε στο παγωμένο έδαφος, παρατηρώντας το νεαρό παλικάρι να την πλησιάζει.
<< Έτοιμη δασκάλα;
<< Φυσικά πάμε;
Με τα μαλλιά του τραβηγμένα προς τα πίσω και μια απλή λευκή πουκαμισα να πέφτει επάνω του ,έσφιξε μέσα από τα χέρια του ένα κατακόκκινο Ρόδο, παίρνοντας τον δρόμο προς την καλύβα του.
Ήταν καιρός να γνωρίσει το χωριό του,να δοκιμάσει τις τροφές τους και να της δείξεις από τους αγνώστους χορούς τους,να της δώσει αυτό το όμορφο τριαντάφυλλο..
Προχωρούσε τόσο βιαστικά που άθελά του αντικρισε κάτι το οποίο τον μπέρδεψε,κάτι το οποίο δεν μπορούσε να είναι αληθινό.
Κρύβοντας το άνθος πίσω από την πλάτη του , σταμάτησε με τα φρύδια του ανήσυχα, παρατηρώντας την να σταματάει εξίσου μπροστά του με την συντροφιά ενός νεαρού.
<< Ώστε εδώ είστε αρχηγε μου!!σας έψαχνα ,ήθελα να σας πω να μην με περιμένετε,θα πάω στον χορο του χωριού με τον Έρικ!!
Το τριαντάφυλλο στο πίσω μέρος των χεριών του έγινε χίλια μικροσκοπικά κομμάτια μέσα από τα χέρια του.
Η έκφραση του θυμιζε άψυχη.
<< εσύ που πήγαινες αρχηγέ;
<< Σε μια δουλειά..
Τραβώντας απότομα τα μάτια του από πάνω της την προσπέρασε χτυπώντας απαλά το μπράτσο του στον ώμο της καθώς την άφηνε πίσω του .
Δεν γνώριζε το γιατί η καρδιά της είχε μουδιάσει τόσο έντονα.
<< Πάμε δασκάλα;
Κινώντας το κεφάλι της καταφατικά βρέθηκε μία ώρα αργότερα να κάθεται σε ένα ολοστρόγγυλο τραπέζι σε ένα καπηλειό και να ακούει δυνατές φωνές αντρών που ούρλιαζαν.
Ήταν τόσο βαρετά τελικά,και δεν έβρισκε πουθενά την αξία.
Τότε στα ξαφνικά τα χέρια του Ερικ την τράβηξαν προς θα πάνω .
≤< καιρός για χορό..
Χαμογελώντας βεβιασμένα, προσπάθησε να εισχωρήσει σε έναν ξένο Ρυθμό για τα δικά της έθιμα.
Στηριζόμενος έξω από το παράθυρο του καπηλειου,έμεινε να παρατηρεί με σφιγμένες γροθιές το χαμόγελο της καθώς προσπαθούσε να χορέψει.
Τα βήματα της που μπερδεύονταν στα δικά του .
Στηρίζοντας την γροθιά του στο ξύλινο τοίχωμα έκλεισε τα κατακόκκινα μάτια του παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.
Κι ύστερα τραβώντας το σώμα του μακριά παρατηρώντας το εσωτερικό του καπηλειου με χαμηλωμένα βλέφαρα,συνέχισε να βηματίζει προς τα πίσω.
Ώσπου βρέθηκε δίχως καμία αίσθηση να φτάνει μετά από λίγα λεπτά έξω από το κατώφλι της καλύβας του σέρνοντας την πόρτα για να ανοίξει.
.. Μπαίνοντας μέσα από το σπιτικό του πέταξε τις μπότες του στο έδαφος τραβώντας τα ρούχα από πάνω του ..
Ύστερα κάθισε στην ανοιχτή καρέκλα μπροστά από το τραπέζι ρίχνοντας στο έδαφος μια κούπα γεμάτη νερό.
<< Γι'αυτό ήθελες να μάθω να μιλάω όμορφα..να ανοίγω την καρδιά μου ..για να πάρεις τα κλειδιά και να καταφέρεις να με καταστρέψεις!! Αλλά όχι δεν θα σου το επιτρέψω...δεν θα σε αφήσω να το καταφέρεις.
Χτυπώντας με δύναμη τις γροθιές του στο τραπέζι έβαλε μια δυνατή κραυγή, νιώθοντας έντονα δάκρυα να κυλάνε από τις άκρες των ματιών του.
Συνεχίζοντας να χτυπάει το τραπέζι με δύναμη,ώσπου έπεσε από την καρέκλα στο έδαφος κλαίγοντας με δύναμη ώστε να καταφέρει να διώξει τον θυμό του..
Περπατώντας αργά μέσα στον παγωμένο καιρό,είχε φτάσει κιόλας έξω από την καλύβα του αρχηγού της.
Είχε βαρεθεί με όλους αυτούς τους βάρβαρους,μαζί του οι ώρες περνούσαν τόσο ενδιαφέρον.
Χτυπώντας την όμως απαλά , απάντηση δεν βρέθηκε να παίρνει,έτσι σέρνοντας την .. πέρασε στο εσωτερικό της
.. Βρίσκοντας τον μπροστά από το τζάκι έχοντας της γυρίσει την πλάτη.
<< Αρχηγέ; Γύρισα .
Πετώντας την καρέκλα του προς τα πίσω ,γύρισε στην μεριά της με μάτια στεγνά φορώντας επάνω του μια απαλή ενδυμασία για ύπνο.
<< Άκου με εδώ μικρή Αγγλίδα,εάν νομίζεις ότι θα μπορείς να πράττεις ότι θέλεις στο δικό μου σπίτι είσαι γελασμενη..και όσο για τα ανόητα μαθήματα συναισθημάτων κομμένα,δεν λειτουργούν σε εμένα .
Προσπερνώντας την ξάπλωσε στο έδαφος που είχε στρώσει γυρίζοντας την πλάτη με ένα του δάκρυ να κυλάει στο μαξιλάρι του.
Οταν την ένιωσε πίσω από την πλάτη του θαρρείς και δεν της φώναξε ποτέ.
του άγγιξε απαλά τον ώμο κάνοντας τον να κλείσει σφιχτά τα βλέφαρα του.
<< Ήταν δύσκολη ημέρα στη δουλειά σωστά; Κατανοώ,όταν οι άνθρωποι κουράζονται ξεσπάνε σε ανθρώπους που συμπαθούν,δεν σου θύμωσα ,μα μη μου κόβεις τα φτερά,θέλω μονάχα να σου κάνω μαθήματα.
Σκουπίζοντας τα μάτια του γύρισε στο μέρος της γεμάτος αποφασιστικότητα.
<< Θα μιλήσω στο χωριό ,θα παραδώσεις αλλού μαθήματα,με εμένα τελείωσες.
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα που δεν γνώριζαν το γιατί ήθελαν να κυλήσουν.
<< Σήμερα άκουσα το όνομα σου από ένα πλήθος βαρβάρων, Τζέιμς σωστά;
<< Δεν έχω όρεξη για συστάσεις δασκάλα,θέλω να κοιμηθώ.
Πρωτού προλάβει να της γυρίσει την πλάτη,του έπιασε απαλά το χέρι.
<< Εάν αλλάξεις όμως γνώμη να μου το πεις εντάξει; Εγώ μπορώ να σου μάθω πολλά πράγματα.
<< Ναι για αυτό είμαι σίγουρος,ειδικά σήμερα κατάφερες να μου διδάξεις κάτι πολύ σημαντικό,πως ήμουν ένας ανόητος.
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα την στιγμή που το χέρι του τραβήχτηκε μακριά της , γυρίζοντας της την πλάτη..