ლუის მანქანაში ვზივარ და ხელში ტელეფონი მიკვია , დედაჩემს ვწერ და მასთან შეხვედრას ვეთანხმები. მგონი დროა მას და მამას ახალი ამბავი ვუთხრა.
- მოვედით - თქვა ლუიმ და მანქანა გაჩერა , ჯერ მე გადმოვედი შემდეგ კი ის.
- მზად ხარ ?- მკითხა როცა შენობაში შევედით და ერთ - ერთი ოფისის კართან გავჩერდით. ლუიმ დაკაკაუნა .
- მობრძანდით - გაისმა ხმა კარის მორე მხრიდან. მე და ლუისი შიგნით შევედით. ოთახში მხოლო ერთი კაცი იჯდა ოფისის მაგიდასთან . ლუისი პირდაპირ ერთ - ერთ სავარძელზე ჩაესვენა რომელიც მაგიდის წინ იდგა .
მე უხერხულად ვიდექი ფეხზე.
- დაჯექი - მითხრა ლუისმა . მეც მორჩილად დავჯექი სავარძელზე.
- ლუის და შენ კი როგორც ვხედავდები ბრიანა ხარ - ამბობს კაცი .
- პირდაპირ თქვი რა უნდა გავაკეთოთ - თქვა ლუისმა.
- ამ შემთვევაში ცოტა რთულია ამის თქმა , მაგრამ პიარი კარგი იქნებოდა - ამბობს კაცი. ლუისი გადაბმულად იცინის .
- არავითარ პიარს არ ვაპირებ , გეყოს რაც ელესთან გამიკეთეთ , ყველაფერი ისე იქნება როგორც არის - ამბოსბ ლუისი მკაცრად
- ლუის მე შენნ .. - იწყებს კაცი
- ჯეფრ გეყოს , არავითარი პიარი ! აღარასოდეს ! - ამბობს ლუისი მკაცრი ხმით ცოტათი მეშინია კიდეც მისი
- ლუის არასდროს არ მიჯერებ - ამბობს ჯეფრი მკაცრად
- პიარის გარდა ყველაფერი თანახმა ვართ !- ამბობს ლუისი
- კარგი მაშინ შენ და ბრიანა მხოლოდ მეგობრები ხართ , და ბავშზე ორივე იზრუნებთ , ლუის შენ მის გვერდით იქნები . მას დონკასტერშიც წაიყან და შენ ოჯახს გასაცნობად !
მენეჯერთან შეხვედრა იმაზე მარტივი გამოდგა ვიდრე წარმოვიდგენდი. უკანა გზაზე მე და ლუისი ჩუმად ვიჯექით.
- აბა რას ფიქრობ ?- მკითხა ლუიმ
- ისე საუბრობდით მეგონა სათამაშო ვიყავი - ვამბობ მკვახეთ.
- მაშინ გეტყვი რომ არახარ სათამაშო - ამბოსბ ლუისი შეპარული ღიმილით მას ვუღრენ.
- შენ მშობლებს უთხარი ? - მეკითხება ლუისი
- ჯერ არა , დღეს ვაპირებ - ვამბობ და ლუის პროფილს ვაკვირდები.
- წარმატებები - ამბობს ლუისი
- შენმა მშობლებმა იციან ?- ვკითხე ლუისი
- დედაჩემმა კი პირველვე დღეს გაიგო , მამამაც იცის გუშინ ვუთხარი - ამბობს ლუისი .
ლუის გაოცებული ვუყურებ. მეგონა მამამისთან არ ქონდა ურთიერთობა, რადგან ადრე მითხრა რომ მამამისმა ბავშვობაში მიატოვა . ალბათ ეს თემა მისთვის მტკივნეულია ამიტომაც არაფერს არ ვკითხვა ამასთან დაკავშირებით.
ამის შემდეგ ლუისმა ჩემს სახლში დამტოვა და წავიდა
***
დედაჩემის სახლთან ვდგავარ და კარზე ზარს ვრეკავ . რამდენიმე გადაბმული ზარის შემდეგ როგორც იქნა კარს აღებს.
- საყვარელო - ამბობს და გულში მიუხტებს - შემოდი - მასთან სახლში შევდივარ და სავარძელზე ვჯდები. დედა მაშინევ მიდგამს წინ ყავის ფინჯანს და მის გაკეთებულ ნამცხვარს .
- რამე მოხდა ?- კითხულობს დედა
- დედა , ვიცი რომ რასაც ეხლა გეტყვი გაგაბრაზებს მაგრამ... შენ დედაჩემი ხარ და ვფიქრობ , რომ უნდა იცოდე - ვამბობ ხელები მიკანკალებს. დედა აკანკალებული ხელზე მის ხელს მადებს .
- დედა , ორსულად ვარ - ვამბობ უცებ . დედას თვალები უფრთოვდება და გაკვირვებული მიყურებს ალბათ უჭირს იმის გაზრება რაც ვუთხარი.
- შენ რა ?- თვალებ გაფართოებული მიყურებს
- ორსულად ვარ დედა - ვამბობ მშვიდად
- ეს როგორ გაკეთე ? - მეკითხება მკაცრი ხმით
- დედა ვიცი , რომ ეს რთულია მაგრამ ეს ბავში ჩემი და მინდა მასზე ვიზრუნო - ვამბობ მკაცრად
- გინდა იგივე შეცდომა დაუშვა რაც მე დავუშვი - თვალები მიფართოვდება და ცრემლით მევსება
- ანუ მე შეცდომა ვარ ?- ვკითხულობ აკანკალებული ხმით
- არა ეს არ მიგულისხმია....- ამბობს დედა და ხელს ჩემკენ წევს უკან ვიწევი
- აბა რა იგულისხმე ?- ვამბობ უკვე ტირილამდე მისული
- მე ... მე - დედას აცრემლებული თვალებით ვუყურებ და მისი სახლიდან გაბრაზებული გამოვდივარ უცებ ვჯდები მანქანაში და ჩემი სახლისკენ მივდვიარ.
ყოველთვის ვიცოდი რომ შეცდომა ვიყავი , ამას მე თვითონ ვხვდებოდი მაგრამ ამის დედისგან მოსმენა ბევრათ უფრო მტკივნეულია ვიდრე მოველოდი.
-------
Happy New year 🎊🎉✨
გილოცავთ ახალ 2019 წელს 🎆🎉
და გისურვებთ ძალიან მალე One direction- ის დაბრუნებას ზეინთან ერთად💖