“Mina?” ako habang nakahalumbaba sa lamesa ng canteen.
“Oh?” Si Do Mi Na ang bestfriend ko since first year college, which was last year.
“Si.. uhmm.. Si Kuya mo kaya nasa cake shop?” Tanong ko.
“Ano ba naman Jang Gong Ju! Hanggang ngayon ba naman si Kuya parin? Wake up! Ang sungit nun, masyado kang mabait para sa kanya! Perfectionist siya, you’re a bit stupid. Hindi ka type nun, and you know that.” Ang harsh nya, parang di ko bestfriend!
“Hoy grabe ka naman Mina! Bestfriend kita noh! Dapat sinusuportahan mo ako, dapat tinutulungan mo ako sa Kuya mo. Dapat ako ang ipush mo sa Kuya mo kesa naman sa mga lokarit na may gusto sa kanya. Lalayo ka pa ba? Eto ako oh! Single and willing para kay Do Kyung Soo!” tumayo ako at itinaas ang dalawa kong kamay. Halos lahat ay tumingin sa akin.
“Aba naman Bes! Maupo ka nga! Nakakahiya!”
“Bakit ba? Care nila?! Dapat malaman nilang akin lang siya!” sabay turo sa mga babaeng nasa canteen.
“Osige na. Sasamahan na kita sa cake shop ni Kuya tutal may ibibigay ako sa kanya.”
“Yes! Salamat Mina! Magiging kompleto na naman ang araw ko!” then I hugged her.
-
Nasa harap na ako ng counter ng cake shop ni D.O. at kitang-kita ko agad ang perfect niyang mukha at malaking mata. Nang bigla kong naisip ang first time na nakita ko siya at nakilala.
Flashback
First year ako noon sa college ng makilala ko si Mina dahil naging magkatabi kami sa klase. Naging close kami at naging mag-bestfriends. Yun din ang dahilan kung bakit ko nakilala si D.O.
“Princess, bago mo makilala si Kuya ko, I’m telling you he’s snob, cold and a very serious type of person. Pagpasensyahan mo na lang if ever na sungitan ka” sabi ni Mina habang papalapit na kami sa counter ng cake shop na malapit lang sa university.
“Of course naman. Kuya mo la-“ Bakit? Ito ako nga-nga. Isang mala-anghel na lalake ang nasa harap ko ngayon. May maputing balat na mistulang bampira. Meron din siyang singkit at bilog na mata. Hindi siya tulad ng iba na maganda ang built ng katawan at malalaking biceps. Pero masasabi kong mukha siyang kagalang-galang at napaka-neat niyang tingnan. Ang cute niya. Sobra!
“Huy Princess! Princess? Earth to Princess?” Mina.
“Ay sorry sorry. Ano nga ulit yun?” kinusot ko ang dalawa kong mata na hindi maalis ang tingin sa nilalang na nasa harapan ko ngayon.
“Ang sabi ko ito si Do Kyung Soo, ang Kuya ko”
“Kuya mo?!” Kuya niya toh? Pag sinuswerte ka nga naman!
“Shh! Will you please lower your voice?” pagalit na tanong ni D.O.
“Mianhe. Pasensya na. Ako nga pala si Jang Gong Ju. Princess na lang. Hi!” I'm waiting for him na makipagshake hands sakin pero wala. NR siya.
"Ganun ba? Sige na maupo na kayo doon at kumain na kayo." poker face ang Kuya ah. Masungit nga. -____-
So ayun umupo na kami sa isang table malapit sa window.
"Sabi ko sayo eh , masungit si Oppa. Pasensya na ha. Menopause kasi." aniya.
"Ok lang noh. Wala yun. Cute naman siya. Matanong ko lang, ilang taon na ba ang Kuya mo?" tanong ko.
"He's 20, di lang halata. Last year siya grumaduate ng HRM sa university natin. At ngayon nag-aaral naman siya sa isang exclusive school dito sa Seoul ng BSBA." aniya.
"Ha? Bakit pa siya nag-aaral kung graduate na pala siya ng HRM?"
"Gusto niya kasi talagang magluto at magbake kaya HRM ang kinuha niyang first choice na tinapos niya. Kaso lang gusto niyang mas maging sucessful at mag-expand ang business nya na sinumulan 2 years ago." she explained.
"Grabe pala yung Kuya mo, ang sipag at ang gwapo pa. Hihihi!" sabi ko.
"Hoy wag kang kiligin dyan, di ka dapat magkagusto kay Kuya kasi Perfectionist siya, mahirap magkagusto sa ganun. Ikaw rin..." aniya.
End of Flashback