"Χαρά ξύπνα άργησες"
Η Χαρά ανοίγει τα μάτια της αργά. Η Ευτυχία κάθεται στην άκρη του κρεβατιού της. Της χαμογελά και φέρνει τα χέρια της πάνω στην κοιλιά της.
"Είναι αγόρι"
Απο κάπου ακούει την φωνή του Αντρέα. Η φωνή του είναι τρυφερή , κάτι της διηγείται αλλά δεν μπορεί να τον ακούσει καθαρά.
"Ξύπνα άργησες Χαρά" της λέει ξανά η Ευτυχία.
"Που είμαστε?" της λέει μπερδεμένα η Χαρά..κοιτά γύρω της..είναι στο οικοτροφείο.
"Όχι Χαρά δεν είμαστε εδώ" της απαντά λες και ακούει τις σκέψεις της.
Σε δεύτερα μέσα οι τοίχοι θρυμματίζονται σε χιλιάδες νιφάδες. Στροβιλίζονται γρήγορα παρασύροντας τα έπιπλα, τις πόρτες , τα παράθυρα. Η Χαρά βάζει τα χέρια της μπροστά απο το στήθος της..κρυώνει..η φωνή του Αντρέα στο βάθος γίνεται πιο δυνατή..της μιλά συνέχεια ..κάτι της λέει..κοιτά γύρω της..οι νιφάδες έχουν καλύψει το έδαφος.όλα λευκά γύρω της. Κοιτά ψηλά και βλέπει την μορφή ενός αγγέλου.
"Ξύπνα Χαρά άργησες"
Έχει το πρόσωπο της Ευτυχίας, εκείνη έχει ακόμη τρυφερά τα χέρια της στην κοιλιά της.
"Που άργησα Ευτυχία?"
Της λέει απορημένα.
"Ξύπνα Χαρά σε περιμένει η ζωή"
Ο Αντρέας την κοιτάζει.
"Η Ευτυχία μου μιλούσε συνέχεια για σένα, έλεγε οτι είσαι δυναμική και ατρόμητη και όμορφη και αστεία..μου έλεγε πόσο αγαπάς τα άλογα σαν εμένα..μου έλεγε ιστορίες σας, αστεία σας, σε είχα συμπαθήσει..μια μέρα..μου έδειξε ένα βίντεο σας απο το οικοτροφείο..της τραγουδούσες πάνω σε ένα κρεβάτι ανεβασμένη..ήσουν ένας περίεργος συνδυασμός τόλμης και αθωότητας, η Ευτυχία με πείραξε την ίδια στιγμή..έλεγε και ξαναέλεγε οτι γούρλωσα τα μάτια μου όταν σε είδα στο βίντεο και μου έλεγε όλη εκείνη την ημέρα πως θα σε παντρευτώ και θα γίνετε αδελφές αληθινές..ήταν ανόητη..εκνευρίστηκα στο τέλος μαζί της..αλλά δεν ξέρω γιατί..αλλά το βράδυ σε γκούγκλαρα και είδα φωτογραφίες σου. Ήσουν εντυπωσιακή..και αυτό που μου άρεσε είναι οτι δεν έδειχναν τα μάτια σου οτι είχες επίγνωση ..τι απίστευτη γυναίκα φαινόσουν οτι θα γίνεις...είχες κάτι ..το.."
Της χαιδεύει τα μαλλιά.
Δεν θα ξυπνήσει.Είναι παγωμένη. Αλλά συνεχίζει να της μιλά ..λες και είναι ζωντανή. Λες και τίποτα απο αυτά που έγιναν , δεν συνέβησαν ποτέ. Είναι χαμένος στην δική του μνήμη.
"Της ζήτησα να σε φέρει στις γιορτές..ήθελα να δω το πρόσωπο σου απο κοντά..είχα απορία αν τα μάτια σου ήταν τόσο ..απίστευτα..δεν ξέρω..απλά είχα απορία να σε δω. Δεν προλάβαμε όμως κορίτσι μου ε? δεν ήρθες ποτέ στο σπίτι για γιορτές..τίποτα δεν προλάβαμε εμείς οι δυο.."
Ο Αντρέας δεν κλαίει. Δεν κινείται. Αφήνει το κρύο να του παγώσει τα πάντα. Αλλά η μνήμη της είναι τόσο ζεστή.
"Όταν σε είδα πρώτη φορά απο κοντά, με ξάφνιασες..ήσουν πολύ αλλαγμένη..δεν σε περίμενα έτσι..αλλά..την ημέρα ..που εξημέρωσες την Αστραπή και ..και εγώ κι εσύ..τι ήταν εκείνο που κάναμε..δεν ξέρω..αλλά τα μάτια σου..ο τρόπος σου..."
Την κοιτά καθώς μια φλέβα πάλλεται στο μέτωπο του.
"Τίποτα δεν πρόλαβα να σου πω..ήθελα να σου πω..πως ήμουν ερωτευμένος μαζί σου πριν ακόμη σε γνωρίσω.."
"Χαρά μην αφήσεις τον Αντρέα να επιστρέψει"
"Τι εννοείς Ευτυχία?"
"Ξύπνα Χαρά τελειώνει ο χρόνος μας"
Η Χαρά ανοίγει αργά τα μάτια της . Κοιτά την Ευτυχία . Ξαφνικά θυμίζει αληθινό άγαλμα ..στέκεται λες και είναι πλασμένη απο μάρμαρο, ακίνητη, σχεδόν δείχνει σαν να προσεύχεται. Κοιτά γύρω της. Όλα λευκά.
"Χαρά.."
Ακούει την φωνή του Αντρέα να τρέμει. Γυρνά και τον κοιτάζει. Εκείνος πισωπατά και πέφτει κάτω.
Γυρνά και κοιτά το αυτοκίνητο. Είναι χτυπημένο απο την μια πλευρά..είχαν βγει εκτός πορείας..και..δεν θυμάται..αλλά..χτύπησαν και ο Αντρέας της είπε..της είπε..
Ο Αντρέας της χαμογελά, πάει να την πιάσει στην αγκαλιά του, είναι μπερδεμένος, σαστισμένος, αλλά για μια στιγμή νιώθει πως η ζωή είναι εκεί έξω και τον περιμένει. Και για τους δυο.
"Μην με αγγίζεις"
Του λέει αυστηρά, ενώ εκείνος της χαμογελά και πάλι, είναι ζωντανή, είναι όρθια και θυμωμένη, χαμογελά περισσότερο ,κοιτά το άγαλμα του αγγέλου, σηκώνει το κεφάλι προς τον ουρανό και κλείνει τα μάτια του καθώς μια νιφάδα πέφτει στο πρόσωπο του. Είναι κρύα .
"Ότι και να σου πω.." τον κοιτάζει με μίσος, αηδιάζει μόνο που τον βλέπει, ήταν το παιχνιδάκι του πριν ακόμη την γνωρίσει..
Της χαμογελά, πάει να την αγγίξει ξανά κι εκείνη τραβιέται με απέχθεια.
"Σε μισώ..κι εσένα και εκείνον μαζί.."
"Συγνώμη..θα κάνω τα πάντα για να με συγχωρέσεις.."
Είναι μπροστά του, όρθια, θυμωμένη. Στα χείλη της έχει ξεραμένο αίμα, δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει. Είναι όμορφη.
"Δεν έχω κάτι να συγχωρέσω ούτε σε σένα ούτε στον άλλον..να πάτε και οι δυο στο διάολο..και πολύ μακριά απο εμένα..με καταστρέψατε.."
Την πλησιάζει ακόμη μια φορά. Την κοιτάζει στο πρόσωπο κι εκείνη ξανατραβιέται.
"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου"
Της λέει και χαμογελάει και πάλι, καταλαβαίνει οτι η Χαρά θυμώνει περισσότερο, καταλαβαίνει οτι νομίζει οτι την ειρωνεύεται αλλά δεν πειράζει..τίποτα δεν πειράζει..θα τα διορθώσει όλα..θα τον συγχωρέσει..επέστρεψε στη ζωή. Είναι ζωντανή, τον κοιτάζει.
"Όσο σκέφτομαι οτι με περιμένει στο club ο Δημήτρης ..θα νομίζει οτι είμαι ακόμη ερωτευμένη μαζί του και του έστειλα μήνυμα..άλλο καθίκι και αυτός.. "
Ο Αντρέας σε δεύτερα χάνει το χαμόγελο απο τα χείλη του.
Ο Δημήτρης. Παράτησε μόνη την αδερφή του έγκυο..ο Δημήτρης που πήρε τα λεφτά του για να την αφήσει ήσυχη..ο Δημήτρης που αν δεν υπήρχε..τίποτα απο αυτά δεν θα συνέβαιναν.
"Τι εννοείς?"
"Γιατί νομίζεις οτι πήγα σ'εκείνο το club? Θα συναντούσα τον Δημήτρη..ήθελα να ξεκαθαρίσω μαζί του..νόμιζα πως είχαμε μοιραστεί μαζί κάτι ..το τίποτα δηλαδή..αν δεν τον πλήρωνες δεν.."
Δεν προφταίνει να ολοκληρώσει την φράση της.
"Είναι τώρα στο club και σε περιμένει?" της λέει και τα χαρακτηριστικά του όλα μεμιάς αγρίεψαν.
Το χρωστάει στην Ευτυχία αυτό. Εκείνος θα πληρώσει.
"Υποθέτω πως.."
αλλά η Χαρά δεν ολοκληρώνει την φράση της.
Θυμάται ξαφνικά το όνειρο.
"Χαρά μην αφήσεις τον Αντρέα να επιστρέψει"
Μπαίνει μπροστά του αλλά εκείνος δεν την κοιτάζει.
"Βασικά σιγά που θα με περίμενε..θα έχει φύγει..θέλω να πάω στον πατέρα μου.."
Του λέει αλλά νιώθει οτι είναι αργά. Την πιάνει απο το χέρι σφιχτά καθώς ο Αντρέας με γρήγορα βήματα κατευθύνεται προς το αυτοκίνητο.
Ένα μαύρο πουλί πετά στον ουρανό. Μια ψιλή βροχή μουσκεύει ξαφνικά τα πάντα. Το χιόνι γίνεται λάσπη.
Η Ευτυχία ανέκφραστη μέσα στο χιόνι τους κοιτά να μπαίνουν στο αυτοκίνητο. Χαιδεύει την κοιλιά της.