ပျောက်ကွယ်ခဲ့သော... Z+U

🌺 အပိုင္​း ၁၆ 🌺

" ခ်မ္​းျပန္​လာၿပီ...... ဆက္​ ''

ခ်ိဳျမျမ... ႐ွတတ အသံ...

စြဲလမ္​းခဲ့ရသည္​့ကိ္​ုယ္​သင္​့နံ႕...

ၿပီး​ေတာ့ မ်က္​စိ​ေ႐ွ႕မွာျမင္​​ေနရသည္​့ သူမကိုဖက္​တြယ္​ထားသည္​့လက္​က​ေလး​ေတြ... ။

ဒါ​ေတြဟာ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ ခ်မ္​းျမျမကိုမွာသာ ႐ွိႏိုင္​​ေသာ သူမစြဲလမ္​းရသည္​့ အခ်က္​မ်ား... ။

သူမဟာ ခ်မ္​းျမျမကိုဆိုတာ ဦး​ေႏွာက္​ကလက္​ခံ​ေန​ေသာ္​လည္​း အႀကိမ္​ႀကိမ္​အခါခါ... အ​ေၾကာင္​းျပခ်က္​မဲ့စြာ အ​ေခ်ခံထားရ​ေသာ ႏွလံုးသား​ေလးက ခ်မ္​းျမျမကို ဟုတ္​ပါ့မလားဆိုတာကို ခ်င့္​့ခ်ိန္​​ေတြး​ေတာ​ေနရ​ေသးသည္​ ။

" ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ က​ေလးရယ္​... ''

တစ္​ခ်ိဳ႕အ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြက နားမလည္​ႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​ ႐ႈပ္​​ေထြးတယ္​ ခ်မ္​း... ဥပမာ ႏွစ္​​ေပါင္​းမ်ားစြာ ျဖစ္​တည္​​ေနတဲ့ မ​ေက်နပ္​မႈတစ္​ခုက ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ဆိုတဲ့ စကား​ေလးကိုၾကားလိုက္​ရတာနဲ႔ ​ေပ်ာက္​သြားသလိုမ်ိဳး​ေပါ့...

ဆက္​ သူမ​ေနာက္​​ေက်ာဘက္​ကို ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းလွည္​့ၾကည္​့လိုက္​သည္​ ။

သူမအလြန္​အမင္​း​ေတြ႔ခ်င္​​ေန​ေသာ...

မ​ေက်နပ္​ခ်က္​​ေတြမ်ားခဲ့​ေသာ...

သိခ်င္​သည္​့အ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြမ်ားလြန္​း​ေသာ...

ပ​ေဟဠိမ်ားႏွင္​့ မိန္​းက​ေလး ခ်မ္​းျမျမကို... ။

သို႔​ေသာ္​ သူမအ​ေပၚမွာထား႐ွိသည္​့ ​ေမတၱာတရားသည္​လည္​း လိုသည္​ထက္​ပို​ေနသည္​ကို သူမကိုယ္​တိုင္​​ေတာင္​ ​ေသခ်ာသိပါ့မလား...။

ဆက္​ သူမလက္​က​ေလးကိုဆြဲကာ အုတ္​နံရံအကြယ္​သို႔​ေခၚသြားမိသည္​ ။ ​ေနာက္​ထက္​ ထပ္​ၿပီး​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားမွာစိုး၍ လက္​​ေတြကိုမလႊတ္​ဘဲ ႏွစ္​ဖက္​စလံုးကို​ေျမႇာက္​ကာ အုတ္​နံရံႏွင္​့ သူမခႏၶာကိုယ္​ၾကားမွာ ခ်မ္​းရဲ႕ကိုယ္​​ေသး​ေသး​ေလး ညပ္​​ေန​ေအာင္​ ဖိထားမိသည္​ ။

" ​ေျပာစမ္​းပါ ခ်မ္​း... အျမဲတမ္​း ဘာလို႔ ဆက္​နားမလည္​တဲ့စကားလံုး​ေတြကိုဘဲ ​ေျပာ​ေနရတာလဲ  ဘာလို႔ ထြက္​ထြက္​​ေျပးတာလဲ...  ဘာလို႔ အဆက္​အသြယ္​မလုပ္​ဘဲ အၾကာႀကီးပစ္​ထားရတာလဲ... ''

" ခ... ခဏ​ေလာက္​လႊတ္​ပါဦးဆက္​ရယ္​... ခ်မ္​းထြက္​မ​ေျပးပါဘူး... ၿပီး​ေတာ့ ဒီမွာလက္​​ေတြနာ​ေနၿပီ ''

မ်က္​ႏွာ​ေလး ႐ွံဳ႕မဲ့ကာ ခြၽဲႏြဲ႔ႏြဲ႔အသံ​ေလးႏွင္​့​ေျပာလာ​ေတာ့လည္​း ဒီလူကမခံႏိုင္​ပါ ။ ျဖဴ​ေဖြး​ေသာ အသားအ​ေရ​ေပၚမွာ နီရဲရဲႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကိုလည္​း အထက္​စီးက​ေတြ႔​ေနရသျဖင္​့ ရင္​ခုန္​သံ​ေတြ​ေတာင္​ ျမန္​ခ်င္​လာသလိုလို ။ သူမကိုယ္​တိုင္​လည္​း ဘာျဖစ္​လို႔ ျဖစ္​​ေနမွန္​းမသိ ။

ဆက္​ သူမလက္​​ေတြကိုအား​ေလ်ာ့​ေပးလိုက္​​ေသာ္​လည္​း ခ်မ္​း၏လက္​သြယ္​သြယ္​​ေလး​ေတြကို​ေတာ့ ကိုင္​ထားျမဲကိုင္​ထားဆဲပင္​ ။

ဒီလို အခ်ိန္​​ေလးမွာ ဆက္​ ညစ္​ပတ္​သင္​့တယ္​လို႔ထင္​တယ္​ ခ်မ္​း ။ လူကို သူ႔ထက္​ငယ္​တယ္​ဆိုၿပီး အထင္​မ​ေသးရဲ​ေအာင္​ ဆက္​ကိုထပ္​ၿပီး အႏိုင္​ယူခြင္​့ျပဳ ။

" အဲ့ဒါဆို ​ေျပာ... ဘာလို႔ ဒီလို​ေတြ​ေနခဲ့ရတာလဲ... ''

" အ​ေၾကာင္​း႐ွိလို႔​ေပါ့ ဆက္​ရယ္​... ခ်မ္​းအတြက္​... အ​ေရးႀကီးတဲ့သူတစ္​​ေယာက္​အတြက္​... ခ်မ္​း ဒီလို​ေတြလုပ္​​ေနခဲ့ရတာ... ''

" နားလည္​​ေအာင္​​ေျပာကြာ.. ခ်မ္​း​ေျပာလိုက္​ရင္​ အျမဲမ႐ွင္​းမ႐ွင္​းနဲ႔... ''

" ဒီထက္​ပိုၿပီး မ႐ွင္​းျပႏိုင္​​ေတာ့ဘူးဆက္​... အခ်ိန္​တန္​ရင္​ ဆက္​နားလည္​မွာပါ.. အဲ့က်​ေတာ့ခ်မ္​းကို​ေက်းဇူးတင္​​ေနလိမ္​့မယ္​ ''

" ဟာကြာ... ခ်မ္​းမ​ေကာင္​းဘူး... ဆက္​သိပ္​ကိုသိခ်င္​​ေနၿပီ ခ်မ္​းရဲ႕... ''

ဘုရား​ေရ... အႏွီက​ေလးစုတ္​က ဒီလိုလည္​းခြၽဲတတ္​ပါသလား... ​ေခါင္​းတခါခါ ႏႈတ္​ခမ္​းတဆူဆူ​ေျပာ​ေန​ေသာ က​ေလးစုတ္​ပံုစံက သိပ္​ကိုခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​း​ေနသည္​ ။ ခုနက သူ႔ကိုဖက္​လိုက္​ကတည္​းက စည္​းခ်က္​မမွန္​​ေသာရင္​ခုန္​သံတို႔ကအခု​ေတာ့ စိန္​​ေျပးတမ္​းကစားသလို ကဆုန္​​ေပါက္​ၿပီး ​ေျပးလႊား​ေနၾကကုန္​ရဲ႕... ။

" လာပါ ဆက္​ရယ္​... ခ်မ္​း ဒီမွာဘြားတို႔ကို ကန္​​ေတာ့ဖို႔မုန္​႔​ေတြဝယ္​လာတယ္​... အိမ္​​ေျပာင္​းသြားၿပီးကတည္​းက ခ်မ္​းမွာ ဘြားတို႔နဲ႔မ​ေတြ႔ရ​ေတာ့တာ​ေလ... လာပါ​ေနာ္​... ''

သူမကဘဲ ဦး​ေဆာင္​ကာ ဆက္​လက္​က​ေလးကိုဆြဲၿပီး သူတို႔အိမ္​ဘက္​ကိုထြက္​လာခဲ့သည္​ ။ က​ေလးစုတ္​က​ေတာ့ ယက္​ကန္​ယက္​ကန္​ မလိုက္​ခ်င္​လိုက္​ခ်င္​ႏွင္​့ပါလာ၏ ။

သိရဲ႕လား.. ဆက္​ စိတ္​​ေကာက္​​ေနရင္​ သိပ္​ကိုခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းတယ္​ဆိုတာ...

🌺🌺

မ​ေတြ႔ရတာၾကာ​ေသာ ဘြားႏွင္​့ဘက ခ်မ္​းလာ​ေတာ့သိပ္​ကို​ေပ်ာ္​​ေနၾကသည္​ ။ မနက္​စာ​ေတြလည္​း အဝ​ေကြၽးၿပီး အဆင္​​ေျပရင္​ဒီမွာညအိပ္​ဖို႔​ေတာင္​​ေျပာ​ေနသည္​ ။

သို႔​ေသာ္​ ​ေက်ာင္​းတြင္​း​ေဆာင္​​ေန​ေသာ ခ်မ္​းအတြက္​က အဆင္​မ​ေျပ ။ အ​ေဆာင္​မွဴးဆီမွာ လက္​မွတ္​မထိုးခဲ့တာမို႔ အျပင္​မွာညအိပ္​ခြင္​့မ႐ွိ ။

ထို႔​ေၾကာင္​့ မၾကာခင္​ မိသားတစ္​စုလံုး အရင္​အိမ္​​ေလးမွာ ျပန္​​ေနၾက​ေတာ့မည္​ျဖစ္​၍ ထိုက်မွသာညတိုင္​းလာအိပ္​မည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း အခ်ိဳသတ္​ကာ​ေခ်ာ့ရျပန္​၏ ။

ယခု​ေတာ့ ခ်မ္​းသည္​ ဆက္​၏ကုတင္​​ေလး​ေပၚ ထိုင္​ကာနားၾကပ္​တစ္​ဖက္​ႏွင္​့ သီခ်င္​းနား​ေထာင္​​ေန၏ ။ ခ်မ္​း၏​ေပါင္​​ေပၚတြင္​​ေတာ့ ယခင္​က က​ေလး​ေလးလိုမဟုတ္​​ေတာ့​ေသာ အရပ္​႐ွည္​ကိုင္​းကိုင္​းႏွင္​့ ဆက္​ကကုတင္​ႀကီး​ေပၚကန္​႔လန္​႔ျဖတ္​အိပ္​ကာ နားၾကပ္​တစ္​ဖက္​တပ္​လွၽက္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေလ၏ ။

တစ္​ခါတစ္​ရံ အခ်စ္​သည္​ စကားလံုးမ်ားႏွင္​့ ​ေဖာ္​ျပစရာမလို​ေအာင္​ ​ေအးခ်မ္​းလြန္​းသည္​ ။ တိတ္​ဆိတ္​လြန္​း၏ ။ သူမမ်က္​ႏွာျမင္​ရသည္​ႏွင္​့ အရာအားလံုး အလိုအ​ေလွၽာက္​ၿပီးျပည္​့စံုသည္​ ။

ဆက္​ မ်က္​လံုး​ေတြ​ေတြမွိတ္​ထားသျဖင္​့ ​ေကာ့တက္​​ေန​ေသာ မ်က္​​ေတာင္​​ေလး​ေတြကိုထင္​း​ေန​ေအာင္​ ျမင္​​ေနရသည္​ ။ ခ်မ္​း သူမမ်က္​ႏွာအစိတ္​အပိုင္​း တစ္​ခုခ်င္​းစီကိုလက္​​ေခ်ာင္​း​ေလးမ်ားျဖင္​့ ခပ္​ဖြဖြ​ေလး ထိ​ေတြ႔​ေနမိသည္​ ။

အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနတုန္​းအသားယူတယ္​လို႔​ေျပာခ်င္​လည္​း ​ေျပာပါ​ေတာ့ဆက္​ရယ္​... ။ သိပ္​ကိုလွလြန္​းလို႔ မ်က္​ႏွာ​ေလးကို အလိုလိုတို႔ထိခ်င္​လာတယ္​ ​ကေလးငယ္​... ။

သုိ႔​ေသာ္​ ဆက္​ကႏိုးလာ၏ ။ အိပ္​ခ်င္​မူးတူးပံုစံ​ေလးက ခ်မ္​းရင္​ကိုလႈပ္​ခါ​ေစသည္​ ။

" ​ေပါင္​နာ​ေနၿပီလား ခ်မ္​း... ဆက္​အၾကာႀကီးအိပ္​လိုက္​မိတယ္​ထင္​တယ္​... ''

' မနာပါဘူး က​ေလးရယ္​... ခု ဆက္​ႏိုးၿပီဆို​ေတာ့ ခ်မ္​းျပန္​​ေတာ့မယ္​... ည​ေန​ေစာင္​းၿပီဆို​ေတာ့ အ​ေဆာင္​ျပန္​ရ​ေတာ့မယ္​​ေလ... ''

'' ဆက္​လိုက္​ပို႔မယ္​... ''

ခ်မ္​း လက္​ခံသည္​့အဓိပၸါယ္​ပါ​ေသာ အျပံဳး​ေလးတစ္​ပြင္​့ကို ဆက္​ထံသို႔ လက္​​ေဆာင္​​ေပးလိုက္​သည္​ ။

သူမကိုယ္​တိုင္​လည္​း ဆက္​ႏွင္​့ အတူ႐ွိ​ေနခ်င္​​ေသးသည္​​ေလ ။

" မွတ္​မိ​ေသးလား ခ်မ္​း... အရင္​က​ေအာက္​ဆင္​း​ေတာ့မယ္​ဆို ခ်မ္​းကို​ေပြ႔ခ်ီၿပီးအျမဲဆင္​းရတယ္​​ေလ... ''

ဆက္​က ​ေျပာ​ေျပာဆိုဆုိ ခ်မ္​းကိုယ္​လံုး​ေလးကို ဆတ္​ခနဲ​ေကာက္​​ေပြ႔လိုက္​သည္​ ။ မ်က္​လံုး​ေလးျပဴးကာ ငွက္​​ေမႊး​ေလးလိုပါလာ​ေသာ ခ်မ္​းပံုစံ​ေလးက သိပ္​ကိုအူယားဖို႔​ေကာင္​း​ေနသည္​ ။

ဆက္​ စိတ္​မထိန္​းႏိုင္​ဘဲ ခ်ီထားလွၽက္​ႏွင္​့ပင္​​ခ်မ္​းနဖူးျပင္​​ေလး​ေပၚသို႔ ဖြဖြ​ေလးနမ္​းလိုက္​မိသည္​ ။

အရာအားလံုးက လွပ​ေနတယ္​ခ်မ္​း... ။

နဖူးျပင္​​ေလးနဲ႔ ႏႈတ္​ခမ္​းနဲ႔အထိမွာ... ဆက္​ကိုယ္​ထဲကို လွၽပ္​စစ္​စီးသြားသလို ခံစားလိုက္​ရတာကလြဲလို႔​ေပါ့............

" ချမ်းပြန်လာပြီ...... ဆက် ''

ချိုမြမြ... ရှတတ အသံ...

စွဲလမ်းခဲ့ရသည့်ကိုယ်သင့်နံ့...

ပြီးတော့ မျက်စိရှေ့မှာမြင်နေရသည့် သူမကိုဖက်တွယ်ထားသည့်လက်ကလေးတွေ... ။

ဒါတွေဟာ သေချာပေါက် ချမ်းမြမြကိုမှာသာ ရှိနိုင်သော သူမစွဲလမ်းရသည့် အချက်များ... ။

သူမဟာ ချမ်းမြမြကိုဆိုတာ ဦးနှောက်ကလက်ခံနေသော်လည်း အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ... အကြောင်းပြချက်မဲ့စွာ အချေခံထားရသော နှလုံးသားလေးက ချမ်းမြမြကို ဟုတ်ပါ့မလားဆိုတာကို ချင့့်ချိန်တွေးတောနေရသေးသည် ။

" တောင်းပန်ပါတယ် ကလေးရယ်... ''

တစ်ချို့အကြောင်းအရာတွေက နားမလည်နိုင်လောက်အောင် ရှုပ်ထွေးတယ် ချမ်း... ဥပမာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဖြစ်တည်နေတဲ့ မကျေနပ်မှုတစ်ခုက တောင်းပန်ပါတယ်ဆိုတဲ့ စကားလေးကိုကြားလိုက်ရတာနဲ့ ပျောက်သွားသလိုမျိုးပေါ့...

ဆက် သူမနောက်ကျောဘက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။

သူမအလွန်အမင်းတွေ့ချင်နေသော...

မကျေနပ်ချက်တွေများခဲ့သော...

သိချင်သည့်အကြောင်းအရာတွေများလွန်းသော...

ပဟေဠိများနှင့် မိန်းကလေး ချမ်းမြမြကို... ။

သို့သော် သူမအပေါ်မှာထားရှိသည့် မေတ္တာတရားသည်လည်း လိုသည်ထက်ပိုနေသည်ကို သူမကိုယ်တိုင်တောင် သေချာသိပါ့မလား...။

ဆက် သူမလက်ကလေးကိုဆွဲကာ အုတ်နံရံအကွယ်သို့ခေါ်သွားမိသည် ။ နောက်ထက် ထပ်ပြီးပျောက်ကွယ်သွားမှာစိုး၍ လက်တွေကိုမလွှတ်ဘဲ နှစ်ဖက်စလုံးကိုမြှောက်ကာ အုတ်နံရံနှင့် သူမခန္ဓာကိုယ်ကြားမှာ ချမ်းရဲ့ကိုယ်သေးသေးလေး ညပ်နေအောင် ဖိထားမိသည် ။

" ပြောစမ်းပါ ချမ်း... အမြဲတမ်း ဘာလို့ ဆက်နားမလည်တဲ့စကားလုံးတွေကိုဘဲ ပြောနေရတာလဲ  ဘာလို့ ထွက်ထွက်ပြေးတာလဲ...  ဘာလို့ အဆက်အသွယ်မလုပ်ဘဲ အကြာကြီးပစ်ထားရတာလဲ... ''

" ခ... ခဏလောက်လွှတ်ပါဦးဆက်ရယ်... ချမ်းထွက်မပြေးပါဘူး... ပြီးတော့ ဒီမှာလက်တွေနာနေပြီ ''

မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ချွဲနွဲ့နွဲ့အသံလေးနှင့်ပြောလာတော့လည်း ဒီလူကမခံနိုင်ပါ ။ ဖြူဖွေးသော အသားအရေပေါ်မှာ နီရဲရဲနှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်း အထက်စီးကတွေ့နေရသဖြင့် ရင်ခုန်သံတွေတောင် မြန်ချင်လာသလိုလို ။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်နေမှန်းမသိ ။

ဆက် သူမလက်တွေကိုအားလျော့ပေးလိုက်သော်လည်း ချမ်း၏လက်သွယ်သွယ်လေးတွေကိုတော့ ကိုင်ထားမြဲကိုင်ထားဆဲပင် ။

ဒီလို အချိန်လေးမှာ ဆက် ညစ်ပတ်သင့်တယ်လို့ထင်တယ် ချမ်း ။ လူကို သူ့ထက်ငယ်တယ်ဆိုပြီး အထင်မသေးရဲအောင် ဆက်ကိုထပ်ပြီး အနိုင်ယူခွင့်ပြု ။

" အဲ့ဒါဆို ပြော... ဘာလို့ ဒီလိုတွေနေခဲ့ရတာလဲ... ''

" အကြောင်းရှိလို့ပေါ့ ဆက်ရယ်... ချမ်းအတွက်... အရေးကြီးတဲ့သူတစ်ယောက်အတွက်... ချမ်း ဒီလိုတွေလုပ်နေခဲ့ရတာ... ''

" နားလည်အောင်ပြောကွာ.. ချမ်းပြောလိုက်ရင် အမြဲမရှင်းမရှင်းနဲ့... ''

" ဒီထက်ပိုပြီး မရှင်းပြနိုင်တော့ဘူးဆက်... အချိန်တန်ရင် ဆက်နားလည်မှာပါ.. အဲ့ကျတော့ချမ်းကိုကျေးဇူးတင်နေလိမ့်မယ် ''

" ဟာကွာ... ချမ်းမကောင်းဘူး... ဆက်သိပ်ကိုသိချင်နေပြီ ချမ်းရဲ့... ''

ဘုရားရေ... အနှီကလေးစုတ်က ဒီလိုလည်းချွဲတတ်ပါသလား... ခေါင်းတခါခါ နှုတ်ခမ်းတဆူဆူပြောနေသော ကလေးစုတ်ပုံစံက သိပ်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းနေသည် ။ ခုနက သူ့ကိုဖက်လိုက်ကတည်းက စည်းချက်မမှန်သောရင်ခုန်သံတို့ကအခုတော့ စိန်ပြေးတမ်းကစားသလို ကဆုန်ပေါက်ပြီး ပြေးလွှားနေကြကုန်ရဲ့... ။

" လာပါ ဆက်ရယ်... ချမ်း ဒီမှာဘွားတို့ကို ကန်တော့ဖို့မုန့်တွေဝယ်လာတယ်... အိမ်ပြောင်းသွားပြီးကတည်းက ချမ်းမှာ ဘွားတို့နဲ့မတွေ့ရတော့တာလေ... လာပါနော်... ''

သူမကဘဲ ဦးဆောင်ကာ ဆက်လက်ကလေးကိုဆွဲပြီး သူတို့အိမ်ဘက်ကိုထွက်လာခဲ့သည် ။ ကလေးစုတ်ကတော့ ယက်ကန်ယက်ကန် မလိုက်ချင်လိုက်ချင်နှင့်ပါလာ၏ ။

သိရဲ့လား.. ဆက် စိတ်ကောက်နေရင် သိပ်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာ...

🌺🌺

မတွေ့ရတာကြာသော ဘွားနှင့်ဘက ချမ်းလာတော့သိပ်ကိုပျော်နေကြသည် ။ မနက်စာတွေလည်း အဝကျွေးပြီး အဆင်ပြေရင်ဒီမှာညအိပ်ဖို့တောင်ပြောနေသည် ။

သို့သော် ကျောင်းတွင်းဆောင်နေသော ချမ်းအတွက်က အဆင်မပြေ ။ အဆောင်မှူးဆီမှာ လက်မှတ်မထိုးခဲ့တာမို့ အပြင်မှာညအိပ်ခွင့်မရှိ ။

ထို့ကြောင့် မကြာခင် မိသားတစ်စုလုံး အရင်အိမ်လေးမှာ ပြန်နေကြတော့မည်ဖြစ်၍ ထိုကျမှသာညတိုင်းလာအိပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း အချိုသတ်ကာချော့ရပြန်၏ ။

ယခုတော့ ချမ်းသည် ဆက်၏ကုတင်လေးပေါ် ထိုင်ကာနားကြပ်တစ်ဖက်နှင့် သီချင်းနားထောင်နေ၏ ။ ချမ်း၏ပေါင်ပေါ်တွင်တော့ ယခင်က ကလေးလေးလိုမဟုတ်တော့သော အရပ်ရှည်ကိုင်းကိုင်းနှင့် ဆက်ကကုတင်ကြီးပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်ကာ နားကြပ်တစ်ဖက်တပ်လျှက် အိပ်ပျော်နေလေ၏ ။

တစ်ခါတစ်ရံ အချစ်သည် စကားလုံးများနှင့် ဖော်ပြစရာမလိုအောင် အေးချမ်းလွန်းသည် ။ တိတ်ဆိတ်လွန်း၏ ။ သူမမျက်နှာမြင်ရသည်နှင့် အရာအားလုံး အလိုအလျှောက်ပြီးပြည့်စုံသည် ။

ဆက် မျက်လုံးတွေတွေမှိတ်ထားသဖြင့် ကော့တက်နေသော မျက်တောင်လေးတွေကိုထင်းနေအောင် မြင်နေရသည် ။ ချမ်း သူမမျက်နှာအစိတ်အပိုင်း တစ်ခုချင်းစီကိုလက်ချောင်းလေးများဖြင့် ခပ်ဖွဖွလေး ထိတွေ့နေမိသည် ။

အိပ်ပျော်နေတုန်းအသားယူတယ်လို့ပြောချင်လည်း ပြောပါတော့ဆက်ရယ်... ။ သိပ်ကိုလှလွန်းလို့ မျက်နှာလေးကို အလိုလိုတို့ထိချင်လာတယ် ကလေးငယ်... ။

သို့သော် ဆက်ကနိုးလာ၏ ။ အိပ်ချင်မူးတူးပုံစံလေးက ချမ်းရင်ကိုလှုပ်ခါစေသည် ။

" ပေါင်နာနေပြီလား ချမ်း... ဆက်အကြာကြီးအိပ်လိုက်မိတယ်ထင်တယ်... ''

' မနာပါဘူး ကလေးရယ်... ခု ဆက်နိုးပြီဆိုတော့ ချမ်းပြန်တော့မယ်... ညနေစောင်းပြီဆိုတော့ အဆောင်ပြန်ရတော့မယ်လေ... ''

'' ဆက်လိုက်ပို့မယ်... ''

ချမ်း လက်ခံသည့်အဓိပ္ပါယ်ပါသော အပြုံးလေးတစ်ပွင့်ကို ဆက်ထံသို့ လက်ဆောင်ပေးလိုက်သည် ။

သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဆက်နှင့် အတူရှိနေချင်သေးသည်လေ ။

" မှတ်မိသေးလား ချမ်း... အရင်ကအောက်ဆင်းတော့မယ်ဆို ချမ်းကိုပွေ့ချီပြီးအမြဲဆင်းရတယ်လေ... ''

ဆက်က ပြောပြောဆိုဆို ချမ်းကိုယ်လုံးလေးကို ဆတ်ခနဲကောက်ပွေ့လိုက်သည် ။ မျက်လုံးလေးပြူးကာ ငှက်မွှေးလေးလိုပါလာသော ချမ်းပုံစံလေးက သိပ်ကိုအူယားဖို့ကောင်းနေသည် ။

ဆက် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ချီထားလျှက်နှင့်ပင်ချမ်းနဖူးပြင်လေးပေါ်သို့ ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်မိသည် ။

အရာအားလုံးက လှပနေတယ်ချမ်း... ။

နဖူးပြင်လေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့အထိမှာ... ဆက်ကိုယ်ထဲကို လျှပ်စစ်စီးသွားသလို ခံစားလိုက်ရတာကလွဲလို့ပေါ့............