Αμέσως μόλις βγήκε ο Γουίλιαμ έτρεξε σχεδόν κι άνοιξε διάπλατα το παράθυρο αρχίζοντας να εισπνέει λαίμαργα τον παγωμένο αέρα. Το κρύο ήταν έντονο αλλά όχι μόνο δεν τον ενοχλούσε εκείνη την ώρα άλλα έμοιαζε να το καλοδέχεται κιόλας. ένιωθε άρρωστος, μόνο το κρύο ήταν ικανό να τον συνεφέρει.
-Τι κάνεις εκεί; Η λόρι που είχε μπει τρέχοντας μέσα πήγε γρήγορα δίπλα του κι άπλωσε το χέρι της στο τζάμι.
-Τι κάνεις; Δε θέλω να το κλείσεις.
-Πώς όχι; Θα παγώσεις, θα έχεις πυρετό αύριο.
Της έσπρωξε το χέρι κάπως απότομα κι εκείνη έκανε απορημένη λίγα βήματα πίσω.
Αυτό ωστόσο τον έκανε να συνέλθει μια και καλή.
-με συγχωρείς, λόρι, με συγχωρείς. Δεν ξέρω τι με έπιασε αλήθεια.
Την πλησίασε κι ακούμπησε απαλά το χέρι του στα μαλλιά της που ήταν πιασμένα σφιχτά. Τελικά δεν ήταν και τόσο σκληρά όπως νόμιζε παλιότερα. Του θύμιζαν μια πορσελάνινη κούκλα που είχε η αδερφή του κάποτε, κάπως έτσι ήταν και τα δικά της τα μαλλιά.
Άπλωσε το χέρι κι έκλεισε το παράθυρο απαλά. Μόλις άρχιζε να κρυώνει. Τελικά είχε δίκιο εκείνη.
-Τι έγινε εδώ μέσα; Ξέρεις πώς φαίνεσαι;
Πήγε στο γραφείο του και μάζεψε την άδεια κούπα.
-Πώς φαίνομαι;
-χλωμός, τι να σου πω, σαν να είδες φάντασμα.
-Καλά είμαι. Ανασήκωσε τους ώμους του κι άρχισε να βηματίζει πάνω κάτω.
-τι σου είπε αυτή η κοπέλα; Θέλεις άλλο τσάι;
-ναι, πολύ το θέλω, σε ευχαριστώ.
-Κάτσε κάτω και θα σου το ετοιμάσω.
-Τι ώρα είναι;
-Ούτε δώδεκα δεν πήγε. Έλα κάθισε, έχω να σου πω διάφορα, κι αν θέλεις μπορείς να μου πεις κι εσύ για την Κρίστι.
Μηχανικά έκανε όπως του πρότεινε.
-τι έχεις να μου πεις;
-όσο μιλούσατε βρήκα και παρακολούθησα μια συνέντευξη του καθηγητή για κάποιο ευρωπαικό περιοδικό τέχνης. Τη βρήκα βέβαια όπως είναι λογικό και σε ηλεκτρονική μορφή και θα σου τη δώσω σε λίγο.
-μα πώς τα βρίσκεις όλα αυτά;
Η Λόρι του έδωσε το τσάι χωρίς να απαντήσει. Έτσι μίλησε ξανά εκείνος.
-θέλω να κοιτάξεις και να μου πεις πότε έχει ο καθηγητής τα γενέθλιά του.
-αυτό είναι εύκολο και μπορώ να σου το πω κι έτσι χωρίς να μπω καν στη διαδικασία να το δω. Το έμαθα βλέπεις λίγο πριν.
Πήρε και τη δικιά της κούπα και πήγε να καθίσει στο γραφείο της.
Ο γουίλιαμ άρχισε να πίνει νιώθοντας για άλλη μια φορά αυτή τη γλυκιά ζεστασιά να επιστρέφει τουλάχιστον στο σώμα του. Μόνο που για πρώτη φορά δεν ήταν βέβαιος που οφειλόταν.
-Λοιπόν, ο κόλιν πρέστον γεννήθηκε στις 15 νοεμβρίου του 1970.
-μάλιστα. Καλά το σκέφθηκα.
-ποιο;
-είχα από χθες τη σκέψη πως αυτό που γιόρταζε παρέα με τη σαμάνθα και δεν ξέρω και με ποιους άλλους λίγες μέρες πριν ήταν τα γενέθλιά του. Θα μπορούσε βέβαια να ήταν κι οτιδήποτε άλλο ωστόσο έτσι μου είχε κολλήσει.
-Να που είχες δίκιο λοιπόν.
-ναι μα δεν ξέρω πως θα μας βοηθήσει αυτό αλλά τέλος πάντων, κάτι θα γίνει. Λοιπόν; Θέλεις να μου πεις λίγα πράγματα γι'αυτόν; Ας έχω μια κεντρική ιδέα για τη ζωή του.
Πάντα του άρεσε να το κάνει αυτό πριν τις καταθέσεις, μόνο που κάποιες φορές δυστυχώς δεν υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος για κάτι τέτοιο.
Η Λόρι ήπιε μια μεγάλη γουλιά κι έπειτα άρχισε να ανακατεύει τα χαρτιά της.
-γεννήθηκε στο Παρίσι αφού η μητέρα του ήταν γαλλίδα, όμως πριν κλείσει τα 5 του χρόνια εγκαταστάθηκε εδώ στο λονδίνο μαζί βέβαια με τους γονείς του. Η μητέρα του ήταν γραμματέας σε κάποιο δικηγορικό γραφείο κι εκεί γνώρισε και τον πατέρα του που ήρθε για κάποια δουλειά. Από εκεί προέρχονται και τα χρήματα.
-Τι θέλεις να πεις;
-θέλω να πω πως οι παππούδες του ήταν αρκετά πλούσιοι και πως κι ο ίδιος ο πατέρας του τα κατάφερε πολύ καλά στη ζωή του. Άνοιξε εδώ βλέπεις ένα κοσμηματοπωλείο το οποίο καθιερώθηκε πολύ γρήγορα. Ξέρω πως το επισκέπτονταν ορισμένοι πολύ επιφανείς άνθρωποι από διάφορους κύκλους. Σήμερα το μαγαζί το δουλεύει η αδερφή του κόλιν πρέστον η αντελέιν.
Ο γουίλιαμ της έγνεψε να συνεχίσει.
Ο ίδιος ο καθηγητής είχε ομολογήσει πως όταν έκλεισε τα 18 τσακώθηκε άσχημα με τον πατέρα του εξαιτίας της προτίμησής του στις τέχνες. Εκείνος βλέπεις ήθελε να δουλέψει στο μαγαζί και αν ήταν δυνατό να το αναπτύξει και να ανοίξει κι ένα δεύτερο το οποίο τελικά το άνοιξε μερικά χρόνια αργότερα η αΝτελέιν. Ο Κόλιν δέχθηκε μεγάλη πίεση στην οποία όμως δεν ενέδωσε ποτέ και μπήκε στο πανεπιστήμιο με σκοπό να ειδικευθεί στη ζωγραφική. Όμως δυστυχώς δεν είχε το απαραίτητο ταλέντο παρά την αγάπη του σε αυτήν.
-τι θες να πεις;
-Μα γιατί απορείς τόσο; Με τον ίδιο τρόπο αντέδρασες και χθες όταν σου έλεγα γι'αυτόν.
-δεν ξέρω, τέλος πάντων, συνέχισε σε παρακαλώ.
-Λοιπόν, στο πανεπιστήμιο γνώρισε τη ρόουζ μπάρτον και τη μελλοντική του σύζυγο τη τζεραλντίν όπως σου είπα και χθες. Στην αρχή παρακολουθούσαν και οι τρεις τα ίδια μαθήματα ακριβώς, όμως έπειτα από λίγες αποτυχημένες απόπειρες στο χώρο της ζωγραφικής ο Κόλιν πρέστον άλλαξε τομέα κι αποφάσισε να ειδικευθεί στην ιστορία της τέχνης την οποία και διδάσκει σήμερα στο ίδιο μάλιστα πανεπιστήμιο όπως ξέρεις. Παράλληλα γράφει και σχετικά βιβλία τα οποία και γνωρίζουν σημαντική επιτυχία στους ανάλογους βέβαια κύκλους. Ήταν και η Τζέιν Κάρλσον εκεί, όμως τότε ξεκινούσε το μεταπτυχιακό της.
-γνωρίζονταν αλήθεια;
-Έτσι είπε, όμως δεν είχαν πολλές επαφές. Ξέρω πως μετά το γάμο του συνέχισε τις σπουδές του αφού ιδιαίτερο οικονομικό πρόβλημα δεν αντιμετώπιζε μιας και η τζεραλντίν είχε κι εκείνη χρήματα αλλά και οι σχέσεις του ίδιου με τον πατέρα του είχαν αρχίσει ήδη να βελτιώνονται.
Η τζεραλντίν δεν ετοίμασε ποτέ καμιά έκθεση, αντίθετα αφοσιώθηκε στη τζουλιέτ μέχρι το θάνατό της. Λίγο μετά άλλωστε πέθανε και η ίδια. Κι ο καθηγητής αφοσιώθηκε ακόμη περισσότερο στο διάβασμα και στο γράψιμο κι άρχισε να ταξιδεύει. Γύρισε όλον τον κόσμο πηγαίνοντας από το ένα μουσείο στο άλλο. Παρακολούθησε αναρίθμητες εκθέσεις όπως καταλαβαίνεις κι έγινε κι ο ίδιος συλλέκτης. Έχει μια πραγματικά ανεκτίμητης αξίας συλλογή.
-φαντάζομαι. Δε μου λες, παντρεύτηκε ποτέ ξανά;
Η λόρι ανασήκωσε τους ώμους.
-όχι ποτέ. Όταν η συζήτηση ήρθε σε προσωπικά θέματα εκείνος έντεχνα τη γύρισε πάλι στην τέχνη.
-Προφανώς είναι αρκετά κλειστός.
-Μάλλον. Λοιπόν, ήθελα να σου πω πως έχουμε νέα κι από την Άλις.
-αλήθεια; Τι ανακάλυψε πάλι;
-θυμάσαι την πέτρα με το άρωμα που βρέθηκε στη ντουλάπα της σαμάνθας;
-ναι, λοιπόν;
-Βρήκε ποιο είναι το άρωμα αυτό. Δε φαντάζομαι πως θα μας χρησιμεύσει κάπου αυτή η πληροφορία αλλά το συγκεκριμένο αυτό άρωμα είναι αρκετά παλιό. Ήρθε στην αγορά γύρω στο 1995 και ανήκει σε γνωστό οίκο μόδας. Να σου πω την αλήθεια μόλις είδα τη σχετική διαφήμιση εγώ το θυμήθηκα αμέσως.
Ο γουίλιαμ κούνησε το κεφάλι κι άπλωσε το χέρι να πάρει τη διαφάνεια με τα ηλεκτρονικά μηνύματα της σαμάνθας.
-Υπάρχει τίποτα άλλο σημαντικό από αυτή τη συνέντευξη;
-όχι, εκτός από μια ενδιαφέρουσα πληροφορία. Όταν η δημοσιογράφος τον ρώτησε κάτι σχετικό με το έργο της Ρόουζ μπάρτον εκείνος άρχισε να απαντά παραθέτοντας ένα πλήθος λεπτομερειών για την τεχνοτροπία και το στυλ της, πράγμα που δείχνει πως ασχολήθηκε ενδελεχώς μαζί του.
Ο γουίλιαμ που είχε αρχίσει ήδη να ξεφυλλίζει τις σημειώσεις σταμάτησε για να την κοιτάξει.
-λες να διατηρούσαν επαφή και μετά τη σχολή;
-Ιδέα δεν έχω, εμένα μοναχικός μου φάνηκε αλλά μπορείς φυσικά να τον ρωτήσεις.
-ναι θα το κάνω. Έχεις κάπου τη λίστα με τα βιβλία που έγραψε;
-θα σου τη φέρω σε λίγα λεπτά, όσο εσύ θα ασχολείσαι με τα ηλεκτρονικά μηνύματα.
Τότε ήταν που είδε την ένδειξη στην οθόνη για ένα νέο μήνυμα. Το άνοιξε βιαστικά και χαμογέλασε στη στιγμή. Ήταν από την Έλεν, όπως άλλωστε το ευχόταν. Τον ενημέρωνε πως είχε ήδη προτείνει να φέρουν μια νοσοκόμα για λίγο στον αδερφό της και πως εκείνος δεν ήταν αρνητικός. Θα το συζητούσαν έλεγε και πιο διεξοδικά σε λίγο που θα έτρωγαν μαζί.
-συμβαίνει κάτι; Η λόρι ακούστηκε πάνω από τον βόμβο του εκτυπωτή.
-Μόλις μου έστειλε μήνυμα η Έλεν. Νομίζω πως τελικά θα επιστρέψει νωρίτερα από όσο λογαριάζαμε.
-αλήθεια; Η γυναίκα σήκωσε τις σελίδες.
-ναι, έτσι νομίζω αλλά θα το ξέρω με σιγουριά αργότερα.
-αυτό είναι πολύ ευχάριστο.
Έκανε τα πάντα για να ακουστεί χαρούμενη και πειστική ωστόσο δεν τα κατάφερε κι απόλυτα. Μόνο που ο Γουίλιαμ ήταν εντελώς απορροφημένος στην απάντηση που έγραφε για να τη στείλει στην ΈΛεν. Επιτέλους, θα την είχε ξανά κοντά του. Θα έβρισκαν πάλι την κοινή τους καθημερινότητα, τις βραδινές τους συζητήσεις στο σαλόνι...