Παίρνει βιαστικά το παλτό του στα χέρια και βγαίνει ανάστατος έξω απο το δωμάτιο. Ακούγεται το ηλεκτρονικό κλείδωμα της πόρτας , όταν θυμάται ότι δεν πήρε το πορτοφόλι και το κινητό του.
"Σκατά γαμώτο"
Ανοίγει και πάλι την πόρτα και μπαίνει μέσα με γρήγορα βήματα , κοιτά για λίγο το χώρο βιαστικά και εντοπίζει τα πράγματα του. Τα βάζει μέσα στην τσέπη του και ξαναβγαίνει τρέχοντας. Κάνει νόημα να του κρατήσουν το ασανσέρ.
"Στο ισόγειο..ρεσεψιόν πάτα να πάμε"
Ο νεαρός άντρας που είναι υπεύθυνος για το ασανσέρ του δείχνει λοξά τον κόσμο που είναι ήδη μέσα στον ανελκυστήρα.
"Κύριε Εμπείρη έχουμε να σταματήσουμε και σε άλλους ορόφους"
Κοιτά τον ενοχλημένο κόσμο που περιμένει να πάει σε άλλους ορόφους.
"Αντρέας Εμπείρης..ο ιδιοκτήτης ..κερνάω σαμπάνια για την αναστάτωση.." κοιτά ξανά τον νεαρό άντρα.
"Ισόγειο τώρα βιάζομαι" του λέει αυταρχικά καθώς ο κόσμος τον λοξοκοιτά.
Εκτός απο μια εντυπωσιακή γυναίκα με μαύρο φόρεμα.
"Καλησπέρα κύριε Εμπείρη" του λέει λάγνα αλλά ο Αντρέας δεν της απαντά. Κοιτά τα νούμερα του ασανσέρ να κατεβαίνουν με ταχύτητα.
Παίζει νευρικά το πόδι του..εξωφρενικά αργό το ασανσερ σκέφτεται ..
Βγαίνει τρέχοντας απο το ασανσέρ και σταματά στη ρεσεψιόν. Κοιτά δεξιά και αριστερά αλλά δεν την εντοπίζει.
"Πρόλαβε να φύγει γαμώτο"
Πηγαίνει στη ρεσεψιόν μπαίνοντας μπροστά απο τον κόσμο που περιμένει να εξυπηρετηθεί. Κοιτά τον άντρα της υποδοχής.
"Εσύ. Έλα εδώ" του λέει δυνατά και εκείνος τρέχει σχεδόν να τον εξυπηρετήσει.
"Μια γυναίκα ..ε..νέα ..κατέβηκε πριν απο λίγο και την ψάχνω.."
"Κύριε Εμπείρη μια γυναίκα με λευκό κουστούμι? που συνοδεύατε πριν απο ώρα?" του λέει ψιθυριστά.
"Όχι αυτή. Μια με καστανά μαλλιά."
Τον κοιτά ο άντρας σκεφτικός..
"Μια με κόκκινο φόρεμα." συμπληρώνει ο Αντρέας καθώς ο νεαρός άντρας του χαμογελά.
"Α! φυσικά την είδα.." του χαμογελά υπερβολικά πολύ και ο Αντρέας τον αγριοκοιτάζει.
"Σου μίλησε ? ζήτησε ταξί?"
"Ναι ασφαλώς..αν θέλετε να μάθει που πήγε.."
Ο Αντρέας τον κόβει.
"Επικοινώνησε τώρα με τα ταξί και μάθε που ζήτησε να πάει"
"Μάλιστα κύριε Εμπείρη" του απαντά σοβαρά και χάνεται στο βάθος. Μετά απο λίγα λεπτά θα ξαναγυρίσει κοντά του.
"Στο club Decadance"
O Αντρέας χωρίς να τον ευχαριστήσει, φορά το παλτό του τρέχοντας και βγαίνει έξω απο το ξενοδοχείο. Κοιτά τον παρκαδόρο απο μακριά .
"ΓΡΗΓΟΡΑ !" του λέει καθώς ο παρκαδόρος τρέχει στο βάθος να του φέρει το μαύρο πολυτελές τζιπ.
Σε όλη την διαδρομή δεν σκέφτεται τι την θέλει, δεν σκέφτεται τι θέλει να της πει, δεν ξέρει καν τι πρέπει να διεκδικήσει απο εκείνη, απλά ξέρει πως πρέπει να είναι κοντά της. Αυτό έχει μεγάλη σημασία , την μεγαλύτερη για εκείνον εκείνη την στιγμή. Ξέρει οτι την έδιωξε..απλά ..δεν μπορεί να φύγει έτσι..
"Γαμώτο" χτυπά την μπουνιά του στο τιμόνι.
"Δεν ξέρω τι μου γίνεται.."
Αφήνει το τζιπ του στην μέση του δρόμου και πετά απο απόσταση τα κλειδιά του αυτοκινήτου στον παρκαδόρο του club. Προσπερνά τους θαμώνες που περιμένουν στην ουρά, πάει να μπει μέσα όταν ένας μπράβος τον σταματά.
"Στη σειρά παρακαλώ" του λέει ο μεγαλόσωμος άντρας και ο Αντρέας τον λοξοκοιτά παραξενεμένος.
"Εμπείρης" του λέει αυστηρά και του δίνει ένα χαρτονόμισμα , τόσης αξίας ώστε ο μπράβος στην πόρτα ξαφνικά του χαμογελά και τον συνοδεύει ο ίδιος μέσα στο μαγαζί.
"Να σας βρώ τραπέζι στα V.I.P?" του λέει με δουλοπρέπεια καθώς ο Αντρέας απομακρύνεται απο κοντά του χωρίς να του μιλήσει.
Το club είναι γεμάτο απο κόσμο, είναι τόσο ασφυκτικά γεμάτο που σχεδόν δεν μπορεί να περάσει. Οι περισσότεροι χορεύουν ξέφρενα , ενώ κάποιοι κάθονται ακίνητοι και κοιτάζουν τους υπόλοιπους. Κάνει ζέστη . Βγάζει το παλτό του και διπλώνει τα μανίκια του λευκού πουκάμισου του.
Κοιτά δεξιά και αριστερά αλλά δεν μπορεί να την βρει.
"Σκατά..που είσαι Χαρά.." μουρμουρίζει και κατευθύνεται σε ένα ψηλό διάζωμα για να έχει καλύτερη εποπτεία του χώρου.
Με το χέρι του κάνει χώρο να περάσει, τα φώτα σβήνουν και μόνο δυο προβολείς σαρώνουν τον κόσμο. Δεν μπορεί να δει τίποτα. Οι προβολείς κοντοστέκονται σε διάφορα άτομα που χορεύουν. Όταν πέφτει το φως πάνω τους φωνάζουν ξέφρενα και χορεύουν με μεγαλύτερη επίδειξη. Απο τις οθόνες προβάλλονται τα πρόσωπα τους και ιαχές ενθουσιασμού ακούγονται απο τον κόσμο. Αλκοόλ, καπνός και ένα βαρύ άρωμα..όλα μπερδεμένα. Τους προσπερνά και ανεβαίνει πάνω στο διάζωμα.
Όλα σκοτεινά εκτός απο το φώς του προβολέα.
Ίσως πρέπει να πάει στον φωτιστή και να ζητήσει για λίγο να αφήσει τα φώτα ανοιχτά..
Πάει να κατέβει απο το διάζωμα , όταν ακούει τον κόσμο να χειροκροτάει και να σφυρίζει. Ασυναίσθητα γυρνά το κεφάλι του στην κεντρική γιγαντοοθόνη και βλέπει μια γυναίκα προκλητικά ντυμένη με απίστευτες καμπύλες να λικνίζεται υπέροχα στο ρυθμό της μουσικής. Για μια στιγμή στέκεται μαγνητισμένος απο το θέαμα της γυναίκας, όταν..
Όταν συνειδητοποιεί πως η γυναίκα που σφυρίζουν όλοι είνα η Χαρά. Γύρω της δεν υπάρχει κόσμος, είναι μόνη και χορεύει, έχει κλειστά μάτια και δείχνει να μην έχει συναίσθηση τι προκαλεί η κίνηση των γοφών της στους θαμώνες του μαγαζιού.
Μισανοίγει το στόμα απο έκπληξη και χωρίς να κουνιέται, την παρατηρεί να κινείται γοητευτικά , παραδομένη στην μουσική. Όταν..όταν βλέπει απο την γιγαντοοθόνη να την πλησιάζει ένας άντρας και να της μιλά στο αφτί. Εκείνη ανοίγει τα μάτια και του χαμογελάει..
"Τι σκατά.." φωνάζει εκνευρισμένος και προσπαθεί να καταλάβει σε ποιά μεριά του μαγαζιού εκείνη βρίσκεται.
Αναγνωρίζει το μπαρ και τρέχει προς τα εκεί σπρώχνοντας με αγένεια τον κόσμο.
Την βλέπει τώρα καθαρά. Ο τύπος προφανώς έχει φίλο γιατί την βλέπει να της μιλάνε δυο άντρες. Εκείνη πίνει απο το ποτό της και συνεχίζει να χορεύει. Τους κοιτά στα μάτια πολύ....
"Τι νομίζει οτι κάνει.." ψελλίζει καθώς περνά το χέρι του μέσα απο τα μαλλιά.
Ολοκάθαρα φλερτάρει μαζί τους..αν ήταν σωστή θα τους είχε γυρίσει την πλάτη, θα τους έδιωχνε, τι σκατά ήρθε εδώ για να βρει γκόμενο να πηδηχτεί?
Νιώθει η πίεση να του ανεβαίνει καθώς το κεφάλι του τον πιέζει πολύ. Σκουντάει με δύναμη τον κόσμο για να περάσει και ένας σχεδόν παραπατάει.
Αλλά ο Αντρέας συνεχίζει το βήμα του ακάθεκτος προς εκείνη.
Την κοντεύει και την πιάνει απο το χέρι, την γυρνά απότομα προς το μέρος του. Οι δυο άντρες τον κοιτάζουν ενοχλημένοι. Στην τελική ήρθαν πρώτοι.
Αλλά δεν της μιλάει. Μένει ακίνητος και άφωνος να την κοιτάζει.
Εκείνη έχει μια σαγηνευτική ηρεμία στο πρόσωπο της, μια βαθιά κατανόηση των πραγμάτων , κάτι που του λείπει τόσο αυτή την στιγμή εκείνου, μια κατανόηση που εκείνος αδυνατεί να αφήσει να ξεχυθεί μέσα του.
"Ήρθες.." του λέει γοητευτικά με απαλή φωνή και πίνει απο το ποτό της χωρίς να κατεβάσει τα μάτια της απο εκείνον. Συνεχίζει να λικνίζεται στο ρυθμό της μουσικής καθώς τον πλησιάζει.
"Γιατί Αντρέα ήρθες?" του λέει χαμογελώντας γοητευτικά και ξαναπίνει απο το ποτό της.
Ο Αντρέας κοιτά ενοχλημένος τους δυο άντρες που κάθονται απο δίπλα και τους κοιτάζουν.
"Η κοπέλα συνοδεύεται" τους λέει μέσα απο τα δόντια του κι εκείνοι γνέφουν καταφατικά.
"Αλήθεια Αντρέα? Συνοδεύομαι? Απο εσένα?" του γελάει και ξαναπίνει απο το ποτό της.
Την πλησιάζει κι άλλο, το κορμί του αγγίζει το δικό της.
"Είμαι σίγουρος οτι πήρες παυσίπονα για να ...για να χορεύεις.. έτσι ..και πίνεις και αλκοόλ.."
Τον κοιτά σχεδόν αδιάφορα και κάνει ένα βήμα πίσω.
¨Για να με μαλώσεις ήρθες? " κουνά το κεφάλι της απογοητευμένη αλλά όλη η ειρωνία στο πρόσωπο της φαίνεται.
"Μου χαλάς την διασκέδαση..σε βαριέμαι.." του λέει και του γυρνά την πλάτη καθώς λικνίζεται στην μουσική.
Νιώθει ο Αντρέας τόσο θυμό..πως μπορεί να του λέει πως..τρίβει το μέτωπο του..ένα είναι το σίγουρο..τα έχει κάνει όλα σκατά..γιατί δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα απλό με αυτή την γυναίκα..
Την παρακολουθεί να φεύγει απο κοντά του καθώς βλέπει ένα άντρα γύρω στα σαράντα να την κοιτά επίμονα απο πίσω .
Πάει ξανά κοντά της και την πιάνει απο το χέρι. Την γυρνά και πάλι στο μέρος του.
"Σε κάνω να βαριέσαι?" της λέει αυστηρά.
"Πολύ" του λέει και τον κοιτά αινιγματικά.
Την κοιτάζει απο πάνω ως κάτω. Είναι απίστευτα όμορφη και ο τρόπος που χορεύει.. ο τρόπος που κινείται..δεν την έχει αφήσει να κουνηθεί ποτέ όσο έκαναν έρωτα ..αλλα΄τώρα χωρίς να το θέλει σκέφτεται να κουνιόταν έτσι ενώ ήταν μέσα της και αυτή καβάλα.
"Σκατά.." κάτι άλλο ήθελε να της πει.
"Εμένα δεν με βαριέται καμία" της λέει σχεδόν αλαζονικά αλλά νιώθει ήδη πως κινείται σε αχαρτογράφητα νερά. Η γυναίκα αυτή τον τρελαίνει. Με πολλούς τρόπος.
"Επειδή τις πληρώνεις." του απαντά και γελά. Κάνει να γυρίσει το σώμα της και πάλι και την γυρνά με ένταση προς το μέρος του.
"Σκάσε" της λέει και για πρώτη φορά σκύβει προς το πρόσωπο της, κοιτά στα μάτια της για μια στιγμή και με δύναμη την πιάνει απο τους ώμους και ακουμπά με δύναμη τα χείλη του πάνω στα δικά της.
Με τόσο πάθος που το ποτήρι που κρατά η Χαρά στα χέρια της ,γλιστρά και πέφτει κάτω σκορπίζοντας δεκάδες μικρά θραύσματα γυαλιού.