Lauren pov
Po wejściu do restauracji skierowałam się od razu do swojego gabinetu. Po drodze tam, powiedziałam jednej z kelnerek, żeby przekazała Normani żeby do mnie przyszła. W gabinecie miałam porządek, oczywiście Normani sprzątnęła, nawet nie muszę się o to pytać, po prostu to wiem. Włączyłam laptopa i zaczęłam drukować kilka umów, faktur i, najważniejsze, nową umowę dla Normani. Mam nadzieję, że spodobają jej się nowe warunki, jest mega ambitna i cholernie krytyczna dla siebie, więc nie wiem czy uzna, że zasłużyła na to. Według mnie zasłużyła, a ja jestem głupia bo powinnam zaproponować jej to wszystko dużo wcześniej.
-Cześć, jak się czujesz? - zapytała Mani, wchodząc bez pukania do pomieszczenia, ale ona może. Usiadła na fotelu po drugiej stronie mojego biurka.
-Dobrze, dzięki, że mnie wczoraj ogarnęłaś. - mówiąc to wstałam z mojego fotela i usiadłam na blacie biurka, od razu wzięłam dużą kopertę z jej nową umową. - Wiesz, że jesteś moim najlepszym pracownikiem tutaj, a przy tym moją najlepszą przyjaciółką? I ufam ci we wszystkim co robisz i mówisz?
-Kurwa, Jauregui, nie przyjmę twoich oświadczyn, mam dziewczynę. Dinah, pamiętasz? - zaśmiała się. Dobrze, nie jest zła na mnie za moje wczorajsze zachowanie, a raczej jego brak. Bez żadnej odpowiedzi podałam jej kopertę, nie była jakoś szczególnie zdziwiona, a potem ją otworzyła i jej wyraz twarzy się zmienił.
-Idę zrobić kawę twojej dziewczynie. - zaśmiałam się. - Zostawię cię tu, przeczytaj wszystko i podpisz na spokojnie. Zapraszam potem na kawę. - zanim zdążyła cokolwiek odpowiedzieć zabrałam szybko telefon i wyszłam.
Poszłam od razu za bar, żeby zrobić napoje. Dla Dinahy duże latte z syropem czekoladowym, dla Normani zwykłe latte i dla siebie zwykłą czarną. Kiedy zaniosłam napoje na stolik do lokalu weszła Dinah.
-Siemano bitches! - krzyknęła blondynka, przez co cały lokal ludzi zwrócił na nią uwagę. - Aaa sorry, zapomniałam! - znowu krzyknęła, robiąc przepraszającą minę do wszystkich gości. Cała Dinah. - Oooo kawusia od szefowej dla królowej.
-Ciebie również miło widzieć. - powiedziałam i przytuliłam blondynkę.
-Sto lat Cie nie widziałam. - powiedziała, kiedy już usiadłyśmy. Spojrzała na trzy wysokie szklanki, a potem zaczęła się rozglądać po restauracji.
-Jest u mnie w gabinecie, czyta swoją nową umowę.
-Cooo?! - krzyknęła. Czy ona potrafi zachowywać się cicho? Niekoniecznie. - Czyżby miłość mojego życia dostała awans?
-Już dawno powinna dostać, teraz pytanie czy będzie go chciała. Wiesz jaka ona jest. - w odpowiedzi pokiwała tylko głową i sięgnęła po swoją kawę.
-Tego potrzebowałam. Jesteś najlepsza. - powiedziała i upiła kolejny łyk. Przez chwilę będzie cicho, cudowanie. - Wiesz, że muszę cię opieprzyć. - stwierdziła, to zdecydowanie nie było pytanie. - Zraniłaś Cammi. Twoje kłamstwo ją zniszczyło. Kurwa, Lauren ona siedzi teraz od rana do nocy w pracy.
-Co? Ally mówiła...
-Wiem co mówiła. Sama kazałam jej to pisać. Ona teraz tylko pracuje i pije, nie śpi, nie je. Schudła. Wygląda okropnie. Ja pierdolę... - mówiła ciągiem. - Kurwa, Lauren wiedziałaś, że ona jest po depresji?
-Co?
-Camila miała kiedyś depresję. Jest po jednej próbie samobójczej, teraz wróciły jej stany depresyjne i... - po tych słowach, do naszego stolika podeszła Normani z delikatnym uśmiechem na twarzy. - Moje kochanie, dzień dobry. - zmieniła szybko temat i wstała żeby pocałować Mani, potem obie usiadły trzymając się za ręce.
-Kochanie, właśnie dostałam awans na menagerkę restauracji. - powiedziała zadowolona, jej ton głosu wydawał się szczery. - Dzięki Lauren, wszystko podpisałam i zostawiłam na biurku.
-Zasłużyłaś na to, już ci mówiłam. Cieszę się, że warunki ci się spodobały. - powiedziałam z uśmiechem na ustach. Właśnie na to liczyłam, serio.
-Przerwałam wam w ogóle?
-Rozmawiamy o Camili. - powiedziała Dinah, potem znowu spojrzała na mnie. - Dlatego jeżeli nie wiedziałaś, to już wiesz. Masz się, kurwa, ogarnąć. Zero alko. Pracuj grzecznie. Napisz do niej czy zadzwoń, przeproś, cokurwakolwiek. Bo ona jest za kochaną osobą, żeby tak cierpieć. - po jej słowach mój telefon zawibrował na stole, we trzy spojrzałyśmy na niego w tym samym czasie.
Halsey
(3:14pm) właśnie napisałam naszą piosenkę
(3:14pm) dzięki za wczoraj/dzisiaj :*
(3:15pm) <link>
<Strangers>
She doesn't kiss on the mouth anymore/ Już nie całuje mnie w usta
'Cause it's more intimate, then she thinks we should get/ Bo to coś bardziej intymnego, niż jej zdaniem powinnyśmy mieć
She doesn't look me in the eyes anymore/ Już nie patrzy mi w oczy
Too scared of what she'll see, somebody holding me/ Zbyt przestraszona tego, co zobaczy, kogoś obejmującego mnie
When I wake up all alone/ Gdy budzę się całkiem sama
And I'm thinking of your skin/ I myślę o Twojej skórze
I remember, I remember what you told me/ Pamiętam, pamiętam, co mi powiedziałaś
Said that we're not lovers, we're just strangers/ Powiedziałaś, że nie jesteśmy kochankami, jesteśmy tylko nieznajomymi
With the same damn hunger/ Z tym samym cholernym pragnieniem
To be touched, to be loved, to feel anything at all/ By być dotkniętą, by być kochaną, by poczuć cokolwiek
We're not lovers, we're just strangers/ Nie jesteśmy kochankami, jesteśmy tylko nieznajomymi
With the same damn hunger/ Z tym samym cholernym pragnieniem
To be touched, to be loved, to feel anything at all/ By być dotkniętą, by być kochaną, by poczuć cokolwiek
She doesn't call me on the phone anymore/ Już do mnie nie dzwoni
She's never listening, she says it's innocent/ Nigdy nie słucha, mówi, że to niewinne
She doesn't let me have control anymore/ Już nie pozwala mi mieć kontroli
I must've crossed a line, I must've lost my mind/ Musiałam przekroczyć linię, musiałam stracić głowę
When I wake up all alone/ Gdy budzę się całkiem alone
And I'm thinking of your skin/ I myślę o Twojej skórze
I remember, I remember what you told me/ Pamiętam, pamiętam, co mi powiedziałaś
Said that we're not lovers, we're just strangers/ Powiedziałaś, że nie jesteśmy kochankami, jesteśmy tylko nieznajomymi
With the same damn hunger/ Z tym samym cholernym pragnieniem
To be touched, to be loved, to feel anything at all/ By być dotkniętą, by być kochaną, by poczuć cokolwiek
We're not lovers, we're just strangers/ Nie jesteśmy kochankami, jesteśmy tylko nieznajomymi
With the same damn hunger/ Z tym samym cholernym pragnieniem
To be touched, to be loved, to feel anything at all/ By być dotkniętą, by być kochaną, by poczuć cokolwiek
I miss the mornings with you laying in my bed/ Tęsknię za porankami, gdy leżałaś w moim łóżku
I miss the memories replaying in my head/ Tęsknię za wspomnieniami, odtwarzanymi w mojej głowie
I miss the thought of a forever you and me/ Tęsknię za myślą o wieczności, ty i ja
But all you're missing is my body/ Ale wszystko, za czym tęsknisz Ty, to moje ciało
So we're not lovers/ Więc nie jesteśmy kochankami
'Cause we're just strangers/ Ponieważ jesteśmy tylko nieznajomymi
With the same damn hunger/ Z tym samym cholernym pragnieniem
To be touched, to be loved, to feel anything at all/ By być dotkniętą, by być kochaną, by poczuć cokolwiek
We're not lovers, we're just strangers/ Nie jesteśmy kochankami, jesteśmy tylko nieznajomymi
With the same damn hunger/ Z tym samym cholernym pragnieniem
To be touched, to be loved, to feel anything at all/ By być dotkniętą, by być kochaną, by poczuć cokolwiek
To feel anything at all/ By poczuć cokolwiek
To feel anything at all/ By poczuć cokolwiek
You lost it/ Straciłaś to
You lost it/ Straciłaś to
You lost it/ Straciłaś to
*dzień dobry/dobry wieczór misiaczki 😘 co tam, jak tam?
wiem, że zjebałam tą depresją, ale musi tak być bo postanowiłam, że wszystko zbliża się ku końcowi, 50 będzie ostatnią częścią😒
ale szukam inspiracji na coś nowego 😊